We spenderen opnieuw een weekend in de streek van St-Omer.
Er zijn in de buurt van Clairmarais meerdere bepijlde wandelingen, zie de bijlagen.
Omdat er nogal wat overlappingen zijn opteren we op zaterdagnamiddag voor een wandeling die enkele ervan combineert, daarvoor baseren we ons op een beschrijving uit het tijdschrift Kreo van 2001.

De wandeling stelt niet teleur, vanuit Clairmarais (4 meter boven de zeespiegel) 'klimt' het naar Buysscheure (minder dan 500 inwoners, op ruim 30 meter hoog) Zelfs vanop deze geringe hoogte is te zien hoe Clairmairis en St-Omer ingesloten liggen met heuvelruggen rondom.

Spijtig genoeg is het 'estaminet' in Buysscheure gesloten (wegens brandschade), en laat dit de enige mogelijkheid zijn op deze wandeling om een (drank)pauze in te lassen.. Na 14 km komen we terug op het startpunt, la grange nature in Clairmarais.

Op zondag staat er opnieuw een wandeling op het programma, we baseren ons op een 'dagstapper' van grote-routepaden die we echter met de fiets willen afleggen. (we gokken erop dat door de langdurige droogte ook de ergste modderpaadjes berijdbaar zullen zijn..) Via het staatsbos van Rihoult-Clairmarais gaat het richting Arques, ten noorden van Arques rijden we langs de vijver van Malhove tot het kanaal van Neufossé dat we volgen richting Watten.

We rijden voorbij 'le moulin rouge', een bekend uitgaanscentrum voor de lokale bevolking, momenteel word het gebouw gerestaureerd en omgevormd tot een 'gîte'. Iets verderop verlaten we het kanaal en volgen een zijtak ervan 'le Grand Leck'. We rijden ons echter vast op een pad dat volledig overgroeid is. Terwijl we overleggen over de te volgen (om)weg springt een ree op uit het groen en rent er vandoor. (onduidelijk wie het meest geschrokken is..wij of de ree..)

We fietsen terug naar het kanaal en vervolgen het jaagpad naast het kanaal. Wat verder komen de gekanaliseerde Aa en het kanaal van Nieufossé samen, waarbij de gekanaliseerde Aa als naam behouden blijft tot de monding in Gravelines. In St-Momelin verlaten we het jaagpad en klimmen uit 'de kom' richting Lederzeele, tot op het hoogste punt van onze route, 50 meter boven de zeespiegel.

Verderop onze route ligt de 'Auberge de Booneghem', maar blijkbaar hebben we de verkeerde coordinaten, waar we dit verwachten aan te treffen is er geen restaurant ... Intussen zijn we in Nieurlet, en we besluiten om de GR-dagstapper exact verder te volgen, via een paadje (met een DIY-overzet) dat ons langs de kortste weg terug naar Clairmarais brengt. We hadden vooraf gepland om dit stukje te vermijden en met een omweg via geasfalteerde weggetjes terug te fietsen, maar gelukkig is het modderpaadje dermate opgedroogd dat fietsen geen probleem is.

We hebben echter opnieuw pech, wegens moederdag zijn allebei de restaurants in Clairmarais volgeboekt.. Het enige wat we nog kunnen bestellen middag is een koude schotel.. Maar na de fietsrit smaakt dit toch.

Na de koffie gaat het richting St-Omer, daar parkeren we ons bij de ruïnes van de abdij die aan de basis lag van de stad. (Audomarus, of Audmar(e), Omaar, Omer..), de Normandische missionaris die erin slaagde om de Germaanse stam van de Morini te bekeren tot het christendom. Deze ruïne is beduidend groter dan deze van Clairmairas en het park errond geeft de fundamenten weer van de originele gebouwen hetgeen een goede indruk geeft van de imposante omvang van deze abdij.

We volgen min of meer de 'religieuze wandeling' door St-Omer, met als eindpunt de basiliek van de stad. Na een bezoek aan het kantoor voor toerisme wandelen we nog iets verder richting de voormalige stadsomwalling, nu 'gepromoveerd' tot ringweg... Na een stop op de grote markt voor een ijsje word het tijd om het weekend af te sluiten en terug naar huis te rijden.