Er gaat geen dag meer voorbij of we lezen in onze kranten  dat de zogenaamde diensten die de overheid voor haar burgers organiseert slechter en slechter worden en dit niettegenstaande deze zelfde diensten jaar na jaar meer en meer belastinggelden opeisen.

Treinen kunnen blijkbaar niet meer zo stipt rijden als pakweg vijftig jaar geleden. Spijts allerlei nieuwe regeltjes zoals de afmetingen die brievenbussen of omslagen verplicht moeten hebben komen onze brieven later aan als een halve eeuw geleden. Bovendien is het aantal lichtingen sterk verminderd en de dagen waarop geen brieven in onze bussen meer worden gestoken verhoogd.

Een totaal ander soort "dienst" van de overheid, namelijk het vasthouden van gevangenen, is een volledige klucht aan het worden. Daar waar circa een halve eeuw geleden het ontsnappen van enkele gevangenen frontpaginanieuws zou geweest zijn, moet men vandaag vaststellen dat dergelijke onbegrijpelijke toestanden bijna in de reeks "faits divers" worden behandeld.

De enige reden waarom vele overheidsdiensten meer en meer ondiensten aan het worden zijn, moeten we zoeken bij de wijze waarop men vandaag ontstane problemen wil oplossen. Tot vervelens toe hebben we geschreven dat men de oorzaken van al die negatieve evoluties moet oplossen in plaats van zich met het oplossen van de gevolgen bezig te houden.

Indien wij morgen de verantwoordelijkheid zouden hebben over een gevangenis, kunnen we ons niet voorstellen dat er bij ons één enkele gevangene zou  gaan lopen. We zouden er voor zorgen dat een gevangene nooit in het bezit zou komen van een gsm, wapens of drugs. We kunnen niet inzien dat cipiers over de sleutels van de toegangspoorten van de gevangenis zouden kunnen beschikken enz. Tijdens de zoveelste ontsnapping van de gangster David Manella enkele dagen geleden in Aarlen werd de toegangspoort door een gegijzelde cipier geopend.

Maar wanneer men gevangenen de mogelijkheid geeft om met vele andere gevangenen dagelijks te kunnen praten, hen laat gaan wandelen of fitnessen en andere onbegrijpelijke vormen van tijdverdrijf mogelijk maakt, is het niet te verwonderen dat de overheid er alles aan doet om hen alle kansen te geven te ontsnappen of om zich in de misdaad te bekwamen door contacten met andere misdadigers mogelijk te maken.

Nog méér cipiers zal geen enkel soelaas brengen. Hogere muren optrekken rond de wandelplaats of dure netten aanbrengen om de landing van helikopters te verhinderen enz. zijn  totaal nutteloze uitgaven en voorbeelden van het verbrassen van onze belastinggelden.

Hou een gevangene in de cel van de eerste tot de laatste dag van zijn straf. Stop alle nutteloos en vreselijk duur gepamper. We staan op het punt te moeten vaststellen dat gevangenen in ons land per dag méér gaan kosten aan de belastingbetaler dan onze ouders die op rust zijn en die hun hele leven hard hebben gewerkt zonder ooit iemand iets in de weg gelegd te hebben. Een land dat per dag méér uitgeeft voor zijn misdadigers dan voor op rust zijnde en onbemiddelde inwoners is het niet waard een respectvolle natie genoemd te worden.

Men zegge het voort ...

Freddy Van Gaever

Arco-verdict: Europe 'à la carte'

We gaan dan weer eens met Europa doen wat het hele Europese project stilaan maar zeker torpedeert: erachter staan als het ons goed uitkomt en het afwijzen als het wat minder in ons kraam past.

Johan Van Overtveldt

De keuning van het land der dierenliefhebbers bij uitstek, poseert trots bij de net neergeknalde olifant. Waar is de guillotine voor deze smeerlap ?

Spanje ligt op apegapen.  Een zorg die menig Spanjaard clusterhoofdpijn bezorgt maar niet
Keuning Carlos. Deze heeft nu "heuppijn" na zijn val tijdens de jacht op het nog grootste levende zoogdier te land. In Botswana was Carlos ,een verwoed jager op groot wild, incognito op olifanten jacht.

Terwijl zijn onderdanen gaatjes in de broeksriem moeten bijmaken wegens de drastische besparingen en dramatische werkloosheid, ging hun keuning jagen op groot wild. Men zou het waarschijnlijk niet geweten hebben indien Carlos niet op zijn smoelwerk gegaan was en hierbij zijn heup brak. Het mooiste zou uiteraard geweest zijn indien de neergeschoten olifant in extremis alvorens te sterven zijn "killer" een trap had verkocht die zijn ganse skelet aan diggelen sloeg.

Het voorval is in het barbaarse Spanje zeer slecht onthaald en niet alleen door hen die het voor de dieren opnemen en tegen de jacht zijn. In tijden van opperste besparingen gaat meneer de keuning op olifanten jagen in plaats van zich bezig te houden met oplossingen te zoeken voor de malaise in zijn land.  Of tenminste de schijn op te houden van een elementaire solidariteit met zijn volk. Misschien rekent hij ook op een injectie van honderden miljarden euro"s reddingspoen van de  E.U. net zoals zijn Griekse graaigenoten.

 Feit is zeker dat het reeds aangetast imago van deze rokkenjager en seksueel geobsedeerde er nu nog een ferme deuk bijgekregen heeft, zeker nu het gegeven nogmaals opgerakeld wordt dat enkele jaren geleden ergens in het Oostblok door Carlos een volwassen beer werd afgeknald nadat het dier eerst tureluut gemaakt was met honig en vodka en geen gevaar vormde. http://barcelonaaaaa.wordpress.com/tag/pyreneeen/ 

Dit gebeuren laat meer dan ooit uitschijnen dat de monarchie een totaal overbodige instelling is geworden, zeker wanneer met deze schanddaad van de keuning der Spanjaarden eens temeer bewezen wordt dat het keuning zijn èn het bezitten van een  redelijk tot hoog I.Q. niet evident is.

Ook in ons eigen onland lopen er keuninklijke en prinselijke exemplaren rond die graag het bgeweer hanteren. Onze keuning knalt er ook graga op los in zijn Ardens schuiloord. Ik wens keuning Juan Carlos in elk geval een welgemeend zeer pijnlijk herstel toe en dat hij voor de rest van zijn leven pijnstillers moge slikken en blijvende impotentie.

Senior

Het is zover: de macht van de aantallen begint het te halen op het gezond verstand, op de veilgheid, de leefbaarheid, de betaalbaarheid en de solidariteit. De sneeuwbal is aan het rollen en wordt een lawine.

Dat zwartrijden op het openbaar vervoer al jaren niet meer controleerbaar is, weten we al langer. Het had hét teken moeten zijn. Wat erger is maar uit hetzelfde soort aan politiek opportunistisch gedoogbeleid en schuldig verzuim voortspruit : het is onmogelijk om het aantal illegalen in te schatten, laat staan in te dammen. Het gaat immers niet meer om een quantité négligable, zoals vroeger ieder dorp haar excentriekeling moest hebben. Het is onmogelijk om nog meer politie in te zetten, je kan maar tien lekken dichthouden met de vingers van twee handen. Daar hebben normenlozen op gewacht. Uw deur wordt 's nachts ingestampt en u mag geen wapen in huis hebben. De politie was ondertussen aan het flitsen op een veilg landweggetje.

De pensioenen worden zogezegd onbetaalbaar, waarom kunnen de meesten die hun leven lang bijgedragen hebben het RVT van hun pensioentje niet eens betalen, terwijl nieuwkomers naargelang hun gezinssituatie daar stukken boven komen met bovendien uitzicht op niet veel minder aan rentenieren dan iemand die zich kapot gewerkt heeft ?

De enige hoop die de regerende partijen nog hebben, is dat iedereen die écht gewerkt heeft of loyaal was,  zo vlug mogelijk de plaat poetst. Weggepest of overleden aan stress, hartaanval, beroerte enz...

De macht der getallen kan men in de meeste steden ervaren aan bijvoorbeeld de kassa's van de grootwarenhuizen : stel dat u de vijfde in de rij bent met uw winkelkarretje, het is een reëel feit geworden dat die vier 'klanten' voor u geen snars verstaan van wat u al dan niet zou willen zeggen, het interesseert hun niet en zij spreken luidruchtig en zonder enig respect hun eigen taal. De kans is groot dat geen enkele van die aankopen betaald wordt met geld dat hier door arbeid verkregen is.

Zwartwerk voor zogenaamde knelpuntberoepen, steuntrekkers die grote sier kunnen maken of een combinatie daarvan. Drugsgelden en sociale fraude maar in ieder geval ... geen respect voor u.  U moet vervangen worden volgen Groen! en consoorten.
Een hoopvolle toekomst voor fraudeurs, criminelen en zwartwerkers, en een schamel 'Belgisch' pensioen om weg te deemsteren voor de anderen. De anderen, dat zijn wij, de migranten in eigen land.

Het is zover... de getallen, de aantallen. Maar als wij dan toch aan het vergrijzen zijn ondanks de massale import van mensen die zogezegd voor onze pensioenen gingen zorgen... welke achterlijke senioren stemmen dan nog op die partijen die hun kinderen en kleinkinderen als kannonenvlees aanbieden ? Dementie of gebrek aan burgerzin ? Of rondlopen met een gouden halsketting van de Makro als bewijs van clownesk egoïsme ?

Jade
 

 (ontwerp : Studio Rony)

De propagandamachine voor de komende gemeenteraadsverkiezingen is op gang gekomen. De kopstukken van de poco-totentrekker beginnen terug met flink gekruide artikelen hun toonbank te etaleren.

Ditmaal zijn ze zonder schroom in het arsenaal van V.B. gaan neuzelen om er inspiratie op te doen. Hun soft geschut uit het verleden heeft zelfs nog geen vlieg kunnen verjagen dus moet er zwaarder kaliber gebruikt worden. Woorden als zero-tolerantie, bestraffing van ALLE misdrijven, meer blauw op straat, geen genade voor drugs en dealers, die vroeger (en nu nog steeds) tot het domein van V.B. behoren, worden door hen overgenomen wegens gebrek aan beters.

De blauwe stekkertrekker heeft een Robocopkostuum aangepast om meer indruk te maken : Gedaan met de agressie en criminaliteit. Sander gaat er de beuk inzetten! Mag ik er bij deze Sander de blauwe meander op wijzen dat het ZIJN partij is die mee aan de basis ligt van de huidige toestand ?  Is het niet zo dat het landverraad van Piet Konijn & co ons nu om zeep aan het helpen is ? Gaat de VLD het tij keren nu de agressors de wallen gesloopt hebben en de weg voor hen open en bloot ligt om verder ongehinderd op te rukken ?  Sukkelaars toch ... geen zinnig mens gelooft in die blauwe prietpraat. De opeenstapeling van leugens en bedrog tijdens de jongste jaren liggen de mensen nog  vers in het geheugen.

Ook de NV-A moet in de slogantrommel van het V.B. gaan snuisteren om niet zonder brandstof te vallen. Bartje gaat de boer op om zijn stoere boodschap uit te dragen, want ook hij zit met een dilemma in zijn maag. Volgende week moet hij kleur bekennen. Gaat hij voor de Antwerpse sjerp of niet ?  Is het ja, dan zal hij een coalitie moeten aangaan met derden, want de absolute meerderheid zou een mirakel zijn. Doet hij het niet, zal hij  verweten worden een lafaard te zijn en zien de kansen voor Janssens er beter uit.

Als Bart het nu eens voor een keer slim speelt en er een lap op geeft,  kan hij op de steun van het V.B. rekenen, ondanks zijn afkeer voor die partij. 

Mijn inziens moeten in dit geval onderlinge meningsverschillen wijken om de linkse waanzin in Antwerpen te breken.  Indien dit zou gebeuren is ook de jarenlange macht van links in andere steden ten dode opgeschreven. Wees er van overtuigd dat de poco-lapzwansen alles behalve gerust zijn in de afloop. Stoere en forse taal zal er door hen uitgebraakt worden. Goedendags, knotsen en hellebaarden worden uit de wapenmagazijnen gehaald. Harnassen worden gepoetst en slagzwaarden extra aangescherpt. In  gevechtsornaat zal er door de stoere woordenkramers geparadeerd worden in probleemwijken en buurten in gans Vlaanderen.  En wat haalt dat allemaal uit ?  Mensen toch ... denk even na.

Senior

Mijn lijfarts is een gefrustreerd man. Verleden week was er een medisch afgevaardigde bij hem langs gekomen om een nieuw voedselsupplement voor te stellen dat alle kwalen waaraan de mensheid lijdt in een klap kon genezen en bovendien ook nog door de up and coming-generatie zonder gewetensproblemen gecomsumeerd kon worden, want het was "halal". 

Mijn dokter heeft die afgevaardigde koleirig aan de deur gezet en onmiddellijk gebeld met de directie van de firma die dit supplement op de markt brengt. Hij vindt het niet kunnen dat deze firma meewerkt aan de islamisering van Europa en dit alleen voor de lieve centen. Hij is van mening dat de geneeskunde per definitie "leek" moet zijn, en dat godsdienst, geen enkele godsdienst, er per definitie iets mee te maken mag hebben. Hij vindt het reeds erg genoeg dat hij gedurende de ramadan alleen inspuitingen mag toedienen aan de echte gelovigen tussen zonsondergang en zonsopgang. Hij was echt op dreef, mijn dokter.

"Laatst was ik op een bijscholingscursus en er waren ook moslimdokters (m/v) bij. Die dokters worden even vlug geradicaliseerd als de ongeletterden uit de kanaalzone". zei hij.  Het toppunt vond hij wel dat om 23 uur de aanwezige dokters-moslima's hun biezen pakten: ze moesten voor middernacht thuis zijn zoals voorgeschreven door hun heer en meester ...

Daarna kreeg hij Guy Verhofstadt in het vizier, en hij had er geen goed woord voor over. "De man begint tekenen te vertonen van het Tourette-syndroom en van delirium tremens" zei hij. "Zijn natte droom is om ooit Barroso of Van Rompuy te kunnen vervangen.  Hij noemt zich liberaal, maar hij is zo links als een rode gardist". Hij had het ook nog over de PS, maar dat wilt u beslist niet horen. 

Heb ik al verteld van die keer toen ik bij een postorderbedrijf een cursus Spaans voor beginnelingen bestelde, eerste les gratis ? Ik was dertien of veertien jaar. Enkele dagen later stak de postbode een dik postpakket door de brievenbus. De eerste gratis les was een spreekoefening : Tengo una cita con una chica muy guapa, Ik heb een afspraak met een mooi meisje.

Er zat een audio-cassette bij, maar omdat ik geen bandopnemertje had, moest ik het zonder hulp stellen. Ik las de tekst hardop voor, in de hoop dat hij zou klinken zoals de twee woorden Spaans die ik had opgepikt in het spannende feuilleton van Zorro op TV. Tenko una zita kon una tsjika muj gwappa. Mijn nieuwe taal liet mij niet meer los. Ik ging naar de bakker om een brood. “Gesneden?” vroeg de bakker. “Tenko una zita kon una tsjika muj gwappa,” zei ik. Bij de kapper in de stoel. “Opgeschoren in de hals?” vroeg hij. “Tenko una zita kon una tsjika muj gwappa,” zei ik.

Enkele weken later was er een ballonwedstrijd in mijn polderdorp ter geledenheid van de jaarlijkse kermis. Er werden een paar honderd ballonnen opgelaten voor een goed doel. Ik schreef mijn naam en adres op een kartonnetje, in mijn schoonste handschrift, en knoopte het kartonnetje met een touwtje aan mijn ballon. Er stond een strakke noordenwind. Misschien drijft mijn ballon helemaal naar de Waddeneilanden, dacht ik, en krijg ik een seintje van Sil de Strandjutter dat mijn ballon op zijn eiland is aangespoeld.

Maandenlang hoorde ik niets. Ik was de ballonwedstrijd helemaal vergeten toen de postbode een brief met een postzegel van Franco in de brievenbus stak, afgestempeld in Granada. Ik bladerde in de Winkler Prins: “Granada, hoofdstad van de provincie Granada in Andalusia, Spanje, aan de voet van het Siera Nevada-gebergte.”

Twintig jaar later reisde ik in volle zomer naar Granada. Het was er zo heet, dat mijn schoenen van mijn voeten smolten. Ik bezocht het Alhambra dat op een heuvel van rode klei staat en wandelde door de Moorse wijk Albaicín. Ineens dacht ik aan de brief met de postzegel van Franco en ik herinnerde mij zelfs het adres: Plaza de Cuchilleros 10, Centro, Granada, een rustige, verkeersvrije straat naast het Plaza Nueva. Op het nummer 10 was een ouderwets winkeltje gevestigd van schoenen, espadrilles en pantoffels en toen ik mijn hoofd om de deur stak, vroeg een gerimpeld oud vrouwtje, helemaal in het zwart, waarmee zij mij van dienst kon zijn.

“Tenko una zita kon una tsjika muj gwappa,” zei ik.

Het oude vrouwtje schudde het hoofd. Weer zo’n malle toerist, dacht zij.

http://www.viw-costablanca.com/

Het vioolconcerto van Brahms opus 77 - 3de beweg!ng en slot

Allegro giocoso, ma non troppo vivace - Poco più presto (Licht vrolijk, maar niet te levendig - Een beetje meer dan vlug) Een temperamentvol rondo met Hongaarse trekken, waarbij de viool direct met het vurige hoofdthema inzet. Twee wat meer ingehouden lyrische tussengedeelten leiden elk steeds tot triomfantelijke passages rond het hoofdthema. In de coda (het slot) wordt het thema met veel effect van andere ritmes voorzien.

Julia Fischer (München, 15 juni 1983) is een Duitse violiste. Zij behoort tot de best gewaardeerde en vooraanstaande violisten van de jonge generatie, en verwierf recentelijk grote bekendheid met een aantal cd-opnamen. Ze bespeelt een Guadagnini uit 1750. Zij is ook een zeer goede pianiste.

Savat

.

Het grote nieuws dezer dagen komt uit de showwereld :  Gert Verhulst (44) en Josje Huisman (26) hebben een relatie. Dat maakte het stel vandaag zelf bekend in een persbericht.

"Aangezien er de jongste dagen hardnekkige geruchten de ronde deden over een relatie tussen Verhulst en K3-zangeres Josje Huisman heeft het paar beslist om de geruchtenstroom een halt toe te roepen. Ze bevestigen hun nog zeer prille relatie", klinkt het. Daar keken wij verbaasd en tegelijk aangenaam verrast van op : de succesrijke Gert Verhulst die als jongeman zijn show bizz carrière startte als omroeper bij de geliefde VRT en het mooie blondje van K3 : een droomstel, zeg maar. 

"Omwille van het prille karakter van hun relatie vraagt het koppel met aandrang om hun privacy en die van hun nabije omgeving te respecteren. Aangezien het om een strikte privé-aangelegenheid gaat, zal hierover geen verdere commentaar worden gegeven" aldus Studio 100. Op ons kan het prille stel rekenen : wij zullen het pas terug over hen hebben, als hun relatietje op de klippen is gelopen.

Verhulst had al eens een relatie met de (valse) roodharige K3-zangeres Karen Damen.  Karen, ook wel eens de knappe rosse  genoemd, die de meidengroep populair maakte bij de papa's en opa's,  heeft inmiddels een andere gelukzak aan de haak geslagen met wie zij een kindje heeft. Nog eerder was de baas van Studio 100 getrouwd, maar in 2003 volgde de scheiding. Na Karen had hij een relatietje met een restauranteigenares uit Blankenberge. Josje werd in het verleden even gekoppeld aan de Nederlandse acteur Levi Van Kempen, maar Josje heeft gekozen voor de grote Gert.

Wij volgen de evolutie op de voet. Volgende maal meer nieuws over Angelina Jolie met de dikke lippen en de dito prammen die haar Brad Pitt bedrogen heeft. Hij is trouwens ook al eens de koffer ingedoken met de babysit.  Wat spannend allemaal, nietwaar, beste lezertjes.

Uw verkleefde Bart van de showbiz

In Groot-Nederland wordt de confituur alleszins goedkoper (*)

Om de tonnen subsidiegeld voor het wetenschappelijk onderzoek publiek te rechtvaardigen willen academici wel eens gaan voor het kleine verhaal. Zo gaat de legende dat Willem van Oranje, alias Willem de Zwijger en leider van de opstand der Nederlanden tegen het Spaanse gezag in de 16de eeuw, in zijn laatste ogenblik memorabele woorden zou hebben gesproken: « Mon Dieu, mon Dieu, ayez pitié de moi et de ce pauvre peuple ». Schoon gezegd, maar pure fantasie, zo blijkt uit recente lectuur van het lijkschouwingsrapport. De man werd namelijk van dichtbij door drie kogels in het hart getroffen, en kon dus geen sterfscène meer spelen. Volgens bronnen uit die tijd was Willem overigens op dat moment te dronken om wat dan ook gezegd te hebben, of misschien reutelde hij wel iets in de aard van “Miljaarde dju, fils de pute!”, want de Vader des Vaderlands sprak graag een woordje Frans.

Goed dus dat de Zwijger op het allerlaatste gezwegen heeft. Maar het brengt ons wel op het Loch Ness monster van de Groot-Nederlandse gedachte, zoals dat ook weer opduikt n.a.v. het symposium “De Nederlandse cultuur en taal in een zich integrerend Europa” te Antwerpen, 12 mei e.k. Veel sjiek volk wordt daar verwacht, zoals de onvermijdelijke Kris Peeters en de Nederlandse minister-president Mark Rutte. Maar hoe realistisch en wenselijk is dat perspectief van de Vlaams-Nederlandse eenmaking ?

Regionaal knuffeldier

Het zit eraan te komen dat de Europese Unie politiek en economisch zal uiteenvallen. In de verwarring die daar ongetwijfeld mee zal gepaard gaan, zullen allerlei kwesties de kop opsteken: wie gaat verder met wie? Vormen de sterke, Noorderse landen een nieuwe economisch alliantie? Kunnen de Catalaanse, Baskische, Schotse en Vlaamse autonomisten op dat moment hun kans schoon zien en de onafhankelijkheid uitroepen? En wat met Vlaanderen en Nederland, die twee-eiïge tweeling vol liefde-haat-sentiment ?

Historisch gezien was de eenheid alleszins van korte duur en dan nog ingegeven door geostrategische overwegingen van heersers en grootmachten, niet zozeer door de volkswil. In 1384 werd het Graafschap Vlaanderen bij de Bourgondische Nederlanden gevoegd, dus onder Franse voogdij. In 1549 werden de Zeventien Provinciën onder de Spaanse Habsburger Karel V een feit, die er zijn persoonlijke speeltuin en machtscentrum van maakte. In 1581 verklaarden de Provincies, onder leiding van hoger vermelde Willem, zich echter onafhankelijk. De herovering door de Spaanse troepen van de Zuidelijke Nederlanden, en de Val van Antwerpen in 1585, maakte definitief een einde aan de Unie, afgezien van het intermezzo tussen 1815 (de nederlaag van Napoleon en het Congres van Wenen) en 1830, de fameuze “Belgische Revolutie”.

De Zuidelijke Nederlanden,- Vlaanderen dus,- zijn al vijf eeuwen de speelbal van de internationale diplomatie en krijgerij. En dat is ons echt trauma. Het is wellicht een brug te ver om te stellen dat Vlaanderen en Nederland historisch voorbestemd zijn om met elkaar te trouwen, wat niet wegneemt dat er opportuniteiten voor een cohabitatie zijn.

De werkgroep Leo Belgicus, een initiatief van de Vlaming Sven Vanwing en de Nederlander Ernst Paul Niessen, leverde in dat opzicht een boeiend document af om de eenmaking te bepleiten. Maar ongewild stelt het ook de kloof tussen droom en daad scherp. In alle details wordt de blauwdruk van toekomstig Groot-Nederland getekend. De vlag zou het oranje-blanje-bleu blijven en de regering zou in Den Haag zetelen. Wij zouden dan onze leeuw moeten inslikken of herformatteren tot een regionaal knuffeldier. Ga dat eens uitleggen aan radicale flaminganten …

Borsten en billen

De auteurs zetten zich sterk af tegen multiculturele staten zoals België en het voormalige Joegoslavië, maar de vraag is hoe homogeen-identitair Holland wel is. De rancune tegen de “dikke nekken” van Amsterdam en Den Haag is méér dan folklore. Geert Wilders en zijn PVV moet men beschouwen als een provinciaal-Veluwse opstand tegen de multiraciale en grootstedelijke Randstad. De Friezen hebben zelfs beperkte autonomie afgedwongen en hebben van het Fries de officiële voertaal gemaakt. De Vlamingen daarentegen (in de blauwdruk behorend tot drie provincies: Vlaanderen, Zuid-Brabant en Limburg) hebben volgens de auteurs géén recht op het Vlaams, want dat is maar een “regiolect” (samentrekking van regio en dialect).

Kortom: voor de orangisten van Leo Belgicus moet de Vlaamse cultuur opgaan in de Hollandse. Zeg nooit meer “een tas koffie”, laat je enkel nog een kopje inschenken. 

Ter compensatie zouden we wel het volkslied mogen leveren, namelijk het Gebed voor het Vaderland, geschreven door Remi Piryns: volgens de auteurs in 1922, toen was Remi twee jaar oud. In werkelijkheid schreef hij het in 1946, als repressie-slachtoffer in de gevangenis. Beetje slordig huiswerk toch wel. Overigens is dat Gebed een slechte keuze: het is een droefgeestige zucht van een geketende, en gaat niet uit van de scheiding tussen kerk en staat die hopelijk in de nieuwe grondwet wordt verankerd.

Voor de rest hanteren we wel degelijk verschillende mythologieën. Nederland is een waterland met Piet Hein als icoon, een straatboef die het tot admiraal bracht mits veel vechtlust maar ook enig schuinmarcheren en intriges. Ons element is het slijk van de Groeninghebeek (zie stukje van vorige week, waar de Hollandse zeurpiet Benno Barnard naar Mokum wordt teruggestuurd), waarin kleine zelfstandigen zoals Jan Breydel aan verzuipende ridders de genadeslag toedienen met een zelfgemaakte knots. Wij hebben de weelderige borsten en billen van Rubens, zij de miezerige uitgaande kaars van Rembrandt. Onderschat deze verschillen niet: ze zijn historisch authentieker en zitten cultureel dieper dan wat bepaalde elites zich voorstellen.

Wat met Beatrix?

De taalkundige en culturele eenmaking schatten Vanwing en Niessen dus nogal optimistisch in, en zelfs een beetje Hollands-neerbuigend tegenover Vlaanderen.

De economische aspecten dan. Zeker en vast zijn daar goede kanten aan. In alle producten, ook telefonie, internet, energie e.d. zijn we schandalig duur en valt van de open Nederlandse markt veel te verwachten. De kleinhandelsprijzen liggen in Nederland steevast minstens 10% lager dan in Vlaanderen. Laat dus maar komen die Albert Heijn met zijn goedkope confituur, al blijft het opletten geblazen dat we niet versodemieterd worden (Noord-Nederlandse uitdrukking, om u al wat te oefenen) met nepgelei, afkomstig van ingedikte en aangesuikerde Heineken.

Infrastructureel en macro-economisch is het een ander paar mouwen. Euforisch spreken ze in Leo Belgicus over de as Antwerpen-Rotterdam, maar er is natuurlijk slechts plaats voor één wereldhaven. Antwerpen wordt dus in het document “de tweede haven van het land genoemd”, en krijgt als troostprijs de aanleg van de IJzeren Rijn,- een project dat er nooit zal komen als het van het Noorden afhangt, zogezegd om “ecologische” redenen.

Ook economisch zal Vlaanderen wellicht de tweede viool spelen in de Unie en worden we misschien wel het Wallonië van Groot-Nederland. Ik stel het zwart-wit, om even het debat aan te zwengelen. We spreken dan nog niet over het heikele politieke punt van de staatsvorm. De Vlaamse separatisten gaan resoluut voor de republiek en een verkozen president als staatshoofd, terwijl in Nederland de monarchie niet ter discussie staat,- ook niet bij Geert Wilders, die zich nochtans een paar keer positief uitliet omtrent een Vlaams-Nederlandse eenmaking.

Leo Belgicus houdt hier de kerk dan ook schroomvallig in het midden. Maar voor Vlaams-republikeinen zoals ondergetekende is de oprichting van een nieuwe, democratische burgernatie, los van de Belgische staat, onverbrekelijk verbonden met de afschaffing van een 18de eeuws instituut zoals het koningschap: geen inruiling van Albert voor Beatrix, zelfs niet in een zogenaamde protocollaire vorm.

Er zal dus nog wel wat water door de Schelde vloeien. Het lijkt dan ook zinniger en realistischer om onze energie te bundelen voor een Vlaamse republiek, verbonden aan de eis dat de N-VA haar onzinnig veto tegen het Vlaams Belang laat varen. Ondertussen is een toenaderingsscenario tussen Vlaanderen en Nederland zeker aan de orde, maar dat zal dan eerder van onderuit moeten gebeuren, dan via verdragen en bureaucratische cenakels zoals de Taalunie.

Op dus naar die broodjes frikandel uit de muur. En zeker die wegentaks heffen voor Hollanders die tóch nog met hun caravan naar de Ardennen tjaffen zonder hier iets op te doen.

Johan Sanctorum

(*) Of moeten we dan zeggen “jam”?

Mijn ode aan Angeltjes of waarom Angeltjes voor mij bijzonder is.

Angeltjes is voor mij bijzonder, apart, speciaal, uniek.

Ik kan zo nog even doorgaan met alle bijvoeglijke naamwoorden op te sommen die hierbij passen maar dat zou deze tekst langdradig maken en dat is nu precies één van de vele kwaliteiten van deze blog: het is nooit langdradig. Zowel de artikels geschreven door de redactie en vooral die van de hoofdredacteur zijn altijd boeiend want ze brengen de waarheid die, al is ze soms heel schrijnend, door de onderliggende satire een glimlach van bewondering afdwingt en de interesse aanzwengelt om het ganse artikel te lezen.

Het is een kunst, een talent dat niet iedereen is gegeven en waarvoor ik dankbaar ben ervan te kunnen genieten. Niettegenstaande het hoofddoel van deze blog het lot van Vlaanderen en de Vlamingen is, verschijnen er ook tal van artikeltjes over het buitenland om niet de culturele poot te vergeten.

De reacties boeien ook door hun verscheidenheid en het aanbrengen van informatie die anders niet door iedereen zou gekend zijn. Angeltjes doet zijn boodschap bovenaan deze blog alle eer aan.

Er zijn niet veel blogs die dezelfde variatie aanbieden of in een vorm en stijl die voor iedereen genietbaar is: kort en bondig en altijd interessant. Mijn oprechte dank voor al de geschreven juweeltjes.

Foxy

NvdR Angeltjes : Foxy, geef je banknummer even door, dan stort ik de overeengekomen gage.

*****

In de Brusselse moskeeën

"Enkele 20-jarige jongens zeggen dat ze hun toekomstige vrouw liefst gesluierd zien en zij van hen ook niet mag werken." Anderszijds hebben ze er natuurlijk niets op tegen de levenslange werkloosheidsuitkeringen op zak te steken.

Als je te maken krijgt met exponenten van een "cultuur", waarvan de regels een deelname van de aanhangers aan het arbeidsproces verhinderen, dan moet je dat op een bepaald moment aan de orde stellen en de maatregelen nemen die zich opdringen, indien je wil voorkomen dat je een ander deel van de bevolking veroordeelt tot het voorzien in de levensbehoeften van de eersten.

Op dat moment heb je de keuze: je snijdt erin en creëert een voedingsbodem voor een niet meer te beheersen criminaliteit, of je stelt ze voor de keuze en zet ze uit het land, te beginnen met die met dubbele nationaliteit (de meerderheid) en een strafblad.

Toch best wel raar dat daar tot nu toe zo goed als niemand over gerept heeft.

Fred

*****

19-jarige Mechelaar geeft agent kopstoot 

Raar dat er zo het accent gelegd wordt op Mechelaar? Is het dan zo moeilijk de ‘echte’ nationaliteit vrij te geven? Wedden dat indien het een VB’r was zijn hele familie al vermeld stond in alle B-kranten.

Jean

*****

Het vervelende gelijk van Vlaams Belang

De politici leven nog steeds bij de illusie of de kwaadwilligheid, 't is toch hun geld niet nietwaar, dat er genoeg geld tegenaan smijten de problemen mettertijd zal oplossen. Bij het lezen van dat artikel in de Standaard zag ik het beeld opdoemen van een Walter Vandenbossche, de goede man, die de bakken geld in kruiwagens naar de bodemloze put rijdt.

Fred

*****

NVA en ongewenste elementen

NVA pleit nu plotseling voor ZERO TOLERANCE . Maar welke partij heeft dat jaren gelden al naar voor gebracht ? Verdorie, ik ben de naam toch vergeten zeker. 

Eddy

*****

Politieuitbreiding

Het lijkt iets uit een sciencefictionfilm : een Japanse bank gaat haar bankautomaten uitrusten met biometrische authentificatietechnologie. Daardoor hebben de klanten vanaf september geen bankkaart meer nodig, maar kunnen ze geld afhalen door hun hand voor een lezer te houden.

Ogaki Kyoritsu Bank gaat daarvoor bankautomaten uitrusten met een lezer die de aders in de handpalm herkent. De automaat vergelijkt de gegevens van de klant vervolgens met de opgeslagen gegevens en bij herkenning kan de klant geld overschrijven, zijn saldo raadplegen, geld afhalen... De technologie werd ontwikkeld door de Japanse groep Fujitsu en wordt al door meerdere banken gebruikt voor herkenning van hun klanten. Volgens Fujitsu is de kans op vergissingen miniem en zelfs kleiner dan bij het gebruik van vingerafdrukken.

Christina

*****

Ongewensten uit Antwerpen wegpesten ?

Dat heeft geen zin. Het zijn niet de symptomen die moeten worden aangepakt, het is de ziekte op zích.  En als de ongewensten niet weggepest raken, dan verleggen ze gewoon hun terrein!. Of is Antwerpen de énige stad in Vlaanderen die telt ? Er moet gewoon iemand durven opstaan om het probleem met de grove borstel uiteen te vegen, niet wegjagen.

Christina 

 Een half jaar voor de verkiezingen heeft Bart de Wever eindelijk de Seefhoek ontdekt.  Zoals zoveel politici werd hij tijdens zijn wandeling omstuwd door cameraploegen, fotografen en journalisten. Uiteraard heeft De Wever niet nagelaten om een aantal gespierde uitspraken te doen : “criminelen en drugdealers moeten uit Antwerpen weggepest worden”; “er moet een ‘war on drugs’ komen”,   enz … 

Open Brief

Beste Johan,

In de Standaard van 7 april zeg je dat ik je haat. Niets is minder waar, Rode Kameraad. Integendeel . Ik heb een grenzeloze bewondering voor uw hoog Davidgehalte, die het zonder schroom opneemt tegen Electrabel, de Goliath onder de elektriciteitsboeren. Alhoewel. Behalve vergissing mijnentwege ben jij het toch, die samen met jouw paarse spitsbroeder Guy Verhofstadt Electrabel verkwanseld heeft aan de Fransen voor een appel, een ei en een Golden Share. In welke wijngaard dit Gouden Aandeel gedijt is tot op heden een goed bewaard geheim.

Beste Johan, de elektriciteitsfactuur steeg met gemiddeld 34 % sedert 2007. Negentig procent daarvan is op conto van de overheid te schrijven. Eerlijkheidshalve zou je ook moeten zeggen dat onze energieprijzen uit 3 componenten bestaan. Amper één derde van de elektriciteitsprijs is productiekost en komt in de zakken van Electrabel terecht. Een tweede derde zijn taksen en lasten. Zowat 13 verschillende soorten belastingen op gas en elektriciteit worden aan de verbruiker doorgerekend. Als minister, Beste Johan, zou je toch een paar taksen kunnen afschaffen. Maar populistisch de schuld van het graaibeleid alleen maar in de schoenen van de Franse monopolist schuiven  is electoraal blijkbaar veel lonender. Pas op, ik heb het niet voor Electrabel. Het is een melkkoe die onze weiden afgraast en in Parijs gemolken wordt, maar jij hebt hen de uiers wel in hun handen gegeven. Hoewel in Frankrijk betaalt de verbruiker maar 13,37 eurocent per KWh, tegen 20,93 eurocent in Vlaanderen. In Nederland is dat 17,34 eurocent en in Groot-Brittannië 14,42 eurocent!”

Een laatste derde van de elektriciteitsprijs zijn de zogenaamde transportkosten. Deze netwerkbeheerders en distributiemaatschappijen zijn eigenlijk grotendeels in handen van de overheid en dito intercommunales. Volgens de Creg hebben netbeheerders een zeer hoge ” pay-out ratio” d.w.z. dat Elia en de distributienetbeheerders 90% van hun winsten uitkeren aan hun aandeelhouders, de steden en gemeenten, en Fluxys 75%.
Een simpel telefoontje van een machtig man als jij , Rode Kameraad, naar politici als Geert Versnick ( waterdrager van Verhofstadt en baas van Eandis) of naar je partijgenoot Daniël Termont  van Fluxys zou al een serieuze duit kunnen doen terugvloeien naar het zakje van de verbruiker. Maar uw politieke vrienden hebben zopas nog hun prijs verhoogd omdat ze teveel moeten betalen voor de groenestroomcertificaten, die ze dan op hun beurt wel doorrekenen aan de verbruiker. Niemand beter dan jij, Beste Johan, kent het mechanisme van de groenestroomcertificaten. De prijs ervan werd telkens bepaald (en verhoogd) door jezelf of door ministers van socialistische pluimage, om Freya Vandenbossche en Paul Magnette maar niet te noemen.

De zonnepaneelrage heeft de SP.a bijvoorbeeld geen windeieren gelegd. Ze verkocht haar groene ziel aan VZW Curieus die overal te lande met ministers als handelsreizigers de samenaankoop van zonnepanelen bij het bedrijf Ecostream promootte met een financiering door Delta Lloyd Bank er bovenop. De fiscale achterpoortjes stonden zelfs in de sp.a. –brochure. “ Bij een bestelling van hoger dan 9000 euro biedt Ecostream een uitstel van betaling tot het begin van het volgende jaar voor het bedrag boven 9000 euro. Daardoor kan je tweemaal genieten van het belastingsvoordeel dat de Federale Overheid je biedt bij het plaatsen van zonnepanelen.” De oversubsidiëring van zonnepanelen heeft niet alleen een gat geslagen in de schatkist maar ook in de portemonee van de verbruiker. Er wordt beweerd dat je kernenergie zogezegd haat omdat groene energie je geen windeieren legt, maar dit is volgens mij kwaadsprekerij.

Maar er is meer, Beste Johan. Op 12 juli 2003 werd je naast Vice –premier ook onze allereerste Minister van de Noordzee. Met je huisvriend Steve Stevaert van Interelectra en met Turbowinds en Dregdging International werd C-power opgericht, het allereerste windmolenpark voor de Noordzee. Tijdens de ministerraden van 21 januari en 27 mei 2005 werden door jou toch 2 belangrijke beslissingen genomen om het project betaalbaar te krijgen op de kap van de verbruiker-belastingbetaler.

1. De aankoopverplichting van groenestroomcertificaten voor netwerkbeheerders werd van 10 jaar verlengd tot 20 jaar. VERDUBBELD!
2. De groenestroomcertificaten voor windenergie op zee werden opgetrokken van 90 euro per megawattuur(MWh) tot 107 euro MWh voor de eerste 216 megawatt. Waarom 216 megawatt? Omdat dit in 2005 het door C-power voorziene geïnstalleerd vermogen van hun windmolenpark was. Er komen 7 windmolenparken op zee. In 5 daarvan heb je zelf de hand gehad. Volgens de CREG (De Commissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas) zullen die 7 geplande windmolenparken gemiddeld 300 megawatt groot zijn. Elk van de 7 windmolenparken zal volgens de CREG 100 miljoen euro per jaar kosten aan groenestroomcertificaten.  Dit betekent zo’n 700 miljoen euro extra per jaar voor de consument. De concessies zijn daarenboven gegeven voor een periode van twintig jaar met een vaste prijsgarantie. De windmolenboeren zullen dus – zegge en schrijve – 14 MILJARD EURO  groenestroomcertificaten op zak steken de komende twee decennia en dit bovenop de normale elektriciteitsprijs. De consument betaalt tweemaal, éénmaal voor groenstroomcertificaten en éénmaal voor de elektriciteit.

Beste Johan, je beweert dat het uitbrengen van je fiscale constructies met managementvennootschappen het werk is van machtige vijanden zoals Electrabel. Laat me toe daaraan te twijfelen. Voor de concessie van het zevende windmolenpark op zee heb je samen met Electrabel een heuse constructie opgezet: THV Mermaid. Eerst werd op 21 januari 2011 OTARY RS NV opgericht, een consortium van bedrijven met jezelf als voorzitter. Het consortium bestaat uit Electrawinds Offshore NV 12,5 %, Aspiravi Offshore NV 12,5 %, DEME NV 12,5 % en zijn dochterbedrijven Rent a Port Energy NV 12,5 % en Power@sea NV 12,5 %, Z kracht NV 12,5 % ( Nuhma met Jo Geebelen intimus van Steve Stevaert), SOCOFE NV 12,5 % (de investeringsmaatschappij van het Waalse gewest o.l.v. PS’er Jean-Claude Marcourt)en SRIW Evironnement NV 12,5 %( o.l.v. geestesgenoten, de P.S.’er Vanderijst Olivier & Claude Grégoire). Vervolgens richtten je vrienden (Otary RS) samen met Electrabel de tijdelijke Handelsvereniging Mermaid op. Door de machtsverhouding binnen Mermaid van 65 % Otary RS tegenover 35 % Electrabel heb jij de touwtjes toch stevig in handen. Electrabel had samen met baggeraar Jan De Nul in het verleden reeds tweemaal door jou invloed de boot gemist voor een domeinconcessie op de vlakte van Raan en éénmaal voor een domeinconcessie op de Zone tussen Blighbank en Bank Zonder Naam. Maar nu Electrabel z’n huik naar de wind van je vaste compagnon DEME gehangen heeft, heb je een machtig wapen in handen om de laatste domeinconcessie binnen te rijven. Een krachtiger hefboom om Electrabel de duimschroeven aan te zetten kun je toch niet hebben. Dus, doen Johan!

Je schizofrene houding in dit debat, Beste Johan, is voor velen moreel onaanvaardbaar. Enerzijds weiger je de belastingen op elektriciteit te verminderen om de verbruiker geld te besparen, anderzijds zijn jij en je socialistische kameraden de oorzaak van de stijging van de elektriciteitsprijs door het optrekken van de subsidies via groenestroomcertificaten voor uw vrienden windboeren, en ten derde weigert u de netbeheerders, die in handen zijn van de overheid, prijsverlagingen op te leggen. Belastingen op elektriciteit,  gas en distributietarieven verlagen heeft de politiek zelf in handen. U kan dit nu onmiddellijk doen en daardoor zou de klant vanaf volgende  maand 10 tot 20% minder betalen op hun energiefactuur. Waarom doe je dit niet Beste Johan? Je oorlogje met Electrabel is blijkbaar een schijngevecht om het wanbeleid te verdoezelen.

Als voorzitter van de Haven Oostende, een politiek mandaat dat je te danken hebt aan de Oostendse kiezer, en als Minister van de Noordzee, plaatste je jezelf bovenaan de Vlaamse windmolenindustrie. Over je rol als voorzitter van Electrawinds schrijf ik je een volgende keer. Als voorzitter van het door u opgerichte commercieel bedrijf Otary RS NV zou je de windmolenparken van Norther, Seastar en Rentel bouwen. Als voorzitter van het door jou opgerichte commercieel bedrijf REBO nv verhuur je vervolgens de havenfaciliteiten voor de bouw van windmolenparken. Vestzak – broekzak  in’t kwadraat.  Op 23 januari 2012 stapte je uit Otarys RS nv en op 6 maart 2012 uit Rebo nv. Of men daar je stoeltje warm houdt tot je terug minister af bent, zal later blijken. Het is toch Vanderijst Olivier, ex-kabinetchef van Onkelinx die daar nu het voorzittershamertje hanteert? Kwatongen beweren dat je gebruik maakte van je politieke mandaten om jezelf aan het hoofd van die bedrijven te hijsen en de lasten af te schuiven op de belastingbetaler, zoals de betaling van de kabelverbinding vanuit zee tot op het land. Ik durf dit niet te geloven.

Vandaar mijn steun in je ongelijke strijd tegen het  machtige Electrabel. Maar links zure oprispingen krijgen voor deze elektriciteitsboer en er rechts zoete broodjes mee bakken noemt men aan ’t zeetje tjevenstreken.

Om het licht te laten branden, Beste Johan, hebben we bewindslui nodig die het licht zien ipv het eigenbelang.

Hoogachtend,
Jean Marie Dedecker.

vrijdag 13 april 2012

.

houden van

eeuwig jong heb ik gedacht
en lang heb ik er naar getracht
maar het is er niet van gekomen
alleen maar in mijn dromen

het leven
is even
wat lucht
een zucht
herinneringen
aan oude dingen
en houden van
zolang je kan

johan

http://blog.seniorennet.be/johan1944/

De producenten van deze video zijn er in geslaagd op een compacte wijze in vogelvlucht te glijden over de voornaamste gebeurtenissen van de voorbije 100 jaar. Soms lijkt het alsof er slechts calamiteiten zijn gebeurd (de vriend Jean die onze aandacht vestigde op deze film, adviseerde na het bekijken een flinke borrel te drinken). Het was duidelijk de bedoeling van de producenten zich te beperken tot de minder fraaie verwezenlijkingen van het menselijke ras. Opmerkelijk is het dan ook in deze reeks negatieve feiten, de eedaflegging van President Hoessein Obama tegen te komen.

Ray

Antwerpen moet in de toekomst nog meer inzetten op het "wegpesten" van criminele overlastbezorgers zoals drugsdealers. Dat kan door tijdelijk een "zero tolerance"-beleid te voeren in bepaalde wijken, of vermoedelijke daders op een systematische manier te controleren. Dat zei N-vA-voorzitter Bart De Wever vrijdag na een bezoek aan de Seefhoek. Met zijn pleidooi gaf De Wever naar eigen zeggen een eerste "preview" van het verkiezingsprogramma dat N-vA volgende week zaterdag zal voorstellen op een partijcongres, als aftrap voor de campagne rond de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober. Samen met onder meer een delegatie van Unizo luisterde de Antwerpse afdeling van N-VA naar buurtbewoners en lokale handelaars. De Wever kreeg ook een overzicht van de activiteiten van enkele buurtprojecten.

War on drugs en slappe koffiz.

"Eerst en vooral moeten de Antwerpse meerderheidspartijen natuurlijk meer gaan wegen op het federale beleid", vindt De Wever, wiens partij zelf ook in de Antwerpse meerderheid zit. De N-vA'er verwees daarbij naar het volgens hem falende migratie- en strafuitvoeringsbeleid. Toch kan ook de stad Antwerpen nog een pak meer doen om wijken zoals de Seefhoek leefbaarder te maken, meent hij.

De Wever lanceerde vrijdag enkele concrete ideeën in verband met de 'war on drugs' die hij in Antwerpen wil starten. "Via camerabewaking en nummerplaatherkenning kunnen bijvoorbeeld de vaak buitenlandse aankopers van drugs gespot worden, waarna zij met systematische controles uit de buurt kunnen weggepest worden", stelt De Wever voor. Het geografisch informatiesysteem (GIS) dat in Antwerpen momenteel onder meer voor het in kaart brengen van leegstand wordt gebruikt, zou dan weer kunnen helpen om een concreet beeld te krijgen van de steeds verschuivende drugsoverlast. De nummerplaatherkenning wordt ondermeer toegepast in Machelen en in Turnhout en de vraag is of het daar wat oplevert.  De voorstellen van De Wever blinken niet bepaald uit door originaliteit en spuiten zeker niet voort uit de drang om de problemen serieus aan te pakken. Hoe vaak werd al niet gedreigd met zero-tolerantie ? Slappe koffie, als u ons vraagt, van een partij die nauwelijks voeling heeft met de multicriminele manier van samenleven.

Scharnierpunt

"We staan hier momenteel op een scharnierpunt en ons aanvoelen is, daarin gesteund door de lokale ondernemers, dat we de strijd aan het winnen zijn", zei Nico Volckeryck, voorzitter van Unizo Stad Antwerpen. De handelaars van de Seefhoek appreciëren volgens Volckeryck de inspanningen van het stadsbestuur om onder meer voor meer politie-aanwezigheid te zorgen. "Maar er is nog veel werk aan de winkel." Dat is trouwens al tientallen jaren zo en de verhoogde poltie-aanwezigheid is altijd een kortstondig gebeuren, dat direct verwatert.

Bron : Vandaag.be