Wat enkele maanden geleden door een professor van Louvain-la-Neuve op een onschuldige manier gelanceerd werd, is inmiddels ernstig overgenomen door de Franstaligen uit het land B : "Het zou "makkelijk" zijn het Brussels Hoofdstedelijk Gewest te verbinden met Wallonië om alzo   over een symbolische aaneenhechting te beschikken, een corridor, een loopgang". Zonder gemeentes, woningen, mensen over te hevelen, enkel grond of een waterloop.

Vandaag weten we dat de Franstaligen een strook bedoelen van 3.5 km lang en 2.5 km breed, die hoofdzakelijk het Zoniënwoud doorkruist.  "We gaan toch niet moeilijk doen over een vermindering van het Vlaams grondgebied met 9,5 vierkante kilometer, en de bomen spreken geen Vlaams noch Frans, nietwaar ..."

Tegelijk deelt Le Soir mee, dat van volgende week af Wallonië en de Franstalige Brusselaars samen hun ideeën over een hechte samenwerking zullen concretiseren.  Officiële delegaties bestaande uit alle partijen starten een overleg in het Franstalige parlement.  En ter voorbereiding leggen zij al een gezamenlijke eis op tafel : de corridor., als blijk van hun combattieve instelling. "Een corridor voor mijn koninkrijk", maar dat zullen ze ginder ver niet begrijpen, want 't is niet in hun chi-chitaal.





In de Franse media wordt ons tevens voorgehouden dat de corridor gezien moet worden als een tegenprestatie voor een eventuele splitsing van BHV.  Met daarnaast nog de garantie dat de Franstaligen uit Halle Vilvoorde kunnen blijven kiezen voor Franstalige lijsten in Brussel, dat de faciliteiten in de zes randgemeenten behouden blijven tot het jaar 7569 en dat alle omzendbrieven van de Vlaamse overheid enkel zullen gebruikt worden als  behang- of toiletpapier. En als dit aanvaard is, praten we verder over het teruggeven van bevoegdheden aan de federale regering, het instellen van een belgische federale kieskring, de invoering van tweetalig onderwijs  en de financiering van Brussel.  Kortom : terug naar 1830. 

De Vlamingen zijn nooit goede onderhandelaars geweest.  Ook nu zitten zij met koeienogen te kijken en te glimlachen met wat  Moureau, Maingain, di Rupo, Javaux  en Milquet aan het bekokstoven zijn in hun gezamenlijke Franse keuken. 

Als wij slap genoeg zijn en we gaan in op de symbolische corridor, dan is dat dé vluchtweg voor de toekomst, want die corridor wordt in de kortste keren uitgebreid en desnoods afgebroken zodat het eironde Brussels Gewest als vanzelf in Wallonië kan wegzinken, als een gepeld ei door de hals van een fles.  Dàt en dàt alleen lijkt ons de bedoeling te zijn van deze simpele corridorvraag, om bij een eventuele splitsing van het land B, Brussel uit Vlaamse klauwen te halen. 

Samenleven tussen Vlamingen en Franstaligen in dit land is niet meer mogelijk.  Laten we ieder onze eigen weg gaan.  En als de tegenkrachten nog steeds te groot mochten zijn, moet er bij de eerstvolgende verkiezingen, Vlaamse of federale, massaal gestemd worden voor de partij die ondubbelzinnig opkomt voor een zelfstandig Vlaanderen.  Daar ligt onze enige redding. Wij vertrouwen niemand meer, wij geven geen krediet meer en ons geduld  is opgebruikt. Uit naam van het Vlaamse belang en uw persoonlijke belang, stemt u voor Vlaams Belang.

Savat

Bron Le Soir , Aanklacht en Hoegin
http://www.lesoir.be/actualite/belgique/un-couloir-relierait-2008-06-14-606100.shtml
http://blog.seniorennet.be/aanklacht/

Rik Vannieuwenhuyse (ex-Remmery) stapt in de politiek.

(Belga) Rik Vannieuwenhuyse, de voormalige zaakvoerder van het delicatessenbedrijf Remmery uit Ledegem, stapt in de politiek. Hij sluit zich aan bij Open Vld, zo is vrijdagavond bekendgemaakt tijdens een persconferentie in Roeselare. Vannieuwenhuyse moet de partij lokaal sterker maken.  Bij de VLD is er altijd plaats voor mannen die weten met vrouwen om te gaan.  Succes Rik, ook namens de keuning, die ook weet hoe met de dames om te gaan.

Het campagneteam van Rik zit paraat om op te treden

@ Metro

Het vervelendste van Ierland is, dat het al een eiland is, anders konden we het "isoleren" en laten wegdrijven naar het eind van de wereld.  Wèg, ondankbaren, zelfs geen  goodbye or farewell, stort u in de afgrond van het einde van de  weireld.

Het is duidelijk dat de democratie in Europa bedreigd wordt, aangetast is tot in zijn diepste wortels : als de bevolking zich verzet en niet langer gedwee meeloopt, is er iets aan de knikker. 
Het was al een beetje te verwachten tijdens het zo illustere en fijne Songfestival : daar waar alle deelnemende landen hun schitterendste idioten opstuurden naar Servië, verschenen de Ieren met een kalkoen op de scène.  Alsof ze deze hoogstaande vorm van volksontspanning probeerden belachelijk te maken. Toen opperde Zijn Onsterfelijkheid, de Portugese ex-communist Barroso, voorzitter van het Europese Politbureau alreeds enkele bittere commentaren : "Zhie Eirisj Piepel moest bie poeniesjt"

Neen, er zullen andere maatregelen moeten getroffen tegen de rebelse Ieren die opnieuw de streken van het IRA en Sinn Fein naar boven halen : de Engelsen die nog steeds het Noorden van het eiland bezet houden (gelukkig maar !) zullen best afzakken naar Dublin en de zaken terug in handen nemen.  De democratie moet hersteld worden en het volk moet tegen zichzelf beschermd worden.  Tevens een mooie gelegenheid voor sukkelaar Gordon Brown om zijn blazoen op te poetsen.

En laat het een verwittiging wezen voor al wie in Europa meent weerstand te kunnen bieden aan het Beleid van de Europese Unie.  Voor wie denkt u dat zij het allemaal doen ?  Voor zichzelf natuurlijk en voor u ook een beetje.

Het is al langer geweten dat het hardwerkende VB-kamerlid uit Brasschaat (Antwerpen) in de commissie defensie een geducht tegenstander was van de Ramp Flahaut.

De nieuwe Generaal,  De Crem heeft het evenmin onder de markt met Sevenhans, wiens werk vaak doodgezwegen wordt omdat hij tot de verkeerde partij behoort.  Vandaag doorbreekt de Gazet van Antwerpen de stilte en plaatst navolgend stuk dat wij met genoegen overnemen.  Luc Sevenhans is in het verleden al meermaals aan het woord geweest bij Angeltjes.  Wat vervelend dat  de  vertegenwoordigers van Vlaams Belang niet de domoren zijn zoals men dat graag zou hebben ...

14/06 "70 miljoen euro om wat mee te paraderen"

Defensieminister De Crem besliste om de geplande aankoop van pantsers met 90 mm kanonnen te beperken tot een eerste schijf van 18. Het Antwerpse VB-Kamerlid Luc Sevenhans blijft daarbij met een wrang gevoel.

“Niet alleen negeerde De Crem het parlement. Niemand weet wat aan te vangen met die tuigen. Terwijl de VS vragen stellen bij de pantserwagen zelf.”

Deze week liet De Crem lekken dat hij de opties in de aankoop annuleert maar hij wegens de boeteclausules verplicht is de eerste 18 kanonnen toch te kopen, kostprijs 70 miljoen of 3,9 miljoen euro per stuk.

“Logisch”, aldus Luc Sevenhans, die tevens voorzitter is van de commissie legeraankopen. “De boete zou naar verluidt vrijwel even hoog zijn als de aankoopsom van deze bijzonder dure tuigen. De Crem negeert echter het parlement én de afspraak dat hij eerst de commissie zou inlichten. Erger nog, hij vroeg ons in afwachting van het rapport geen initiatieven te nemen.”

“Los daarvan blijft de vraag wat het Belgisch leger zal aanvangen met die kanonnen. In NAVO- of EU-verband zijn ze immers niet inzetbaar en alleen voor parades geschikt. Of gaan we een koper zoeken in de emiraten waar men die 90 mm kanonnen wel gebruikt? De Crem zegt bovendien dat de NAVO tegen die kanonnen is terwijl zijn voorganger het tegendeel beweerde. En er is meer. De Piranha zelf, een pantser op wielen, wordt door de Amerikanen in Irak gebruikt onder de naam Stryker. Zij halen die pantsers nu ijlings terug omdat ze in een echt conflict te kwetsbaar zijn. Ze zijn dus alleen in tweede linie bruikbaar, wat ons allicht beter uitkomt.”

@ Gazet van Antwerpen

DE VERSCHILLENDE MACRO-ECONOMISCHE SYSTEMEN UITGELEGD AAN DE HAND VAN HET TWEE-KOEIEN-PRINCIPE

SOCIALISME : Je hebt twee koeien, en je geeft er een van aan je buurman.

COMMUNISME: Je hebt twee koeien. De staat neemt ze in beslag en geeft je een beetje melk in de plaats.

NAZISME : Je hebt twee koeien. De staat neemt ze in beslag en executeert je.

DE AMERIKAANSE INVULLING: Je hebt twee koeien. Je verkoopt er een van, en je verplicht de tweede om evenveel melk te produceren als vier koeien. Dan huur je een consultant om uit te vlooien waarom de koe in kwestie dood ging.

DE FRANSE INVULLING: Je hebt twee koeien. Je slaat aan het staken omdat je er drie wil.

DE BRITSE INVULLING: Je hebt twee koeien. Ze zijn allebei gek.

HET BELGISCHE SYSTEEM: Je hebt twee koeien. Ze staan allebei aan de taalgrens. Ze grazen in Vlaanderen en worden gemolken in Wallonië.

DE MODALE BOER: Je hebt twee koeien. Je verkoopt er een van en koopt een stier.

Regus Patoff

Het is helaas geen fantasietje of een mop, maar het reclamebureau geleid door de zoon van Guy Mortier van Humo heeft inderaad aan de Stad Antwerpen voorgesteld om de Meir om te dopen tot "Zonder Haatstraat".

Patati, patata, een belachelijke reclamestunt die natuurlijk in goede aarde valt bij de Leider van de stad van Allah die zelf een publiciteitsman is die helaas de titel voert van burgemeester.

'We hebben het idee al voorgelegd aan de families van de slachtoffers van Hans Van Themsche, en zij zijn het idee genegen', zegt Jens Mortier van het reclamebureau Mortierbrigade. Zijn bureau kreeg kort na de schietpartij van 11organisaties de vraag een campagne te ontwerpen, waardoor iedereen zijn verontwaardiging kon uiten en een signaal kon geven voor een positieve en tolerante maatschappij.

Het stadsbestuur speelde de vraag van de organisaties ondertussen door aan haar Straatnamencommissie. 'Wij wachten nu het oordeel van de commissie af, het is het schepencollege dat op basis van dat oordeel finaal de knoop zal doorhakken', zegt Kiki Vervloesem, de woordvoerster van burgemeester Patrick Janssens (SP.A).

De voorzitter van de bewuste commissie, stadsarchivaris Inge Schoups, is het idee alvast genegen. Ze wijst wel op enkele praktische bezwaren. 'Het gebeurt haast nooit dat we een straat van naam veranderen omdat we daarmee de bewoners en de bedrijven in die betrokken straat met een hoop werk en kosten opzadelen. Van het vernieuwen van identiteitskaarten, tot het aanpassen van briefpapier.'

Een nieuwe straat tot Zonder Haat Straat dopen, zou in principe wel kunnen. 'We zijn wel van oordeel dat de naam van de straat en de locatie een zekere samenhang moeten hebben. Idealiter zou dus in de buurt van het gebeuren een nieuwe straat best die naam krijgen. Dat gaan we nu allemaal bekijken.'De stadsarchivaris verwacht dat de commissie zich in augustus over de aanvraag uitspreekt.






We hebben al veel waanzin meegemaakt, maar dit klopt alles !

De naam "Meir" duidt op het ondergrondse langwerpige meer dat hier eeuwenlang bestaan heeft en dat aan beide zijden omzoond was met huizen.  In het midden bevond zich een houten brug.  Aan het einde van het meer, plus minus ter hoogte van de Boerentoren heeft gedurende vele eeuwen een enorm houten kruis gestaan. 

Als deze idiotie goedgekeurd mocht worden, ontketenen wij de revolutie in Antwerpen !

Ray

Bron : Het Nieuwsblad

Wij hebben nog verschillende reacties ontvangen over de uitlatingen van Defoort in Knack ; we kunnen ze niet allemaal plaatsen, op de lange duur lijkt het hier een anti-Defoort forum en dat is de man ons niet waard. Wij willen met dit stuk onze eigen houding verantwoorden en dan is het afgelopen.

Wij waren met Angeltjes  bij de eersten op internet, om diverse passages uit het vraaggesprek met Knack te plaatsen en de VVB-voorzitter duidelijk te maken,  dat wij niet gediend zijn van zijn houding.  Plezierig is het niet, om tegen zogenaamd "eigen volk" in te gaan, zeker niet omdat we met ons lange meelopen in de Vlaamse Beweging  beducht zijn voor de zoveelste interne tweespalt.

Langs de andere kant zeggen wij even vlot, dat we er onze buik van vol hebben, dat de zogenaamde a-politieke Vlaamse beweging de gewone, trouwe Vlaamsgezinden afschildert als een bende oubollige nostalgiekers die in een reservaat thuishoren. Laat mijnheer de professor door zijn linkse vriendjes de werking en de manifestaties  van zijn beweging uitvoeren, hij zal gelukkig zijn met de talrijke opkomsten.

Als er sprake is van een elitaire houding en rechts gedachtengoed, dan vinden we die uitgerekend bij de hoogste leiding van de Vlaamse Volksbeweging tegenover de Vlamingen die zij pretenderen te vertegenwoordigen.   Deze heren die per se aanvaard willen worden door het  belgische en internationale establishment, teren op de trouw, het geloof en het engagement van vele militanten die lak hebben aan de gevestigde machten. Deze leiding wil per se uit de omhelzing van rechts  komen en ze gedraagt zich zoals de partijbureaus van Europese socialistische  partijen : zo ver mogelijk van de gewone man en vrouw, want dat zijn onwetende stumperds. De leiding weet alles, want die ontvangt de centen en de subsidies.

De voorstanders van het Verdrag van Lissabon zijn zwaar verontwaardigd, omdat de Ieren met hun stom referendum de politiek-correcte opgang van de Europese Unie gefnuikt hebben. 

Een Ierse stok in het wiel van een Grondwet die zichzelf vermomd heeft tot een Verdrag, dat de leesbaarheid evenaart van de Dodezee-rollen.

Het Verdrag van Lissabon is beschaamd zichzelf te zijn, verlegen duidelijk uit te drukken wat het wil  : de lidstaten herleiden tot veredelde wijkgemeenteraden, en  de beslissingen laten tot standkomen  in kleine cenakels die permanent gebombardeerd worden door oncontroleerbare internationale lobbyisten.  En een parlement dat niet bij machte is de veelheid van problemen te vatten, noch te beoordelen. 

Een soort superpresident vertegenwoordigt 500 miljoen Europeanen die niet eens weten wie de mijnheer of mevrouw is die uit hun naam spreekt.  De macht van de politieke partijen wordt geïnstitutionaliseerd, de burgers kijken toe en worden geacht te applaudisseren en godverdoeme geen vragen te stellen.

Mijnher Ivo Belet van de CD&V kwam in zeven haasten op het hem vertrouwd televisiescherm vertellen, dat de Ieren ondankbare honden zijn.  Na al wat de EU voor die arme drommels gedaan heeft, was het toch  evident dat zij hun dankbaarheid zouden betoond hebben aan de nieuwe meesters.
Wie brood en pepernoten rondstrooit in de massa's, verwacht instemming en geen afwijzing.

Mijnheer Belet en al die andere ontgoochelde particraten hebben zich compleet verkeken op de weerbaarheid  en de overgevoeligheid van een volk dat eeuwenlang onder verknechting geleefd heeft.  Zo een volk laat zich niet makkelijk "kopen".  De EU laat zich nu in zijn ware gedaante zien en is verrast dat het volk van de Republiek niet bereid is zijn onafhankelijkheid en IDENTITEIT in te leveren voor een nieuwe periode van onderwerping. Pech, pech, pech ...

Het Ierse volk (en niet de regering en het establishment) verdient de dank en waardering van elke weerbare Europeaan.

Savat

Het Antwerps Minderhedencentrum de8 stelde van de week een rapport voor. De titel is bepaald veelzeggend: 'Achterstand van zaken. Etnisch-culturele minderheden in Antwerpen doorgelicht'. Het rapport is allerminst uniek in zijn soort, integendeel. Niet alleen in Vlaanderen, ook in Nederland, Frankrijk en - relatief recent - Groot-Brittannië heeft het naïeve optimisme omtrent multiculturaliteit en diversiteit, plaats gemaakt voor een 'objectievere' stand van zaken die - helaas - niet zelden een achterstand van zaken is. Toch blijft de manier en methode waarop de achterstand van zaken wordt geduid, sterk verschillen. Wie het rapport van het Antwerps Minderhedencentrum achter de kiezen heeft, krijgt het onbehaaglijke gevoel dat Antwerpen en Vlaanderen - de ontvangende samenleving - het vreselijk slecht hebben gedaan. Het scheelt niet veel of het is de Antwerpenaar zelf die zich schuldig moet voelen wanneer hij bezorgd om zich heen kijkt en zich hardop afvraagt hoe we het multi-etnische samenleven de komende jaren gaan managen.

Het rapport van de8 blijft qua 'tone of voice' op de politiek correcte koers varen. Het stelt de notie actief burgerschap in vraag. Het verwijt beleid en samenleving de verantwoordelijkheid voor het falen opnieuw bij het individu te leggen en niet - hoe heet die dooddoener - bij structurele problemen. Gelukkig staan er ook cijfers in het rapport, onthutsende cijfers. Iets meer dan veertig procent van de schoolgaande populatie spreekt thuis geen Nederlands. De schoolse vertraging (zittenblijven, instappen met grote achterstand) blijft onrustwekkend, net als de schooluitval, van school gaan zonder enig getuigschrift, competenties of diploma op zak. Het rapport staat ook stil bij de geringe betrokkenheid van de ouders van onze nieuwe Antwerpenaren bij wat zich in en om de school, de opleiding voltrekt. De vraag is: kunnen wij daar iets aan doen? Is het de fout van onze eigen scholen en leerkrachten dat het aantal afhakers onder de nieuwkomers zo groot is? Kind en Gezin legt huisbezoeken af. Scholen doen er alles aan om allochtone vrouwen uit het isolement te halen en bij het naschoolse gebeuren te betrekken. Het is jammer dat het rapport van de8 op nogal wat pagina's in schuld en zelfbeklag blijft steken. Want ik heb geen weet van een Antwerpse school waar boven het bord een spandoek hangt: ten strengste verboden de schouders onder studie en carrière te zetten.

We moeten ons toch eens de vraag durven stellen hoe het komt dat zoveel jonge mensen, geboren in België, tweede en derde generatie nieuwkomers al, er niet in slagen de kansen die ze krijgen ook daadwerkelijk te grijpen en maximaal te benutten? Het is net iets te makkelijk uithalen naar racisme en discriminatie wanneer een leger jonge werklozen niet over de (taal)kennis of het vakmanschap beschikt om in één van de duizenden openstaande vacatures en een bedrijfsorganisatie te stappen. 'Hoe groter de kloof tussen de taal thuis en op school, hoe groter de kans om ook op de arbeidsmarkt de weg helemaal kwijt te raken', stipt het rapport van de8 terecht aan. Thuis, onder elkaar en in de openbare ruimte Nederlands praten, naar het VRT-nieuws en het voetbal op VT4 kijken, creëert en vergroot kansen en vergemakkelijkt wederzijdse, spontane en intensere contacten. En verkleint de achterstand van zaken.

www.nieuwsblad.be/antwerpen
Met dank voor overname.

Guy D'Haeseleer laat zich niet roemen
op politiek benoemen



 Alle dure eden over ‘nieuwe politieke cultuur’ en ‘goed bestuur’ ten spijt, blijft de vriendjespolitiek voortwoekeren. En dan nog uitgerekend in een instelling die het voorbeeld zou moeten geven, met name de wetgevende vergadering.

Het zogenaamde College van Quaestoren, dat het dagelijks beheer van de Kamer regelt (een groot bedrijf met een budget van 150 miljoen euro), gaat immers nog altijd zelfstandig over tot de benoeming van het dienstpersoneel en de bodes zonder dat daar objectieve criteria aan te pas komen. Voor het dienstpersoneel komt het erop neer dat de quaestoren om de beurt compleet willekeurig iemand aanduiden. Wat de bodes betreft, is het gebruikelijk dat elke quaestor maximum vijftien personen doorgeeft die kunnen deelnemen aan een ‘examen’.

Het Vlaams Belang, dat in het College van Quaestoren is vertegenwoordigd door Guy D’Haeseleer, heeft ondertussen meermaals de gelegenheid gehad ‘zijn deel’ politieke benoemingen door te voeren, maar heeft hier telkens bewust aan verzaakt. Deze gang van zaken strookt immers niet met onze opvatting dat iedereen, mits een systeem van vergelijkende examens, gelijke kansen moet hebben om een baan te verwerven in de openbare dienst.

Het Vlaams Belang dient daarom een voorstel in om het Kamerreglement te wijzigen zodat in de toekomst een objectief aanwervingssysteem zal gehanteerd worden voor alle functies. Voor de andere partijen een uitgelezen gelegenheid dus om te tonen hoe ernstig zij hun vele praatjes over ‘nieuwe politieke cultuur’ zelf eigenlijk nemen.

@ VB

Yves Leterme: fusie met Nederland ‘science fiction’

Van onze correspondent Bart Dirks
gepubliceerd op 13 juni 2008 14:52, bijgewerkt op 13 juni 2008 16:45

BRUSSEL - Nederlanders moeten niet te hard rekenen op een fusie met Vlaanderen. ‘Dat is science fiction natuurlijk’, zegt de Belgische premier Yves Leterme zaterdag in een interview met de Volkskrant. ‘De aanleiding doet zich niet voor.’

Maar volgens Leterme is het een ‘simplisme’ om te denken dat België na een jaar politieke crisis uiteen gaat vallen. ‘De Vlamingen kijken wel met sympathie naar Nederland, zoals de Walen sympathie hebben voor Frankrijk, maar de interactie tussen Wallonië en Vlaanderen is veel groter. Niet alleen praktisch, maar ook emotioneel. België heeft een toekomst, als we bereid zijn hervormingen door te voeren.’

Volgens de Belgische premier kijken de Belgen meer naar Nederland dan omgekeerd. Hij vindt het een ‘eretitel’ om met premier Balkenende te worden vergeleken. ‘Er is geen afgunst tegenover Nederland, dat is een te sterk woord. Maar er is soms wel een gevoel van frustratie: jullie hebben geen last van faalangst en bescheidenheid. Tegelijkertijd denken we in België soms dat we op andere gebieden beter af zijn.’

Leterme is blij dat volgende week het nieuwe Benelux-akkoord wordt getekend, de samenwerking tussen België, Nederland en Luxemburg. Hij pleit ervoor dat de Benelux ook meer aansluiting zoekt bij de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen.

‘Samen hebben we enorme troeven. Het transportbeleid moeten we samen doen, er is een economische potentie met 40 miljoen inwoners. De Maas-Rijn-Schelde-delta is het meest welvarende gebied van Europa.’

Zaterdag in de Volkskrant-bijlage Vervolg: interview met Yves Leterme.

Alweer gefeliciteerd, Oranje !

Na Italië, nu ook Frankrijk in de

pan gehakt met 4 - 1

Sent: Thursday, June 12, 2008 9:43 PM
Subject: interview Knack 11 juni 2008

Geachte heer Voorzitter,

Ik ben zo vrij U te herinneren aan mijn bericht in verband met uw nieuwjaarstoespraak. Uw reactie was toen:" U leest helaas niet wat er staat". Maar uw interview in Knack van 11 juni bewijst dat ik "helaas" wel goed gelezen heb.

Waarschijnlijk ziet U het verband niet tussen uw uitlatingen en het feit dat sedertdien ongeveer 10% van de leden hebben afgehaakt.
Het is te danken aan de belangeloze inzet van mijn medewerkers dat deze terugval in mijn afdeling kon vermeden worden. Machteloos moet ik nu toezien hoe moedeloosheid zich van hen meester maakt. "Waar zetten wij ons nog voor in? Voor mij hoeft het niet meer!"
Ik heb mij bij hen verontschuldigd omwille van uw denigrerende toon ten overstaan van deze niet-linkse Vlaamsvoelende leden. Het zou natuurlijk meer effect hebben, mochten deze excuses rechtstreeks van U komen.

Voor alle duidelijkheid: Zij, die U "oudbakken" flaminganten noemt, waren tevreden dat links via de Gravensteengroep Vlaanderen eindelijk ontdekt had. Mag ik bijgevolg U en degenen die van zichzelf denken dat ze links zijn ook om wat tolerantie verzoeken?
Het is de plicht van een voorzitter om een verzoenende rol te spelen en zeker niet om de eigen organisatie te ondermijnen en te ontmantelen.

Indien U uw afkeer voor Vlamingen die uw visie niet delen, niet onder controle krijgt,  kan ik U een stage in onze afdeling Zuiderkempen aanbevelen. Bij succes zal een verdere leegloop van de Vlaamse Volksbeweging misschien nog te voorkomen zijn - indien het al niet te laat is.

Met Vlaams-nationale groeten,

Werner Boons
Voorzitter VVB Zuiderkempen.
Lid algemene vergadering.

.

No vote shocks Europe

By Independent Digital staff and wires

Friday June 13 2008

Ireland has voted ‘No’ to the Lisbon Treaty with Taoiseach Brian Cowen likely to have some explaining to do when he meets his European counterparts in Brussels next week.

With almost 12% of results declared, the 'no' side is ahead by around 54% to 46%, despite all the main political parties campaigning for a 'yes'.

The 'no' vote is in the majority in eight of the 10 constituencies to have so far reported their results.Tallies from the rest of the country also indicate that the 'no' side is ahead in most areas.



Geen definitieve uitslag maar richtinggevend

DE EZEL EN DE STEEN

Voorzitter  (het  'geachte'  kon er even niet meer af),
 
Met verbijstering heb ik kennisgenomen van het interview met u in Knack van gisteren, 11 juni.
Toen u net voorzitter van de VVB was, heeft u een bijzonder merkwaardig interview gegeven aan  'De Morgen'  en uw uitspraken daarin achteraf afgedaan als  'een verdraaiing van uw woorden, te wijten aan het feit dat het interview telefonisch was afgenomen'. 

Wat nu in Knack staat is vele malen erger.  U begint met uit te halen naar Rita De Bont, die een zeer graag geziene voorzitster van de VVB was en nog niets aan populariteit heeft ingeboet, verklaart u vervolgens dat  'de fase van het flamingantisme voorbij is', scheldt TAK  (deze beweging is een ONDERAFDELING van de VVB, heeft niemand u dat ooit verteld ?)  en Voorpost uit voor griezels, eist dat Voorpost de Franstaligen in de Brusselse Rand met rust laat en raadt beide voornoemde groepen aan om bezigheidstherapie te gaan volgen. 
Eén kolom verder is Bruno Valkeniers aan de beurt.  Hij heeft u kwaad gemaakt  (ocharme toch)  omdat hij blijft praten over de Forza Flandria.  OK, hij wil alle Vlaamsgezinde krachten op partijpolitiek niveau bundelen.  Welke reden heeft u om daar kwaad over te zijn ?  Is dat niet het wat ook de VVB wil doen, zij het dan met minder nadruk op de partijpolitiek ?  Het is waar, als we u bezighoren is een vereniging van de Vlaamsgezinde krachten in ons land echt niet waar u uw tijd mee doorbrengt, het tegendeel blijkt het geval te zijn, u doet kennelijk uw uiterste best om de Vlaamse Beweging  (en de VVB in de eerste plaats)  zo grondig mogelijk te verdelen...

 

Meester Paul Doevenspeck, die ongevraagd zowat de Nestor van de Vlaamse Beweging geworden is, heeft ook een nota gezonden aan Defoort. Wij mogen ze publiceren.

Subject: Heeft Eric Defoort gelijk ?

Eric Defoort, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) vindt dat zijn organisatie het oudbakken flamingantisme achter zich moet laten. Zo staat er te lezen in de Knack van 11 juni 2008.

Vindt u dat Eric Defoort gelijk heeft ?

Antwoorden kan op : http://www.johandeckmyn.be/9/

                                                                                              Brussel, 13-06-08

Open brief aan dhr. Eric Defoort, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging

Mijnheer de voorzitter,

Eric,

Ik blijf je met de voornaam aanspreken omwille van de talrijke lange en boeiende gesprekken die wij de jongste jaren hebben gevoerd, maar beken onmiddellijk dat ik je deze brief schrijf omdat ik pijnlijk verbaasd  ben door wat je vertelt in je pas verschenen Knack-interview.  

Je zal je ongetwijfeld mijn vorige open brief herinneren (op 23 januari van dit jaar,

ten persoonlijken titel geschreven zoals dit epistel, maar toen n.a.v. je nieuwjaarstoespraak voor de VVB).  Ik was enthousiast over de nieuwe en frisse klanken die ik erin meende te horen en was het met jou eens wanneer je vaststelde dat links zich de laatste jaren opmerkelijk – en laat ons zeggen op een bijna tegennatuurlijke wijze – aan de kant schaarde van de monarchie en van het Belgisch establishment.  Ik was ook oprecht blij toen ik je de mensen van deze strekking hoorde oproepen om zich consequent aan de kant van Vlaanderen en van de onafhankelijkheidsgedachte op te stellen. 

Je verklaarde in die tijd dat je links en rechts – met respect voor hun verschillen en hun democratisch recht om deze te belijden – wou bundelen om samen de strijd voor die onafhankelijkheid aan te gaan.

Mijn antwoord hierop was letterlijk: “Indien je dit lukt, zal deze strijd een prefiguratie zijn van het Vlaanderen dat we willen: een onafhankelijk land van vrije Vlamingen, die, vrank en zonder vrees voor verkettering en morele brandstapels, voor hun mening mogen uitkomen.”

Ik wist dat dit in overeenstemming was met wat je toen zelf dacht en aanvoelde. 

Je zal dan ook begrijpen dat ik geschokt reageer wanneer je nu, een paar maanden later, dit alles overboord gooit.

Uit al wat je nu zegt, blijkt immers een soort minachting voor al de mensen die zich radicaal flamingantisch opstellen.  Erger: je deinst er niet voor terug woorden uit hun context te halen om de mensen van de Vlaamse Beweging in een verkeerd daglicht te stellen (Weet je dat dit een methode is die Le Soir al jaren toepast?).  Je verwijst bv. naar de slogan “Franse ratten, rol uw matten”, die de “griezels” – het woord is van jou – van Voorpost en Tak scandeerden bij de “meeting de soutien” van de geschorste burgemeesters. 

De meer dan professionele historicus die jij bent, zou toch moeten weten dat het hier om de titel gaat van een lied dat in Vlaanderen maar vooral in Nederland gezongen werd toen in 1814 het Franse bezettingsleger van Bonaparte door de geallieerden van toen uit onze lage landen werd verjaagd.  Net zoals je best weet dat de mensen die deze slogan gebruiken, niet dromen van een etnische zuivering maar wel van een Vlaanderen waarvan het Nederlandse erfgoed in al zijn facetten door de Franstalige inwijkelingen wordt aanvaard en gerespecteerd.

 Verder stel ik vast dat je je nu ook op het louter partijpolitieke vlak begeeft.  Dit meerbepaald door je uitval tegen de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, die met het oog op een betere verdediging van de gemeenschappelijke zaak tot een bundeling van een aantal Vlaamse politieke krachten tracht te komen.

Ik wou je hieromtrent zeggen dat je als voorzitter van een vereniging, die zich terecht buiten en boven de partijpolitiek opstelt, verheugd zou moeten zijn dat een politieke formatie bereid gevonden wordt verder te kijken dan het onmiddellijke electorale eigenbelang.

Ik zou zo nog een tijdje kunnen doorgaan en je beweringen uit het interview stuk voor stuk weerleggen of tegenspreken.  Maar wat heeft dit voor zin?  Je hebt voor de salonfähigkeit gekozen en zoekt op dit ogenblik blijkbaar graag het gezelschap van die postmodernistische “intellectuelen” die in de Vlaamse salons (van de Brusselse Dansaertstraat bv.) zich achter een glas Toscaanse wijn vrolijk maken over het flamingantisch verzet tegen de verengelsing en zich ergeren aan het feit dat er een behoorlijk aantal Vlamingen bestaat dat de Brusselse rand wil verdedigen.

Die ironie en zelfs het feit dat zij regelmatig vanwege chi-chilinks (mijn vertaling van “la gauche caviar”) een mes in de rug gestoken krijgen, heeft deze laatsten, die het zelfs aandurven (Stel je voor!) nog eens op het zangfeest te gaan zingen, nooit belet trouw te blijven aan de zaak.

Het is bij hen dat ik mij thuis voel.  Zij waren er altijd.  De anderen zijn voor mij welkom, maar moeten in de meeste gevallen nog komen.

Met rebelse groeten,

Francis Van den Eynde

Vlaams-nationalist 

NB: Je zal wel gemerkt hebben dat de Vlaams-nationalisten, die men zo vaak onverdraagzaamheid en kleinzieligheid verwijt, weliswaar kritisch, maar toch met meer enthousiasme op je nieuwjaarstoespraak gereageerd hebben dan de “linksen”, voor wie de oproep in eerste instantie bedoeld was.