Angeltjes

Onze medewerker Fats heeft in zijn pastiche over de wijziging van de Oost-Vlaamse provinciehoofdstad (Berlare vervangt Gent) de vinger op de wonde gelegd : het liberale Gent betaalt een politieke tol , na de verwoestende doortocht van Verhofstadt. De ex-premier heeft jaren gewogen op het partijleven en nu wordt de tegenaanval ingezet, geleid door het machtige kliekje uit Berlare.

De stad Gent die in Oost-Vlaanderen goed is voor circa 20% van de VLD-stemmen zal in het Vlaams parlement vertegenwoordigd worden door de piepjonge zoon van Napoleon de Gucht, senator Zean-Zacques, 26 jaar, beau garçon met blonde krullen en voor de rest valt alles nog te bewijzen. Het is duidelijk dat deze jongen zijn lijstleiderschap enkel en uitsluitend te danken heeft aan zijn familienaam. Of de grote stad Gent gediend is met dit uitgesproken geval van nepotisme, is niet belangrijk.

Op twee komt Trientje Moerman (Sint Martens-Latem) de gebuisde ex-ministerin van economische zaken die ontslag moest nemen nadat haar eigen kabinetschef, de vrij labiele Rudy Aernoudt, klacht tegen haar had ingediend. Dit kan allemaal.

De eeuwige eerste schepen van Gent, de niet onverdienstelijke Sas van Rouveroij, die eind vorige week fel van leer trok omdat hij weer eens bij de bok gezet wordt bij de lijstvorming, heeft vandaag zijn verzet opgegeven en zoals het een brave Strop betaamt, heeft hij zich laten ompraten door zijn jeugdvriend Guynokkio en aanvaardt hij dat de stad Gent in het Vlaams Parlement nauwelijks zichtbaar zal zijn in de VLD-fractie.

Het onbegrijpelijke in het geval Moerman is, dat die vrouw een aantal maanden na haar smadelijk ontslag terug in dat zelfde parlement haar herintrede deed als plaatsvervangend verkozene en op handgeklap onthaald werd door een bende sufferds. Zijn alle verkozenen van de traditionele partijen in Vlaanderen, echt principeloze en domme marionetten ? Het lijkt er alleszins naar. De zaken die geleid hebben tot het ontslag van Moerman, zijn bij ons weten helemaal niet opgeklaard of uitgezocht. Of stoemelings geregeld, dat zou kunnen , want wat wij in Vlaanderen doen, verschilt nauwelijks van wat er in het zieke belgië allemaal kan.

Bijvoorbeeld : tussen 9 en 14 november 2006 reisde de ministerin met 3 medewerkers naar Seattle wat een uitgave betekende van € 90.000, waarvan € 10.000 persoonlijke representatiekosten en € 15.000 onvoorziene uitgaven. Is dat normaal ? Hallo ?

Wordt de affaire van de toekenning voor een kabinetsdoorlichting en -werking aan het "consulentenbureau" (ahum) Public Business Service van partijgenoot Serraes en zijn mama, beschouwd als een vergeeflijke uitschuiver ? Wat met het dossier van de Herculesstichting, opgericht door Trientje om onderzoek te doen naar investeringen in het wetenschappelijk onderzoek met duidelijke linken naar liberale vrienden en verwaarlozing van de vereiste procedures ?

Uiteraard is er meer, maar we beperken ons. Het is een schande, wat er in dit land allemaal kan en mag. En hoe elke corrupte affaire na enkele dagen storm in de media, vervolgens stilletjes afgevoerd wordt. Jan-Maria Dedecker hield zich destijds intens bezig met het corrupte winkeltje van Moerman, want hij stond in nauw contact met Aernoudt. Inmiddels is de belangstelling van Dedecker geluwd. Wil hij in aanmerking komen als regeringslid, dan moet hij zich uiteraard koest houden en zich neerleggen bij de gang van zaken in die kringen : graaien, grabbelen en voor zichzelf en de familie zorgen.

In de fractie van Dedecker zullen zich weinig aanpassingsproblemen voordoen aan die mentaliteit : voor ze goed en wel bij de vleespotten zitten, wordt de partijkas nu al geplunderd door somigen.

VLD en LDD, het rijmt en het bezit dezelfde mentaliteit.

Om op de hoogte te blijven van de argumenten van de voorstanders van de multiculturele maatschappij en de stijgende islamisering in Europa, stellen we u met genoegen in kennis van onderstaand artikel uit Trouw. Wij wensen u een aangename lectuur toe. Heeft u de maagtabletten bij de hand ?

Er stond een positief woord in de krant over de moskee. En het was meteen weer bal, vooral op de website. Het idee dat de 475 moskeeën die Nederland telt een positieve bijdrage leveren aan de samenleving, was te gek voor woorden.

Aanleiding was een onderzoek van de stichting Oikos, die becijferde dat de maatschappelijke waarde van een moskee zo’n drie ton bedraagt. Die waarde zit in het werk dat daar wordt verricht, zoals culturele evenementen, hulpverlening, en advies. Werk dat door andere instanties gedaan zou moeten worden als de moskee het niet zou doen.

Die drie ton ligt tussen de maatschappelijke waarde van een christelijke gemeente, ooit becijferd op vijf ton, en van een (christelijke) migrantenkerk (50.000 euro).

In de soms felle reacties wordt beweerd dat die baten van de moskee in geen verhouding staan tot de kosten. En dan wordt gewezen op de uitkeringen die moslimimmigranten krijgen, op de criminaliteit in hun kringen, op hun haat jegens vrouwen, homo’s en ongelovigen, op het gevaar dat zij vormen voor de nationale veiligheid.

Die kritiek doet het onderzoek van Oikos geen recht. Want die kosten kunnen niet zomaar op conto van de moskee worden geschreven. De aanwezigheid van een omvangrijke groep moslims in Nederland is een gegeven. Dat gegeven zijnde, valt prima te berekenen wat de positieve bijdrage is van de moskee. Het gebedshuis is een centrum waar mensen terecht kunnen voor hulp, raad, contact met anderen, en wegwijs worden in de samenleving.

Je moet de betekenis van dit soort berekeningen niet overdrijven. Maar ze hebben nut. Bijvoorbeeld: in een samenleving waarin kinderen hun ouders in huis nemen en tot de dood onderhouden en verzorgen, zijn AOW en verpleeghuizen niet nodig. Verdwijnt die gewoonte uit de samenleving, dan is het voor de overheid goed te weten welke waarde zij vertegenwoordigt. Want de overheid moet opvangen wat de kinderen niet meer doen.

Zo kan ook de positieve maatschappelijke waarde van de voetbalclub worden berekend, los van de rotzooi die hooligans in het weekeinde trappen. En met kerken is het niet anders; je hoeft het met de inhoud van de preek niet eens te zijn om hun waarde te zien.

Toch hebben de critici een punt. Niet met hun geklaag over de veronderstelde kosten waarmee immigranten Nederland opzadelen. Wel met hun opmerking dat in het onderzoek uitsluitend baten worden berekend. Zo gaan de onderzoekers ervan uit dat moskeeën een positieve bijdrage leveren aan de integratie doordat zij hun gelovigen wegwijs maken en stimuleren deel te nemen aan het maatschappelijk leven. De radicale imam die integreren ten zeerste afraadt blijft hier buiten beschouwing. Ook koranlessen krijgen in het rapport een plus omdat daarmee, zoals in bijbelles en catechisatie, normen en waarden worden overgebracht. Maar dat kunnen ook verkeerde normen en waarden zijn. De onderzoekers willen daarover niet oordelen, in moskee noch christelijke gemeente.

Uit het rapport kan niet de conclusie worden getrokken dat de islam geweldig is en immigratie een zegen, want daar kunnen de onderzoekers niets over zeggen.

Ook de gevolgtrekking dat Nederland blijkbaar gevuld moet worden met minaretten, is niet gerechtvaardigd. Want de toegevoegde waarde van moskee nummer 475 is veel kleiner dan die van nummer 1. Dat is de economische wet van de dalende meeropbrengst. En die geldt voor alle gezindten.

Wij hebben het in Antwerpen vorig jaar meegemaakt dat twee nijvere volksvertegenwoordigers die ons nauw aan het hart liggen, hun namen schieten ons even niet te binnen, voorstelden de provincie Antwerpen te herdopen in iets wat geïnspireerd leek door een gekend merk voor keukenproducten, Brabantia. Het is voorlopig nog niet zo ver.

In het mooie Oost-Vlaanderen is een andere beweging aan de gang, uitgaande van de gesloten-VLD die de Open provinciehoofdstad Gent wil vervangen door Berlare.

De wijziging wordt in alle stilte voorbereid door de Machtige Familie van Belare, vader, zeun, moeder en de directeur van de Fortisburcht. "Het moet maar eens gedaan zijn met die lastige Stroppen, zij moeten generaties lang boeten, omdat hun verdorven stad een liberaal konijn heeft voortgebracht dat de Machtige Familie van Berlare veel kommer, verdriet en kwel heeft opgeleverd. Om dat goed te maken, verliest Gent zijn stadsrechten en zal het nooit meer vertegenwoordigd worden in het landelijk bestuur. Berlare wordt, in afwachting dat het ooit de Hoofdstad van Europa zal zijn,provinciehoofdstad." Aldus een geheim document, dat met een gelukkige wind onze kantoren binnenwaaide. Het droeg het Keizerlijke zegel van Napoleon.

Wij hebben ook een blik kunnen werpen op het nieuwe logo van de provinciestad : sober, kleurrijk en vertrouwenwekkend.

"I think Islam has made a very significant contribution to getting a debate about religion into public life," Williams said.

Opnieuw slaat hij toe, de aartsbisschop van Canterbury, Rowan Williams. Hij prijst de Britse moslims, omdat ze geloof en ethiek terug gebracht hebben in de maatschappij. De aartsbisschop is niet de enige om dergelijke seniele praatjes te verkopen, ook in het Vaticaan zijn er enkelen die door de knieën gaan voor de islam. De Franse kardinaal Jean-Louis Tauran heeft iets gelijkaardigd verkondigd in november vorig jaar : "de moslims hebben het geloof teruggebracht in Europa."

Laten we duidelijk zijn : met religie bemoeien wij ons niet. Dat is een persoonlijke en intieme aangelegenheid die ieder op zijn manier beleeft. Kerkleiders vertellen in het raam van hun geloofsovertuiging wat zij willen. Als zij met hun uitlatingen echter tot het politiek-maatschappelijke debat toetreden, worden zij beoordeeld als politici. Dat is ook zo met artiesten die brallen en lallen over "de weireld die van iedereen is" zonder veel besef dat die weireld enigszins beetje behoorlijk moet beheerd worden om te kunnen functioneren.

Zeer verwonderlijk is het, dat kerkelijke leiders, die over het algemeen beschouwd worden als intellectuelen zich zo fundamenteel kunnen vergissen in hun analyse van een concurrerende religie.

Gisteren stapte ik de Standaard Boekhandel vlakbij de Groenplaats in Antwerpen binnen. Bij de nieuwe boeken lagen onder meer het boek van de voorzitter van de mao-stalinistische splintergroep PvdA, en van de voorman van SP.A-Rood, zeg maar de communistische vleugel van de SP.A.

Van het boek van Filip Dewinter over de islam, geen spoor. De man aan de infobalie deelde mij mee dat het boek "enkel op bestelling" te verkrijgen is. Na mijn opmerking dat zoiets toch wat raar is, gezien het een nieuw boek betreft van iemand die toch niet als de eerste de beste kan beschouwd worden, klonk het antwoord dat er een probleem met de uitgeverij is. Die zou namelijk geen onverkochte exemplaren terugnemen. Wat pure onzin is.

Ofwel is het de aankoopcentrale van de Standaard Boekhandel die dat soort leugens aan de filialen vertelt, ofwel worden de klanten rechtstreeks en doelbewust belogen.

Dat heb je met censuur: het kan maar werken als het publiek niet wéét dat er censuur is...

Van Dewinter gesproken, de reportage op het Amerikaanse Fox News over de islamisering van Brussel mag er best zijn. Het is natuurlijk ook bijzonder droevig dat zulke beelden nooit op de VRT of op VTM te zien zijn, en moeten overgewaaid komen uit Amerika.

Zal deze missionaris binnenkort condooms uitdelen in Marokko ?

Dit is de socialistische ministerin van binnenlandse zaken, Jacqui Smith. Totaal ongewild zette ze op een onkostenafrekening de extra-abonnementskosten van 2 porno-kanalen voor haar televisie-aansluiting. Het was de schuld van "mijnheer haar echtgenoot", zei ze ziedend. Begrijpt u die man een beetje ? Tot zover dit bericht in de Nederlandstalige kranten van vandaag.

Er is echter meer, héél wat meer aan de hand dan het lichtjes smeuïge verhaal van een onschuldig pornokanaaltje . De grote Labourdame laat haar echtgenoot haar districts-partijkantoor beheren, tegen de schamele vergoeding van £ 40.000 (€ 44.000 per jaar). Verder ontdekte the Mail on Sunday dat mevrouw, die volgens de tekst op haar webstek verblijft in haar woning met haar gezin, kosten aanrekent voor een zogenaamd verblijf in een Londens huis dat eigenlijk haar zuster toebehoort. Hiervoor ontving ze over de voorbije 6 jaar £ 116.000 (€ 125.000). Alweer een socialistisch kopstuk om trots op te zijn.

Wedden dat Jacqui vuur spuwt als ze de naam van de British National Party hoort ?

+ AANPASSING 10.30 uur

Onze vriend Regus Patoff vestigt er de aandacht op, dat deze fijne lady de verantwoordelijke is, die Geert Wilders de toegang weigerde tot Groot-Brittannië, wegens mogelijke ongeregeldheden. Zij ging hiermee graag in op de dreigende vraag van Labourpartijgenoot Lord Ahmed (die intussen een aantal weken in de jail heeft doorgebracht, omdat hij een lid van het plebs ondersteboven had gereden met zijn Jaguar) Zijn er ook nog wel normale socialisten ? Ze mogen zich aanmelden en opstellen in rijen van één.

Wat de rol is in Wallonië van vele mandatarissen bij de Parti Socialiste, graaien en grabbelen in de publieke fondsen, wordt in Vlaanderen allengs gecopieerd door mandatarissen van de Open-VLD, noem de partij gerust Open-Portemonnee.

Om dicht bij huis te beginnen en niet te ver terug te gaan in de tijd, zijn er de malheuren bij de Antwerpse blauwen die het niet getroffen hebben met hun schepenen. Eerst was er André Gantman die tot ontslag gedwongen werd nadat hij enkele maanden in de cel had verbleven (wat eerlijk gezegd, een nogal ongebruikelijke maatregel bleek) in verband met zijn betrokkenheid bij een frauduleus faillissement, een onverklaarbaar bedrag van € 1 miljoen contanten en een geheime Zwitserse bankrekening.

Gantman àf, Ann Coolsaet op.

Deze toen 28-jarige advocate wist met zichzelf geen blijf van hovaardigheid en verwarde een schepenmandaat met het opvoeden van honden in de kennel, tot ze met de Visa-affaire tegen de lamp liep en de plaats moest ruimen in het raam van een Grote Politieke Schoonmaakoperatie, opgezet door Janssens en Van Campenhout. Buiten Coolsaet zelf treurde niemand om haar heengaan, er kon terug vrolijk geblaft worden.

Coolsaet af, Van Campenhout op.

Deze wissel is een slechte zet voor de schuchtere blauwen na hun opeenvolgende schandalen. Van Campenhout onderwerpt zich totaal aan de rode dictatuur van Janssens, voor hem de enige mogelijkheid om zijn eigen wankele bestaan te overleven. In 2006 bij de gemeenteraadsverkiezingen wordt de VLD van 't stad gehalveerd. Ludo, omringd door zijn blauwe caféploeg, blijft in het zadel en van dan af begint zijn trieste afmars, waarbij de partij telkens mee in de klappen deelt. Na de rampzalige federale verkiezingen van juni 2007 verliezen de liberalen alweer een aantal kamerzetels, waaronder deze van de verzuurde en rancuneuze Claude Marinower, die zich de unieke spreekbuis van de Joodse gemeenschap waant.

Het Blauwe Fabriekje is een Blauw Cafeetje

Het scabinale kabinet van Ludo komt regelmatig in opspraak. Of de stamboomliberaal Brocatus de ideale persoonlijkheid bezit om parlementair medewerker te spelen voor Van Campenhout, is een zaak die ons niet aangaat. Dan komt de affaire van de kabinetsmedewerker Tuur Ceuppens die gedurende 18 jaar gratis een loft bewoont op de Meir. De man houdt zich bezig met dossiers inzake bouwvergunningen. De schepen verdedigt met hand en tand deze onfrisse zaak.

Over de dubieuze toestand met de VZW de Trotter hebben wij het al vaker gehad. Ook als Van Campenhout zelf geen euro op zak gestoken heeft, is zijn aanpak onverantwoord en deontologisch niet goed te praten. Essentieel in deze muffe affaire : waarom staat het departement Onderwijs zijn eigen twee schooltjalken af aan de dubieuze en verlieslatende VZW de Trotter ? Als mijnheer Van Campenhout ziek is, moet hij verzorgd worden, dat is niet oneervol. De geruchtenmolen die nu al jaren rondtolt, is wel oneervol.

De nationale leiding en de Antwerpse Caféploeg

In Brussel, of moeten we zeggen Mechelen, ziet men met lede ogen de teloorgang aan die in de grootste stad van Vlaanderen de partij aftakelt. Het gaat zelfs zover dat voorzitter Bart Somers, sommige in zijn ogen waardevolle liberale elementen uit Antwerpen opvist en onder zijn protectie een functie bezorgt in het hoofdkwartier, omdat ze door de blauwe cafékliek van Van Campenhout niet gewild worden. Het gaat over Kris Luyckx, de modieuze advocaat die we bij vele allochtonenprocessen de multicriminele maatschappij horen verdedigen. Of de brave zoon van wijlen Hugo Schiltz, Willem-Frederik ooit een rol van betekenis zal spelen in de liberale krabbenmand, durven wij betwijfelen.

In de wekelijkse peiling van Maurice de Hond springt de PVV weer eens 3 zetels omhoog naar 32. Daarmee bevestigt de partij haar veronderstelde positie als grootste fractie in Nederland, mochten de resultaten van deze peiling behaald zijn in een verkiezing. U ziet, wij zijn voorzichtig en dat zal de PVV hopelijk nog meer zijn dan wij.

De progressieve stemmers wijken vooral uit richting D66 (links-liberaal) en de regeringspartijen laten weer wat veren en zijn al lang hun meerderheid kwijt. Opmerkelijk bij deze peiling is, dat ze bevestigt dat heel wat Nederlanders akkoord gaan met Wilders, die niet wenst deel te nemen aan een fictief debat over regeringsmaatregelen waarbij op geen enkel moment rekening zal gehouden worden met opmerkingen van de door het volk verkozen kamerleden.

De charmante interruptie-specialiste, Femke Halsema van Groen-Links, de grootste zeur van alle parlementen ter wereld, die ook deel uitmaakt van de oppositie net als Wilders, riep hem na, toen hij de Tweede Kamer uitstapte met zijn fractie, dat "een democraat nooit het debat weigert." Het meisje beseft niet eens dat zij niet deelnam aan een debat maar enkel diende als democratisch alibi in een totalitair toneelstuk. Wij kijken in Vlaanderen met spanning toe of de PVV de gunstige sfeer zal weten vast te houden tot 4 juni, datum van de Europese verkiezingen in NL.