Dexia in perspectief
dinsdag 04 oktober 2011 om 08u02

Het blijft allemaal nog wat onduidelijk deze ochtend maar het lijkt er hoe langer hoe meer op dat de berichtgeving in Trends rond Dexia begin vorig week de nagel op de kop was.
 
De Dexia-groep wordt opgesplitst in een Frans en een Belgisch gedeelte en de bestaande holding blijft achter als de bad bank met de rommel in. Onder meer de goed draaiende Turkse dochter Denizbank zal verkocht worden.

CEO Pierre Mariani en voorzitter Jean-Luc Dehaene gaan met de billen bloot want zij ontkenden tot nu toe in alle toonaarden dat er een splitsing van Dexia zou komen. Nieuwe blutsen dus voor de reeds gehavende blazoenen van beide heren.

Het dossier Dexia wordt hoe langer hoe meer een kluwen van jewelste. Dexia in haar huidige vorm is onbestuurbaar geworden. Belangen van de Franse staat, de Belgische staat, de Vlaamse overheid, bepaalde aandeelhouders die zware financiële averij dreigen op te lopen, …

Het loopt allemaal door elkaar en het maakt de afstelling van een strategie die het belang van de onderneming an sich centraal stelt, uiterst moeilijk. Voor de Belgische en Vlaamse autoriteiten wordt het trouwens bijzonder opletten om te voorkomen dat men nog eens door de Fransen gerold wordt in dit dossier.

Als premier Yves Leterme beweert dat niemand een cent zal verliezen, wat hij deze ochtend op Radio Eén effectief deed, dan bedoelt hij: niemand, behalve de belastingsbetaler. We betalen allemaal voor Dexia.

De stelling dat Dexia vooral lijdt onder het potentieel waardeverlies op haar portefeuille aan papier van landen als Griekenland is slechts gedeeltelijk waar. Dexia dreigt vooral ten onder te gaan als gevolg van een waanzinnige bankstrategie waarbij in de stijl van een heus hefboomfonds een onwaarschijnlijke leverage in de hele balans ingebouwd werd. Enorme volumes aan korte termijn-funding werden gebruikt om kredietverlening op langere termijn te stutten.

In het kader van haar blind risico-model werden voor de funding van de bank onder meer kredieten aangegaan in yen en Zwitserse franken, munten met zeer lage rente. Maar de stijging van de wisselkoers van deze munten ten opzichte van de euro maakt dat Dexia nu bloed als een rund ten gevolge van wisselkoersverliezen. Goed gerunde hefboomfondsen dekken deze risico’s veel efficiënter in dan Dexia klaarblijkelijk gedaan heeft.

Eigenlijk mag de goegemeente misschien niet te hard zijn voor de huidige kapiteins op het schip, Mariani en Dehaene. Uiteindelijk erfden zij een bank die vanuit de top al jaren mis-managed was. De grootste verantwoordelijkheid van het Dexia-debacle, want dat is het hoe dan ook geworden, ligt bij de grote strategen van het verleden, zijnde mensen als Francois Narmon en vooral Pierre Richard en Axel Miller.

@ Trends

Om 15.45 uur bedraagt de beurskoers van Dexia op Euronext Brussel € 1.05 of 19% lager dan gisteren. Het is tijd om een extra bonus toe te kennen aan Jean-Luc Dehaene.

Wij groeten u, in de taal van Fernandel, Luis Mariano en Elio di Rupo, drie figuren die ieder een stukje Franse cultuur vertegenwoordigen die in het land B opnieuw een stevige stap voorwaarts aan het zetten is. Met dank aan de de jongste generatie Vlaamse  partijvoorzitters, wier namen we intussen niet meer durven uitspreken zonder rood aan te lopen van schaamte of van kwaadheid.  De jongste generatie en de domste generatie. Helaas.

Vlaamse sukkels

Er wordt nog steeds gehocuspocust (nu weldra bijna 500 dagen) over een belgische regering die moet gefinancierd worden dankzij vele Vlaamse opbrengsten die dienen om Waalse tekorten en Brusselse pretenties overeind te houden. Het bedrag dat De Vlaamse sukkels elk jaar overmaken aan de chi-chi sprekers bedraagt nog steeds circa 12 miljard euro en daar komt nog genereus tenminste 1 miljard bij, zoals we hieronder zullen vaststellen.  Deze harde cijfers vormen de basis van de belgische realiteit, het belgische compromis en zeg maar gerust, het belgische onrecht. Het mag niemand verbazen, dat uitgerekend de extreem-linkse Groene boomhangers graag de federale financieminister willen leveren. Laat fils-à-papa Sander Decroo maar jammeren dat hij geen coalitie wil met de Groene milieu-communisten, met zijn wensen wordt in opdracht van Albert II geen enkele rekening gehouden. Sander die door mama, papa en zichzelf opgehemeld wordt als een godenkind, durft tot hiertoe tijdens de onderhandelingen zelfs niet even een sanitaire stop inbouwen, uit schrik dat hij achteraf de vergaderzaal niet meer binnenmag. In tegenstelling tot stoere Wouter Beke die al een halfuurtje kwaad durft opstappen om deemoedig terug te verschijnen.

Operatie Betterfood

Moeten wij soms onder de indruk zijn van de financieringswet ?  Een pareltje van obscurantisme, dat ons verkocht wordt als fiscale autonomie met opcentiemen en afcentiemen (echt iets voor het rekenwonder Muyters)  waarbij de federale staat echter de gemeenschappen blijft financieren op basis van dotaties : de Vlaamse regering suddert hoofdzakelijk verder als een subsidieregering. Het kientjesgeld daarentegen zou overgeheveld worden naar de gewesten, wat volledig indruist tegen de Vlaamse verwachtingen, want hierdoor wordt Brussel de facto nog méér een gewest op gelijke voet. Over de modaliteiten hoe de kindertoeslagen van deze Operatie Betterfood zullen overgeheveld worden naar de gewesten, willen we niet te veel nadenken. 

Win for Life voor Bruxelles en Wallonie

Waar wel duidelijkheid over bestaat, zijn concrete cijfers voor de Franco-belgen : in een eerste worp zal elk jaar gedurende 10 jaar 500 miljoen extra pour la Wallonie gegeven worden. Reden : uit sympathie.  En 461 miljoen zal voor Bruxelles opgegraven worden uit de lege schatkist, waarvoor Bruxelles geen enkele bestuurlijke verandering moet doorvoeren, noch tegenprestatie leveren.  We hebben het ooit uitgerekend voor u : circa 800 politieke mandaten verdeeld over 19 gemeentes met in totaal 1,1 miljoen inwoners. Et pour les Flamands Bruxellois en de Vlaamse Gemeenschap, rien de knots. Niet iedereen heeft geluk met een Win for Life biljet.

De duistere filosofie achter deze financieringswet, bekokstoofd in de PS-keuken waar administrateurs van Waalse en federale besturen en professeurs van universiteiten in de potten roeren, is door het onbekwame clubje jongste generatie partijvoorzitters op gejuich onthaald : niemand van deze chirojongeren bezit enige financieel-technische kennis. Ze zijn jong en ze willen wel wat, helaas zijn wij, brave Vlaamse burgers, de betalers van deze onbegrijpelijke  Win for Life.

Misschien vindt u bovenstaande, jammere waarheden overdreven  want u bent wellicht in de ban van de verwezenlijkingen van Wouter I, Wouter II, Sander en Caroline. In dat geval hebben wij nog een toemaatje voor u.

Penetratie door de Metropolitane Gemeenschap

Naast de centenroof is er de eeuwenoude taal- en cultuurkwestie : de onwil van de Franssprekende medemensch om zich in een andere culturele omgeving aan te passen. De grootheidswaanzin, de zelfoverschatting, het povere intellectuele vermogen dat het eigen bla-bla niet kan loslaten, het gebrek aan respect voor andere gemeenschappen. Dat àlles samen wordt in het land B al eeuwen genetisch in stand gehouden dankzij de lankmoedigheid en lafheid van Vlaamse figuren die in stotter- en stamelfrans met veel haar op hun rol van het gezin van Paemel bijven vertolken.  Kijkt u naar de beangstigende BHV-finale met de  onaanvaardbare ruil tegen de  Metropolitane Gemeenschap.  Vlaams Brabant spreidt de benen  voor de Franstalige penetratie tot aan de poorten van Leuven in het Oosten,  Mechelen in het Noorden en de  verkrachters schurken zich in het Westen aan tegen de dijen van Oost-Vlaanderen.

Wie deze Franstalige strategie, om na de afbakening van de grenzen van Vlaanderen deze opnieuw binnen te dringen, niet doorziet, is een domoor zonder historisch besef.  De jongste en de domste generatie partijvoorzitters mag ook deze pluim op de hoed steken.

Het is onbegrijpelijk dat de Vlaamse politici dit Franstalige Paard van Troje toelaten. Het sussende gelispel dat de Metropolitane Gemeenschap geen bevoegdheden bezit, is een doorzichtige truc waar we nog lange jaren spijt zullen over hebben. Punt uit en schande.

De staatsschuld steeg op 3 jaar met 21%

Het land B leeft al jaren uit ons aller hand en van ons gezamenlijk zweet. In de schatkist bevinden zich in plaats van reserves, een dikke berg schuldbrieven ten belope van 356 miljard (toestand op 31 augustus 2011).  Van elke euro die wij uitgeven, verdwijnt een deel direct naar de staat. Via de BTW. Hetzelfde geldt voor onze arbeid.  Als de muntjes in uw portemonnee rammelen of de briefjes in uw portefeuille ritselen, dan spitsen de slaaf-ambtenaren van Reynders en Vanhengel de oren.

De regeringsformateurs zijn nog niet toe aan de opmaak van een begroting. Als u een eigendom wil verwerven, gaat u ook eerst behangpapier en verf kiezen vooraleer na te gaan over hoeveel geld u beschikt : zo gaan de politici ook te werk. Volgens het Planbureau zal er in 2012 een begrotingstekort zijn van 5,7 miljard.  De heren van het Monitoringcomité komen tot 10,2 miljard, bijna het dubbel, en Guy Vanhengel, de begrotingsminister van Lopende Zaken houdt het op 7,2 miljard.  Trek met zulke kwistenbiebels naar de oorlog om de financiële crisis te bestrijden.

De belgische staatsschuld is de laatste 3 jaar (augustus 2008 - augustus 2011) van 295 miljard toegenomen tot 356 miljard, zijnde + 21%.  Het zal wel gaan, zeker ?

1 F = 9 VL waard

De rest van het formatie-geflikflooi is navenant.  Elk ogenschijnlijk verzet tegen de geplande Franstalige invasie en overheersing is pro forma. Oogverblinding, geregisseerd door de Franco-belgen die de 3 armzalige FDF-kamerleden van Olivier Maingain op een zijspoor hebben gerangeerd, om de 27 buitengebonjourde N-VA kamerleden aan Vlaamse kant te compenseren. Een typisch belgische ruil : 1 Franstalige is 9 Vlamingen waard.

Wat hier verder ook uit de bus moge komen, het blijft knip- en plakwerk met als hoofdpatroon :   Vlaamse centen voor Franstalige prententies aan rato van ruim 13 miljard per jaar + uitbreiding van de Franse invloed in Vlaanderen.

Er is slechts een soort onderhandelingen waar wij warm willen voor lopen : deze van de definitieve stopzetting van de N.V. belgië. Dat is de meest eervolle oplossing om Vlaanderen na honderden jaren miskenning, minachting en misbruik zijn rol te laten spelen van dynamische, democratische en sociale natie die zich zal toespitsen op het welvaren en het geluk van haar inwoners. Een natie die haar politieke energie niet langer hoeft te investeren in uitputtingsgevechten tegen Waalse en Franstalige imperialisten en rovers. Al de rest is beschadiging en tijdverlies.

Ray

Geachte redactie en vrienden,

Eerst en vooral "hartelijk terugwelgekomen van de efkens weggeweest zijnde angeltjes redactie".  Zoals verwacht,  dobberde de weireld verder rond en draaide dit onland verder vierkant. Zo konden we in eigen land genieten van "mirakels" en "historische" akkoorden. Het mirakel BHV dat op 24u tijd beklonken was, tot grote vreugde van de franstaligen die de genitaliën van hun Vlaamse opponenten konden inpikken.

Het BHV-mirakel staat op de agenda van het Vaticaan om toe te schrijven aan de hemelse hulp van Paus Johannes de XXIII ste. Dit zou zijn heiligverklaring kunnen bespoedigen. En het mirakel was nog niet opgedroogd of er viel een "historisch" compromis uit de bus over centen en bevoegdheden. Brussel en Walchië zullen niet verarmen, daar zal de Vlaamse solidariteit voor zorgen.

Op de franstalige zenders kon men zijn vreugde om zoveel Vlaamse naïviteit moeilijk verbergen en werden de champagne flessen al in de koeling gelegd. Bij de Vlaamse zender(s) kwamen de "fopspenen" die dachten dikke vissen aan de haak geslagen te hebben, met horten en stoten hun vangst aanprijzen  in de hoop om kopers te vangen. Er werd met cijfers en getallen gejongleerd dat men er op den duur duizelig van werd.

Eergisteren had men x-miljard te kort, de dag nadien was het iets minder om nu uit komen op véél meer. Niet alleen boven de Noordpool blijkt er een groot gat in de ozonlaag te zitten, het heeft zelfs de begroting van dit onland in zijn macht!

Ondertussen heeft Di Rupo*  al vijftig dagen gepalaberd en veel "paroles" gespendeerd om de Vlamingen een nog groter oor aan te naaien. Hij gebruikt daarvoor de methode van de "pendeldiplomatie"... van het franstalige kamertje naar het Vlaamse en omgekeerd, met vragen, antwoorden, eisen, tegeneisen enz... Men noemt hem nu al de "pendelende nicht van Mons" Als zijn "opdrakt" toch zou mislukken kan hij met gemak treinbestuurder worden op de stoptrein van Mons-Bruxelles ...zoveel ervaring heeft hij reeds opgedaan in het stoppen en vertrekken.

En Caro heeft de fakkel doorgegeven aan  Tobbakkes junior en wacht vol spanning op de eindpirouette van W. Bleke om een
"toffe" ministerjob als beloning voor haar trouw aan de P.S in de wacht te slepen. Ook de groene boskabouter legt zijn boontjes te weken in de hoop -als hij niet buitengesjot wordt- een "passende" job te kunnen inpikken bij de grote jongens.

Dat de plaatsen beperkt en duur zullen zijn is  bij deze groene kikker nog niet goed doorgedrongen. Wat er tot op heden ook van moge zijn, één ding kunnen we wel stellen : de mosselen zijn nog niet aan wal.  Het euforisme van het eerste uur is aan het wegdeemsteren. Het grootste obstakel van de franstaligen is naar het decor verwezen en men wacht er op de reeds lang beloofde maar nog niet verschenen "teksten" van hetgeen is bereikt. Ook het BHV-mirakel blijkt toch niet zo volmaakt te zijn, want er zitten in het tweede luik onverteerbare ingridiënten die een bittere bijsmaak hebben die de franstaligen zelfs met straffe pili-pili of Spaanse pepers niet kunnen verdoezelen. Bij dit alles is het  te hopen dat ze bij de tjeven nog juist op tijd wakker worden en alles naar de prullenmand verwijzen voor  hypnotiseur Di Rupo zijn buit binnenrijft.  

We spreken hier wel over verloren grondgebied, bevoegdheden en massa's Vlaams belastinggeld om de hangmatters en de Brusselse mesthoop overeind te houden. Vergeten we ook niet dat het toekomstbeeld van Brussel alles behalve opbeurend is. Integendeel, het wordt hèt kankergezwel bij  uitstek met een explosieve bevolkingsaangroei bij de allochtonen met een daaraan gekoppelde werkloosheidsgraad om van te duizelen, waarbij zelfs een jaarlijkse toelage van 1  miljard euri niet meer zal volstaan om de gemoederen te sussen.

Een tikkende moslim tijdbom!

mvg - Senior

* Di Rupo (uit het Italiaans vertaald betekent dit, "de afgrond")

Vandaag start Europalia-Brazilië in aanwezigheid van de nieuwe  presidente, mevrouw Dilma Rousseff.

Op de webstek van de 0000 wordt de lof van dit immense Zuid-Amerikaanse land gezongen in een artikel onder de wervelende naam "Diversiteit is geen loos begrip in Brazilië". 

Het land wordt ons voorgehouden als een ideale smeltkroes van rassen en kleuren, waaruit een rijke cultuur ontstaat. Hangt er natuurlijk van af wat u onder cultuur verstaat. Een fragment uit het 0000-stuk :

In die steden is een bruisende stadscultuur ontstaan, waarvan de uitbundige carnavalvieringen misschien wel de beste uiting zijn. Maar er zijn ook de zwoele bossa-novaritmes van Rio de Janeiro, de kunst met gerecycleerd materiaal uit de favela's of krottenwijken, het prachtige Amazonetheater in Manaus, de klassieke muziek van componist Heitor Villa-Lobos, de innoverende balletten van Lia Rodrigues en - niet te vergeten - de Braziliaanse cinema met topregisseurs als Fernando Meirelles (Cidade de Deus, 2002). Van zoveel diversiteit gaat een mens duizelen.

Na Europalia Rusland en China is het nu de beurt aan het socialistische Brazilië en wie in deze keuze enige politieke eenzijdigheid ontwaart, is een zeurkous.  Brazilië is een zogenaamd BRIC-land, wat niet meer is dan de afkorting van 4 landen (Brazilië, Rusland, India en China) : een uitvinding van de speculanten van Goldmann Sachs die enkele jaren geleden vooropstelden dat tegen 2050 deze vier het welvaartsniveau van de Westerse landen zullen evenaren. 

Wij hebben zonder veel inspanningen enkele minder vleiende en frivole zaken gevonden over het land van de samba en de carnaval. Ook om van te duizelen.

In Brazilië wordt elke 15 minuten iemand gedood door een vuurwapen.  Dit zijn meer dan 35000 kogeldoden per jaar.  Daarnaast zijn er nog andere soorten moorden zonder vuurwapens. Veel Brazilianen schaffen zelf een geweer aan om zich tegen criminelen te kunnen beschermen. Een poging om het wapenbezit in te dammen via een referendum mislukte onlangs volkomen. Het zijn dan vaak ook de arme, zwarte Brazilianen die slachtoffer worden van het geweld. De politie is vaak betrokken partij bij criminaliteit. In Brazilië vallen per dag meer slachtoffers door de kogel dan in Irak. Het Zuid-Amerikaanse land is dan ook het gewelddadigste land op aarde, zelfs het huidige Suid-Afrika moet zijn eerste plaats afstaan aan het socialistische, multiculturele Brazilië.

Het belgische ministerie van Buitenlandse Zaken vermeldt in zijn reisadviezen bij Brazilië : In Rio de Janeiro worden talrijke agressies tegen toeristen vastgesteld. Voorzichtigheid is dan ook geboden, in het bijzonder in bepaalde wijken (Centro, Lapa, Cinelândia, Catete, Gloria, Santa Teresa, Copacabana, Flamengo) en langs de stranden. Men moet ook op zijn hoede zijn bij het bezoek aan de toeristische sites. Favelas binnengaan is formeel af te raden, zelfs in het kader van een georganiseerd bezoek met een professioneel agentschap.

Ray

De deejay uit Wilrijk werd gesignaleerd in Arabische kringen, alwaar hij zijn diensten aanbod als beschikbaar parlementair voor een nieuwe partij, of een oude, zolang het maar opbrengt. Een zetel brengt hij zelf mee.  Zijn colbertvestje werd geleverd door de kleermaker van Prins Laurent en in de witte tropenbroek heeft hij een een Colaflesje verborgen, om indruk te maken, zoals Lawrence from Arabia. Go Streep, go !

Zou er dan toch nog iets komen van het zogenaamde "FORZA FLANDRIA" ? We hebben de indruk dat er de laatste weken terug bepaalde veranderingen zijn waar te nemen in het Vlaamse politieke landschap.

Enerzijds blijkt het "Vlaams Belang" vliegtuig geen hoogte meer te verliezen. Er blijkt een einde te zijn gekomen aan de reeks "afhakers". Gedurende meerdere maanden hebben enkele tientallen, meestal opportunisten, het VB-schip verlaten. Als drogreden haalde men steeds het groeiende ongenoegen met de wijze van werken van de "top" van het VB-aan. Van diegenen die inderdaad hun mandaat hebben ingeleverd willen we deze opgegeven reden graag geloven. Maar om dat aantal te tellen heeft men ruim voldoende met de vingers van één hand! Voor de overgrote meerderheid ging het echter om de centen en niets maar dan ook niets anders. Geen afdrachten meer, méér centen in eigen zak en bovendien het, meestal naieve, verlangen om in de toekomst méér te kunnen vangen bij een andere partij.

De eerste "overlopers" trokken richting LDD en zonder leedvermaak kunnen we vandaag alleen vaststellen dat de meesten onder hen het zich vandaag reeds bitter beklagen. Aangezien bij het VB de terugweg niet meer mogelijk is en er niemand blijkt te zijn die de "verloren zonen" terug wil omarmen is de politieke toekomst van deze afhakers van het eerste uur zo goed als onbestaand. Na korte tijd opnieuw van partij veranderen blijkt een nefaste beslissing te zijn om nog kiezers te kunnen aantrekken.

De meesten van de tweede groep trokken bijna steeds naar het NVA. Deze "opportunisten" blijken daar nu ook op steeds minder "open armen" te mogen rekenen. Niet zelden worden ze naar juiste waarde geschat en door de "oudere leden" mistrouwd.

En ook bij de NVA-basis is er wat aan het veranderen. Zowel bij de nieuwe honderdduizenden NVA-kiezers als in de media is de ster van Bart De Wever stilaan een deel van haar schittering aan het verliezen. Bart blijkt dag na dag te vergeten dat de grootste groep van zijn nieuwe volgelingen uit ex Vlaams Blokkers bestaat! Deze groep heeft echter een totaal andere mening dan Bart voor wat het zogenaamde Forza Flandria betreft. Deze groep wil dat VLAMINGEN die voor een onafhankelijk Vlaanderen willen strijden dit SAMEN moeten doen en aan dezelfde koord moeten trekken.

De geschiedenis herhaalt zich steeds en het verleden heeft tot vervelens toe en bij herhaling duidelijk gemaakt dat "verdeeldheid" steeds nefast is om een bepaald doel te willen bereiken. De Vlamingen die nog naar de ijzerbedevaart trekken zijn juist dezelfden als deze die nu menen naar de ijzerwake te moeten gaan. Veruit de meesten weten dat ze beter allemaal SAMEN naar de ijzertoren zouden moeten trekken maar alléén de meningen van aan aantal egotrippers van hoofdverantwoordelijken laten dat nog niet toe.
Het zijn deze laatsten die feitelijk de doodgravers van het toekomstige onafhankelijke Vlaanderen zijn! Zeker de "ouderen" onder ons zijn hiervan overtuigd.

Onzen Bart is het daarmee niet eens. Steeds meer kreeg hij de laatste maanden last van die overmoedige trekjes die men ten overvloede kon terugvinden bij de Romeinse keizers. In tegenstelling tot zijn regelmatige beweringen dat hij nooit de eerste is om het Vlaams Belang aan te vallen laat hij zich regelmatig door de feiten op het omgekeerde betrappen.

Vorige zaterdag hield hij een toespraak voor PRO FLANDRIA in Berlare. Zonder haperen babbelde hij onderhalf uur lang zoals weinigen het hem kunnen nadoen. Bovendien vertelt hij dan ook nog vele zinnige dingen hetgeen de meeste beroepspolitiekers NIET kunnen. Maar opnieuw ging hij in de fout, en we zijn er van overtuigd dat hij dat zelfs niet meer aanvoelt, door tot tweemaal toe kritiek te leveren op de, natuurlijk afwezige, Filip Dewinter. Het zogenaamde "moslim debat" dat eveneens voor een overvolle zaal doorging en waaraan Dewinter zijn medewerking verleende was volgens Bart "onnozel". Indien Bart deze opmerking éénmaal had gemaakt, en alhoewel het niets met de inhoud van zijn toespraak had te maken, dan hadden de meeste aanwezige, huidige of vroegere Vlaams Belangers dit kunnen aanvaarden. Maar juist die herhaling en slechts enkele minuten nadat iedereen het reeds begrepen had was er nu "teveel" aan.

Tijdens de lunch, die op deze toespraak volgde, hoorde men van verschillende kanten dat Bart hierdoor het grootste gedeelte van zijn opgebouwde krediet door zijn goede toespraak had van tafel geveegd. Belangrijker nog was de vastelling dat verschillende ex-VB-ers die blijkbaar bij de laatste verkiezing voor NVA-hadden gestemd luidop aan alle disgenoten lieten horen dat ze de volgende keer terug voor het Vlaams Belang zullen stemmen.

Voor ons betekende dit zeer belangrijk nieuws. Zeker in een milieu zoals dit van van Pro Flandria dat zowat tot de meest kwaliteitsvolle "Vlaamse nesten" behoort.

Een terug stilaan op snelheid komende Vlaams Belang enerzijds, en een sterk NVA, maar met een uitslag bij de volgende verkiezingen die geen vooruitgang meer laat zien anderzijds, zou volgens velen de ideale uitslag zijn om een grote druk tot stand te brengen om het realiseren van het FORZA FLANDRIA te bewerkstelligen en terug mogelijk te maken.

Bart, U bent een knappe kerel maar indien U het echt met Vlaanderen "goed meent" hou dan enerzijds uw voeten terug wat meer op de grond en vergeet zeker niet dat de overgrote meerderheid van uw kiezers SAMEN met het VB wil werken om uw droom voor een onafhankelijk Vlaanderen mogelijk te maken. Zonder het VB zal U er alléén nooit komen. DURA LEX SED LEX om het in uw bijna-moedertaal te zeggen.

Men zegge het voort ...

Freddy van Gaever

Met het oog op de snelle islamisering van de inwoners uit het land B, heeft Angeltjes beroep gedaan op de medewerking van Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel om u vlug en behendig in te schakelen in de rijke wereld van de islam. Elke week een balsemend antwoord op uw prangende gewetensvragen

Fatwa over de vraag of zwarte honden moeten gedood worden.

Zwarte honden moeten gedood worden.  Rechtsuitspraak van deskundige sjeik Abdul-Muhsen bin Hamad al-Abaad, voormalig docent en vice-directeur van de Islamitische Universiteit al-Medina, Saudi Arabië.

Vraag: “Zou U kunnen bevestigen of zwarte honden moeten gedood worden?  Allahs profeet – Allahs zegen en heil wezen met hem – heeft dat voorgeschreven.”

Antwoord: “Ja, want Allahs profeet – Allahs zegen en heil wezen met hem – heeft de dood van een zwarte hond voorgeschreven.  Hij zegde “Dood de zwarte hond!”

Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel

Een heerlijk staaltje humor van LDD-fractievoorzitter Lode Vereeck. De enigen die zuur toekijken, zijn de N-VA-ministers Muyters en Bourgeois.  Worden die mensen zo gehersenspoeld in hun partij dat lachen verboden is ?

Dat er bij de Groenen – internationaal – een hoek af is weet het kleinste kind.  Het laatst ingediende voorstel hebben we niet nodig om dit gegeven te staven.  Maar de ongelooflijke stoutmoedigheid van dit idee blijft ons verbazen: het  “huwelijk light” biedt alle voordelen van een normaal huwelijk, maar geen enkel nadeel of verantwoordelijkheid. 

Een klein uittreksel uit het groene propagandablaadje:

“Het groene model van het huwelijk voorziet een gezamenlijk zorgrecht voor de gezamenlijke kinderen der beide partners.  De “light” huwelijkspartners krijgen de geneugten van belastingssplitsing, van erfeniswetten en hun liefsten moeten gratis mee kunnen genieten van het sociale wetgeving en ziekenfonds.  Ook andere problemen van ongehuwden zoals het recht op informatie t.o.v. artsen of het beslissingsrecht over levensverlengende (!) maatregelen bij een ongeneesbare ziekte van de partner, kunnen door deze huwelijksvorm zonder trouwboekje opgelost worden.”

Natuurlijk is het klassieke huwelijk de kiemcel van een staat met toekomstmogelijkheden.  Onze staat heeft al lang geen toekomst meer.  Na het snelscheidingsmodel stijgt het aantal alleenstaande ouders met een overgroot aantal probleemkinderen, die dan weer de verantwoordelijkheid van de staat worden, steeds meer en meer.

Ons vallen twee zaken op: bij de holebi’s eisen die Groentjes de volledige huwelijkse staat, of zelfs de superlatieve huwelijksvorm – bij de hetero’s moet de zoetwatermatrozenvariante ingevoerd worden.   Met daarbij de lieflijke wens de zuurstofkraan van de zieke partner te mogen toedraaien. 

Zou groene waanzin ook daarvoor in aanmerking komen?

Floriaan Terbeke

Bron: PI, TAZ

(foto Humo)

Volgens een aantal goedmenende lieden is het ten strengste verboden kritiek uit te oefenen op de N-VA en zeker niet op haar voorzitter,  Bart Albert Liliane De Wever. Wie zich bezondigt aan majesteitsschennis wordt met e-postberichten gebombardeerd. Dat heeft ons nooit verhinderd om de Heilige Albertus de levieten te lezen, telkens wij dat nodig oordeelden. Ook als een meerderheid in een democratie de regels aan de laars lapt, blijven wij gretig gebruikmaken van ons recht op het uiten van onze mening.  En tot slot van deze langdradige inleiding : mocht Bart de Wever morgen besluiten de belangen van Vlaanderen te laten primeren op het belang van zijn persoonlijke N-VA-speeltuin door samen met Bruno Valkeniers en Jan-Maria Dedecker (en hopelijk nog enkele anderen) een technische samenwerking op te zetten om de beoogde 50% grens van Vlaamsgezinden te overschrijden, dan stoppen wij sofort elk woord van kritiek achter slot en grendel.

Vandaag enkele waarheidsgetrouwe vaststellingen, die wij over de grenzen van het cordon heenslingeren voor wie er behoefte mocht aan hebben.

Bart de Wever laat optekenen in diverse media, dat hij de enige is (hopelijk bedoelt hij ook zijn partij) die beseft dat Vlaanderen gerold wordt met de huidige staatshervorming en in een vlaag van zeldzame bescheidenheid die de lezer van hem niet gewend is, roept hij de N-VA uit tot de eerste partij met een duidelijk sociaaleconomische visie.  "Het Vlaams Belang zwalpt hier alle kanten uit. Ze praten tegelijk de vakbonden en de werkgevers na. De Volksunie heeft dat ook nooit gekund. Dat was een soort scoutsgroep die aan politiek deed. De N-VA is duidelijk."

Over ijdele prietpraat gesproken, daar kent De Wever wat van. Laten we eerst dit stellen : een ongecomplexeerde republikeinse en nationalistische partij is de facto een sociale partij, wat iets anders is dan een socialistische of syndicalistische partij.  Vlaams Blok/Belang staat altijd aan de kant van het eigen volk en is nota bene de enige partij die het ooit aangedurfd heeft de monolithische en ondemocratische syndicaten voor de rechtbank te slepen. Het is dwaas en ondoordacht te beweren dat VB de vakbonden achternaholt.

Dergelijke uitspraken verwonderen ons echter niet : De Wever heeft geen enkele affiniteit met wat we gemakshalve zullen omschrijven als "de arbeidende en gewone Vlaming".  Zijn doelpubliek bevindt zich in de hogere burgerij-regionen van ondernemers, dokters en veelverdieners, de universitaire zelfbenoemde bovenlaag die geilt op het potjeslatijn van de zelfvoldane De Wever.  Als de N-VA voorzitter nederdaalt in de Seefhoek of op de Turnhoutsebaan uit zijn SUV rolt, valt zijn kwebbel stil en is hij verloren.

Wat zijn partijvrienden zullen denken over zijn uitlatingen over de Volksunie, weten wij niet maar ook dit is weer een zoveelste blijk van De Weveriaans bochtenwerk. Gedurende jaren werd de N-VA voorgesteld als de legale opvolger van de Volksunie. Althans als het de partij zo uitkwam. Aan die erfopvolging wordt thans een einde gemaakt. Plots worden de heren Schiltz, de Anciaux-clan, de Gentse Frans Baert, Maurice Coppieters, Hector de Bruyne, Nelly Maes en tutti quanti herleid tot een scoutsgroep die aan politiek deed, inclusief Geert Bourgeois, Danny Pieters, Frieda Brepoels, Jan Peumans en nog een pak anderen.

Ook al schuilt er een stuk waarheid in deze vaststelling, dan is De Wever slecht geplaatst om dergelijke uitspraak te doen, na zijn jarenlange rol als slippendrager van de VU.  Heeft elke vorm van relativerende waarheidsliefde de N-VA voorzitter totaal verlaten, nadat hij al zeer lang in de steek gelaten werd door bescheidenheid ?  

Enkele weken geleden zat hij op het terras van 't Nachtegaaltje samen met senatrice Liesbeth Hoomans en op weg naar de kassa werd Bart hoffelijk aangesproken door een Antwerpse dame, die hem vroeg waarom hij niet samen met Vlaams Belang wilde optreden om een aantal Vlaamse dossiers te realiseren.  "Weet u, politiek is iets heel ingewikkelds" was zijn afwerende antwoord. De Wever die niet antwoordt, is zoals een krant zonder letters. Dit voorval greep plaats op het grondgebied van het rustige en groene Wilrijk. 

Hoe gaat de uitvinder van het allereerste duidelijke sociaaleconomische programma reageren op vragen van het volk uit Borgerhout, Deurne, het Kiel, Hoboken, Merksem, de Seefhoek ?  Zoals de socialisten, die jarenlang geroepen hebben tegen hun kiezers : "Kop dicht, racisten, wij verkondigen de waarheid". Zal het zoiets worden, Bart ?

Ray

PST : Fragmenten uit artikels van N-VA kopstukken over de Volksunie :

Jan Peumans

Alles bijeen verbaast het niet, dat Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) zijn politieke carrière begonnen is bij arbeiderspartij Amada. Meer nog: Peumans is wel uit Amada gegaan, maar Amada nooit helemaal uit Peumans. De voormalige maoïst heeft bij N-VA dezelfde strakke partijlijn teruggevonden. 'N-VA is heel sterk opgehangen aan Bart De Wever, waardoor we soms te krampachtig communiceren. Als ik twintig jaar jonger was geweest, dan zou ik mijn stempel doordrukken.'

- Mist u de oude Volksunie?

"Ja, soms. Ik vond dat er toen meer 'tendensrecht' was. Meer ruimte voor verschillende meningen.

http://www.janpeumans.be/citaten/ik-mis-de-volksunie

*****

Geert Bourgeois

'Iedere VU-vergadering draaide uit op de existentiële vraag: hebben wij als partij nog bestaansrecht?' aldus Bourgeois. 'Terwijl dat voor mij en een aantal andere getrouwen een zaak was die vaststond.'

http://www.knack.be/nieuws/belgie/b-h-v-had-in-2001-opgelost-kunnen-zijn/article-1194677172094.htm

*****

Ook leuk om lezen : 30 oud VU- parlementsleden steunen N-VA

http://www.friedabrepoels.eu/nieuws/persberichten/meer-dan-30-oud-vu-parlementsleden-steunen-de-n-va

Er loopt al enkele weken een serie op BBC1 met de titel “Who Do You Think You Are?” De titel is geen vraag maar een opmerking die men gewoonlijk gebruikt om iemand op zijn plaats te zetten. Hier wordt het als vraag letterlijk en humoristisch bedoeld.

In iedere aflevering gaat een bekende Brit(se) op zoek naar zijn/haar voorouders en het is soms verrassend te ontdekken met wie ze in het verleden verwant zijn. Enkele bekende namen van de voorbije weken waren onder meer J.K. Rowling (schrijfster van de Harry Potter boeken), Robin Gibb (stichter, samen met zijn broers Maurice en Barry, van de groep de Bee Gees = B-rothers G-ibb) en Emilia Fox die gestalte geeft aan Dr Nikki Alexander in de serie “Silent Witness.” Zij is de dochter van acteur Edward Fox, vooral bekend voor zijn rollen in “The Day of the Jackal” en “ Edward and Mrs Simpson”.

Op woensdag 28 september was het de beurt aan Richard Madeley, de vroegere tv-presentator van het programma “This Morning” op ITV. Hij is waarschijnlijk bij ons minder bekend. Zijn vader was Engels en zijn moeder is Canadese. Hij begint zijn zoektocht in Canada met zijn grootouders langs moeders zijde.

Uit de registers van Nova Scotia blijkt dat zijn Canadese voorouders van Amerika naar Canada emigreerden en hij volgt het spoor in het verleden naar Boston, Massachusetts. Daar komt hij tot de ontdekking dat één voorouder een belangrijk man was in de lokale gemeenschap voor hij noordwaarts trok naar Nova Scotia. Dan vindt hij het bewijs in New England dat hij afstamt van Engelse Puriteinen die in 1630 met een groepje gelijkgezinden Engeland verlieten om in de toenmalige Britse kolonie een nieuw leven te beginnen met godsdienstvrijheid, politieke vrijheid en het vooruitzicht er economisch beter van te worden. De overtocht was niet zonder gevaar maar uiteindelijk zetten ze voet aan wal in New England waar de inheemse bevolking bestaat uit de Narragansett Indianen.

Na deze ontdekkingen zegt Madeley trots te zijn op zijn voorouders voor wat ze bereikt hebben in een tijd waar het leven zeer rudimentair was zeker in vergelijking met nu en op het feit dat zij bij de eersten waren die praktisch alles achterlieten voor een lange reis naar de nieuwe onbekende wereld met enkel hoop, optimisme en doorzettingsvermogen en dat zij mee de grondslagen hebben gelegd van het huidige Amerika.

De eerste jaren waren zeer hard voor de nieuwe immigranten, het sterftecijfer lag zeer hoog wegens het gure klimaat, hongersnood en ziekte maar dankzij de hulp en de goede verstandhouding met de lokale Indianen konden ze zich handhaven en de kleine kolonie breidt stilaan uit. 

In 1675, ongeveer veertig jaar na de aankomst van de eerste kolonisten, is de verstandhouding tussen Indianen en Engelse kolonisten totaal verdwenen. De kolonisten willen steeds meer land en in 1676 komt het tot een bloedige strijd die de geschiedenis ingaat onder de naam van “The Narragansett Campaign” Het is blijkbaar een van de bloedigste gevechten op Amerikaans grondgebied in verhouding van het aantal doden op de totale bevolking. De overlevende Narragansett worden uit hun gebied verdreven.

In Boston ontdekt Madeley dat zijn voorvader Ezekiel Woodward in 1675 in de slag tussen Engelsen en Indianen gevochten heeft (http://bigelowsociety.com/rod/battles.htm) en hij besluit om het gebied van het slagveld te bezoeken dat in Rhode Island ligt. Er is een monument opgericht als herdenking en John Brown, een Indiaan van de Narragansett Stam, Rhode Island en Historical Preservation Director, (http://www.narragansett-tribe.org/)  wacht hem op om informatie over deze historische strijd te geven. Het verhaal dat de Indiaan geeft over deze veldslag verschilt van het verslag dat door de kolonisten werd opgetekend. Voor de kolonisten was het een veldslag om te overleven, voor de Indianen was het een afslachting, een genocide, een koelbloedige moord.

Madeley is onder de indruk van wat hier vier eeuwen geleden plaatsvond en krijgt er een gevoel van schuld bij zelfs al is het zolang geleden gebeurd maar zegt dat hij onmogelijk een moreel oordeel kan vellen over zijn voorvader. John Brown beaamt ook dat Madeley’s voorouder als soldaat opgeroepen werd en deed wat hij moest doen. Dat is geen reden om elkaar nu te gaan haten.

Dan spreekt Madeley wijze woorden die onze politici niet kennen of niet willen kennen:

“…that tends to happen when there are great population migrations anywhere in the world. You get these terrible clashes between the indigenous population and the incomers and bad stuff happens…”

Vrij vertaald:
“Dat is wat er gewoonlijk gebeurt wanneer grote migraties plaats vinden gelijk waar in de wereld. Het leidt tot verschrikkelijke botsingen tussen de inheemse bevolking en de nieuwkomers en dan gebeuren er slechte dingen”

Wij weten dat al veel langer natuurlijk maar het verwonderde me toch dat de politiek correcte BBC die bemerking er niet uitgeknipt had. Gaan in Engeland stilaan de ogen open? Ik hoop het van harte. Laat het dan overwaaien en de rood/groene/po-co mist van de voorbije decennia wegblazen zodat alle “misleide” hersenen terug genoeg zuurstof krijgen. Laat het gezond verstand terug keren bij hen die het verloren hebben. Het is de hoogste tijd.

Foxy

Vele gevangenen worden lid van een of andere vereniging als middel tegen de eenzaamheid of om bescherming te vinden in groep tegen de dagelijkse bedreigingen en gevaren in de gevangenis.  Een ongewoon hoog aantal veroordeelden bekeren zich tot de islam.  Vooral een alarmerend aantal Afro-Amerikanen vinden aan een hoog tempo de weg naar de vredelievende godsdienst.  Naar schatting zouden 20% van de bewoners der penitentiaire instellingen moslim zijn.  Dit cijfer is ongeveer 20 keer hoger dan het nationale gemiddelde van de moslimbevolking. 

Waarom oefent de islam zo’n grote aantrekkingskracht uit op gevangenen?  Bekeerlingen worden beschermd door mede-bekeerlingen.  Daarbij komt dat ze geaccepteerd worden binnen een nieuwe en verschillende cultuur, waarin ze religieuze zelfbeheersing moeten bewijzen, waarin ze deel uitmaken van een grote, groeiende gemeenschap en waarin alle gevangenen zich gelijk voelen. 

Boze gevangenen zijn de ideale recruteringsbodem van de radicale islamverenigingen.  In Engeland vond de politie handleidingen van Al Qaida, waarin richtlijnen stonden hoe “ontgoochelde gevangenen m.b.t. de politieke situatie van hun land” kunnen overtuigd worden zich tot de islam te bekeren.  Niet onaantrekkelijk daarbij is dat volgens moslims alle vorige (wan)daden uitgewist worden na de bekering, dat de bekeerling een nieuwe persoon wordt. 

Men zou dit kunnen vergelijken met de biecht in de katholieke leer – met het verschil, dat “oprecht berouw” een voorwaarde is voor de absolutie, dat er na de biecht er een penitentie volgt en dat deze kerkelijke penitentie geenszins de wereldlijke straf opheft of vervangt. 

Alhoewel deze gevangenen in een gemeenschap terechtkomen, mag men stellen dat de islamitische reclasseringslessen in de gevangenissen eerder verdacht zijn.  Vele imams werden aangesteld op aanbeveling van organisaties met verbindingen tot terroristische groeperingen.  Wahhabi-opgeleide imams hebben een quasi monopolie in de gevangenissen en zij leren hun nieuwe volgelingen de radicale interpretatie van de islam.  Indien er geen imams, opgeleid door de overheid, beschikbaar zijn dan nemen moslimgevangenen zelf de leiding van hun gemeenschap zonder enig toezicht.  

Gevangenen worden verondersteld terug in de maatschappij te kunnen keren als mentaal-stabiele mensen, met positieve bijdragen, zonder crimineel gedrag.  Het tegendeel is waar: menig veroordeelde leert in de gevangenis hoe de radicale islam toe te passen.  Na hun vrijlating worden zij tikkende tijdbommen, met een perverse godsdienstbeleving die de jihad tegen de westerse waarden predikt.  Menig voormalig gevangene blijft na zijn vrijlating in de islamitische maatschappij.  Zij maken deel uit van radicale moslimenclaves zoals bv. Islamberg, N.Y. of andere typische samenlevingsvormen verspreid over heel het land. 

Jose Padilla, een Chicago ganglid, werd een radicale moslim tijdens zijn verblijf in een gevangenis in Florida.  Na zijn vrijlating in 2002 werd hij later opnieuw gearresteerd op verdenking van een geplande aanslag met een “vuile bom”.  In 2001 bekeerde Richard Reid zich tot de godsdienst van de vrede in een gevangenis van het Verenigd Koninkrijk:  hij probeerde een American Airlines vliegtuig op te blazen door de explosieven in zijn schoenen te laten ontploffen. 

De bekering van gevangenen tot de islam is een zeer alarmerend voorbeeld van de sluimerende sharia en de verspreiding van de radicale islam in de VSA. 

 
Floriaan Terbeke

Bron: www.radicalislam.org

Een feestelijk nummer bij een feestelijke heropstart. En in Engeland wapperen er menige Vlaamse Leeuwen. 

Goede morgen mijn allerliefste schattekes !

Wat heb ik jullie gemist!  Een vrouw heeft natuurlijk altijd wel iets te doen, maar je kan niet elke dag je nagels lakken of naar de coiffeur gaan.  En gaan wandelen in dit hondenweer, da’s helemaal waanzin.  Dan maar televisie kijken.  Op elke zender, op elk ogenblik van de dag – je kan er niet aan ontsnappen – worden er kookgoeroes op ons losgelaten.  Men zou er een minderwaardigheidscomplex aan overhouden… 

Beu, kotsbeu, ben ik hen.  Ze hebben dezelfde dikke nek als onze politici. 

En zo kom ik bij het liedje dat ik voor vandaag gekozen heb.  Het dateert uit 1980; na 31 jaar is de toestand er slechts erger op geworden.  Voor wie de taal niet machtig is, voeg ik tekst hierbij.

in 1830 hee 'nen hoop mè schaar figure
hier in dees kontreie mè de mense wa gezwanst
want mè geld en macht deej-ze toen al zotte kure
z'hemme dus mor rap-rap den Belgiek ineengeflanst
of iedereen daar blij mè was, kon d'heren wel ni rotte
ze gaven in 'n grondwet iedereen gelijke kans
die kans was zo gelijk wel ni veur Vlomse hottentotten
die moesten het van in 't begin mor snappen in het Frans

juicht belgen juicht, mè al 't volk da ge zij'
juicht van a een, a twee, a drij
honderdvijftig jaar kat en hond mè mekaar
da's potverdemme 'n karwei
mè hièl den Belgiek mor ni mè mij ...

ze zeeje: ' 't weurd e koninkrijk, d'r loopt alleman veur warm
d'r kan ons niks gebeure, w'hemme kerk en kapitaal
't één houdt de Vlaming loemp, en het ander houdt 'm arm
ofwel past 'm zich aan in ons Franse moedertaal
in Brussel is da gelukt, da's te danke on ons leiders
da Brussel moet nà deurgaan veur d'hoofdstad van ons land
'ne nest mè Vlomse bastaarden en hope gastarbeiders
d� noemmekik gin hoofdstad, mor da noemekik ' n schand

juicht belgen juicht, mè al 't volk da ge zij
juicht van a één, a twee, a drij
rood, geel en zwart lee zo naa on oe hart
dus feest olle allemaal mor zot
veur ons kan hièl Bellege op de pot ! !

d'r wier ons na gevraagd van da d'ammol te gon viere
van in d'hoge venen tot on het noordzeestrand
en was 't ni veur te blète, ja dan zou'k 'r goe mè giere
wie is 'r op 'n begrafenis nà grappig en plezant
mor eig'lijk feit'lijk valt er toch wel iets te jubbelere
iets wa d'echte Belge nog altijd ni goe ga
het feit da naa zo'n honderdvijftig jaar van koejenere
Bellege nog veur 't grootste paart uit Vlaminge besta !

juicht belgen juicht, mè al 't volk da ge zij'
juicht van a één, a twee, a drij
m'nen beste souvenir zèn oe fritte en oe bier
da's 't enige goe wa gij bezit
en veur de rest is bellege failliet !

in 1980 doen dezellefde schaar figure ...

Graag jullie aandacht voor mijn favoriete vreemdelingen, de Strangers, met Juicht Belgen, juicht … Dikke kus van jullie Lolita.

Angeltjes heropent op dinsdag 4 oktober 2011 

Nog 1 dag

Politiek racisme in Vlaanderen: het is in het leven van Vlaamsnationalisten een dagelijkse realiteit.  Op school, op het werk, in de privésfeer: de linkse onverdraagzaamheid eist overal zijn tol.  Een kras staaltje daarvan werd gisteren vertoond in Balen, waar een kind van 2 uit een kinderopvang werd gegooid omdat zijn papa een ‘foute’ Vlaamsnationale mening heeft!  

De meeste ouders met jonge kindjes hebben geen andere keuze dan hun oogappeltjes te laten opvangen door een onthaalmoeder. Zo ook onze Rechts Actueel-medewerker en provincieraadslid voor Vlaams Belang Bert Deckers. Sinds het begin van dit nieuwe schooljaar ging zijn zoontje van 2 jaar naar een erkende onthaalmoeder in Hulsen-Balen. De sfeer was opperbest. Tot gisteren. De onthaalmoeder liet telefonisch weten dat het kindje niet meer welkom is omdat zijn “papa werkt voor het Vlaams Belang”.  Die informatie had men verkregen via de fiche die Bert weken geleden had moeten invullen.

Vandaag heeft het kindje met andere woorden geen opvang. Beide ouders staan uiteraard met de rug tegen de muur en minstens één van hen is nu verplicht om thuis te blijven. De centrale van de kinderopvang is niet gediend met deze gang van zaken en liet al verstaan de nodige maatregelen te nemen tegen deze weigering tot opvang. Wat deze maatregel zal zijn is nog niet geweten. ‘Zulk een voorval had men namelijk nog nooit meegemaakt en men kondigde aan dat ze dit ook niet meer wilden meemaken’, aldus een verbijsterde Bert.

Het toppunt is dat Bert Deckers de keuze had uit twee opvangmoeders. Een blanke en een Aziatische. Kwaliteit primeert voor Bert en hij koos samen met zijn vrouw voor de Aziatische opvangmoeder. Deze kwam kindvriendelijker over, professioneler en zo meer. Met andere woorden, Bert hield zich ver af van iedere vorm van vooroordelen op basis van afkomst…  Maar de Aziatische opvangmoeder van haar kant blijkt nu een harde linkse politieke raciste.  De échte onverdraagzaamheid in dit land zit nog steeds bij links.

Bert zal nu in eerste instantie het beruchte Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding contacteren met deze pure vorm van discriminatie. Naargelang hun antwoord zal er verder een klacht worden neergelegd tegen deze onthaalmoeder. ‘Het kan niet dat iemand op basis van de politieke voorkeur van de papa kindjes weigert’, zegt Bert strijdbaar.  ‘Deze dame dient dan ook haar erkenning als onthaalmoeder te verliezen, zoveel is duidelijk’.

Rob Verreycken - Rechts Actueel