Man 77 ik 76j Wij zijn ouders van 2zonen en een dochter. En grootouders van 3 kleindochters en een kleinzoon.
Onze zoon Patrick Getekend door een bewoner van 93jaar
De zussen Evi en Ine
Zeer mooie tekening van Bomma Zelk! Bomma van Ine en Evi, hier nog aan het werken aan Ine haar trouwkleed. Gelukkig heeft ze dat nog mogen meemaken
Sigrid en Indra
Bompa en achterkleinkind Linda. Linda in Februari geboren, en in september zelfde jaar is bompa overleden. Bomma was jaar daarvoor gestorven, ook in september. Ouders van mijn moeder.
Linda "Lynn" is de dochter van mijn oudeste zus, in februari overleden.
Wij zijn allemaal maar mensen de ene met een groot, de andere ...met een klein verdriet en of je het nu wel of niet gelooft wat ons bezwaart moeten we, voor we verder gaan een plaatsje geven dan pas kunnen we verder, anders niet.
Kleindochters
Evi Indra Ine
Katjes Evi
Yvonne 21j en oudste zoon René 1j 1971
Stress-mannetje mijnen favoriet
Onze Kunstenaars in actie
Kleindochter Indra
Kleindochter Evi
Laat me los
vanaf hier heb ik alleen te gaan. Ik zal altijd -ergens- bij je zijn. We zijn tochtgenoten, maar hier neem ik afscheid. Ik neem je glimlach mee, je warme liefde ook. Maar hou me niet vast, ik wil zoals altijd in vrijheid, mijn eigen weg kunnen gaan
Gezin oudste zoon + Ad'ka
Tekening gemaakt door Indra
Ine speelt gitaar Afgestudeerd op 't Lemmens Instituut
19-08-2025
Dinsdag
Gisteren weer op tijd weg naar de dochter. Zij was werken, dus heb ik de vriend geholpen. Terwijl hij het dak van het tuinhuis aan 't dicht leggen was, heb ik lange latten aan 't insmeren geweest, 12 in totaal van 3m5 Het was arbeid voor alle twee Ik was tussenin met Naru buiten geweest zodat hij verder kon werken, het knaagde toen al tussen mijn schouders, had een Dafalgan genomen en wat later nog één maar dat hielp niet veel Het enige dat helpt is thuis een tijd in mijn stoel zitten, zo gaat dat eruit en kan ik verder. Rond 16u was ik weer weg naar huis. Vandaag ga ik terug maar om te strijken, dochter maakt lange dagen, en helpt nog als ze thuiskomt. En na verlof heb je altijd extra strijk. Vandaag komt een vriend van hen helpen, en ben ik reserve indien nodig want hij gaat aan de lounge-gedeelde beginnen, en morgen komt er een andere helpen. We hebben ook geweldig geluk met het weer om zoiets ineen te steken. Zo kan ik ook met Naru gaan wandelen tussenin, want dat komt hij vragen, en loopt dan ongeduldig op en neer. Schattig beest maar hij blijft schuw kan hem juist maar strelen als hij in zijn bench of mand ligt, maar om met hem te gaan wandelen ben ik goed Dat vraagt hij zowel aan zijn baas als aan mij, dan staat hij te kijken van wie zal 't worden Hij kiest wel de weg als het pad hem niet zint blijft hij stokstijf staan soms krijgt hij zijn zin, en soms moet hij tegen zijn zin volgen, dat laat hij dan ook voelen, door regelmatig te blijven staan Maar 't is zone lieve en blaft nooit, of het moet iemand echt vreemd zijn dat binnenkomt. Alfy
Reacties op bericht (1)
20-08-2025
Goeie morgen Alfy,
Geniet van je dag
20-08-2025, 09:37 geschreven door Rud
Muzikanten Ine & Lucas Kleindochter & man
Bompa en bomma grootouders moeders kant. Superlieve bomma, bompa was knorriger
Ik kijk omhoog en denk aan jou. In het zwarte gat van de nacht. Ik stel me voor dat jij er bent. En gewoon tegen me lacht. Ik zie je niet, en hoor je niet. Maar doordat ik jou zo hard mis. Ben ik van het feit doordrongen, dat er boven mij "iets" is. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intens moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon, dat jij er bent, Patje
Er is een traan in mijn oog. Niemand die hem ziet, Niet een traan van plezier maar van stil verdriet. die traan in mijn oog, rolt ondertussen over mijn wang. Ik kan hem niet meer stoppen, hij gaat zijn eigen gang. Er rolt een traan over mijn wang, en landt op de grond. Een traan van stil verdriet die zoveel zegt voor mij. Er rolt een traan ik stoor hem niet. Omdat soms met een traan je zoveel meer zegt, meer dan met 1 woord.
Het was arbeid voor alle twee 
Ik was tussenin met Naru buiten geweest zodat hij verder kon werken, het knaagde toen al tussen mijn schouders, had een Dafalgan genomen en wat later nog één maar dat hielp niet veel 
Het enige dat helpt is thuis een tijd in mijn stoel zitten, zo gaat dat eruit en kan ik verder. Rond 16u was ik weer weg naar huis. Vandaag ga ik terug maar om te strijken, dochter maakt lange dagen, en helpt nog als ze thuiskomt. En na verlof heb je altijd extra strijk. Vandaag komt een vriend van hen helpen, en ben ik reserve indien nodig 
want hij gaat aan de lounge-gedeelde beginnen, en morgen komt er een andere helpen. We hebben ook geweldig geluk met het weer om zoiets ineen te steken. Zo kan ik ook met Naru gaan wandelen tussenin, want dat komt hij vragen, en loopt dan ongeduldig op en neer. Schattig beest maar hij blijft schuw 
Hij kiest wel de weg 
