Man 78 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
23-04-2023
Zondag
Gisteren op bezoek geweest bij mijn dochter, later dan we wilde want het bezoek begon maar vanaf 15u30. Er was ook nog een strenge verpleger van dienst die strikt werkte wat covid betreft, terwijl het op de meeste plekken voorbij is. Maar soit! ze lag alleen haar buurvrouw was s morgens vertrokken. De ingreep was goed verlopen! ze heeft ook al wat oefeningen kunnen doen. Kiné was na ons nog langs gekomen rond 19u, laat voor ne zaterdag! Haar enige probleem is dat haar bloeddruk te laag is en ze niet lang kan rechtzitten of staan. De eerste keer als ze moest rechtzitten was ze al weggedraaid, gelukkig nog op haar bed. In een eerste gesprek had iemand haar gezegt 6 weken werkonbekwaam, maar de dokter had nu gevraagd welk werk ze deed, en zei minstens 3maand, zij moet heel veel fietsen, want de scholen die ze doet liggen allemaal in 't stad. Met de auto verliest ze veel te veel tijd. Ze doet het dan ook nog met een gewone fiets geen E-bike. Achteraf zijn kleindochter en ik nog iets gaan drinken in de cafetaria, en zijn onze wegen uit elkaar gegaan zij moest haar pa gaan helpen fritjes bakken, en ik heb de bus genomen. Die had ik alle twee meteen. Toen de bus door 't stad reed was er nog heel veel volk op de been, en laat ik altijd een zucht als ik er thuis vanaf stap, meteen die rust. Eten zorgen en koers voor de rest. De zon schijnt nog maar niet voor lang zeggen ze. Alfy
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Patrick
27-12-1976--10-07-2006
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
