Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
10-02-2021
Woensdag
Gisteren wekelijkse trip naar 't dorp gehad, maar ditmaal tevoet. Eerst ging mijn man dat doen, maar winkel in en uit ziet hij eigenlijk niet zitten voor 't moment. Ik doe dat trouwens liever zelf. Hij verwachte de wielerkalender van dit jaar! maar die was in de standaard nog niet binnen. Ik had beslist niet te koken! maar miste het al en heb dan toch voor het avondeten gekookt. Had ook weer pakjes gemaakt en hierover gaan afleggen. Ik had met een keukendeurtje problemen, ik dacht zal dat eens rap regelen, en schoot weg met de schroevendraaier recht in mijn hand. Bloeien natuurlijk, ik heb dat meteen ontsmet en een pleister erop. Gelukkig had ik plastieke handschoenen gekocht die nu goed van pas komen, om die pleister droog en op zijn plaats te houden. Heb het niet aan mijn man laten zien want dan valt hij in zwijm Vandaag ziet het er al veel beter uit, komt wel goed. Ben nogal een harde tante voor mezelf De rekening van de kliniek was ook gekomen, geen klein maar wel binnen de verwachtingen, en nu krijgen we nog iets van de verzekering terug? "hopen we toch " Vandaag ben ik dan terug gegaan, in een boekenwinkeltje op de markt hadden ze wel de gids, zijn daar ook heel vriendelijke dames, dat lag op mijn weg naar de ziekenkas, envelope in de bus gestoken en nu maar afwachten. Echtgenoot had gisteren een toerke gaan wandelen, om te zien wat hij aankon? en vandaag weer meer het park in. En dat gaat heel goed allemaal, hij heeft mooie foto's gemaakt die ik straks bij in het album ga steken. Want nu moet ik eerst voor eten zorgen. Alfy
Reacties op bericht (1)
10-02-2021
woensdag
heel blij dat het zo goed gaat met je man , maar jij --- beter oppassen hoor , en de wond goed verzorgen ! fijn te lezen dat je contact had met een verre vriendin , altijd leuk !, hoe zit het met de besmettingen in dat tehuis ? al beter ? veel groeten hier schijnt de zon , maar erg koude wind , ga niet buiten ! de sneeuw ligt er nog altijd !
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
en heb dan toch voor het avondeten gekookt. Had ook weer pakjes gemaakt en hierover gaan afleggen. Ik had met een keukendeurtje problemen, ik dacht zal dat eens rap regelen, en schoot weg met de schroevendraaier recht in mijn hand. Bloeien natuurlijk, ik heb dat meteen ontsmet en een pleister erop. Gelukkig had ik plastieke handschoenen gekocht die nu goed van pas komen, om die pleister droog en op zijn plaats te houden. Heb het niet aan mijn man laten zien want dan valt hij in zwijm 
