Gisteren, "gezien het weer vandaag" al naar de Aldi geweest. Gekookt, nieuws en Downton Abbey, dat loopt op zijn einde, wat heel spijtig is want dat is een goede reeks, gaan we zeker missen. nadien heel de namiddag sport gekeken. Spannend is het altijd bijna op het einde, maar de panorama's zijn dikwijls mooi om zien. s Avonds naar radio GAGA gekeken, en er is toch veel miserie als je dat zo ziet en hoort. We prijzen ons altijd gelukkig dat we met de kinderen en onszelf op gezondheid, toch niets ernstig hebben meegemaakt. Het verlies van onze zoon blijft natuurlijk een open wonde, maar een accedent kun je plaatsen! Een kind "klein of groot" verliezen door moord, is toch nog iets anders, die ouders moeten ook vooruit. Nu ik altijd thuis ben en mijn werk kan verdelen, heb ik wel veel rustige dagen. We komen nogal goed overeen, en hebben veel gemeen, we zitten naast elkaar ieder met zijn laptop. Soms word er veel gepraat! en soms is het heel stil. Ik vind in Corona tijd dat je 24 op 24 bijeen bent niet zo evident, nu niet dat we ruziemakers zijn! maar toen de kinderen nog thuis waren ging het gewoonlijk nog over de kinderen. Ik ben altijd huisvrouw "eigen keuze" geweest op een paar jaar na, maar dan waren de kinderen al uit huis, en altijd vrij geweest in mijn doen en laten, daar had en heb ik een heel goeie man in. Want ge hebt mannen als zij thuis zijn moet de vrouw dat ook zijn, maar dat heeft hij nooit geeist. Dus mag ik mijn pollekes kussen zoals ze zeggen! Anderzijds had hij ook die vrijheid, want hij was een vervent fietser wielertoerist, met club en zonder vele kilometers gefiets, grote ritten en ver, jaren gedaan, die vrijheid had hij dan weer. En zo moet je elkaar dat gunnen, en houd je huwelijk stand, nu in mei 52j en 3,5j kennis voor 't huwelijk erbij. Alfy ![](https://blog.seniorennet.be/Richtext2.3/tinymce/plugins/emoticons/img/smiley-wink.gif)
|