De Mechelse olievlek van LDD-vluchters breidt zich uit naar de stad van de DJ
Wie niet vertrouwd is met deze blog : de DJ is de Vlaamse parlementair uit de kieskring Antwerpen, wiens naam ons voortdurend ontgaat, maar die met zijn Vlaams Belang-zetel aan zijn draaikont overliep naar de partij van de Toekomst, LDD. Hoe heet die man nu toch weer ? Soit, hij is een volbeschreven blad en leurt met zichzelf zoals Jeanneke-Wijdopen uit de Burchtgracht toen er nog vertier bestond in het Schipperskwartier. Om het op zijn DJ's te lispelen : Those were the days, my friend.
Dit gezegd zijnde : na het afhaken gisteren van alle LDD-afdelingen uit het arrondissement Mechelen, heeft vandaag advocaat Kris Masson uit Antwerpen ook zijn heengaan aangekondigd : het is een vaarwel, een adieu, een tot-nooit-meer-en-zonder-merci. Kris is de zoon van Corry Masson (ex-gemeenteraadslid en tevens provinciaal gedeputeerde voor Open-VLD) en hij was vorig jaar nog kandidaat-president voor de Antwerpse VLD.
Ho, jongens en meisjes toch ... Masson stapt het af omdat hij het niet eens is, u weet wel met wie en waarom. Los van deze argumenten, is het opmerkelijk, hoe al deze slodderfiguren geen greintje zelfrespect of trouw kennen. En schaamteloos prat gaan op hun ontrouw en heen-en-weer-gezwier. Gans het LDD-zootje, of ze er nu nog bij zijn, of met de klink van de deur in de hand staan, zijn perfiede egoïsten die een levenslang verbod zouden moeten krijgen ooit nog aan politiek te doen.
Helaas zal dit niet gebeuren, want meer en meer wordt het intussen duidelijk, dat al die LDD ontevredenen druk in de weer zijn met de oprichting van een nieuwe rechts-liberale partij. Die geruchten circuleren al langer maar het massale afhaken is een duidelijk signaal dat er hergroeperingen aan de gang zijn tussen de ontgoochelde arrivisten en postenjagers. Het zal weer een flinke partij worden ...
U hoort er ongetwijfeld nog van.
Ray
Linkse hyena's in Gent - Filip de Man
De linkse superdemocraten die toch zo graag huilen over "het gevaar van extreem-rechts" hebben gisteren nog maar eens hun ware aard laten blijken. In Gent werden twee studenten van het KVHV door een linkse knokploeg met ijzeren staven en kettingen bewerkt, NSV-kopstuk Arno D'hooge werd ook door een bende linksen aangevallen en moest in het ziekenhuis dertien hechtingen krijgen.
Het KVHV had immers de euvele moed gehad om een debat in te richten over de islam (met rechtse èn linkse sprekers, zoals de Nare Pater van het CGKR) en de NSV durfde het zelfs aan een heus politiek kopstukkendebat te organiseren. Allebei grote bedreigingen voor de democratie dus en derhalve gingen de linksen in Gent helemaal uit de bol. Als hun alleenrecht op vrije meningsuiting bedreigd wordt, ontpoppen ze zich tot hyena's die hier en daar een rechtse student lafhartig en met een overmacht aanvallen. Ook de wagen van een voormalige NSV-voorzitter werd aangepakt, net als - voor de zoveelste keer - het secretariaat van het Gentse Vlaams Belang.
Stel je eens voor dat het omgekeerde gebeurd was: heel de linkse meute in politiek en media had dagenlang moord en brand geschreeuwd.
Het is al gezegd: niets lijkt zo goed op fascisten als de huidige 'antifascisten'.
Filip de Man
Eric Crommelynck overleden
Gisteren overleed Eric Crommelynck, voormalig voorzitter van het Taalaktiekomitee (TAK). Crommelynck leidde TAK van 1978 tot 1986, gaf de organisatie nieuwe impulsen en was de bezieler van de zogenaamde ‘Voerwandelingen’. Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig mondden die wandelingen meermaals uit in ware veldslagen met de Rijkswacht en Franstalige knokploegen. Duizenden Vlamingen gingen in Voeren, dat mede dankzij Vlaamse Bewegers als Crommelynck uitgroeide tot een politiek symbool, de confrontatie aan met het ‘Retour à Liège’ van José Happart. Eric Crommelynck was ook korte tijd VB-gemeenteraadslid in Gent.
Bij TAK vinden wij volgende terugblik op de woelige Voerenperiode en op de figuur van Eric Crommelynck :
De functie van De Pauw werd al snel overgenomen door de dynamische Eric Crommelynck, één van de vertrouwelingen van de ex-voorzitter, die voorheen al enkele acties leidde. Crommelynck slaagde er met zijn TAK-Raad niet alleen in TAK het Egmontpact te laten overleven – wat geen sinecure was, omdat er verdeeldheid was in de TAK-rangen en oude voormannen van de actiegroep zelfs van start waren gegaan met een eigen Vlaamse Republikeinse Partij – hij wist ook TAK opnieuw te dynamiseren rond het Voer-thema.
Het hele Voeren-probleem in deze luttele ruimte bespreken, is onbegonnen werk. Heel kort: zes dorpjes uit de Overmaas werden met de communautaire koehandel van 1963 naar Vlaanderen overgeheveld. Wallonië pikte dit nooit, en er ontstond al snel een Retour à Liège-beweging die met de verkiezingen steevast een meerderheid in de wacht wist te slepen. Voeren ontsnapte bijgevolg niet aan de verfransing.
‘Het was TAK dat na 1976, op vraag van en in samenwerking met de Voerenaars het operatieve mes in de stinkende verfransingswonde stak nadat de Happartbende driest om zich heen was beginnen schoppen en met ware terreur het Vlaamse openbare leven in Voeren trachtte te ontwrichten’, aldus de Voerense voorman Guido Sweron. In de periode 1977-1982 trok TAK ongeveer 125 keer naar Voeren om er te protesteren tegen de terreurpolitiek van de Franstaligen en de nationale overheid te wijzen op de problemen in Voeren. Wie herinnert zich niet de televisiebeelden over de confrontaties tussen honderden Vlaamse wandelaars en tot de tanden bewapende rijkswacht? In het buitenland dacht men zelfs dat er een burgeroorlog was losgebarsten tussen Vlamingen en Walen.
In september 1978 stichtte Eric Crommelynck de Wandelgroep Tijl op, een v.z.w. met de bedoeling Vlaamse jongeren ‘de ontstolen en bedreigde Vlaamse streken te leren kennen en door een aanwezigheidspolitiek aan de taalgrens de Vlamingen ter plekke daadwerkelijk te steunen in hun strijd tegen de verfransing’. Het is deze wandelgroep die de meeste Voerwandelingen organiseerde, haast elke zondag opnieuw. De groep was aangesloten bij de Vlaamse Wandelliga, wat maakte dat als ze gingen wandelen op "gevaarlijk" terrein, dit steeds onder rijkswachtbescherming gebeurde.
Mario Borghezio (Lega Nord) : een flamboyante Euro-parlementair
Nog tijdens het debat in het Euro-parlement gisteren over de persvrijheid schoot Mario Borghezio van de Lega Nord uit zijn krammen. U hoort hem met Engelse vertaling maar de lichaamstaal en de passie zijn duidelijk.
Borghezio was op 11 september 2007 aanwezig op de stille manifestatie in Brussel waar de leden van Vlaams Belang uit mekaar werden geranseld door de SS-troepen van Beulemans. Daar liet Borghezio zich nadrukkelijk opmerken als een fervent tegenstander van de islamisering van Europa. Er zijn gelukkig nog verkozenen die de moed van hun overtuiging durven uitdragen tegen de gevestigde orde in. Mannen en vrouwen naar ons hart, die zich niet het zwijgen laten opleggen. Hij roept tegen de leden van de Commissie "Conigli", wat in deze zin "lafaards" betekent. Dàt zijn ze daar niet gewoon ...
Frank Vanhecke zegt snoeihare waarheden in Euro-parlement
Tijdens het debat over Persvrijheid gisteren in het Euro-parlement, werd er door velen fel ingehakt op de zogenaamde monopolie-positie van Berlusconi in Italië. Dat is een geliefkoosd zeurthema van links dat er in de realiteit anders uitziet. Er kwamen trouwens in dat debat verschillende Italiaanse sprekers aan het woord die de puntjes op de i zetten. Italië is het énige land van de EU waar de openbare media niet beheerst worden door links, dààr knelt het schoentje. Frank Vanhecke maakte gebruik van zijn beperkte spreektijd om enkele harde waarheden in het halfrond te zwieren over de toestand in het land B en de schijnheiligheid van figuren zoals Verhofstadt.
Dames en Heren, de President van Euronazië
Groot-Brittannië dringt aan op de aanduiding voormalig premier Tony Blair voor de nieuwe post van EU-voorzitter. Maar ook ex- premier Guynokkio van België heeft een oogje op de functie. Nadat beiden eerst hun respectieve vaderlanden naar de filistijnen hebben geholpen, willen zij nu op grote schaal de EU de afgrond inrijden. U, domme burger, mag niet kiezen en dat is in dit geval misschien een zegen.
Linkse intellectuele pedofielen beschermen mekaar - Tekst Frank Vanhecke
.
3 kindervrienden
In Frankrijk is nogal wat heisa ontstaan na de tussenkomst van de minister van cultuur Fréderic Mitterand (neef van de voormalige socialistische president maar nu minister in de centrum-rechtse regering onder Sarkozy) ten voordele van Roman Polanski. Zoals men weet werd de beroemde Pools-Frans-Joodse filmregisseur Polanski kortgeleden in Zürich aangehouden omdat hij in de Verenigde Staten sedert ruim dertig jaar op de "wanted-list" staat wegens pedofilie. Polanski verkrachtte destijds een 13-jarig meisje, en bekende tijdens het onderzoek dat hij welk degelijk op de hoogte was van haar jonge leeftijd toen hij haar gruwelijk (ik bespaar U de details) verkrachtte. In 1997 zou hij het slachtoffer trouwens zo'n 600.000 dollar betaald hebben om haar klacht in te trekken.
Het spreekt vanzelf dat de linkse intelligentsia in het geweer zou komen om Polanski te verdedigen. Bij ons ligt dat gelukkig wat gevoeliger, wellicht omdat de zaak Dutroux vele mensen wakker geschud heeft. Maar in Frankrijk was het de Minister van Cultuur himself, Fréderic Mitterand die zegde geschokt te zijn door de aanhouding van Polanski en diens onmiddellijke vrijlating eiste.
Inmiddels weten we waarom. Hoewel de Franse pers de hele zaak tot nu toe zoveel mogelijk doodzwijgt, blijkt Fréderic Mitterand zélf ook een pedofiel te zijn. Hierna een paar citaten uit zijn autobiografie "La mauvaise vie":
"Ik betaalde voor jongentjes.Natuurlijk had ik wel gelezen over de handel in jongens hier. De algemene miserie, de drugsproblemen, de ziektes. Maar dat hield me niet tegen om terug te komen. Deze rituele ontmoetingen met jonge mannen, deze slavenmarkten, wonden me geweldig op."
"Men zou kunnen zeggen dat zo'n spektakel moreel abominabel is, maar ik genoot er ervan. De veelheid van jonge, onmiddellijk beschikbare jongens wind me op en ik hoef me niet in te houden of te verbergen."
Het is opvallend hoe discreet de Franse pers hier tot nu toe over blijft. Toen Marine Le Pen eergisteren bovenstaande citaten tijdens een rechtstreekse TV-uitzending ("Mots croisés" op France 2) voorlas viel even stilte bij de andere aanwezigen - maar de heruitzendingen van het programma werden inmiddels gecensureerd...
Er zijn trouwens nog wel wat andere linkse coryfeeën in hetzelfde bedje ziek. Het is zeker mijn collega-Europarlementslid Daniël Cohn-Bendit niet die me zal tegenspreken. Het strafste is trouwens dat die zieke geesten dit schaamteloos in hun autobiografieën optekenen, alsof ze er trots op zijn. Misschien zijn ze dat trouwens ook wel.
U heeft het al begrepen. Van mij mag Polanski nog vele maanden in de cel blijven. Of staan de supperrijken boven de wet ? Of mogen de zogenaamd cultureel begaafden zonder straf kinderen misbruiken?
En er is iets fundamenteel verkeerds met een land dat een oude viezerik als Fréderic Mitterand tot minister van cultuur benoemt.
PST : Lectuur van deze column wordt aanbevolen aan federaal volksvertegenwoordiger Terwingen van de CD&V in verband met zijn wetsvoorstel over de verlaging van de leeftijd voor seks met volwassenen.
US tekort in 2009 : 1,4 biljoen dollar
The new Obama one million dollar bill
Het tekort op de begroting van de Verenigde Staten is in het fiscale jaar 2009, dat op 30 september afliep, naar verwachting opgelopen tot een recordbedrag van 1,4 biljoen dollar.
Dat is 950 miljard dollar meer dan in 2008.
Dat staat in een woensdag gepubliceerde raming van het begrotingsbureau van het Amerikaanse Congres (CBO).
Steun Het begrotingstekort van de Amerikaanse overheid is sterk opgelopen door de steun aan de financiële sector en de stimuleringsplannen voor de economie.
Economen hebben al gewaarschuwd dat het huidige begrotingsbeleid van de VS onhoudbaar is. Washington kan daardoor zijn kredietwaardigheid verliezen, met desastreuze gevolgen voor de Amerikaanse dollar en de wereldeconomie.
(1 biljoen is een miljoen maal een miljoen of om het simpel te houden 1000 miljard)
anp
Partijen in beweging
Gisteren 8 oktober was een dag met pieken en dalen voor Jan-Maria Dedecker. 's Morgens was er de triomfantelijke première van zijn niet-racistische boek "Ik haat moslims" en 's avonds het smadelijke en smakelijke afscheidsmaal van het Mechelse LDD-arrondissement.
De gewezen liberale Lierse burgemeester Tersago en de even gewezen bestendig-gedeputeerde Martine de Graef fungeerden als leiders van de rebellie. Zij hadden een schriftelijk ultimatum gesteld aan Jan-Maria om een eind te maken aan zijn dictatoriaal optreden. De burgers van Rome hadden ook graag aan Nero voorgesteld om hun stad niet in brand te steken.
De leden van het Mechelse arrondissement hadden het voornamelijk moeilijk met de aanstelling van het nieuwe Antwerpse provinciaal bestuur, dat zonder inspraak maar wel met tegenspraakvant de statuten gebeurd was. Jan-Marie wenste niet in te gaan op al die bemoeizieke vragen, met als gevolg dat het voltallige bestuur er de brui aan gaf : 13 gemeentes haken af, adieu mijn dikke garde-officier, tot nooit meer.
Er is sprake van dat de afgescheurden een nieuwe partij zouden oprichten. Een échte blauwe democratische partij ditmaal. Daar moet nog over gepalaverd worden.
Ook bij de grote liberale broers van de Open VLD worden in afwachting van de voorzittersverkiezingen begin december de ruzies openlijk in de kranten uitgevochten. Tommelein is kwaad op Verwilghen : Oostende tegen Knokke. Verwilghen, eens de Witte Ridder, maakt het vroegere triumviraat zwart en Tommelein als een trouwe luitenant pikt dit niet. Minister Q uit Kortijk en Rik Daems, uit Leuven maar eigenlijk meer in Wallonië,twee kandidaat-voorzitters, wandelen naar mekaar toe als de cowboys uit High Noon, kortom het ziet er spannend uit.
Over de sp-a moet niet veel gezegd worden : als zelfs mails met het doodvonnis en de regeling van de begrafenis van Frank Vandenbroucke gelekt worden in de kranten, ziet het er behoorlijk onfris uit. Caroline Gennez in de rol van Catharina de Grote.
Fats
Manten weet van Wanten : Opel naar Rusland ?
Zwitsers referendum
7 minaret-kegels op een Zwitserse vlag, een vrouw in zwarte boerka, schuine letters STOP en een oproep "Ja, tegen het verbod op minaretten".
Zwitserland houdt op 28 november een referendum over de bouw van islamitische torens en het land is niet alleen verdeeld, de politiek-correcten proberen deze affiche te verbieden.
"De moskeeën zijn onze kazernes, de minaretten onze bajonetten, de koepels onze helmen en de gelovigen onze soldaten.” (Erdogan)
U leest er alles over langs dit bruggetje naarHet Vrije Volk
VDAB geeft cursussen West-Vlams voe behunners
De VDAB is begonnen met curussen in het West-Vlaams. Zo meldde gisteren
Wij konden een computerles met verborgen camera filmen in samenwerking met de nieuwdienst van de 0000, gespecialiseerd in geheime opnames.
08-10-2009
Wij moeten geen pedofielenpartij, wij hebben de Cd&V
Dikwijls zeggen wij dat de CD&V nog net dezelfde partij is dan zijn voorganger, de CVP en dan bedoelen we op de hypocrisie, de onduidelijkheid, de machtsgeilheid en nog van dàt uit het tjevenvaatje vol dubbelzinnigheid.
Maar die bewering klopt niet altijd. Soms lijkt de CD&V een links-revolutionaire mei '68 partij. Pardon ?
Neem nu het voorstel van de ons onbekende Limburgse tjeef Terwingen die met een tof wetsvoorstel op de proppen komt : legale seks van 14 jaar af met een volwassene. Alles behalve penetreren, zegt Terwingen, is veroorloofd. Je kan niet ruim genoeg zijn in die zaken, zeker als katholieke huisvader.
Om geen misverstanden te kweken over een delicaat onderwerp : seks met volwassenen (en met toestemming) is toegelaten van 16 jaar af. In de wetgeving over verkrachting staat echter dat een minderjarige al vanaf zijn veertiende kan instemmen met seks. Dus da's een tegenspraak.
Terwingen wil die contradictie opheffen en wat doet hij ? Hij egaliseert naar beneden toe : seks van 14 jaar af. In plaats van de legale seksleeftijd vast te stellen op 16 jaar. Niet om de jongeren te fnuiken, wel om de pedofielen legaal te weren.
Wij zijn geen fatsoensrakkers maar we vinden dit voorstel misplaatst. De maatschappij moet zijn kop niet in het zand steken over de ontluikende of aanwezige seksualiteit bij jonge mensen. Die bestaat, die is er en die moet niemand loochenen. En jongeren rommelen onder mekaar, de een wat vroeger dan de andere. Onder mekaar rommelen, is nog wat anders dan met volwassenen.
Wat zegt de Deftige Dame hierover, voorzitster van de mosselpartij die altijd koud en warm blaast en met het schuine kopje devoot schudt ?
Wij denken dat de filmmakers zich geamuseerd hebben met een leuk animatiefilmpje pro Lange Wapper maar écht duidelijk is deze boodschap niet, tenzij wij het weer niet snappen.
In een stad die zich meer dan tien jaar achter het ondemocratische cordon sanitaire verschuilt, wordt plots beroep gedaan op een volksraadpleging als het ultieme redmiddel van de civieke burgerdemocratie. Dit alles omdat de politieke knoeiers de problemen niet aankunnen.
Het schandelijke van de zaak is bovendien, dat zowel de burgemeester die een laattijdig bekeerde NEEN-stemmer is, als de CD&V met hun kontendraaiendende aanhangers van de NVA, JA-stemmers al dan niet met overtuiging, beiden beweren dat als de uitslag niet beantwoordt aan hùn inzichten, er geen rekening zal mee gehouden worden.
Typische redenering van ondemocratische figuren die het cordon sanitaire toepassen.
Ons niet gezien op 18 oktober. En als we op het laatste moment toch over de brug getrokken worden, of door de tunnel gesleurd, zullen we in volledige onafhankelijkheid als burger en niet als kieskonijn onze stem uitbrengen.
Ray
Liefde is : haar enkele taarten verkopen als ze het verdient.
De 67-jarige bokskampioen Jen-Pierre Coopman werd bij verstek veroordeeld door de strafrechter van Dendermonde omdat hij zijn vrouw hardhhandig had aangepakt.Hij zal zes maanden celstraf effectief moeten uitzitten en een boete van 550 euro betalen.
"Ik ben beschaamd", reageerde Coopman in Het Nieuwsblad. "Niet omdat ik mijn vrouw heb geslagen, wél omdat ze achter mijn rug het gerecht heeft ingeschakeld. Ik dacht dat ik mijn eigen vrouw beter kende."
"Het is goed mogelijk dat ik haar enkele taarten heb verkocht, maar het is dat ze het verdiende. En arbeidsongeschikt, kom kom. Had ik écht hard moeten slaan, ik had haar kop er toch afgeslagen zeker."
Coopman maakte ook bekend dat de relatie definitief over en uit is en dat hij wil scheiden. Heye heeft echter berouw en wil via een advocaat bekomen dat de celstraf voor Coopman ongedaan wordt gemaakt.
Als Jean-Pierre Coopman, Mohamed Ali zou geheten hebben zou hij een waarschuwing hebben gekregen van de rechter. Zou de politieke voorkeur van Coopman meegespeeld hebben in het oordeel van het link rechtertje ? Ik kan het me niet voorstellen.
Fats
Nobelprijs literatuur
.
De 56-jarige Duits-Roemeense schrijfster Herta Müller heeft de 106de Nobelprijs voor literatuur gewonnen. Dit heeft het Nobelprijscomité van de Zweedse Academie bekendgemaakt. De in Banat (Roemenië) geboren Müller krijgt de prijs, 10 miljoen kroon (bijna 1 miljoen euro), omdat zij volgens de Academie een auteur is die „met de concentratie van de poëzie en de vrijheid van het proza het landschap van de misdeelden schildert”.
De eerste Nobelprijs literatuur werd toegekend in 1901 aan de Franse dichter en filosoof Sully Prudhomme, een man die volgens de jury van die dagen over de aparte eigenschap beschikte "hart en intellect met mekaar te verweven". De enige belgische Nobelprijswainnaar in deze categorie was de Franstalige Maurice Maeterlinck in 1911. In de loop der jaren is de Nobelprijs vaak toegekend op basis van politieke overwegingen, meer dan op literaire kwaliteiten zoals oorspronkelijk de bedoeling was.
Dictatuur is het thema van Herta Müller (1953), die als lid van de Duitssprekende minderheid in Ceausescu’s Roemenië hardhandig kennis maakte met de communistische staatsterreur. Haar eerste verhalenbundel Niederungen (1982) werd gecensureerd, een algeheel publicatieverbod dreef haar vijf jaar later naar Duitsland. Daar schreef ze veelgeprezen gruwelsprookjes over het leven van gewone Roemenen onder Ceausescu, in een plastisch Duits – gekenmerkt door cryptische metaforen en weglatingen – dat wel is omschreven als „het soort geheimtaal dat dissidenten bezigen wanneer zij afgeluisterd worden”. De autobiografische roman Herztier (1994), over studenten die zich verzetten tegen de geheime dienst en tegelijkertijd vuile handen maken, is toegankelijker van stijl maar even angstaanjagend van inhoud; evenals Heute wär ich mir lieber nicht begegnet uit 1997, waarin een vrouw op weg naar het zoveelste verhoor door een veiligheidsfunctionaris haar leven vol angst en verraad overdenkt.
.
Bron : diverse
En nu over naar de verkiezing van Miss Arabië
Onze eigen Juffrouw Ellen is er helemaal beduusd van
"Daar kan ik nooit tegen op" pruilde ze.
Het land zinkt weg, roddel en plagiaat triomfeert
Het nieuws van de roddeldag wordt geleverd door Bart Blinckman van de Standaard. De sterjournalist van de Kwalitijdskrant heeft e-mails gekregen over het scenario dat opgezet werd door Caroline Chérie om de ex-sterminister Frank Vandenbroucke de broek uit te trekken.
Eerlijk gezegd, we weten het intussen wel dat de spa-a een krabbenmand is, net zoals de meeste politieke partijen dat zijn. Vanmorgen staat Jan-Maria Dedecker in het nieuws met zijn tweedehandsboek over de islam en de migratie (het origineel werd geschreven door Filip Dewinter) maar vanavond moet hij in Mechelen zijn rebelse troepen trotseren. Binnenkort heeft elke LLD-er zijn eigen partij. Daar horen we morgen meer over.
Terug naar de rode krabbenmand : we willen niet meetrappelen met de kudde die hinnikt, juicht en snikt over Vandenbroucke alsof die man de allerenigste, de superbeste en de meest aangename mensch uit de Vlaamse politiek is : het is Damiaan die heilig verklaard wordt zondag en niet Sint Frank. Hij heeft een schijnheilig glimlachje die superster, dat wel maar het is qua karakter een afgrijselijk figuur.
Zoniet, gaat u dan even kijken. Zolang de inhoud blijft wat hij was, is het prima.
Veel volharding toegewenst, collega's. Het succes dat jullie kennen, bewijst de nood die er bestaat bij het grote publiek aan correcte, corrigerende en soms alternatieve berichtgeving.
