zijn vandaag met nikita en femke, gaan kijken naar huis in Zoersel, ja man , het is de moeite waard !!! Villa , maar alles gelijkvloers. We konden moeilijk binnenkijken, maar het is allerzins nog bemeubeld. Maar wat een grote hof, tuinhuis, serretje, nog een kleinder tuinhuisje, in elk geval , wel veel om te onderhouden . Voor mijn part is het méér dan 250.000 euro waard, maar alles zal ook wel te maken hebben met de prijs van de grond, de ligging ( zeer rustig ), de inichting enz. S was er direct voor te vinden, en ik ook , alleen denk ik meer na over de practische problemen zoals bv. onderhoud tuin, verwarming, én is het haalbaar. Meer zullen we, natuurlijk weten de 27 ste , maar erover praten doe je toch automatisch !!! Ook stel ik me méér en méér vragen wie in feite nù mijn vader was ( pas op , die trafford , heb ik nooit gekend, dus aanzien ik " den bompa" altijd tot mijn vader ), maar desondanks stel je , je toch vragen over mijn afkomst ??? Zal hierover de 27 ste wellicht ook meer van vernemen. Je kan je dus wel voorstellen, hoe ongeduldig ik ben ( en ik niet alleen ). Daarna iets gaan drinken , aan het Schildestrand ( wij 2 comsumpties betaald) en voorts gememoriseerd, gefantaseerd, gesproken over het huis, de erfenis, mijn herkomst, de toekomst enz. Daarna met z'n vijven ( liana niet vergeten hé ) gaan eten in de Lunch-garden te Schoten ( betaald door N. en F.) Was wel plezant er eens tussenuit te zijn !!! ik hoop het later méér te kunnen en terug een normaal leven te leiden. We waren thuis rond 19.00 hr . Blijf aftellen !!!!
17-03-2013, 22:13
Geschreven door nietsnut
16-03-2013
een woordje uitleg , zeker ?????
Zal vertellen ,wat mijn moeder, mij vertelde toen ik ong. 12 jaar was.
Zij is met mijn vader ( loots ) getrouwd, voor de oorlog, om van thuis weg te zijn. Mijn grootmoeder was héel streng ,bekrompen van geest en mijn grootvader was een lafaard ( heb ik al vroeger over verteld ), die alles tegen zijn vrouw ging vertellen, wat mijn moeder zoal als teener é n later deed. kortom , mijn moeder wou dus thuis weg en mijn vader was stapelverliefd op haar ( zij niet !!). Wanneer ze juist getrouwd zijn weet ik niet ( kan het misschien later opzoeken) .Na een tijdje vlotte het niet meer in hun huwelijk en scheidde ze. Dan werd mijn moeder ( zoals zovelen vrouwen , in die tijd ) na de oorlog verliefd op een engelsman ( soldaat ) . zijn naam was TRAFFORD, William. Na weer een tijdje scheidde zij terug en hertrouwde met mijn vader loots. Ik weet ,dus niet of ik van die engelsman was of van mijn vader. In elk geval droeg ik de naam Trafford in het begin van mijn leven, totdat ( wanneer weet ik niet ??? ) mijn vader me adopteerde én ik de naam LOOTS kreeg !!! Juiste data hierover moet ik nog eens uitzoeken, want in feite heeft dit me nooit erg geinteresseerd. Nu blijkt echter dat mijn wettelijke en/of biologische vader overleden is in 2012 ( zie brief notaris ) en dat ik erfgenaam ben, als enig overblijvend levend kind ( ik weet nu niet of er nog andere kinderen waren, in elk geval geen levende ) in eerste lijn. Dus heb ik het eerste recht op de erfenis . Het zou over een huis gaan, met de waarde van ong. 250.000 euro en roerende rekening van 47.000 euro. Plus nog wat inboedel enz. Natuurlijk moet hierbij nog afgetrokken worden allerlei kosten zoals notariskosten en spijtig genoeg de sucessierechten. In elk geval zal er toch nog een aanzienlijk bedrag overblijven, vertelde me de notarisassistente. Op Wo 27/O3/2013 moeten wij ( ja S gaat ook mee ) om alles practisch te bespreken, dus binnen 11 dagen, zal ik meer weten en gij ook mijn dagboek !!!! In elk geval , zit het er dik in dat we uit het O.C.M.W. kunnen met alle schulden ineens te betalen !!!!!! Mensen , zou dat niet fantastisch zijn, en terug een normaal leven te leiden !!!! Gilbert , hoopt nu niet te veel , want anders is de desollutie ééns zo groot !!!! Maar dromen mag toch hé, zeker als die kans er dik inzit. Met de overschot van het geld , kan misschien ,een andere auto gekocht worden en .........wat nog ???? Ik weet het niet, alleen, dat wij de "bomma" dankbaar kunnen zijn én vol ongeduld wachten op 27 maart !!!!!Voilà ,dat is zowat alles, wat ik tot hiertoe weet , de rest volgt als ik niet sterf voor die datum. Dus zal nog maar even wachten met zelfmoord, want er is terug een toekomst in het zicht.
16-03-2013, 22:17
Geschreven door nietsnut
wordt vervolgd !!!!
Brief notaris Christine Van Haeren.
Antoine coppenslaan 2 bus 2 ----- 2300 Turnhout. Tel: 014 47 11 80
Dossierbeheerder Jill Van Laarhoven.
onze referte : JVL/5623/15818-001
Geachte heer Loots
BETREFT : AANGIFTE Trafford William
Bij deze ben ik zo vrij U mee te delen dat ik gelast ben met de afhandeling van de nalatenschap van wijlen de heer TRAFFORD, William,Stanley, laatst gepensioneerde, geboren te Liversedge ( Verenigd Koninkrijk) op 06 maart 1918, rijksregister nummer 18.O3.O6-073,49, laatst wonende te Halle (Zoersel), Goudbloemlaan 26, weduwnaar ( in tweede echt) van Kordthout, Clementina, Maria, is overleden te Malle op 29 augustus 2012.
Volgens de mij bekende informatie bent U erfgerechtigde in deze nalatenschap.
Om het dossier verder te bespreken, verzoek ik U beleefd mij te willen contactern teneinde een afspraak te beleggen op mijn kantoor. Hopend U op deze wijze van dienst te zijn geweest,
Met vriendelijke groeten.
Afspraak gemaakt telefonisch op Woensdag 27 maart 2013 om 16.00 hr ten kantoren.
UItleg volgt later !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
16-03-2013, 15:19
Geschreven door nietsnut
12-03-2013
s heeft een verkoudheid
en , ik weet dat, zij heeft er wel wat last ( ik practisch niet ), maar waarom moet ik het weeral uitzweten ???Hap, Snauw, sneer, kortweg, allee tis weer hetzelfde !!! Het liefste zi ik nog alleen ( al méér dan 5 jaar ) boven, op mijn (want onze kan ik ,in feite, niet meer zeggen) slaapkamer. Daar zit ik rustig, kalm, alleen ( soms in gezeldschap van figaro, de kater ) en kan ik lezen tot ong 03.00 hr, tot het te koud wordt en ik vaak krijg. Dan maar slapen ( in stukjes van ong. 1 uur ) en 'smorgens spijtig genoeg moeten opstaan van de pijn ( ondanks de vele pijnstillers ), en krampen omdat ik moet gaan drukken. Geloof me, dan heb ik bang om naar beneden te gaan ( ong. om 11.30 ), en denk ik, " wat gaat het vandaag weer worden ???? "Zien wat ik doe, luisteren en hopen dat ik alles goed versta ( het is bij S , blijkbaarnog niet opgekomen, dat ik wel eens last met mijn gehoor kan hebben !!! ), opletten wat ik zeg, zeker niks voorstellen, want dat is voor S gelijk aan commanderen, me beter met niks bemoeien ( maar soms is dat ook weer niet goed, want dan toon ik, zogezegd geen belangstelling en volgnes haar moet zij dan alles alleen doen ), dus elke dag is een uitdaging , een evenwichtsoefening, een risico enz. . Dan hopen dat ik rap terug kan gaan naar mijn slaapkamer, Zo verloopt zowat elke dag voor mij. Plezant is anders !!!!! en ondertussn glijden de dagen, weken, maanden, jaren voorbij. Is het dan verwonderlijk, dat ik nostalgisch word en nog graag terugdenk (en op die zalige, gelukkige dag met onze " Eddie " zeker ) en er nu alleen maar kan over schrijven ????
Neem de levensperiode van " De Sinjoorkens " Dit is een periode ,die in feite, het grootste én voornaamste deel van mijn ganse leven heeft beheerst tot ong. dat ik 50jaar was. Liefde, huwelijken, scheidingen, zelfmoordpoging, leiderschap, macht, verdriet, vrouwen, leren delegeren, reizen, lesgeven, opklimmen tot hoofdleider en nog zovéél andere dingen, die ik nu vergeet . Ook SIMOC ( Sinjoorkens Monitors Club ) speelde , hierin een grote rol. Alles begon , toen ik 17 jaar was (dus ,reken maar hoeveel jaren van mijn leven, ik ermee bezig was ONG 33 jaar ) en ik turnde in Borsbeek. Een moeder van een van de meisjes . Het meisje heette Tinneke, werkte bij SVV( Socialistische Vooruitziende Vrouwen) en tinneke ging , met de sinjoorkens ( een afd van SVV ) , naar Spa ( waar er een home was ) als begin-leidster. zij was een vriendin van mij en vroeg om mee te gaan met haar naar Spa. Ze vertelde, dat het heel plezant was, periode's van 14dagen ( 4x4 = 2 maanden) en dat je kon kiezen, welke periode je wou gaan. Voor leider te worden, moest je dan 2 jaar ,zondagschool doen, en dan kreeg je een brevet van " Zonnige Uren " als monitor ( heb het nu nog altijd, in mijn portefeuille zitten). Ik liet me overtuigen, mijn ouders stonden erachter, en schreef me in ,voor de 1ste én 2de periode , als hulpleider, met voorkeur Spa. Tot mijn verbazing ,werd ik aangenomen door de toenmalige secretaresse Louis ( Wiske) Cuypers ( is reeds overleden), maar moest ik naar Oostduinkerken ( daar was ook een home van de mutualiteit), waar ik als een volkomen onbekende kwam, met als hoofdleider Jos D'Hauwe (een fantastische, maar correcte man )en zijn vrouw hoofdleidster Maria. Ik kreeg tesamen met een collega ,elk een groep van 15 kinderen, en wij moesten alle activiteiten , met de twee groepen doen = 30 kinderen. Daar begon , een nieuw leven ( ben via leider, leider oudste, leider-buitenland dwz. Oostenrijk en als laatste Joegoslavie, assistent-hoofdleider en tenslotte hoofdleider in Joegoslavie); Een nieuw leven waar ik nu nog met veel weemoed aan terugdenk, en nog veel zal over vertellen, want de sinjoorkens hebben ( buiten mijn werk bij de politie , das een ander verhaal, voor later) mijn verdere leven is zéér grote mate bepaald. Dus wordt vervolgd !!!!!!!
12-03-2013, 22:24
Geschreven door nietsnut
s heeft een verkoudheid
en , ik weet dat, zij heeft er wel wat last ( ik practisch niet ), maar waarom moet ik het weeral uitzweten ???Hap, Snauw, sneer, kortweg, allee tis weer hetzelfde !!! Het liefste zi ik nog alleen ( al méér dan 5 jaar ) boven, op mijn (want onze kan ik ,in feite, niet meer zeggen) slaapkamer. Daar zit ik rustig, kalm, alleen ( soms in gezeldschap van figaro, de kater ) en kan ik lezen tot ong 03.00 hr, tot het te koud wordt en ik vaak krijg. Dan maar slapen ( in stukjes van ong. 1 uur ) en 'smorgens spijtig genoeg moeten opstaan van de pijn ( ondanks de vele pijnstillers ), en krampen omdat ik moet gaan drukken. Geloof me, dan heb ik bang om naar beneden te gaan ( ong. om 11.30 ), en denk ik, " wat gaat het vandaag weer worden ???? "Zien wat ik doe, luisteren en hopen dat ik alles goed versta ( het is bij S , blijkbaarnog niet opgekomen, dat ik wel eens last met mijn gehoor kan hebben !!! ), opletten wat ik zeg, zeker niks voorstellen, want dat is voor S gelijk aan commanderen, me beter met niks bemoeien ( maar soms is dat ook weer niet goed, want dan toon ik, zogezegd geen belangstelling en volgnes haar moet zij dan alles alleen doen ), dus elke dag is een uitdaging , een evenwichtsoefening, een risico enz. . Dan hopen dat ik rap terug kan gaan naar mijn slaapkamer, Zo verloopt zowat elke dag voor mij. Plezant is anders !!!!! en ondertussn glijden de dagen, weken, maanden, jaren voorbij. Is het dan verwonderlijk, dat ik nostalgisch word en nog graag terugdenk (en op die zalige, gelukkige dag met onze " Eddie " zeker ) en er nu alleen maar kan over schrijven ????
Neem de levensperiode van " De Sinjoorkens " Dit is een periode ,die in feite, het grootste én voornaamste deel van mijn ganse leven heeft beheerst tot ong. dat ik 50jaar was. Liefde, huwelijken, scheidingen, zelfmoordpoging, leiderschap, macht, verdriet, vrouwen, leren delegeren, reizen, lesgeven, opklimmen tot hoofdleider en nog zovéél andere dingen, die ik nu vergeet . Ook SIMOC ( Sinjoorkens Monitors Club ) speelde , hierin een grote rol. Alles begon , toen ik 17 jaar was (dus ,reken maar hoeveel jaren van mijn leven, ik ermee bezig was ONG 33 jaar ) en ik turnde in Borsbeek. Een moeder van een van de meisjes . Het meisje heette Tinneke, werkte bij SVV( Socialistische Vooruitziende Vrouwen) en tinneke ging , met de sinjoorkens ( een afd van SVV ) , naar Spa ( waar er een home was ) als begin-leidster. zij was een vriendin van mij en vroeg om mee te gaan met haar naar Spa. Ze vertelde, dat het heel plezant was, periode's van 14dagen ( 4x4 = 2 maanden) en dat je kon kiezen, welke periode je wou gaan. Voor leider te worden, moest je dan 2 jaar ,zondagschool doen, en dan kreeg je een brevet van " Zonnige Uren " als monitor ( heb het nu nog altijd, in mijn portefeuille zitten). Ik liet me overtuigen, mijn ouders stonden erachter, en schreef me in ,voor de 1ste én 2de periode , als hulpleider, met voorkeur Spa. Tot mijn verbazing ,werd ik aangenomen door de toenmalige secretaresse Louis ( Wiske) Cuypers ( is reeds overleden), maar moest ik naar Oostduinkerken ( daar was ook een home van de mutualiteit), waar ik als een volkomen onbekende kwam, met als hoofdleider Jos D'Hauwe (een fantastische, maar correcte man )en zijn vrouw hoofdleidster Maria. Ik kreeg tesamen met een collega ,elk een groep van 15 kinderen, en wij moesten alle activiteiten , met de twee groepen doen = 30 kinderen. Daar begon , een nieuw leven ( ben via leider, leider oudste, leider-buitenland dwz. Oostenrijk en als laatste Joegoslavie, assistent-hoofdleider en tenslotte hoofdleider in Joegoslavie); Een nieuw leven waar ik nu nog met veel weemoed aan terugdenk, en nog veel zal over vertellen, want de sinjoorkens hebben ( buiten mijn werk bij de politie , das een ander verhaal, voor later) mijn verdere leven is zéér grote mate bepaald. Dus wordt vervolgd !!!!!!!
