Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
Familie foto getekend door Ine
Ine en Evi Tekenkunsten botvieren op oude deuren
Welkom op mijn blog, over mijn dagelijkse bezigheden! En bedankt om langs te komen ALFY
25-03-2025
Dinsdag
Gisteren naar de kleindochter, ging verder aan de kelder werken Ik heb gewerkt en zelfs hard maar niet in de kelder! Rond 10u was ik daar! Heb iets gedronken nog mee een afwas afgewerkt "afdrogen doet ze niet graag" en naar beneden. Achter de benedenbuur ligt een hofke van een zakdoek groot Met een boompje dat meer bij de buren hing dan bij hem Ik ging wat onkruid langs de kant verwijderen, en wou die boom wat snoeien? Kleindochter zei aan die boom zou ik niet aankomen, want die buur is ne rare Oké Er was ook veel groen met doornen laag tegen de grond dat in 't wild groeide waar ik al eens bleef achter hangen Dus ik was daar bezig toen hij buiten kwam, ik schat hem een 45j? Ik zei! ben dat hier aan 't proper maken tot de asfaltrand, toen hij zei dat boompje mag eigenlijk ook weg Dat moest hij geen twee keer zeggen en ben dat meteen beginnen snoeien, hij is dan even komen helpen en vroeg of ik een tas koffie wou? dat heb ik beleefd geweigerd. Hij heeft iets geholpen maar niet veel! en later moest hij nog even weg. Daar zat ik niets mee in, ik werk het liefst alleen, dan kan dat op mijn mannier De takken waren boven en door de draad gegroeid, toen ik na veel gevroet en gezaag de ene eruit had Ging de andere waar de meeste takken al van gesnoeid waren, met wat gesleur met wortel en al uit de grond, dus dat viel mee. Een grote dikke tak was bij de buur gevallen waar ik niet aan kon Dus was ik daar gaan bellen. Ik zei tegen de dame die grote tak mag je over de poort gooien op de hoop! maar die ging ze zelf klein maken en in de groenebak steken heel raar want ze is een oudere dame en slecht te been? Maar kleindochter zei later dat ze in onmin ligt met de buur Vroeger kon zij die poort gebruiken maar nu niet meer, omdat de buur zijn auto daar zet, het is zijn eigendom natuurlijk. Zij heeft in de garage zo'n mobieltje staan, en moet er nu wat voor rond gaan In de kelder stond al terug wat water Daar heb ik niets gedaan heb dat verschoven. Bij de kleindochter nog een taske koffie gedronken! en weg, rond 17u was ik terug thuis, wat stijf en stram maar in 't algemeen gaat het. Nu een paar rustige om op de plooi te komen Was wel goed weer om buiten te werken. Alfy
Reacties op bericht (1)
25-03-2025
tjonge
zoveel energie als jij heb ik --geloof ik -- nooit gehad , jij stopt nooit ! hier is de trots toegekomen om mijn poortje te herstellen , en 'tis moeilijk , zijn papa had het 40 jaar geleden zo goed gedaan , dat hij de beton er niet uit krijgt , wat wel moet om een nieuwe " staak " in te gieten , die door een winterstorm afgekraakt was --- we zien wel , tot gauw !
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
Ik heb gewerkt en zelfs hard 
maar niet in de kelder! Rond 10u was ik daar! Heb iets gedronken nog mee een afwas afgewerkt "afdrogen doet ze niet graag" en naar beneden. Achter de benedenbuur ligt een hofke van een zakdoek groot 
Met een boompje dat meer bij de buren hing dan bij hem 
Ik ging wat onkruid langs de kant verwijderen, en wou die boom wat snoeien? Kleindochter zei aan die boom zou ik niet aankomen, want die buur is ne rare Oké 
Dus ik was daar bezig toen hij buiten kwam, ik schat hem een 45j? Ik zei! ben dat hier aan 't proper maken tot de asfaltrand, toen hij zei dat boompje mag eigenlijk ook weg 
