Sheffield is een van de grootste Britse steden. Sinds drie weken vinden daar rassenonlusten tussen islamitische en niet-islamitische bevolkingsgroepen plaats. Speciale eenheden van de politie beschermen intussen ouders en scholieren op weg naar school. Want er staan bendes tegenover elkaar die tot de tanden gewapend zijn.
Sheffield heeft ongeveer 520.000 inwoners. En Sheffield staat bekend als de groenste stad van Engeland. Kelten, Romeinen en Vikingen hebben hun sporen in de stad achtergelaten. Tegenwoordig geldt de in Yorkshire gelegen stad als dichtbevolkt industriegebied met de laagste criminaliteitsstatistiek in het hele land. Dat echter verandert sinds enkele dagen in toenemende mate.
Sinds ongeveer een jaar vormen zich – net zoals in alle Britse steden – ook in Sheffield razendsnel steeds meer jeugdbendes, die vol haat en vijandig tegenover elkaar staan: aan de ene kant pure islamitische jeugdbendes en aan de andere kant de kinderen van etnische Britten. Niemand kan tegenwoordig meer zeggen waarom welke groep eigenlijk waar ontstaan is. Er zijn intussen teveel van deze jeugdbendes. Een feit is: er bestaan nu al meer dan 1400 vijandige jeugdbendes in het hele land. Ze werden bijna allemaal opgericht uit puur racistische redenen. En de meeste zijn zwaar bewapend.
In Sheffield was er tot nu toe geen openlijke oorlog tussen zulke groepen. Tot eind februari. Toen hebben leden van een jeugdbende op een christelijke school de islamitische medeleerlingen Ghurri (14) en Ibrahim Ali (15) hun neusbeentjes gebroken en ze behoorlijk toegetakeld. Beide liggen sindsdien in het ziekenhuis. In de moskeeën van Sheffield hebben de ouders met elkaar overlegd wat ze moeten doen. En nog voordat ze hun overleg beëindigd hadden namen speciale eenheden van de politie posities in de stad in. De regering in Londen is bang dat het tot rassenonlusten zou kunnen komen tussen moslims en niet-moslims, zoals destijds in Bradford. Daar hadden in 2001 uit Azië afkomstige moslims de ergste rassenonlusten in de geschiedenis van het land op touw gezet. De regering is op dit moment zeer gespannen, want pas enkele dagen heeft de belangrijkste politieman van het land haar meegedeeld dat er nog dit jaar zware binnenlandse onlusten in het land worden verwacht.
Scholen zoals de Sheffield Park Academy staan nu onder observatie van de politie en politici, oudervertegenwoordigers, sociaal werkers en religieuze groeperingen komen bij elkaar in gespreksrondes om een uitweg uit de zich escalerende situatie te zoeken. Enkele dagen geleden nog moesten ouders met hun kleuters voor een groep van 50 opgefokte scholieren vluchten, die in hun schooluniformen van de Sheffield Park Academy in het oosten van de stad aan het rellen was, autoruiten insloegen en mensen aanviel. Sindsdien trekken na de lessen blanke scholieren met honkbalknuppels door Sheffield en zoeken ruzie met islamitische scholieren die messen als wapens hebben. En de politie rijdt er met blauw zwaailicht en sirenes achteraan. ”Riot cops at school” – dat is een opschrift waaraan de Britten kennelijk gewend zullen moeten raken.
En ook de voorname Britse Times heeft de merkwaardige ontwikkeling in Sheffield intussen meegekregen en laat haar lezers aan het einde van een lang bericht over onderwijspolitiek weten: ”Last week dozens of boys from a Sheffield academy, wearing their uniforms, went on a vandalism spree, smashing up cars and fighting. Eventually, they had to be driven off by police in riot vans.”
Op internetforums discussiëren de inwoners van Sheffield sinds eind februari over de ontwikkeling voor hun huisdeuren. Een oplossing voor de problemen echter is ook daar in de commentaren tot nu toe niet te vinden.
Door wie van deze dames zoudt u Vlaanderen graag vertegenwoordigd zien in het Euro-parlement ?
Eindstand
Meyrem Almaci (Groen ! - België-Turkije)
1 % (4)
Kathleen van Brempt (SP-a)
1 % (2)
Frieda Brepoels (N-VA)
4 % (10)
Marie-Rose Morel (VB-VLOTT)
80 % (219)
Annemie Neyts (Open-VLD)
2 % (6)
Marianne Thyssen (CD&V)
1 % (3)
Die van ons
11 % (29)
Totaal aantal stemmen: 273
Willem Elsschot, de Bourgondiër en de gevoelsmens
Als schrijver had Elsschot een veilig onderkomen gevonden in een burger; Hij leidde exact het leven waar elke burger van droomt: een oerdegelijk huis in een met zijn stand overeenstemmende buurt, een goed lopende reclamezaak, vakantie aan zee, kinderen in goeden doen, een uitgebreide, zeer heterogene vriendenkring, een goede sigaar, en als het even kon een borrel teveel op.
Hij was dan ook een geslaagd zakenman: hij was een van de belangrijkste vernieuwers van de reclamesector en professionaliseerde het vak. Hij verdiende goed en hield ook een aandachtig oog op zijn rekening. Alleen bij het begin van de Tweede Wereldoorlog vielen zijn inkomsten fors terug. Hij raakte in paniek, want als hoofd van een kroostrijk gezin moest hij er voor zorgen dat er brood op de plank kwam. En wat ook meespeelde was zijn Bourgondische levensstijl, die hij alleen met regelmatige inkomsten kon in stand houden. Op een bepaald moment werd hij zodanig bang dat hij zijn huisje aan zee verkocht, vermoedelijk fel onder de prijs. Hij is die terugval echter snel te boven gekomen.
Maar er was ook de mens De Ridder, de door Fine verwende gastronoom en niet minder de liefhebber van alcoholische verversingen. In zijn huis aan de Antwerpse Lemméstraat hield Elsschot wijnfuifjes voor zijn vrienden. Het huis was weelderig ingericht, met veel tapijten, schilderijen en beelden, veel porselein en glaswerk op de buffetten en….een vat wijn in de kelder. Kortom de woning van een welstellende burger die het niet aan zijn hart liet komen.
Wijn drinken betekende voor hem vooral het smeden en aanhalen van vriendschapsbanden. Hij was een ware kenner, had een verfijnd palet, maar wilde niet de snob zijn en bottelde ook wel de goedkopere soorten. Zijn wijnavonden waren berucht. Uit een ton beaujolais kwamen ongeveer 100 flessen. En na zo’n avondje schoten er nog amper 10 tot 15 flessen over, die dan door Fine zorgzaam werden weggeborgen.
Maar ook Nederlandse jenever viel bij Elsschot niet slecht in de smaak. Hij had zijn eigen ritueel bij het bestellen van een nieuwe kruik. Dan draaide hij eenvoudig het nummer van kruidenier Gillis, die hooguit op een vijftigtal meters van hem woonde op de hoek van de Lemméstraat en de Van Schoonbekestraat, en zei niets anders dan: “Ik begin nu te tellen”. Tegelijkertijd liep hij naar de voordeur. Wanneer hij die opentrok, ongeveer 25 seconden later, stond de hijgende kruideniersbediende op de stoep.
Zijn grootste zwakheid bestond echt in het nuttigen van alcoholische dranken, maar weinigen zullen hem ooit echt dronken gezien hebben, in het slechtste geval was hij licht euforisch aangeschoten. En heel opmerkelijk: hij dronk wel mee, maar niemand zag hem ooit lachen. Hij zat geniepig uit zijn ooghoeken te kijken. Zelfs tijdens de legendarische wijntapperijen in zijn kelder, waar volop gezongen en gedanst werd, bleef hij pienter uit zijn ogen kijken. Hij hield alles scherp in de gaten en zorgde er voor dat ieder glas op tijd werd bijgeschonken. Hij bleef toch in de eerste plaats een toeschouwer op zijn eigen feest, een binnenvetter die op zijn manier genoot.
Qua interne communicatie met Fine ging het er weleens hilarisch aan toe. Dan stond hij met een vriend te borrelen bij dat buffetje en ze kon hem nooit op de gepaste manier aan tafel roepen. Op alle methoden had hij wat aan te merken. De ene keer riep ze: “Fons, komde ge ete”, waarna hij begon te mompelen: “Wat is dat voor een vraag, dat vraag je toch niet. ’t Is middag, natuurlijk kom ik eten”. Een andere keer riep ze: “Fons, ete”. Dat vond hij dan weer afsnauwen: “Goed voor ne soldaat”. Waarna zij als ultiem middel naar de bel greep en dat vond hij dan weer fantastisch. Dat was iets wat hij niet had verwacht. Vanaf die dag heeft ze altijd gebeld.
Achter de Bourgondiër ging evenwel ook de gevoelsmens schuil. Meermaals gebeurde het dat hij met een zachte door ontroering verstikte stem uit eigen werk voorlas waarna hij in huilen uitbarstte. Bekend is ook het verhaal dat hij in Diest eens voor een meisjesklas een lezingmoest houden over “Kaas”. Hij was toen zodanig ontroerd over zijn eigen werk dat de tranen hem over de wangen rolden. Waarna die meisjes massaal in snikken uitbarstten en hij er niet beter op vond dan het op een lopen te zetten.
Willem Elsschot had ook niet de allures van de letterkundige die schrijverscongressen bezoekt en over literatuur correspondeert met vakgenoten. Ook de torenhoge bibliotheek die bij dit type past, ontbrak in zijn huis. Hij bezat slechts twee boeken: de bijbel en een dundrukeditie van Shakespeare. Ook zijn eigen werken zou men in de Lemméstraat vergeefs zoeken. Alleen wanneer hij er ergens een lezing moest over houden deed hij beroep op zijn zoon Walter, die ze wel bezat.
Meer over dit schrijvend genie in een volgende bijdrage.
Raymond
12-03-2009
Amsterdam ontsnapt aan grootschalige aanslag
Amsterdam ontsnapt aan grootschalige aanslag
donderdag 12 maart 2009 21:30
De politie heeft zes Marokkaanse mannen en een Marokkaanse vrouw in de leeftijd van 19 tot en met 64 jaar gearresteerd op verdenking van 'voorbereidingshandelingen met een terroristisch oogmerk'. De verdachten zouden een aanslag 'met veel slachtoffers' op de IKEA en de Arenaboulevard in Amsterdam Zuid-Oost hebben willen plegen.
Dat hebben burgemeester Job Cohen (PvdA) van Amsterdam, hoofdofficier van justitie Herman Bolhaar en korpschef Bernard Welten van de politie Amsterdam-Amstelland vanavond bekendgemaakt tijdens een persconferentie.
Terrorist Eén van de arrestanten is een familielid van een inmiddels overleden terrorist die betrokken was bij de aanslagen in Madrid in 2005, aldus Bolhaar.
De politie benadrukt dat de directe dreiging door de arrestaties is verminderd, maar dat 'niets kan worden uitgesloten'. Daarom blijven alle bedreigde filialen plus de Pathé bioscoop en de Heineken Music Hall in de buurt gesloten. Het is onbekend wanneer de winkels weer open kunnen.
Brussel Om middernacht ontving de politie een telefonische melding dat drie mannen explosieven in de IKEA en een andere winkel wilden plaatsen met als doel zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Het dreigtelefoontje bleek met een prepaid gsm te zijn gepleegd vanuit Brussel.
Volgens korpschef Welten vertelde de beller waar de mannen verbleven en gaf hij een vaag signalement. Al snel bleek er een link te zijn met de aanslagen in Madrid.
De politie is daarop, in samenwerking met de Belgische politie, direct een onderzoek gestart. Er zijn huiszoekingen verricht in Brussel en Amsterdam. Na contact met de AIVD werden de Marokkaanse verdachten op verschillende locaties in Amsterdam aangehouden. De eerste werd rond 12.00 uur vanmiddag opgepakt en de laatste om 17.45 uur.
@ Elsevier
Al Qaida terreur in Amsterdam en Brussel ? Dat kan niet, hoor !
foto : NRC
Al Qaida terreur in Amsterdam
Weirde shit in 020 Amsterdam aan de hand, mensen. Vanmiddag hadden we natuurlijk al de 'serieuze bomdreiging' bij de Ikea en het gezellige winkelgebied in ASD Zuid-Oost, daar bij de Mediamarkt. Even later werden er aanhoudingen verricht en op dit moment is een grote inval aan de gang in een pand aan de Meeuwenlaan in Amsterdam-Noord. Mannen in witte pakken, en met terrorhonden onderzoeken de woning. Niemand die weet wat er nou precies gaande is, feit is dat de Heineken Music Hall uit voorzorg dicht blijft. Maar na 21:15 uur krijgen we meer duidelijkheid van burgemeester Job Cohen, de politie en het Openbaar Ministerie (OM). Want rond die tijd geeft de Driehoek een gezamenlijke persconferentie. Stay tuned... Update: AT5 zendt de persco live uit. Dat is in de provincie wel op je digitale tvkanaal te vinden. Update 2:Verschillende aanhoudingen verricht, huiszoekingen bezig. Vannaocht melding dat drietal mannen met explosieven een aanslag wilden plegen in Amsterdam. Op de Ikeavestiging, de Mediamarkt en een 'niet nader gespecificeerde grote winkel'. Na overleg met de AIVD bleek er verband te zijn met dader van aanslagen in Madrid. Update 3 De melding werd doorgebeld vanuit Brussel met prepaid GSM. Ook in Brussel zijn aanhoudingen en huiszoekingen verricht. De dreiging is 'verminderd' maar we kunnen niets uitsluiten.
Het Broeklandcollege uit Hoensbroek (NL) vertrekt donderdag met 22 leerlingen en 7 docenten op een tiendaagse reis naar Marokko. Om "iets te doen aan de vaak negatieve stempel die allochtonen in Nederland opgeplakt krijgen". Een verslaggever van de Limburger, die ook meereist, noemt als negatieve stempel "Wilders met zijn Fitna, de vooroordelen die autochtonen hebben ten opzichte van 'die buitenlanders'. De leerlingen moeten in Marokko een opdrachtenboekje invullen over zaken als oase-landbouw, economie, milieu en onderwijs.
Onderwijswoordvoerder Martin Bosma van de Partij voor de Vrijheid heeft meteen schriftelijk Kamervragen ingediend. "Waarom gaat er belastinggeld naar reclame voor de islam en om vmbo-scholieren op te zetten tegen Geert Wilders?"
Geschiedenisdocent en Marokkoreis-coördinator Erik Molnar schrijft op de site dat het "belangrijk is dat jongeren zelf ervaren dat er ook positieve kanten zijn aan de overwegend negatieve beeldvorming die jongeren hebben van Marokkaanse Nederlanders"
En zo vallen er dagelijks allerlei gekkigheden te noteren, om toch maar per se te bevestigen dat de diversiteit een prachtig iets is. Altijd met geld van de gemeenschap. En dankzij Wilders.
Bron : de Telegraaf
De uitspraak van de dag : Nieuwe formule voor beëdiging
Wie anders dan Senior kan dit bedenken ?
"Ik zweer te liegen en niets dan te liegen, zo helpe mij Satan"
Liegemans in de commissie
De onderzoekscommissie naar de inmenging in de Fortis-processen zal niet zoals gepland dit weekend kunnen vergaderen over haar eindrapport. Ze heeft een brief gekregen van het Brusselse hof van beroep dat er op wijst dat er is gelogen onder eed. Wie had dat nu durven veronderstellen ?
Meer concrete informatie staat er niet in de brief. Maar het gaat zonder twijfel over de verklaringen die Jan De Groof heeft afgelegd. Hij is de echtgenoot van Christine Schurmans, één van de drie raadsheren die het Fortis-arrest behandelden. Na die getuigenis had een andere raadsheer, Paul Blondeel, de voorzitter van de kamer, in een uitgebreide brief al de versie van De Groof radicaal tegengesproken.
Het geplande overleg over het eindverslag van de commissie in Oostende dit weekend is al zeker uitgesteld.
Op meineed staat drie jaar celstraf, maar dankzij politieke interventies van ministers of kabinetsmedewerkers wordt dit niet toegepast voor de vrienden van het regime.
Luton (GB) : moslims tegen het Britse leger
Luton is een stad van bijna 200.000 inwoners in East of England en vierde op 10 maart de terugkeer van The Royal Anglian Regiment. De militairen kwamen terug uit Irak na hun missie en, zoals dat gebruikelijk is, vond er een parade plaats. Dat was niet naar de zin van de plaatselijke fanatieke moslimbevolking die luid tegenmanifesteerde en protesteerde. De meute moest in bedwang gehouden worden door de politie. Hiernaast een foto van de militairen, hieronder enkele videobeelden van de protesten en nog een foto van de teksten waarmede de moslims hun afkeer tonen van het land dat hen opvangt. Leuk toch, deze geweldige verrijking voor Europa. U blikt toch ook hoopvol naar de toekomst, is het niet ?
De burgemeester en de flik
Vertaling (maar dan wordt het wel heel saai)
De burgemeester : "Ge weet toch dat ge niet dronken mocht rijden"
De flik : "Ho, Ho, ik reed niet zelf."
95% van de leerlingen zijn van etnische oorsprong
Op 9 maart bezochten Lex Molenaar (Gazet van Antwerpen), Guy Tegenbos (de Standaard) en Han Zinen van Stampmedia enkele Antwerpse scholen om met de leerlingen te praten over berichtgeving en journalistiek. Het verslag van deze bijeenkomst kan uhier lezen evenals de commentaar van Molenaar "Ons migratiebeleid is chronisch ziek".
In het koninklijk Athenaeum van Hoboken keken de journalisten met enige verbazing aan tegen een auditorium dat voor 95% bestond uit allochtonen : "een verpletterende meerderheid van etnische origine", zegt Lex. Dit cijfer werd door de drectie bevestigd en is niet uit de lucht gegrepen. Over de inhoud en het verloop van het debat willen we het niet uitgebreid hebben, dat ging hoofdzakelijk over onvrede met de negatieve beeldvorming omtrent jongeren en bij criminele feiten, de vermelding van de etnische achtergrond. Wij zijn van oordeel dat de media de identiteit verzwijgen, allochtone jongeren voelen zich geviseerd. De kranten kunnen hieruit besluiten, dat zij goed bezig zijn, want niemand is tevreden. Dat is trouwens ook de houding bij de VRT : er komen klachten binnen omtrent de gekleurde of afwezige berichtgeving over Vlaams Belang en aan de andere kant is er een vaste kern van schrijvers die jammeren als ze een Vlaamse Leeuw zien wapperen.
Er werd door de journalisten na de openbare voordrachten ook gesproken met de directies en daar waren heel wat sombere geluiden te horen : de algemene taal- en leerachterstand gaat er op achteruit. Zolang de invoer van telkens nieuwe generaties anderstaligen via importhuwelijken en gezinsherenigingen blijft doorgaan, zal onderwijs en opleiding verder naar beneden blijven spiraleren. Het zijn niet wij, noch MOlenaar die dit zeggen.
Beseffen de politiek-correcte verantwoordelijken voor het asiel- en migratiebeleid wat zij onze gemeenschap aandoen ? Er wordt nu openlijk geklaagd door de directies van deze scholen. Jaren geleden was dit uitgesloten geweest : deze mensen spraken tot dan de taal van hun politieke en syndicale bazen "niets aan de hand". Uit gesprekken met leraars uit verschillende netten, horen wij al jaren hallucinante verhalen die de teloorgang van ons onderricht bevestigen. Alle mooie bedoelingen, initiatieven en verkwistingen ten spijte : men stuit bij vele jongeren op een fundamentele onwil om onze beschaving en mentaliteit te aanvaarden.
Hier valt geen verder vrolijk woord van hoop of geloof over te zeggen. Behalve steeds dat éne en zelfde : Vlaanderen is vol, stop de migratie.
.
Ray
De stad uit de serie Flikken is niet de echte stad Gent
ft Gent enkel burgemeesters geken
Van in 1989 heeft Gent enkel burgemeesters gekend van socialistische signatuur : de norse Gilbert Temmerman (1989-1994), de correcte maar saaie Frank Beke (1995-2006) en nu de sectaire populist, Daniël Termont.
d van socialistische signatuur : de norse Gilbert Temmerman (1989-1ie Frank Beke (1995-2006) en nVan in 1989 heeft Gent enkel burgemeesters gekend van socialistische signatuur : de norse Gilbert Temmerman (1989-1994), de correcte maar saaie Frank Beke (1995-2006) en nu de sectaire populist, Daniël Termont.u de sectaire populist, Daniël Termont.
In Gent ontstond de idee van het Paarse bewind : de socialisten in coalitie met de liberalen. Guy Verhofstadt was de motor achter deze formule die de christen-democraten van de CVP definitief in de hoek zou drummen. Het enthousiasme bij vele Vlamingen, die de CVP-staat al jaren beu waren, was groot. Gent fungeerde als pilootstad, toen een nipte meerderheid van paarsen gratieus aangevuld werd door de toenmalige Volksunie met schepen Lieven Decaluwe, broer van de acteur Jo. Deze man heeft inmiddels alle veranderingen van zijn initiële partij overleefd en het is niet verkeerd te stellen, dat hij een professioneel schepen is van de "Lieven Decaluwepartij" omringd door een slinkende schare kiezers.
De roden en de blauwen hebben een strikte scheiding van de departementen doorgevoerd en hun onderscheiden bevoegdheden werden netjes onder elkaar verdeeld. Na elke verkiezing wordt er wat gesleuteld en gesleurd, maar eens de verantwoordelijkheden vastliggen, weet ieder waar zich aan te houden.
Na tientallen jaren koppig en gesloten CVP-burgemeestersbewind, met figuren als flamingant Geeraard Van den Daele, oud-minister Placide de Paepe en de kleurloze Jacques Monsaert, is de christen-democratische partij in de gemeenteraad gehalveerd, terwijl de fractieleden onder elkaar ruziën. De liberalen zijn gedurende de voorbije 30 jaar stabiel gebleven en de socialisten hebben een lichte vooruitgang geboekt. De milieupartij, dankzij de Gentse Vera Dua, doet het goed en Vlaams Belang is, als grootste oppositiepartij in Gent in de loop der jaren de politieke spelbreker bij uitstek gebleken.
.
.De hoofdcommissaris Steven de Smet, links (oud-TAKker, asjeblief) en burgemeester Termont gebruiken de serie Flikken om hun eigen imago op te krikken.
De populaire televisieserie Flikken heeft veel bijgedragen tot het vlotte imago van de Gentse politie, dat in het verleden vaak besmeurd is geweest. (Ook toeristisch heeft Gent heel wat te danken aan Flikken, sedert de serie overgenomen werd door de Nederlandse Televisie). Er zijn momenten geweest in de recente geschiedenis dat de corruptie in het Gentse korps een normaal functioneren erg bemoeilijkte. In de parlementaire onderzoekscommissie Vrouwenhandel stonden verschillende Gentse agenten centraal i.v.m. de prostitutie rond de Glazenstraat aan de Zuid. Laten we nochtans duidelijk zijn : in alle geledingen van het Gentse politiekorps bevinden zich échte agenten met hoogstaande opvattingen over hun taak. Onkreukbare dienaars van de wet.
In de voorbije jaren heeft de partijpolitiek zich echter verder en razendsnel geïnfiltreerd in het korps. Een socialistisch burgemeester die hoofd is van de Brandweer en de Politie (ook in de gewijzigde versie, na de politiehervorming) zal niet veel ondernemen om de neutraliteit van het korps in de hand te werken : de top is overwegend rood met blauwe uitschieters en zo ontstaat de onaantastbare republiek der kameraden. Het flikken-uniform is bij uitstek een seks-attribuut bij sommige macho's die de openbare orde handhaven maar er niet aan denken zichzelf in de hand te houden.
Tot het weer eens fout liep en de flikkenbom explodeerde in de stad die aan haar inwoners een nieuwe politieke samenleving beloofde bij de aanvang van Paars. Het beleid heeft er vooral voor gezorgd dat de tjeven uit alle belangrijke functies geweerd werden en dat rood en blauw heel de stad in handen hebben. Dat is het drama van deze prachtige middelgrote stad van 250.000 inwoners : te groot om een dorpsmentaliteit te bezitten, te klein om grootstedelijk te ontsnappen aan het ons-kent-ons gedrag. (Voor wie nu de Gentse wenkbrauwen fronst : het is in Antwerpen niet beter)
De Gentenaars zijn gekend om hun terechte trots over hun stad. Dat chauvinisme gaat ver : ook hun burgemeesters, zelfs als die van een andere politieke strekking zijn, worden graag de hoogte ingestoken. De lichtjes verzuurde en stijve Frank Beke, werd bijna als een Heilige beschouwd. Mede dankzij de voortdurende ophemeling door de nieuwsredactie van de VRT (die voor een ruim deel uit rode Gentenaars bestaat) werd Beke geconsacreerd tot DE burgemeester van Vlaanderen.
Termont moet niet geprezen worden, omdat hij de liederlijke Peter de Wolf 4 maanden geschorst heeft (met behoud van wedde, nemen wij aan) en een vervelend SP-a raadslid opgeofferd heeft. Anne Schiettekatte, zelf de vrouw van een politie-agent, zegt dat "zij ook maar een mens is" en daarom volhardde ze in een leugen, die ze omzette in puur bedrog. Samen met nog enkele fraaie figuren van de top.
Er blijken nog een aantal dossiers te bestaan waarmee gesjoemeld werd. Uiteraard zullen zij onderzocht worden : het zou pas een schandelijk vertoon worden, mocht Termont die zaken proberen weg te moffelen. Een ding kan hij momenteel niet : de grote fout van zes maand geleden herstellen, toen Peter De Wolf benoemd werd in zijn functie van korpschef, terwijl die man herhaaldelijk blijk had gegeven niet over het morele gezag te beschikken voor die functie.
Volgens 't Pallieterke van deze week, zou blauwige De Wolf in zijn studentenjaren een relatie hebben gehad met Fientje Moerman. Kan u zich voorstellen, dat deze beide exemplarische vooraanstaanden uit de Gentse politike wereld een stel waren geworden ?
"Wij zullen niet plooien" sprak een politie-officier, die met een groep collega's de gemeenteraadszitting bijwoonde waar de appeltjes van het korps geschild werden. Het is niet duidelijk wat de man precies bedoelde met dat niet-plooien ... het was misschien een zin uit de serie Flikken, die indruk op hem had gemaakt en die hij nu ook eens voor de camera wilde herhalen.
Voor sommigen is fictie en realiteit moeilijk uit mekaar te houden. Net zoals de substantieven Politie en Politiek : een lettertje verschil.
Savat
Iran probeert Marokko te bekeren
Marokko beschuldigt de Iraanse diplomatie ervan het Sjiisme te verspreiden in het overwegend Soennitisch Marokko.
Het Marokkaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken beschuldigde vorige week de Iraanse ambassade van inmenging in de interne aangelegenheden van het koninkrijk, en van het deelnemen aan activiteiten die een bedreiging vormen in de religieuze eenheid van het land.
De polemiek werd gevoed door de opmerkingen die werden toegeschreven aan een adviseur van de Iraanse opperste leider. Hij zette vraagtekens bij de soevereiniteit van Bahrein, een Arabische Golfstaat, die een meerderheid aan Sjiieten telt, maar die door Soennieten wordt geregeerd.
De Marokkaanse koning heeft sterke banden met Arabische vorsten, met inbegrip van de Sultan van Bahrein. De Bahreinse Minister van Buitenlandse Zaken was vorige week in Iran om de spanningen een halt toe te roepen.
De Marokkaanse pers heeft de afgelopen jaren herhaaldelijk de Iraanse ambassade beschuldigd van proselitisme.
Monouchehr Mottaki, de Iraanse Minister van Buitenlandse Zaken, zei dat de Marokkaanse beslissing onverwacht en verrasend was. ‘Het optreden van de Marokkaanse regering is verrassend en twijfelachtig’,vertelde Mottaki aan journalisten.
Soennitische geleerden in Marokko hebben gezegd dat de Sjiieten proberen om mensen tot het Sjiiesme te bekeren. De geleerden argumenteerden het feit door te zeggen dat een dergelijke praktijk uiteindelijk tot een sektaristische strijd kan leiden. Marokko heeft geen officiële Sjiietische bevolking, het land bestaat 99 procent uit Soennitische moslims, en de rest is ofwel Jood of Christen.
Marokko wordt geregeerd door Mohamed VI, de marokkaanse koning, die ook de officiële religieuze leider is. Elke poging om de Soennitische moslims te bekeren worden gelijkgesteld aan een aanval op de monarchie.
Vele Arabische en gematigde landen als de VS, Saoedie-Arabië en Egypte zijn gefrustreerd door het strenge leiderschap van Iran. De beslissing van Marokko om de relaties met Iran te verstrengen wordt gezien als een voorbeeld voor andere Arabische staten die ook bereid zijn om een veel harder beleid te voeren tegen Iran.
De Marokkaanse betrekkingen met Teheran kennen een wankel verleden. In 1980, kort nadat de Sjiitische geestelijken de macht overnamen, verwelkomde Marokko de Sjiieten die uit Iran werden verbannen. Iran nam wraak door de onafhankelijkheidsbeweging Polisario te ondersteunen in de Westelijke Sahara, die in 1975 aan Marokko werd gehecht.
Manten weet van Wanten : de consigliere Van Buggenhout
Anne-Sofie von Otter : Opgedragen aan de ouders van Marie-Rose Morel
Anne-Sofie von Otter zingt "Glück, das mir verblieb" uit Die Tode Stadt (Bruges-la-Morte) van Erich Korngold, dat wij graag willen opdragen aan de ouders van Marie-Rose Morel. Wij weten, een stukje uit eigen ervaring, wat u doormaakt en hopen dat deze muziek u enige troostvolle momenten moge schenken. Tijdens de 11-juliviering op het Conscienceplein in Antwerpen vorig jaar, hebben wij kort samen gepraat over wat kinderen voor ons betekenen en dat liefde, trots en eeuwige zorg de kenmerken zijn van ouderliefde. Velen in Vlaanderen steunen Marie-Rose, u, de kindjes en de familie.
Stemmen per computer ? Waarom niet ? U wil toch geen juiste uitslag.
Onze vriend Jos verkondigt al jaren, en hij is niet de enige, dat stemen per computer :
1°/ niet betrouwbaar is, omdat de systemen onderhevig kunnen zijn aan manipulatie ;
2°/ de kiezer over geen enkele materiële controle beschikt, dat het "aanraken" van een pc-scherm inderdaad zijn stem voor een bepaalde partij/persoon in het verdere verloop zal "vasthouden" ;
3°/ Stemmen is een kwestie van vertrouwen : als dit bij velen ontbreekt, is het democratisch gezonder af te stappen van een gecontesteerd systeem.
4°/ In onze buurlanden, Nederland en Duitsland werd van het electronisch stemmen afgestapt om gelijkaardige redenen.
Jos heeft een aantal elementen verzameld, dagen geploeterd doorheen het internet en hierna geven wij de resultaten van zijn opzoekingen.
Laat mij eerst en vooral zeggen dat een aantal groeperingen zich aktief inzetten om het stemmen met de computer van de hand te wijzen. Hier dient op de eerste plaats " vooreva.be" vernoemd te worden. Zij zijn met deze materie in belgié al jaren druk in de weer. Uit hun rapporten blijkt, dat er zowel pro-computer-aanhangers zijn als anti-computer-tegenstanders . Opvallend hierbij is, dat de pro's zich in Vlaanderen en de contra's zich in Wallonié bevinden. Hoe dat komt, laat ik aan uw aller verbeelding over. Wellicht dat men in Vlaanderen meer de noodzaak van het bijwerken van resultaten inziet. Om u een idee te geven, verwijs ik naar het parlementair document 1278/001 : daarin stelt Verherstraeten (cd&v) "Verbetering" van het systeem electronisch stemmen" voor.
In document 1278/003 van de Waalse socialist Eric Thiebaut "Voorstel tot terugkeer stemmen met potlood op papier" verklaart diezelfde Verheirstraeten dat het bestaande systeem 100% betrouwbaar is en dat er op die manier verder moet gewerkt worden, mits enkele verbeteringen. Joseph Arens (cdh) wil een systeem met afdruk van de stem of terug naar potlood Madame Genot (Ecolo) wil eveneens een verbeterd systeem met afdruk. Bruno Steegen ( ovld) wil het huidig systeem onverkort verder zetten mits enkele 'verbeteringen' . Tenslotte Linda Vissers (VB) pleit voor een maximale controle en mogelijkheid om de kiezer zijn stem te laten controleren.
In het Vlaams Parlement blijft Marino Keulen (ovld) beweren dat het huidige systeem moet gehandhaafd worden, daar het 100% betrouwbaar is. Experten van de OVSE controleerden tijdens de laatste gemeenteraadverkiezingen van 2006 op verschillende plaatsen en vonden op dat moment het systeem betrouwbaar. Toch even bij vermelden dat Karel De Gucht voorzitter is van OVSE.
Volgens een aktiegroep in NL "wijbetrouwencomputerstemmenniet" zenden de stemcomputers Nedap radiostralingen uit, waardoor buitenstaanders kunnen volgen welke stem wordt uitgebracht. In belgié worden computers van het merk Bull en Philips gebruikt. (hoewel ik ergens las dat ook in b. Nedap 1ste generatie en Nedap 2de generatie word engebruikt!)
PS heeft een voorstel tot resolutie ingediend om met potlood te stemmen. Alle experten moesten tegen 18/6/2008 hun antwoord 'voor of tegen' computerstemmen geven. Het Bizo-ministerie heeft aan het parlement een beslissing gevraagd tegen 1/7/08 . Daar is verder niets meer over vernomen en intussen zijn de stemcomputers wettelijk niet meer in orde ! Het onderhoudscontract is verlopen sinds 31/12/2008. en toch wordt er nog met deze computers gestemd in juni 2009. Wat, als hiertegen in kortgeding klacht wordt ingediend ? .
De bedoeling van stemmen met computer werd in 1991 als volgt bepaald : a. Het aantal bijzitters verminderen b. Besparen door electronisch stemmen c. Sneller resultaten bekend maken. d. Rompslomp met papier vermijden
Vaststelling: a. Van vermindering bijzitters tov stemmen met potlood is geen sprake b. Besparen door electronisch stemmen is een mislukking ! De kostprijs ligt 3.5 keer hoger . c. Sneller resultaten bekend maken is een lachertje! Wie herrinert zich de toestanden uit Antwerpen niet in 2006 ? d. electronisch stemmen kan fouten niet uitsluiten e. fouten worden slechts merkbaar bij grote afwijkingen/hoeveelheden. (zie voorbeelden verder) Dus kleine fouten, die de resultaten beïnvloeden blijven onopgemerkt.. f. in bureau's waar electronisch gestemd wordt, word tover het algemeen langer gewerkt.
De voornaamste bezwaren tegen stemmen met computer: 1. de transparantie ontbreekt 2. geheimhouding kan niet verzekerd worden 3. toezicht van de burger is ontoereikend, zoniet onbestaand 4. een universitair rapport van 4/12/07 dat electronisch stemmen verwerpt 5. geen afdoende herstelprocedure in geval van verkeerd stemmen. 6. geen voldoende controle, dus niet democratisch. 7. 3 x duurder dan stemmen met potlood 8. vernieuwen van het systeem zou tot 11 x maal duurder komen dan stemmen met potlood
Vraag die daarbij moet gesteld worden: wie, buiten de leverancier van de toestellen, heeft baat bij electronisch stemmen? (daarbij valt op, het verschil tussen Vlaanderen en Wallonié)
Stemmen met computer is en blijft een kwestie van vertrouwen tussen de bevolking en een kleine groep die beweert dat alles snor zit. Belgié is trouwens het ENIGE land in de EU dat 44% van zijn bevolking verplicht electronisch te stemmen. 100% in het Brussels gewest, 49% in Vlaanderen en 22% in Wallonié. Belgische rapporten, samen met OVSE en Raad van Europa bevestigen dat in belgié het stemmen met de computer totaal verouderd is, wegens het ontbreken van transparantie en van papieren bewijs. In juli 2005 is er een overeenkomst gemaakt tussen de federale en de gewesten om de computers nog te gebruiken tot 2007.
In verband met VERTROUWEN : vertrouwen kan niet over gedragen of afgedwongen worden. Vertrouwen moet voortvloeien uit het naleven van duidelijke regels die door iedereen gecontroleerd en begrepen kunnen worden. Is niet verenigbaar met wekken van vertrouwen: - opnemen van stemmen en teltechniek die enkel door een groep experten kunnen op punt gesteld worden of onderzocht. - verantwoordelijkheid afschuiven op privébedrijven die zich verschuilen achter beroepsgeheim en dus geen controle toelaten. - gebruik van apparatuur ( magnetische kaarten, disquettes, computergeheugen) welke niet rechtstreeks door de burger, leden van het stembureau, kunnen worden gelezen of gecontroleerd. - het gebruik van die apparatuur welke niet duurzaam is en zonder sporen kan worden gewijzigd. - controle overlaten, tijdens of na de stem- tel of opteloperaties aan technici die niet onder ede staan. - ingrijpen op stemmateriaal tijdens of na de stem- tel of opteloperaties door niet beédigde personen, of leden van de stem- en telbureau's.
In verband met GEHEIMHOUDING: Respekteren van geheimhouding is niet in overeenstemming met: - de kiezer die afhankelijk is van een machine die hij niet kan controleren. - de kiezer die zich om om het even welke reden moet laten bijstaan, is niet verzekerd dat zijn stem geheim blijft. - de kiezer die moet stemmen per post of via internet is niet verzekerd van geheimhouding. - terloops verwijs ik naar mijn punt in NL. waar gestemd werd met toestellen Nedap waarvan beweerd wordt, dat ze radiostralen uitzenden en waar dus van buitenuit kan meegevolgd worden op het stemgedrag. Hierbij rijst vanzelfsprekend de vraag: Is dit gecontroleerd op de computers die bij ons worden gebruikt ? - controleerbaarheid van de stemmen: het is voor de kiezer onmogelijk om vast te stellen of zijn uitgebrachte stem ook werkelijk bij de partij van zijn keuze wordt geteld. Er zit vermoedelijk een verband met aanraken van het scherm en de uiteindelijke uitslag die de computer afdrukt, verstuurt en op een usb stick bewaart. Maar dit verband kan eventueel een weegfaktor zijn. Bijvoorbeeld cd&v min 2%, spa min 2.6 %, VB min 4.5% en de frauderende partij krijgt de overgebleven stemmen. (deze laatste opmerking komt uit http://www.dossierx.nl/index.php/content/view/474/28/ )
Er zijn nog tal van redenen te bedenken om niet met computer te stemmen.
Tenslotte geef ik enkele voorbeelden waardoor bewezen werd, dat stemmen met computer fraude-gevoelig is: In Schaarbeek is een geval aan het licht gekomen waar meer voorkeurstemmen aan een persoon werden gegeven dan het totaal stemmen op diezelfde lijst.
In Luik moesten de stemmen herteld worden, aangezien het aantal stemmen dat per computer geteld werd, onmogelijk was
Ik hoop hiermee mijn NEEN duidelijk genoeg te hebben toegelicht ! Bovenstaande argumenten werden uit een hondertal bladzijden tekst gefilterd ! Maar er is op internet nog VEEL meer te vinden o.a over Duitsland, Ierland, Nederland.
In een eerder opgenomen interview met acteur Jo De Meyere o.a. bekend van zijn rol als commissaris in de politieserie ‘Flikken’, bekende Jenny Tanghe dat zij niet gelooft in God. “Ik denk dat God niet bestaat. Volgens mij was God een anarchist, hij was volgens mij getrouwd met Maria Magdalena en hij heeft volgens mij tegen te veel mensen hun schenen gestampt, vandaar dat ze hem weg wilden en plotseling was ie foetsie! Maar ik geef toe, ik ben bang van de dood en bang om te sterven!”
Collega’s vol lof. Het verblijf in het ziekenhuis en de revalidatie maken haar wat gelaten en veel minder flamboyant dan vroeger. Haar opname en revalidatie hebben duidelijk haar tol geëist en hun sporen nagelaten. Maar toch kon ze tijdens haar huldefeest meer dan eens hartelijk lachen en dat deed haar overduidelijk deugd aan het hart! Jenny Tanghe kijkt toch blij gemutst op haar carrière terug. Ze speelde ook in verschillende theatergezelschappen: o.a. het Raamtheater en het Mechels Miniatuur Theater om er maar enkele te noemen. Toch gaf Jenny Tanghe altijd ongezouten haar mening en stond ze bekend als ‘een moeilijke actrice’! “Och, ik zie dat anders. Ik wist gewoon wat ik wou en dat mocht ook wel als je zolang in de stiel zat zoals ik. Als ik destijds aan een regisseur wat meer uitleg vroeg over een bepaalde scène en die zei dan: doe maar wat, dan kreeg ik het op mijn heupen hé. Ook voor collega’s was ik niet altijd mals, ik met mijne grote mond altijd. In het verleden zei ik eens dat er bij de cast van Familie, maar twee echte acteurs zaten: Karel Deruwe en Guido Horckmans, maar de toenmalige regisseur van Familie (Ronny Waterschoot) was laaiend op mij. Ja, ik zou nog uren kunnen doorgaan met het vertellen van anekdoten. Weet je, het is sterker dan mezelf en ik neem dan maar de bluts tegen de buil hé. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar hé! Nee, ik heelwat stommiteiten begaan, maar ik heb nergens spijt van.”
Jenny Tanghe groeide op in Gent, liep er conservatorium en bracht in de Arteveldestad een groot deel van haar leven door. Ze studeerde veel later ook aan Studio Herman Teirlinck waar ze een toneelopleiding volgde. Tegelijk bereidde Jenny haar voor op het middenjury – examen Regentaat Frans – Nederlands. Haar ouders kwamen van Oostende en haar kennis van het ‘Ostends’ dialect’ hielp haar trouwens aan haar eerste theaterrol. Jenny Tanghe woont nu al geruime tijd in Sint-Katelijne-Waver met haar vriend Antoine, met wie ze in 2003 in het huwelijksbootje stapte, dit nadat ze al meer dan dertig jaar samen waren. Mis je Gent dan niet zo vroegen we haar. “Gent of Sint-Katelijne-waver? Ik heb geen voorkeur, als je met twee bent, ben je overal gelukkig!”
Laura Lynn was heel blij dat ze drie mocht optreden in Oostende en dat op verzoek van Jenny zelf. “’t Is toch een hele grote ‘madam’ hé! Iets om als artiest fier op te zijn en om te koesteren.” Jacques Vermeire: “’k Heb Jenny 3 jaar meegemaakt bij het Mechels Miniatuur Theater nog voor de Kampioenen. We waren toen al zeer goed bevriend. En dan …. acht jaar samengewerkt bij de Kampioenen, een onvergetelijke periode. Ja, ik was blij dat ze me vroeg! Een fantastische madam met haar op haar tanden en die gewerkt heeft tot aan haar tachtig jaar, dat is uniek, want je geheugen verbetert er niet op en tot je 80 jaar je job kunnen doen, da’s heel straf en niet aan iedereen gegeven!”
Ook Davy Gillis was vol bewondering voor deze grote theaterdame. “Ik heb heel veel respect voor Jenny Tanghe, net zoals wij allemaal trouwens en nee, wij hadden niet verwacht dat ze ons ging vragen. Wij zijn toch 3 spring in ’t velds zoals dat heet, maar ze heeft er duidelijk van genoten.” Jo Leemans vindt het spijtig dat Jenny met gezondheidsproblemen af te rekenen heeft. “Daar is niets aan te doen hé, ik heb het ook meegemaakt. Maar weet je: hier van binnen hé (wijst naar haar hoofd en buik) blijft dat allemaal jong, maar ’t zijn die verdomde benen hé die niet meer mee willen, dat is zo ongelukkig hé!”
Terry Van Ginderen (Tante Terry van Klein klein kleutertje) is heel blij dat Jenny nog geregeld te zien is op feestjes. “Ik zie Jenny Tanghe meer op feestjes dan zoals vele collega’s alleen op begrafenissen, dus ik hoop dat dat voor haar nog heel lang mag en voor mij ook, want ik vind dit heel prettig.” Jacky Lafon kwam grappig uit de hoek. Ze zei: “Jenny ge zijt hier nog vandaag, leve de lol – schol! En god zij dank, we zitten weerom in de drank, want Jenny is een levensgenieter en dat ben ik ook.” Tot slot vond komiek- en filmmonument Gaston Berghmans dat er een standbeeld moest komen voor Jenny. “Maak er een standbeeld van want ik geloof dat ze altijd op de VRT is geweest. Awel, dat de VRT voor Jenny Tanghe maar een standbeeld zet!”
Jenny Tanghe was duidelijk ontroerd door zoveel lofbetuigingen. “’t Was formidabel hé. ‘k Wou schreien maar ’t ging niet! Het doet me wel iets en misschien met mijn revalidatie zal ik niet meer kunnen optreden zoals vroeger. Maar weet je…… het interesseert me ook niet meer!! Er is een tijd van komen en een van gaan. Het is mooi geweest!”
Actrice Jenny Tanghe is de zesde artieste die deze eer te beurt valt. S- plus eerde de vorige jaren al Jo Leemans, Will Ferdi, La Esterella, Gaston Berghmans en Eddy Wally. Wij en alle lezers van ‘Zangtalent.be” wensen de kranige 81-jarige actrice nog een mooi en gezellig leven toe met Antoine en al wie haar dierbaar is.
Tekst: Eric Vanhooren
Geloof niet alles, wat ze je zeggen
Manten wete van Wanten : Slangen is terug.
Gecoöpteerd in het partijbestuur op vraag van Bartje Somers : om het niveau op te krikken
1 % (4)
1 % (2)
4 % (10)
80 % (219)
2 % (6)
1 % (3)
11 % (29)
