Baudewyn bezoekt nog geregeld zijn cliënt Marc Dutroux in de gevangenis van Ittre. 'Dan praat hij over zijn voorwaardelijke vrijlating. Hij denkt echt dat hij nog vrijkomt. Je ziet dat bij alle gevangenen: hoe zwaar hun misdaad en straf ook, ze hopen allemaal weer vrij te komen. Je mag hen dan nog driehonderd keer zeggen dat ze niet vrijkomen, ze blijven hopen. Hoop doet leven, dat is menselijk. Over de vervroegde vrijlating van zijn ex Martin zegt Dutroux niets. Hij praat nooit over haar.'

Volgens de eigen berekening van Marc Dutroux zou hij al in 2014 een aanvraag kunnen indienen. Maar daar plaatst zijn advocaat torenhoge vraagtekens bij. 'Ik kan onmogelijk zeggen of zijn berekeningen kloppen. Vooreerst is de levenslange celstraf van Dutroux nog altijd niet omgezet in een straf van een bepaald aantal jaren. Zolang dat niet is gebeurd, kan je niet berekenen wanneer je een derde van je straf hebt uitgezeten.'

En Lelièvre?

Ook de advocaten van Michel Lelièvre zijn volgens Baudewyn volop bezig met de voorbereiding van het dossier voor de aanvraag van een voorwaardelijke invrijheidstelling. De zaak zou begin volgend jaar al voorkomen op de Brusselse strafuitvoeringsrechtbank. Zelfs al laat die rechtbank Lelièvre dan onder voorwaarden vrij, dan nog blijft hij een hele poos in de gevangenis omdat hij nog straffen voor diefstallen moet uitzitten. Lelièvre zou ten vroegste in 2023 kunnen vrijkomen.

Michel Nihoul kwam in 2006 na vijf jaar gevangenis al vrij. Vandaag woont hij in Zeebrugge. 'Het is goed dat Martin naar een veilig klooster kan. Maar laat ons eerlijk zijn: Martin kan nooit meer naar de winkel gaan.'

Bron : Het Nieuwsblad

Misschien moeten de advocaten van deze moordenaars een gesprek hebben met Désirée de Poot, die  zich ongetwijfeld wil inspannen, op grond van humane redeneringen, om de Heer Dutroux een nieuwe kans te gunnen. En laat Paul Marchal (en die andere vedetten) nu even hun snater houden.