|
Gisteren kregen wij een reactie van een jongeman van 29 die zich uitte als een voorstander van de geglobaliseerde wereld, de multiculturele maatschappij en die zich ergerde aan een aantal "verzuurde" tussenkomsten op deze blog. Zelf spant hij zich in, zegt hij, om een vriendelijke en begrijpende houding aan te nemen en de maatschappij te aanvaarden zoals zij is. Dit werd allemaal zeer correct en beleefd gezegd.
Deze reactie heeft mij een tijd beziggehouden, want hier onder mekaar kunnen wij foeteren en tempeesten zoveel we willen, het is ook belangrijk om aan jongere mensen uiteen te zetten, hoe wij deze wereld ervaren.
Ik heb een poging ondernomen om onze jonge reageerder een en ander op een bedaagde en vriendelijke manier te verklaren. Zonder cynisme of laatdunkendheid. Er zijn enkele kleine wijzigingen toegevoegd aan het origineel, om explicieter te zijn en minder persoonlijk.
Iedereen hoeft het niet eens te zijn met deze visie : het is een poging van een oudere mens van goede wil een jonge mens van goede wil de hand te reiken.
Beste Bart,
Dank voor uw reactie, die ik geplaatst heb, alhoewel onze blog enkel ruimte biedt aan gelijkgezinden. Maar u was hoffelijk en dat wordt gewaardeerd..
Het verheugt mij te lezen dat u als jongere een positieve kijk hebt op de evolutie van de maatschappij, want de wereld hoort uw generatie toe. De meesten van ons zijn over een aantal jaren verdwenen en dan moeten jullie maar zien hoe het verder evolueert. Ook wij waren op uw leeftijd enorm gemotiveerd en stonden positief tegenover de uitdagingen na een verscheurende wereldoorlog. Wij kregen enorme kans mee te werken aan de wederopbouw van de economie van het land en daardoor onze eigen gezinnen een hogere welvaart te bezorgen.
.
In die jaren werd ook de beklemmende en betuttelende heerschappij van kerk en staat afgeschud. Wat dan weer leidde tot andere excessen, want de mens leeft in een gemeenschap maar scharrelt voor zichzelf en beheerst de gebeurtenissen waar hij een rol inspeelt, nauwelijks met zijn volledige ratio. Dat was zo met onze generatie en het zal met de uwe niet anders zijn.
..
Ik vat het nogal bondig samen : de vrijheid van de eigen mening, het grote sociale akkoord tusen arbeid en kapitaal, de tolerantie die de bitse strijd verving tussen katholieken en ongelovigen en op de achtergrond van die grote bewegingen, werd een sociaal systeem van zorg en betrokkenheid opgebouwd, dat bijna uniek is in de wereld. Ziekte, werkloosheid, pensioenen, kinderbijslag, het is niet gering. Een door de oorlog fameus gekneusd flamingantisme herleefde, kwam tot parlementaire bloei maar verzeilde in een nieuwsoortige collaboratie : een tussen links en rechts. Gelukkig is men teruggekeerd tot de wortels van de oorspronkelijke Vlaamse beweging : de logische zelfstandigheid één volk onder te brengen in één natie vooraleer Europa elke identiteit gladstrijkt.
Tot hier ons "verleden", Bart, waar uw eigen ouders en grootouders ongetwijfeld ook hebben toe bijgedragen. Zij het niet per se met een zelfde politieke aanhorigheid.
Velen van ons hebben gereisd of hebben zich terdege geïnformeerd.over wat zich afspeelt in de wereld en in eigen land. Ikzelf woon in Antwerpen-stad en heb vrij regelmatig contacten met Marokkanen en Turken ; ook met andere nationaliteiten maar dat doet er niet toe.
De grote vrees van mijn generatie is, dat wij met lede ogen aanzien, dat ons land overspoeld wordt door vreemdelingen die geen enkele zin hebben zich hier aan te passen maar die wel gretig gebruik maken van onze sociale voordelen. Deze sociale structuren waren nooit voorzien, om te dienen voor mensen die er niet aan bijdragen.
Ik ken ook het verhaaltje van "die mensen zullen voor onze pensioenen werken". Hopelijk wel, maar intussen kampt de RSZ met gigantische tekorten, en het ziet er niet naar uit dat dit de eerste 20/25 jaar zal veranderen. Wie overbrugt de huidige structurele jaarlijkse stijging van 4,5% in de uitgaven van de maatschappelijke zekerheid ? Deze stijging houdt geen rekening met de tienduizenden nieuwelingen die langs de kassa's passeren zonder iets terug te doen. Het geld groeit niet aan de bomen.
.
Me kan de mooiste idealen koesteren maar ze kunnen pas gerealiseerd worden als er centen zijn. Zo zit onze maatschappij nog altijd in mekaar : op basis van economische maatstaven. Of u dat graag heeft of niet, het is een realiteit, die zwaarder weegt dan het glimlachend aanvaarden van de geglobaliseerde en multiculturele wereld.
Sommigen van de reageerders op deze blog gaan er inderdaad hard tegen aan. U noemt ze verzuurd : ik vind dat een flauwe en nietszeggende uitdrukking en een onterecht verwijt. Wij zijn allemaal bekommerd én cynisch omdat we, waar wij voor gewerkt hebben, zien wegsmelten als sneeuw voor de zon. En omdat we in Europa een godsdienst zien oprukken die in onze maatschappij gewoontes invoert die wij al lang achter ons gelaten hebben : de ongelijkheid man/vrouw, het afwijzen van onze wetenschappelijke kennis, het eenkennig terugvallen op de koran als oplossing voor alle problemen en de vermenging van religie en staat.
.
Noem mij eens een islamitisch land, Bart, waar een vreedzame, tolerante en gulle democratie gedijt ?
Al de oorlogen en problemen van de huidige wereld worden veroorzaakt door aanhangers van de islam. En ik heb nog nooit één moslim gehoord die een woord van afkeuring laat blijken voor wat zijn extremistische geloofsgenoten aanrichten. Toen de WTC-torens in New York in mekaar stortten, dansten mijn moslim-stadsgenoten in de straten. Neen, niet allemaal, maar ik heb achteraf van de anderen geen woord van excuus of spijt gehoord.
Bart, ik wens je een gelukkig, lang en gezond leven toe, wees vriendelijk (dat ben ik ook) maar niet naiëf ! Het hebben van een eigen mening, is iets anders dan het vasthouden aan het grote Eigen Gelijk. Maar een beetje eigen gelijk nastreven, is best in orde als je wil overeind blijven. Dat is de ervaring van vele ouderen.
Het ga je goed.
Ray
|
