Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
04-03-2021
Donderdag
Hier zijn we weer het is al even geleden! ben niet ziek geweest. We hadden wat woorden gehad over en door de corona. Wat niet kan of mag en wat wel, en dat heeft een avond stomme film gegeven. Sinds mijn man ziek is geweest is hij als de dood om het weer te krijgen, en dat beperkt mij dan ook in mijn bewegingen. Dus heb ik beslist van dan ook niets meer te doen, buiten naar de winkel fietsen één a twee keer per week, tot heel dat coronagedoe voorbij is. Ik had plots geen zin meer voor maar iets te doen op de computer. Veel te vertellen was er plots ook niet meer! want als je niet buiten komt zie of hoor je ook niets. Ik had een boek aan een bewoonster gegeven, die ik nog al vrij snel terug kreeg, en weet ook niet of ze het zelfs gelezen had? Ik ben daar dan zelf in beginnen lezen elke vrije minuut, en het is uit. Het las vlot! maar het is nu ook geen boek om te zeggen, dat moet ge lezen. Voor de rest was mijn bezigheid, in de voormiddag eens poetsen eten maken afwas en tv, nadien lezen. Mijn zicht is anders ook niet zo goed! want heb op één oog veel last van "vlokjes" zoals ze in 't jargon zeggen. Ge ziet dan van alles, wat het wat wazig maakt. Het is iets dat veel mensen hebben de ene al wat meer als de andere, en ze kunnen daar niets aan doen, of het zou een heel delicate operatie zijn. Beter zo zien dan niet zien denk ik dan. In april moet ik op controle gaan. We mogen ook wat meer in onze blauwe zak steken! dat maakt minder rest afval, maar de zak rapper vol. Zo heb ik ook meer afwas! want ik steek die potjes en vlootjes niet vuil in die zak. Vooral met warm weer zou dat ook vliegjes kunnen teweeg brengen, wat we kunnen missen. Door die druiligedag vandaag zijn de boodschappen voor morgen, dan zou het weer goed moeten zijn? Alfy
Reacties op bericht (1)
05-03-2021
hallo
blij dat ik weer wat van je zag ! en Alfy , ik begrijp je man wel , dus --- ik kies geen partij, maar hij heeft wel gelijk ! ik ga niet meer naar de kapper , want ik hoorde dat er een kapster in de eerste week al erg ziek is geworden --- en ik hoop zo op dat vaccin en wil nu niets opdoen !
lijkt raar --- maar als we het niet volhouden -- dan gaan er nog vele maanden meer van thuis blijven zijn --
en ik was ook alles uit voor de blauwe zak , raap zelfs de blikken aan de overkant op die de VUILE LUIAARDS daar gooien ! straffe taal van mij he , maar --- ze zijn te lui om de afval in een gratis zak te steken --- hier krijgen wij de blauwe zakken gratis van onze gemeente --- goeie gemeente --smile --
en maak het maar gauw goed met je lief , 't is ne goeien !! smile ! liefs
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
