Man 77 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
27-08-2022
Zaterdag
Met nieuwe moed beginnen we eraan Was een bericht begonnen een 5 tal regeltjes en hij blokkeerde, dus weg bericht ben ik maar andere dingen gaan doen. Gisteren was het middag voor ik het besefte. Het was GFT ophaling! en ik lag in bed te denken "oei ik heb nog salaat liggen, en moet patatten jassen" ben dan opgestaan en er meteen aan begonnen, zo kon dat nog mee! Veel zat er nog niet in, maar met de groente van de mosselen en de warmte en reuk wil ik hem niet te lang laten staan, anders kan ik wel eens een beurt overslaan. Nu viel dat al bij al nog mee, maar weg is weg! Het zit wel allemaal in groene zakjes die vergaan, maar toch! die laten wel vocht door.
Salaat stond in water met zout, we hebben dan eerst gegeten. Nadien alles voor een koude schotel, eieren, tomaten etc... verder afgewerkt. Me klaargemaakt, en nog een afwas gedaan. Bed verschoont want met al dat gezweet, moet dat toch een keer meer. Meteen de machine in en opgezet. Ondertussen was de ophaling geweest, en heb ik mijn bak gaan uitwassen die niet zo vuil was. Zonder te zitten, kon ik meteen aan middageten beginnen. En was het voor mij weer hoog tijd om in mijn zetel te gaan rusten, tot het weer uit mijn rug was. Gelukkig duurt dat niet zo lang een 20min is genoeg. Nadien nog de was opgehangen. Vandaag al vroeg op, de was die op 't rek gedroogd was, ben ik beginnen opvouwen, zo kon ik me nog stilletjes bezig houden. Toen dacht ik! ik kan al een bericht schrijven! en de boel blokkeerde Dan toch maar koffie beginnen maken. Vandaag zal ne rustige zijn, om 13u al koers op Eurosport! die gaan er wel om de vijf voet uit voor reclame maar we zien iets Eerste bergrit meteen een grote test voor de klassements mannen. Alfy
Reacties op bericht (0)
Muzikanten Ine & Lucas Kleindochter & man
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
Was een bericht begonnen een 5 tal regeltjes en hij blokkeerde, dus weg bericht 
ben ik maar andere dingen gaan doen. Gisteren was het middag voor ik het besefte. Het was GFT ophaling! en ik lag in bed te denken "oei ik heb nog salaat liggen, en moet patatten jassen" ben dan opgestaan en er meteen aan begonnen, zo kon dat nog mee! Veel zat er nog niet in, maar met de groente van de mosselen en de warmte en reuk wil ik hem niet te lang laten staan, anders kan ik wel eens een beurt overslaan. Nu viel dat al bij al nog mee, maar weg is weg! Het zit wel allemaal in groene zakjes die vergaan, maar toch! die laten wel vocht door. 
Eerste bergrit meteen een grote test voor de klassements mannen. Alfy 
