Hallo allemaal Ik was 26 mei een jaar alleen en ik vond het een zwaar en moeilijk jaar. Ik moest over nieuw beginnen en een nieuwe weg zoeken. Ook moest ik leren om de verjaardagen alleen naar toe te gaan en wat mij op viel bij de ene ging het beter dan bij de ander . Ik moest vrienden op zoeken die had ik gevonden dacht ik maar die hebben me ook weer los gelaten dus weer een ervaring rijker. De moeilijk dagen blijven altijd komen zoals mijn verjaar dag en zijn verjaar dag en onze trouw dag en zijn sterf dag die staan in me geheugen gegrift en zal altijd daar blijven. Ik vind de zondag de moeilijkste dag omdat er bij ons niks open is en nergens na toe kan Nou het eerste jaar achter de rug is voel ik me rustige en beter. maar het kan zo maar weer anders worden. Van zijn familie hoor ik weinig tot nuks ze hebben me ook niet gesteun want ze zitten vast in hun eigen verdriet. Dit wou ik even kwijt. gr an 1
Ik ben anneke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam an1.
Ik ben een vrouw en woon in maarssen (nl) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 28/02/1946 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zwemmen fitniss gym wandelen haken.
Ik werk als vrijwillergste in een verzorghuis
