Jezus tegen Mohammed : l'Express bijt al in het zand
We hebben het er natuurlijk al over gehad (pfft ... waarover hebben wij het nog nooit gehad ?) : de bijeenkomst morgen 4 november in Vaticaanstad van 24 katholieken en evenveel moslims die zullen spreken over hun respectieve godsdiensten.
Voor ons hoeft het niet die gesprekken van Kwek en Kwak want dit speelt zich toch af boven de hoofden van de mensen. De christenen zijn bereid hun wang aan te bieden, en de moslims zullen niet aarzelen daar gebruik van te maken.
Het zijn onze clubs niet, dus men mept maar. Wij weten al langer dat de christenen in Europa de kaart hebben getrokken van de multiculturele overheersing en de eigen gelovigen wordt wijsgemaakt dat de islam een collegaatje-religie is. Jazeker.
De conferentie start onder een gelukkig gesternte van tolerantie. Het Franse blad l'Express had vorige week een voorbereidend artikel gewijd aan de dialoog met als titel "De botsing Jezus-Mohammed" met commentaren en afbeeldingen van de beide protagonisten. Die afbeeldingen kunnen nooit meer zijn dan artistieke fantasieën ontsproten aan de geest van schilders of beeldhouwers die op die manier hun adoratie tot uitdrukking brengen.
Dat was echter buiten de waard gerekend, de waard van het theehuis in Marokko, want alcohol vind je daar enkel clandestien of in toeristenhotels, waar ze je ook egg and bacon aansmeren met rundsvlees. De Marocs zijn zwaar beledigd door het artikel in l'Express, omdat los van de inhoud, er een foto getoond wordt van Mohammed en dat mag niet, zoals we intussen allen weten. L'Express is uit de rekken gehaald en teruggestuurd naar afzender, op bevel van een minister van Verboden Zaken.
Zo gaat dat in die fijne prachtlanden die bestuurd worden op basis van de islam. Intussen is het ons, dommige Westerlingen, een groot genoegen, Marokkaanse moslims de post van burgemeester aan te bieden in onze grote steden.
Mocht u vergeten zijn hoe Mohammed er uitziet, we hebben een recente afbeelding gevonden. Hieronder.
Niet zeuren, Mohammed, men heeft van ons allemaal karikaturen gemaakt
De links-rode propganganda krant zit in slechte papieren (nogmaals).Het was me al een tijdje opgevallen,dat deze krant zeer veel gelijkenis begon te vertonen met een andere,zowel wat artikels betrof,als geplaatste foto's enz.Nu is het duidelijk,niet tegenstaande de inbreng van enkele oud VTM leden,die de leiding overnamen,gaat het niet.Lage oplage, ontevreden adverteerders,dat kan niet blijven duren.Y.DeSmet mag nu met zijn ganse boeltje verhuizen naar Kobbegem het hoofdkwartier van jawel H.L.N . Dit moet pijn doen,nog een bewijs dat de doorsnee Vlaming de rode pap ,niet meer lust.Ook een bewijs van het ondernemingsvernuft van links.Blijven verder roepen en mensen kleineren en ze komen er wel,waar ze niet moeten zijn.
Het ziet er naar uit, dat de Amerikaanse presidentsverkiezingen die morgen plaatsvinden veel meer nog dan de vorige uitgave, in een chaotisch gebeuren dreigen te ontaarden. Wie ook de president moge worden, hij zou er goed aan doen de meest democratische natie ter wereld een degelijk verkiezingsinstrument te bezorgen, want het geknoei met registraties, ponskaarten, gebrekkige controles, enz. zijn deze wereldmacht onwaardig.
Kiesbrief Engels-Spaans-Chinees uit New-York
Onbegrijpelijke toestanden zijn er in het land dat wij altijd aanzien hebben als de technische voortrekker van onze Westerse beschaving. De media schotelen ons hun selectieve beelden voor en de Europese openbare zenders, zonder uitzondering, hebben van in den beginne besloten dat Hoessein Obama zou behandeld worden als de Triomfator, een Messias die de Menscheid komt bevrijden. De man is een begiftigd sprekerd (zo kennen wij er in Vlaanderen ook eentje), een persoonlijkheid met charisma en hij beschikt nauwelijks over beleidservaring. Maar hij is de gedoodverfde overwinnaar. De immer fijnbesnaarde Hugo Concentratiecamps van het regimekrantje dat nu samenhokt met Vlaanderens grootste roddelblad het Lètste Niefs , bestempelde Hoesseins tegenstander als "een zak cement". Dit werd geschreven door iemand die er uitziet als een zak patatten, om op hetzelfde kelderniveau te blijven. De objectiviteit qua voorlichting is verzekerd met dergelijke braakmiddelen.
De verkiezingscampagnes van beide protagonisten zal 8 dollar per geregistreerde kiezer gekost hebben. Vorige maal waren het er 5,5. De waanzin ten top. Voor wie er nog mocht aan twijfelen de democratie is een louter handelsproduct geworden, een luidruchtig onderdeel van de economie.
Pauserend en poserend in de lange rij vooraleer te stemmen
Het registreren van kiezers is een systeem dat ons volledig ontgaat maar dat wel beantwoordt aan het Amerikaanse Vrijheidsideaal, dat de individuele burger zo ver mogelijk weghoudt van de staat. In de angelsaksische landen wordt het gezien als een aanslag op de persoonlijke vrijheid de burgers te laten rondlopen met een identiteitsdocument. (Ook onze eigen Noorderburen zijn nog maar sinds enkele jaren verplicht een IK op zak te hebben en er zijn er heel wat, die dat gewoon weigeren te doen. Vraag het ze , de antwoorden zullen u verbazen.)
Deze mevrouw scant haar kiesbrief
Bij de voorverkiezingen die al weken aan de gang zijn in een aantal staten, worden nu reeds onregelmatigheden verzameld door duizenden advocaten die belangengroepen vertegenwoordigen. In Amerika is procederen big business en verkiezingen zijn een dankbare bron van nieuwe inkomsten. Gelukkig zal Geert Lambert en de ex-veroordeelde socialist Guy Coëme ter plekke zijn om de zaken voor Obama in goede banen te leiden. Ik hoop dat beiden een Assimil mee hebben, om hun geloofwaardigheid te stutten. Eigenlijk zou iemand incognito moeten meereizen met Coëme om overal waar hij verschijnt als officiële waarnemer, aan de kiezers en bureaus een pamflet af te geven met het CV van die mijnheer. Zo zou men in de USA tenminste gerust kunnen zijn over de kwlaiteit van het overzees politiek personeel.
Onze voorkeur voor de presidentskandidaat kent u. Of die het nu haalt of niet, zal weinig weerslag hebben op ons humeur. Wij staan er voldoende ver af, om sportief de winnaar te feliciteren. Mocht McCain op het laatste nippertje toch de eindzege behalen, zal hij vermoedelijk niet kunnen rekenen op eenzelfde objectieve benadering van de Obama-aanhangers, zeker niet in Europa en bij de Vlaamse regimejournalisten, de prostituees van het regime, de kapo's van het heropvoedingskamp.
De Amerikaanse democratie is er een van vele woorden over vrijheid, god en vaderland maar het échte beleid wordt gevoerd achter gecapitoneerde deuren. Zoals overal ter wereld. De burgers zijn nog steeds te vermurwen met het symbolische panem et circenses. En de overwinaars worden uitbundig toegejuicht, als ze Rome binnentrekken.
Ray
Vlaanderen op eigen kracht in beeld (tekst A. Griffon)
(foto's Gerda, montage Wim)
Altijd blij onze bondgenoten nog eens te ontmoeten, op de bus, op het congres en op straat. En we zijn met velen. Met meer, met veel meer dan het afgunstige regime en zijn zenders ons zou gunnen en hadden verwacht . En weet je wat? Ik zag het vandaag als in een visioen. Alle Dedeckers en zijn mediaschaduwen ten spijt. We zijn gegroeid! Niet enkel in aantal, maar ook in kwaliteit, in vastberadenheid, in slagkracht. We groeien, en onze tegenstanders worden groen, rood, blauw van nijd. Het regime kraakte vandaag in nog meer barsten. En ik, ik gloeide van genot, van zoveel vuur en integriteit. Van zoveel Vlaamse solidariteit, van zoveel toekomst die wij moeten grijpen. Het leek alsof Vlaanderen vandaag al een beetje onafhankelijk werd. Dank u echte Vlaamse medemensen; op de bus, op het podium, in de zaal, op de straat! Dank u Vlaams Belangers
Tekst : Antoine Griffon
02-11-2008
Vlaanderen op eigen kracht
Deze namiddag zat de grote zaal van het ICC te Gent nokvol enthousiaste Vlaams Belangleden voor het onafhankelijkheidscongres "Vlaanderen op eigen kracht". In de voormiddag hadden diverse werkgroepen de teksten besproken en afgewerkt.
In een keurig decor, met uitsluitend geel-zwarte kleuren en een enorme VL in een ovalen medaillon liet de partij er geen twijfel over bestaan dat zij de énige locomotief is naar de Vlaamse vrijheid en onafhankelijkheid. Een professionele belichting, een soms iets te sterke geluidsinstallatie en een goede regie maakten van dit congres een zoveelste succes in de rij.
Karim Vermeiren was een geestdriftig congresvoorzitter, die bijzonder op dreef was en zelfs grapjes maakte, wat we van hem niet gewend zijn, tijdens officiële toespraken. Hij toonde aan dat Vlaamse Onafhankelijkheid meer is dan een emotionele kreet van Vlamingen die belgië beu zijn, door te wijzen op een aantal concrete problemen die zich zullen aandienen en waar Vlaanderen technische antwoorden zal op geven. Vlaanderen kan niet alles bekomen maar het leven in een zelfstandige republiek zal alleszins veel makkelijker en welvarender verlopen dan in de huidige oubollige ballentent.
De vijf lijstaanvoerders voor de regionale verkiezingen Linda Vissers (Limburg), Frank Vanhecke (West-Vlaanderen), Karim van Overmeire (Oost-Vlaanderen), Joris van Hauthem (Vlaams Brabant) en Filip Dewinter (Antwerpen, bijna schreef ik Midden-Brabant) beantwoordden vragen uit de zaal over wàt die zelfstandigheid met zich brengt voor de bevolking.
Inzake Brussel houdt de partij vast aan de Vlaamse aanspraken op deze stad. Men had het over de verhouding tot Wallonië (dat op eigen benen veel beter zal presteren dan als vaste klant bij de Vlaamse Voedselbank), de afschaffing van de monarchie ("Sire, er is geen werk meer voor u, noch voor uw kindjes") en de stijging van de Vlaamse welvaart, door het vrijkomen van de transfergelden van 12 miljard die thans elk jaar in de bodemloze Waalse putten verdwijnen. Er was veel meer, we beperken ons in dit beknopte verslag.
Gewezen VRT-journalist en Volksunie-medewerker Marc Platel bracht zijn uitvoerige kijk op de evolutie die hij zelf heeft doorgemaakt als overtuigde Vlaamsgezinde en die hem geen ander besluit toelaat dan het stoppen met praten over staatshervormingen. Alleen de staatsvorming van Vlaanderen is een definitief eindpunt . Marc Platel is een beschaafd intellectueel die in keurig Nederlands zijn gehoor enthousiasmeerde.
Het slot van de bijeenkomst was de toespraak door partijvoorzitter Bruno Valkeniers die herhaaldelijk zwaaide met een "Oewit blad" het symbool van de Vlaams-Waalse onderhandelingen van de laatste kans. Valkeneirs scheen niet erg te geloven in de uitkomst van deze gesprekken, want zegde hij; tot hiertoe hebben de Vlamingen "niets, nothing, rien, nada, nougatbollen ontvangen". Toen hij wees op de schandelijke behandeling van Frank Vanhecke inzake diens parlementaire onschendbaarheid en hem toezegde dat de partij "als één blok" achter hem staat, rees de zaal recht en werd Frank ovationeel toegejuicht.
Over de "concurrentie" van de NVA en LDD wees de voorzitter ook op de nefaste rol die de media spelen. Deze partijen worden gebruikt en in de watten gelegd, omdat links er van uitgaat, dat zij met hun tweetjes Vlaams Belang schade zullen berokkenen. In tegenstelling tot de onbetrouwbare, principeloze De Wevers en Dedeckers blijft VB overeind als een niet manipuleerbare, recht-door-zee partij. Dewever heeft geprobeerd en gefaald, zoals Vlaams Belang het hem steeds heeft voorgehouden, nu staat hij mee aan de zijlijn te roepen, alsof hij de geloofwaardigheid in persoon is. Zijn partij is mede verantwoordelijk voor de regering Leterme waarin de Vlamingen een minderheid zijn, net zoals Vlaanderen geminoriseerd is in de Kamer voor volksvertegenwoordigers. Dat is allemaal mee het werk van mijnheer Dewever, die nu de maagd van Vlaanderen speelt.
Het was welkom uit de mond van Valkeniers te mogen optekenen dat Vlaams Belang de partij is die wil dat de vreemdelingen zich aanpassen aan ons en niet wij aan hen en dat de islam meer dan een godsdienst, een maatschappelijk systeem vertegenwoordigt, waartegen we ons moeten verzetten.
Ray
Foto's volgen later
Lijst van ongewenste vreemdelingen in GB
02.11.2008 09.16u - “In het Verenigd Koninkrijk binnenkomen is een voorrecht, en ik weiger dat voorrecht toe te kennen aan individuen die onze gebruiken en onze waarden misbruiken om onze levenswijze te ondermijnen. (…) Met deze nieuwe harde maatregelen zal ik degenen tegenhouden die ons land willen binnenkomen om extremisme, haat en gewelddadige boodschappen in onze gemeenschappen te verspreiden.” Dit was geen uitspraak van een woordvoerder van de British National Party of van de Conservatieve Partij. Dit was een stukje uit de toelichting die de socialistische Minister van Binnenlandse Zaken Jacqui Smith gaf bij haar plan om een lijst op te stellen van 230 ongewenste vreemdelingen, die niet meer in het land zullen binnenmogen. Op die lijst staan onder meer 79 islamitische haatpredikers, neonazi’s en gewelddadige activisten. Ook onderdanen van EU-landen zouden op die lijst van ongewenste buitenlanders terecht kunnen komen. Vooral handig om fundamentalisten tegen te houden die de Franse of Belgische nationaliteit hebben gekregen… Nu kunnen die als EU-onderdanen volop genieten van het vrij verkeer van personen en goederen binnen de Europese Unie. De lijst zal ook publiek bekend gemaakt worden, omdat dat volgens Jacqui Smith leidt tot het stigmatiseren van de extremisten, en zij vindt dat een positief neveneffect. Wij zouden voor zoiets vervolgd worden. Waarschijnlijk zelfs twee keer: één keer wegens racisme en één keer wegens schending van de privacy.
Natuurlijk zal zo’n lijst het probleem niet ten gronde oplossen. Islamitische extremisten kunnen hun volgelingen ook ophitsen of instructies geven vanuit een appartementje met een internetaansluiting in Saoedi-Arabië, Algerije, Pakistan of Iran. En 230 ongewenste vreemdelingen is dan wel een klein aantal, maar het is beter dan niets. Opvallend is ook dat het in Groot-Brittannië een socialistische minister is die een dergelijk signaal geeft. In België zou zoiets ondenkbaar zijn.
Het is een goede zaak voor onze cultuur dat het boek eenmaal per jaar gedurende bijna twee weken uitgebreid en in al zijn facetten aan bod komt tijdens de traditionele Boekenbeurs te Antwerpen.
In al zijn facetten ? Zo lijkt het maar zo is het niet.
Van de verspreiders van het vrije gedrukte woord zou je mogen verwachten dat zij in volle pluralisme en openheid dit volkse feest van het boek laten openbloeien als "honderd bloemen". Om het even bij de terminologie te houden van Mao Zedong, een zeer hooggeschat filosoof en denker volgens de leiding van de boekenbeurs.
Zij ontzeggen echter de Vlaams-nationale uitgeverij Egmont de toelating om aanwezig te zijn met een stand. Bang van geconfronteerd te worden met andere dan de doordeweekse VRT-waarheden ? Schuw van een andere kijk op de maatschappij die afwijkt van het verzuurde gezeik van de Morgen ?
Wij kunnen hier enkel uit besluiten, dat de onverdraagzaamheid zich uitsluitend ter linkerzijde bevindt, zoals de objectieve en verstandige toeschouwer al langer weet.
Brengt u een bezoek aan de Boekenbeurs, als u daar zin in heeft maar vergeet u vooral niet via internet te gaan kijken bij het programma en de aanbiedingen van Uitgeverij Egmont.
Belgische "onafhankelijke" waarnemers zijn Obama-fans
Vijf Belgische parlementsleden zijn naar de VS vertrokken als waarnemers bij de presidentsverkiezingen van komende dinsdag. Zij zullen in naam van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) controleren of de stembusslag correct verloopt. Opmerkelijk is wel dat twee van de vijf lid zijn van het steuncomité "Belgium for Obama" en zich dus bezwaarlijk onafhankelijk kunnen noemen.
Het gaat om CD&V-senator Elke Tindemans en Open Vld-Kamerlid Bart Tommelein. Die laatste zwoer gisteren alvast dat hij tijdens zijn waarnemingsopdracht geen onderscheid zal maken tussen de twee presidentskandidaten. De overige drie waarnemers zijn Vl.Pro-senator Geert Lambert, MR-Kamerlid François-Xavier de Donnea en PS-Kamerlid Guy Coëme.
Misschien is de enige niet pro-Obamafan de liberaal De Donnea. Misschien.
Aldus Guy Van Vlierden op de voorpagina van Het Laatste Nieuws, 30 oktober 2008
121 hinderlijke jeugdgroepen in ZO.Brabant worden aangepakt
De problemen met lastige jeugd kunnen worden opgelost als hun ouders consequent worden aangesproken. De ervaringen met die werkwijze zijn positief. Dat zei burgemeester Letty Demmers van Best vrijdag tijdens een persconferentie.
Daar werd een rapport gepresenteerd waarin staat dat in de 21 gemeenten in Zuidoost-Brabant 142 jeugdgroepen actief zijn. Daarvan zijn er onder meer 121 hinderlijk, twaalf geven ernstige overlast en vier zijn er crimineel.
Demmers voert het woord namens alle 21 burgemeesters en volgens haar eigen ervaring is de aanpak van de problemen via de ouders hoopgevend. Die blijken best bereid hun verantwoordelijkheid te nemen.
Bron : Omroep Brabant
***
In een gefilmd interview, dat wij om technische redenen niet kunnen plaatsen, blijkt de burgemeester het erg moeilijk te hebben, als haar korpschef in antwoord op een vraag van de reporter over Marokkanen, het erg moeilijk te hebben met deze problematiek. Onder druk van de omstandigheden kan politiek-correct beleid niet anders dan ingrijpen maar toegeven dat het fout loopt met Marokkaanse baldadigaards is onbespreekbaar. Huichelaars. U kan het filmpje zien bij :
Onregelmatigheden bij USA verkiezingen nu al aangeklaagd
Gelukkig stuurt het land B enkele fijne democratische politici om de verkiezingen te controleren. Onder hen de vaste waarde, Geert Lambert van de Onbenulpartij. De Yankees zullen onder de indruk zijn, vooral als ze het steenkolenengels horen van deze gifkikker, die in eigen land al jaren de grootste partij probeert uit te schakelen.
Onderbroken bruiloft
In Islamabad, de hoofdstad van het Prachtland Pakistan werd een imam aangehouden op het moment dat hij het huwelijk zou officialiseren tussen een zevenjarige bruidegom en zijn vijfjarige bruid. In het Prachtland schrijft de wet voor dat er niet gehuwd wordt voor men 18 is. De wet primeert helaas niet op de keraan, behalve in dit geval dan. De politie greep in, arresteerde de imam en liet het feest waar een 100-tal genodigden aan deel namen, stopzetten. Dat ies allemaal koeltoer.
Bruid en bruidegom worden meegevoerd
Bron : Fox News
Met een Duitse of Japanse auto maak je dit niet mee ...
De milieuvriendelijke uitvoering van de Peugeot 607, die op gas rijdt, werd een Engelse automobilist bijna fataal. De auto van de man explodeerde, toen hij een sigaret opstak. Terwijl de auto total loss werd verklaard, bleef de man nagenoeg ongedeerd...
Peter Tidbury (56) werkt voor een energiebedrijf. Hij vertegenwoordigt met de 607 zijn bedrijf. Zijn auto explodeerde toen hij de tank met LPG had gevuld en niet harder reed dan 50 kilometer per uur. Op het moment dat hij een sigaret opstak, explodeerde de auto. De deuren raakten ontzet en de ruiten sneuvelden, weet The Sun.
Tidbury daarentegen, had 'slechts' enkele brandwonden. Zijn jack en shirt smolten, zijn gezicht handen en benen verbrandden. Het duurde echter niet langer dan 24 uur voordat hij uit het ziekenhuis werd ontslagen. Tidbury weet precies waarom hij de crash overleefde: "Mijn laatste uur had nog niet geslagen."
@ Spitsnieuws
Fré en de financiële crisis in het land B
.
01-11-2008
Rita de Bont en Francis v/d Eynde : twee gele kaarten
Ik schrok me een hoedje toen ik las dat Vlaams Belang de naam van de provincie Antwerpen wil wijzigen in Midden-Brabant. Het is een wetsvoorstel van Rita de Bont (Mortsel) en Francis Van den Eynde (Gent).
De twee omkleden hun briljant idee met historische achtergronden en naaien er een toekomstperspectiefje aan over regionale eenmaking/samenwerking tussen Noord-Brabant (NL) en de huidige provincie Antwerpen in een confederaal Europa. Ze willen ook verwarring vermijden tussen de provincie en de haven met dezelfde naam. Misschien kunnen ze en passant ook de naam van de stad Antwerpen veranderen : Brussel-Noord, bijvoorbeeld ? Trouwens de commentaren die ik opgevangen heb de laatste dagen over dit wetsvoorstel in mijn Antwerpse omgeving, waren ver van lovend en ik had ditmaal echt geen zin om Vlaams Belang in bescherming te nemen, wat ik anders onvoorwaardelijk altijd doe.
Ik neem aan dat mevrouw en mijnheer het Kamerlid een diepgaande bevraging hebben doorgevoerd in hun partij ? In de afdelingen, de koepel, de arrondissementen ? Een van de programmapunten van Vlaams Belang behandelt nadrukkelijk de inrichting van referenda : het oordeel vragen van de bevolking over belangrijke aangelegenheden. Ik vind het opheffen van de naam van de provincie Antwerpen een belangrijk gegeven. Ook als er geen referendum-mogelijkheid bestaat in de wet, dan zal ongetwijfeld Madame De Bont en Mijnheer Van den Eynde in hun partij een bevraging hebben gedaan ? Of toch niet ? Spelen zij solo-slim ? Mandatarissen moeten niet voor elk stapje dat zij doen de toelating vragen, het zou nogal wat worden. In dergelijke gevoelige materies is dat aangewezen.
En er is nog meer : de provincies hebben bijzonder weinig zin en zijn voorbijgestreefde beleidsinstrumenten die door de traditionele politieke partijen in stand worden gehouden om tweederangsfiguren een mandaat te gunnen. De maatschappelijke beleidsrelevantie van provincies is gering. Protserige figuren zoals de gepensioneerde liberale gouverneur Camille Paulus, die op zijn eentje de Oosterweelverbinding tegen alle democratische besluitvorming in, de vernieling inreed, is een bewijs van de overbodigheid van het instituut provincie en van de misbruiken die er kunnen ontstaan. Iedere mandataris van elke partij die zitting heeft in die oubollige ballentent zal dit met verve tegenspreken. Daar hebben wij echter geen boodschap aan.
Ik vind de houding van De Bont en Van den Eynde vooral bizar omdat in hun partijprogramma gepleit wordt voor de afschaffing van de provincies. Eerst de naam wijzigen en dan afschaffen ? Eerst uw auto laten uitblutsen en dan botsen ?
Gemeentelijke en provinciale democratie. Subsidiariteit is een belangrijk beginsel van onze partij. Wat door een lager niveau efficiënter kan tot stand gebracht worden, mag niet aan een hoger niveau toevertrouwd worden. Burgemeesters en OCMW-raadsleden moeten rechtstreeks verkozen worden. Het provinciale bestuursniveau in zijn huidige vorm wordt afgeschaft.
U weet dat wij steeds onvoorwaardelijk de standpunten van Vlaams Belang ondersteunen en proberen de mandatarissen een stukje publieke aandacht te bezorgen. We hebben voor enkele dagen nog met plezier een stuk overgenomen van Francis Van den Eynde en in het verleden aandacht gewijd aan De Bont. Dat zullen we blijven doen.
Als het goed is zijn we de eersten om te juichen, als het dom is, zwijgen we soms maar als er op ons hart getrapt wordt, laten we het horen.
Ik eindig niet met" sans rancune " maar met "avec rancune".
Ray
Nog eens: Mijnheer Onkelinx en het corrupt landje B
In juni van dit jaar gooide het Vlaams Belang de steen in de kikkerpoel door erop te wijzen dat de federale regering Verhofstadt-II meer dan 860.000 euro had betaald aan het advocatenkantoor Gérard & Associés, waar Marc Uyttendaele de plak zwaait, de echtgenoot van Laurette Onkelinx.(Lees ook actueel '860.000 euro belastinggeld voor Uyttendaele') Dat cijfer was afkomstig van het Rekenhof. Daar bevestigde men dat meester Uyttendaele vooral opdrachten binnenhaalde van socialistische overheidsdiensten en kabinetten. Het grootste bedrag, 245.000 euro, moest onder Verhofstadt-II betaald worden door… het Departement Justitie waar Laurette Onkelinx toen minister was. Bijna een vestzak-broekzak-operatie dus. Dat bedrag van 860.000 euro was nog maar het topje van de ijsberg. Dat ging alleen over opdrachten voor de federale regering. Daarnaast krijgt Uyttendaele ook buitensporig veel opdrachten van PS-kabinetten in de Waalse en de Brusselse regering, van het Waalse Gewest, van de Franstalige Gemeenschap en van een hele reeks ondergeschikte besturen in Wallonië. Het échte totaalbedrag ligt dus nog veel hoger.
En zelfs dat was nog niet genoeg. Men ontdekte ook dat Uyttendaele achter de schermen druk bezig was om nog meer geld van de overheid te kunnen incasseren. In een nota van juli 2007, dus al tijdens de regering Leterme, lichtte Uyttendaele zijn strategie toe om nog meer dossiers binnen te halen van ministeriële kabinetten van de Franstalige socialistische partij en van administraties die door de PS worden gecontroleerd. Hij somt zijn contacten op in PS-kringen bij het Waals en Brussels Gewest, in de Franse Gemeenschap, in grote steden zoals Brussel, Bergen en Charleroi en bij Infrabel, De Post en verschillende intercommunales. Het document was bestemd voor een vertrouweling van Elio Di Rupo, maar het werd per vergissing naar een verkeerd adres gestuurd. En zo belandde het in de pers…
Men zou nochtans denken dat meester Uyttendaeles agenda nu al overvol moet zitten. Maar in zijn vrije tijd is hij ook nog een lid van een irreguliere loge. Tussendoor schrijft Uyttendaele dan nog een filmscenario, is hij professor aan de ULB, verdedigt hij Koekelberg in de zaak van de canapébenoemingen en houdt hij hartstochtelijke pleidooien voor de topgangster Habran die verantwoordelijk is voor acht moorden en executies en een aantal bloedige overvallen op geldtransporten. De echtgenoot van de vroegere minister van Justitie verdedigt een kopstuk van de onderwereld. Juridisch gezien màg dat. Maar is het ook ethisch en politiek aanvaardbaar? Is het deontologisch aanvaardbaar? Alleen in België kan dat allemaal gebeuren zonder dat iemand daar kritische vragen over stelt.
@ Vlaams Belang
Onverwachte steun voor Hoessein
Hoeren in de Amerikaanse staat Pennsylvania stemmen massaal op de Democratische presidentskandidaat Barack Obama. In Allegheny County lopen alleen al 675 veroordeelde tippelaarsters rond die zich tot de liberale Obama aangetrokken voelen. Dat meldden lokale media.
De senator van Illinois geniet verder een enorme voorsprong onder hoerenlopers. 72 procent van de in het verleden betrapte mannen stemt sowieso Democratisch. Van de veroordeelde pooiers stemt vier van de vijf criminelen Obama. De grootste steun, 100 procent, krijgt de senator echter van als vrouw verkleedde mannelijke hoeren.
Ook socialistische travesties steunen Hoessein
Bron : Spitsnieuws
Charge verandert in Change
Amerikaanse raketaanval op Pakistaanse dorpen
AFP, AP gepubliceerd op 01 november 2008 04:35, bijgewerkt op 1 november 2008 09:41
DERA ISMAIL KHAN - Twee vermoedelijk Amerikaanse raketaanvallen in noordwest Pakistan hebben vrijdag aan zeker 32 mensen het leven gekost, onder wie een aantal buitenlandse strijders. Volgens bronnen bij Pakistaanse inlichtingendiensten is een van de doden de Arabische Al Qaidaleider Abu Kasha Iraqi. Die zou regelmatig aanvallen hebben georganiseerd op westerse troepen in Afghanistan.
***
In afwachting dat de nieuwe President Barak Hoessein Obama het bevel overneemt, oefent het Amerikaanse leger nu al hoe Pakistan binnen te vallen.
Ten aanval is niet langer "CHARGE" maar wordt "CHANGE "
Beter over kunst te zeuren dan mekaar de schedel in te slaan
REPORTAGE, Van onze medewerkster Marina de Vries gepubliceerd op 01 november 2008 06:39, bijgewerkt op 1 november 2008 11:35
AMSTERDAM - Een golf van teleurstelling, gisteren in het Rijksmuseum.
For the love of God (ANP)
Het is alsof je het Heilige der Heiligen betreedt. Door het detectiepoortje, langs het fouilleren, de trap op, door de museumzalen, een smalle gang in, de hoek om, in totale duisternis, en dan schittert midden in de donkere, vierkante zaal de schedel For the Love of God van Damien Hirst.
Het kostbare voorwerp, een platina afgietsel van een mensenschedel ingelegd met 8.601 diamanten, leunt een beetje achterover in een vierkante glazen vitrine en wordt permanent geflankeerd door twee bewakers.
De schedel (productiekosten 17 miljoen euro, geschatte marktwaarde nu meer dan 63 miljoen euro) laat zich in eerste instantie alleen van de zijkant bewonderen. Hij is kleiner dan zijn beeltenis op plastic tasjes en affiches doet vermoeden, maar ook schitterender, met uiterst verfijnde edelstenen ingelegd in regelmatige, decoratieve patronen. Hij tovert dankzij een tiental lichtbundels honderden rood-blauw-groene vonken de ruimte in.
De voorkant is de beste kant. Daar prijkt het grote pronkjuweel op het voorhoofd, daar liggen de diepe oogkassen, daar gaapt het gat van de neus met het schotje er nog in, daar zijn de licht verwonderde grijns en de – echte – tanden te zien van de man die tweehonderd jaar voor ons moet hebben geleefd.
En toch gaat tijdens de presentatie een golf van teleurstelling rond. ‘Is dit alles? Het is wel knap vakmanschap, maar het windt mij niet op.’ ‘Het hoort eerder thuis op een juweliersbeurs.’
De teleurstelling is begrijpelijk en dat komt niet alleen door de hooggespannen verwachtingen, het woedende debat over kunst, kitsch of commercie en de extreme expositievoorwaarden, waarin onder meer staat dat niemand de schedel mag fotograferen.
Hirst zou met de diamantenschedel, net als met zijn haai op sterk water, een blik willen bieden op de vergankelijkheid en de kwetsbaarheid van het leven. Hij zou de mensen heel dicht bij het geheim van de dood willen brengen, terwijl het glas voor afstand en onaanraakbaarheid zou zorgen, zei museumconservator Ludo van Halen nog maar eens.
Maar alles wat naar dood en vergankelijkheid verwijst, is gesmoord in decoratieve patronen en in perfecte, door geen spoor van tijd aangetaste diamanten. Zelfs de tanden – het enige echte aan de schedel – zijn gebleekt en geperfectioneerd, alsof ze nep zijn. Weg dubbelzinnig spel met leven en dood, weg stoet aan associaties. Ook de schittering van de diamanten is zoals te verwachten valt van diamanten: imponerend maar ook een beetje saai.
Met de schedel hoopt het Rijksmuseum een nieuw publiek warm te maken en met andere ogen te laten kijken naar oude meesters. Om die reden laat Hirst in een belendende zaal zijn keuze zien uit de 17de-eeuwse collectie.
Zestien werken – van de jachttaferelen van de familie Weenix tot het meisjesportret van Gerard ter Borch – zijn door Hirst opgehangen en van commentaar voorzien. Dat zal de jonge kijker zeker amuseren. Zo ziet Hirst in het juridische spottafereel van Johan van Oldenbarnevelt een man die ‘te veel paddo’s heeft gegeten.’ En over Het Toilet van Jan Steen zegt hij: ‘Sexy. Een vrouw of man die zich aan- of uitkleedt, zal altijd een goed onderwerp voor een schilderij blijven.’
Of deze ietwat platvloerse blik tot een andere manier van kijken leidt, is de vraag. Maar het debat gaat voort. Want ter ere van de schedel heeft het Rijksmuseum een interactieve website geopend (www.fortheloveofgod.nl), waarop iedereen na het kijken in de tot Hirst Space omgedoopte informatietent zijn mening mag geven.
Een oplichter, zegt journalist en BN’er Jort Kelder alvast. Een van de mooiste kunstwerken die ik in mijn leven heb gezien, zegt dj-fotograaf Krijn van Noordwijk.
@ de Volkskrant
800.000 kartelkiezers krijgen waar voor hun geld
Ik benijd ze eerlijk gezegd de 800.000 gelukkigen die hun stem gegeven hebben aan Yves Leterme, en aan zijn Tjevenlijst, aangevuld met tjevistische collabo's die inmiddels het hazenpad gekozen hebben. Hoe dom en voortvarend van mij om weer eens mijn vertrouwen geschonken te hebben aan mensen die gisteren, vandaag en morgen, van onder, van boven, links, rechts,in de diepte, in de hoogte en in de breedte steeds hetzelfde zeggen : "Vlaanderen wordt bijna 180 jaar bezet door belgië, wij willen onafhankelijk zijn en daar hoeven we geen prijs voor te betalen".
Die 800.000 dachten, met genuanceerde verschillen, voortgaande op de beloftes van de het kartel, in een donderslag en een bliksemflits een stuk Vrij Vlaanderen te bekomen. Voorlopig nog niet maar er zijn toch redenen om best trots te zijn op de prestaties van onze Nonkel. Hij stapt in de voetsporen van zijn voorganger(s) en zijn populariteit in Wallonië stijgt. Dat is mooi. En hij heeft nog meer grootse realisaties op zijn actief. Quelques exemples :
Gisteren heeft onze belgische premier vanuit Oekraïne getelefoneerd met president Kabila van Congo. Alstublieft. Het zal een zwaar gat in het reisbudget geslagen hebben dat telefoontje, want het duurde een halfuur.
De Nonkel heeft geïnformeerd hoe het met de probleempjes zit in Oost-Congo maar Kabila heeft hem overtuigd dat alles vredig is. "Zoals met jullie stammentwisten en Belgique" zei de knappe fils-à-papa. "Veel beloven en weinig geven doet de Vlamingen en de Negerkes in vrede leven... A propos, wanneer krijg ik nog eens een storting ?" De Nonkel heeft open en bloot (u wil het niet zien) toegegeven dat hij krap bij kas zit, maar geen nood, als de tjeven blut zijn hebben ze steeds goede raad : "Ge moet de Nationale Bank van Congo verkopen, Laurent, aan Rwanda. Het is zoals bij Monopoly, veel vragen om weinig te krijgen, zoals ik gedaan heb samen met mijn bankier Reynders. Fortis est foutu maar we hebben het wel aan Sarkozy verlapt".
En de kiezers van de andere kant van het vroegere kartel, de ja-knikkers van de NVA mogen ook niet klagen : deze week verscheen Bart in een onthullende reportage bij Rode Tanghe waarin hij ook open bloot (u wil dàt zeker niet zien) sprak over zijn eetverslaving en zijn onweerstaanbare drang naar vlees. Tegenover hem had de perfiede VRT een vegetariër geplaatst van 40 kilo die met een autogordel op zijn stoel vastgeklampt zat van magerte en ellende. Bart, vlotte babbelaar en buitengewone strateeg, begreep niet dat hij in de zoveelste televisie-val was getrapt.
En om al deze overtuigende redenen benijden wij de 800.000 kartelkiezers van beide schitterende politici. Vlaanderen staat er goed voor : een getalenteerd Monpoly-kampioen en een Stratego-vleeseter.
