OPEN BRIEF AAN ‘DE GROENE WATERMAN'
Censuur in Vlaanderen
Geachte,
In Knack van afgelopen woensdag - ik neem aan dat het geen aprilvis was - vernam ik
gisteren dat uw boekhandel mijn boek over de Franse president François Mitterrand
uit de rekken heeft gehaald, nu bekend raakte dat ondergetekende schuilgaat achter de
pseudoniemen Vincent Gounod en Maarten van der Roest. In de Standaardboekhandels
is het boek wel te krijgen, maar alleen op bestelling. In Nederland ligt
het overal in de etalages.
Sta me toe hierbij volgende bedenkingen te maken.
- ‘De Groene Waterman' censureert mij alleszins niet op grond van de inhoud
van mijn boek, anders had u het enkele maanden geleden niet in huis gehaald
en zo lang te koop aangeboden. Neen, u censureert naar eigen zeggen niet op
inhoud, maar op identiteit. Vlaams Belangers komen er niet in, punt. Niet wat
in een boek staat, telt derhalve voor de censor, maar wel wie schrijft. Een
loepzuiverder voorbeeld van essentialistisch denken, kan ik mij moeilijk voor
de geest halen.
- In Nederland reageerde de linkse radiozender VPRO in het zondags
boekenprogramma op 29 maart, na een ongetwijfeld té lovende bespreking
van mijn boek, geïntrigeerd op het feit dat een Vlaams Belanger in Vlaanderen
onder schuilnaam moet publiceren. "Eigenlijk zouden we met die man moeten
praten", zei de journalist van dienst op het einde van de bespreking.
Vlaanderen is Nederland niet. In Vlaanderen geldt vandaag de omerta voor
publicaties van Vlaams Belang-mandatarissen, zelfs als het om geschriften
gaat die helemaal niet partijpolitiek zijn.
- Uitgeverij Aspekt is een huis dat zich niet bezondigt aan hokjesdenken. Het
CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël) publiceert er, net zoals Jan
Peter Balkenende die er "Anders en beter" uitgaf. Leon Trotski's biografie van
Stalin verscheen er in heruitgave. SP-leider Jan Marijnissen gaf er zijn boek
"Nieuw optimisme" uit, Ronald van Raak "Het rijke rooie leven" met een
voorwoord van dezelfde Marijnissen. De linkse Vlaamse publicist Piet de
Moor publiceerde er een vlot geschreven anti-Vlaams Belang-pamflet onder
de titel "Brieven aan mijn postbode, Will Tura en Peter Vandermeersch".
Zowel linkse als rechtse auteurs zijn er welkom.
- Toen enkele jaren geleden de stalinistische hagiografie Een andere kijk op
Stalin van de maoïst Ludo Martens overal te koop werd aangeboden en er
pagina's besprekingen over verschenen in de Vlaamse pers, maakte niemand
bezwaar, en zo hoort het. Het boek van mijn collega Karim van Overmeire
over de Guldensporenslag mocht nergens verkocht worden, want hij is Vlaams
Belanger. Zo functioneert Vlaanderen vandaag.
- Nederland is geëvolueerd sinds de Fortuyn-revolte. De linkse kerk in
Vlaanderen heeft vandaag nog altijd een probleem met intellectuele diversiteit.
Waarbij ik niet alle linkse intellectuelen over dezelfde kam scheer. Wie
"François Mitterrand" openslaat, zal zien dat ik mijn boek heb opgedragen aan
wijlen Georges Adé, die na zijn overlijden in oktober 1992 nog een in
memoriam kreeg op de voorpagina van De Morgen. Hij behoorde ook tot die
Vlaamse linkse kerk en schreef ooit nog, naast zijn - onder het pseudoniem
Laurent Veydt verschenen - 'nouveaux romans', een vlammend schotschrift
tegen Nieuw Rechts. Maar hij was tevens de begeesterende hoogleraar Franse
letterkunde aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool die generaties studenten,
waaronder mezelf, de liefde voor de Franse taal en literatuur meegaf. Open
van geest en zeker niet iemand die boeken zou censureren wegens de identiteit
van de auteur. Hij was destijds ook laaiend enthousiast als promotor van mijn
verhandeling over de Franse schrijver en collaborateur Robert Brasillach.
- En tenslotte Mitterrand. Weet ‘De Groene Waterman' dat de socialistische
president dweepte met de schrijver Drieu la Rochelle, Don Juan zoals hij,
fascist, antisemiet, collaborateur, vriend van Aragon en Malraux en tijdens de
Duitse bezetting hoofd van de Nouvelle Revue Française van Gallimard ? Of
dat hij dweepte met Jacques Chardonne, uit zijn geboortestreek, die ook 'fout'
was tijdens de oorlog en in 1942 op bezoek ging bij Goebbels ?
De zelfverklaarde Vlaamse intellectuelen spreken vol afschuw over
boekverbrandingen in het nationaal-socialistische Duitsland, maar blijken in de
praktijk een goede leerling van dat systeem. Anno 2009 worden boeken van politieke
tegenstanders zelfs niet meer verbrand, ze worden gewoon niet uitgegeven.
Tot de échte vrije intellectuelen in Vlaanderen, doe ik dan ook graag volgende
oproep: maak van de gelegenheid gebruik om de dwaze censuur en de hedendaagse
brandstapels aan te klagen.
Koen Dillen
|