Angeltjes

Hoe subtiel toch die woordkeuze van de politie en de journalisten van de VRT naar aanleiding van de toegenomen overvallen van mensen aan geldautomaten :

"De ervaring leert ons dat in de aanloop naar de kerstdagen kleine criminelen meer op pad zijn, het zijn kruimeldieven die zich willen bevoorraden en die niet terugdeinzen voor geweld."Zij zoeken meestal slachtoffers op van wie ze vermoeden dat ze niet veel weerstand kunnen bieden."Onder die kleine criminelen, zien we meestal jongeren", zegt de politie.

Als ze het al in een communiqué durven gieten en verkondigen via de regimezenders dan moet het erg zijn, want anders had men het doodgezwegen. Kwestie van vooral het onveiligheidsgevoel niet aan te wakkeren; de importcriminelen van vooral allochtone origine niet te stigmatiseren, en vooral rechts geen gelijk te geven in hun opmerkingen en strijd tegen de multicul en de illegalen die hier een lucratieve bron van inkomsten zoeken, en met gemak vinden.

Iemand die een rijke goed beveiligde bank overvalt en er 10 miljoen steelt is een grote crimineel en dat wordt dus grote criminaliteit genoemd. Wanneer duizenden weerloze mensen overvallen worden, en dagelijks talrijke winkels het slachtoffer zijn van winkeldiefstal, dan noemt men dat kleine criminaliteit, ook al gaat dit gepaard met bloederig geweld. Kleine criminelen noemt men dit misschien ook omdat het ook vaak jongeren zijn. Jongeren van het type dat een buschauffeur doodtrapt, een ijzeren staaf door iemands hersenpan ramt, een mes in iemand buik plant. Jongeren die, door hun ouders of clan opgeleid, erop uitgestuurd worden om in te breken in huizen en auto's, winkelspullen te stelen of handtassen en brieventassen graaien.

Jongeren die, door dit lakse beleid, zich meer en meer ongenaakbaar en onstrafbaar voelen, en voor een moord het amper drie jaar moeten volhouden in een luxehotel met gratis reisjes, voetbaluitstapjes en concerttickets. Ze zouden zich voor minder bekeren tot de misdaad, want voor vijf Euro of een schuine opmerking trappen ze iemand dood, laat staan voor het huidige toeristische aanbod.

Dit is het land van Kafka waar men de slachtoffers eerst vraagt of ze hun deur wel hadden afgesloten, de fiets op slot was, de pincode niet in de portefeuille stak, en of men niet op een verkeerd uur geld uit de muur is gaan halen . In dat land gaan daders vrijuit, en krijgen de mishandelde burgers op zijn minst een standje, maar misschien ook een boete omdat hun auto niet op slot was.

Alleszins vindt men het dan ook al normaal dat het slachtoffer als straf daarvoor zijn geld en goed kwijt is gespeeld, en de verzekering niet tussenbeide komt niettegenstaande premies werden gemolken. Aan de slachtoffers in dit land: eigen schuld dikke bult. En niemand vraagt hoe die mensen de maand rondkomen en hoe ze hun rekeningen zullen kunnen betalen, laat staan dat er daarvoor hulp zou bestaan.

Durf de politie vooral niet met aandrang te vragen wat ze nu gaan doen; welke de kans is dat ze de crimineeltjes en criminelen vatten, welke hun straf gaat zijn; wat de kans is dat men het gestolene terugvindt of terugbetaald krijgt door de boeven. Het resultaat zou dan kunnen zijn dat er nog een boete volgt wegens smaad. Een boete die ze nog nooit hebben durven uitschrijven aan een criminele allochtoon of een weerspannige boef.

Maak vooral niet de opmerking dat de overheid en politie denken dat de boeven 's nachts slapen. Tracht vooral niet bij afwezigheid van politie zelf de dief te lijf te gaan of te achtervolgen, want mocht er iets met de boef gebeuren dan zijn de gevolgen voor het slachtoffer van de misdaad helemaal niet meer te overzien, en alleszins zal het parket dan een zeer grondig onderzoek uitvoeren. Maak best ook geen foto's of film om de privacy van de boeven niet te schenden, zodat ze door gewiekste advocaten en sympathiserende rechters kunnen worden vrijgepleit en -gesproken.

Maak wanneer het tot een rechtszaak komt en u in de rechtszaal aan het woord komt zeker geen opmerkingen over het kreupele gerecht waar omgekeerde bewijslast troef is, over de naïeve zelfvernietigende politiek, de criminele vreemdelingen en de onmachtige politie, want dan komt men als racist en extreem rechts sympathisant wellicht meteen in de doos, en alleszins in het boek van de staatsveiligheid waar men lak heeft aan uw privacy. De kosten zijn dan niet pro deo, en voor het innen van de boete legt men desnoods beslag op je loon, en verkoopt men desnoods je auto of je huis via een veel te dure gerechtsdeurwaarder die je ook zelf moet betalen.

Er wordt van de bevolking verwacht dat ze als domme ganzen blijven denken dat het allemaal nog wel meevalt met de criminaliteit, en dat we dat maar gewoon moeten leren aanvaarden, want elders is het even erg (of even rot). Daarna kunnen Verhofstadt (III ?) en de spindocters komen vertellen dat je dat toch wel voelt die daling van criminaliteit, en dat het allemaal perceptie is.

We moeten wennen aan de omgekeerde bewijslast en het nieuwe criminele verschijnsel van straffeloze kleine criminelen die af en toe maar enkele honderden euro's stelen, en enkel uit winkels weggraaien om de ongelijkheid met de rijke dhimmies, met een vaste baan en betere opleiding, weg te werken.
Er werd zo dikwijls geschreven en benadrukt dat het maar om kleine criminelen ging dat ik welhaast moest concluderen dat er hier nu ook criminele pygmeeën wonen.

Men moet dus in principe bij wet reeds begrip hebben voor de crimineeltjes die uit achtergestelde buurten komen, kansarm zijn en die men toch ook geen villa met zwembad en een Porche kan misgunnen. Ze kunnen het toch niet helpen dat ze liever niet naar de gratis school gingen, de taal amper leerden spreken, geen zin hebben in discipline, hun ouders uit gemakzucht liever de andere kant opkijken, ze vaak door hun geloof superieur geboren zijn, en steeds volgens de wet van allah onschuldig zijn aan geweld tegenover de ongelovige varkenseters met hun wulpse vrouwen en dochters.

De criminaliteit is de schuld van al die rijke racisten die hun rijkdom en welvaart niet willen delen.

Dat beeld en die praktijk past past geheel in de leer van de linkse club met betrekking tot de herverdeling van de welvaart. Vandaar de voortdurende toenadering met dit nieuwe proletariaat.

Zij roepen: "Leve de Pygmeeën!"

A. Griffon