Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
05-04-2021
Maandag
Mijn maatje had me nog een doos pralines meegegeven, waar veel pure bijzaten maar dat eet ze graag! De reden dat er zoveel pure inzaten was! dat ze die cadeau had gehad, maar omdat ze niet buiten kan, had ze die gehouden voor mij. De mensen willen altijd dankbaar zijn ais je iets doet voor hen, wat niet hoeft maar ze doen het toch. Nu belde ik gisteren of ze weer zin had in een wandeling? het was grijs maar windstil. Zij klonk al wat hees maar het was geen verkoudheid! ze stak het op het zingen dat ze de dag ervoor had gedaan! wat altijd kan. Maar nu klonk ze nog heser en hoeste regelmatig, zin om te wandelen had ze niet echt, maar zou het doen voor mij! Maar dat hoefde ook niet, want dan nam ik iemand anders mee. Ook eentje met totaal geen familie "mijn vaste klant van de Foyer" en van niemand bezoek krijgt. Ik had gevraagd of ze zin had? en of ze haar wilde klaarmaken? o dat kan ze zelf ik zal ze naar boven sturen, als daar nu één iemand is die hulp nodig heeft is zij het wel. Op de kamer mogen we nog niet komen anders deed ik het zelf. Maar ik had een beetje geluk! eerst passeerde er nen toffe verzorger "nog echt met de mensen begaan" Ik zei dat ik op haar stond te wachten! dan nog een toffe dame van de poets die ook met de mensen begaan is, en gedaan had met werken. Ik legde haar dat uit, en zei ging nog even kijken om te helpen. Toen ze beneden kwamen, zei ze dat die toffe verpleger haar al aan 't helpen was. Haar moet ge behandelen als een klein kind zeggen dat gaan we doen, en dan mag jij dat! en dan heb je daar geen last mee, ze was nog zo blij. Dus ik zei! we gaan het park rond en op 't einde krijg je Cola en mag je een sigaret roken, en dan is ze gelukkig. Ik wou haar ook een hotdog geven maar ze zaten zonder, en heeft ze schips gehad. Dan wou ze een sigaret opsteken maar haar aansteker deed het niet. Normaal binnen was dat een ramp!!! maar nu zei ik! we zijn bijna thuis en dan kan je meteen een roken, en dat was goed. Met deze persoon heeft het dikwijls gebotst in de Foyer, en lelijke woorden naar mijn hoofd gekregen, maar ge moet dat relativeren, want uiteindelijk is ze een grote sukkel. Dat maakt mijn dag goed als ik zo iemand dan even blij kan maken. Vandaag zal het heel rustig zijn, zo meteen weer een pot soep maken. Alfy
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
