 |
|
|
 |
|
|
| 06-04-2010 |
 Nog een Judasstreek van een beroepstjeef |
|
Bij "de redactie" alias de OOOO staat geschreven en gedrukt
dat de heer Eric Van Rompuy ,verkozene in het Vlaams Parlement, verwoed gordelaar en voorstander van een onderhandelde oplossing voor BHV, niet happy is met hetgeen hij zondagavond in de Panoramma uitzending zag en hoorde.
Dat sommige burgemeesters in de Vlaamse rand afspraken maken met bouwpromotoren om gronden en huizen aan Nederlanstaligen te verkopen en/of aan hen die de vaste wil hebben om zich aan te passen aan het Vlaams karakter van de gemeenten, vindt pezewever Eric V.R. NIET kunnen. Dit is discriminatie! Dit is koren op de molen van de Franstaligen ! Et alors ?
.
De burgemeesters proberen de Vlaamse indentiteit van hun gemeente te behouden tegen de Franstalige indringers door een voorkeurregel toe te passen voor de eigen Vlaamse kandidaat kopers/bouwers,maar volgens Van Rompuy heeft iedereen het recht daar te komen wonen. Blijkbaar heeft Eric V.R de column van stamgenoot Marc Eyskens gelezen en wou hij qua onderkruiperij niet onderdoen.
Ach die tjeven toch ... altijd maar collaboreren en heulen met de indringers.
Senior
|
|
|
|
|
|
| Gazet van Antwerpen : Wiskunde 10 op 10 |
|
Uit de onvolprezen Frut van 6 april 2010 over de Chinese mijnramp
In totaal zaten 135 kompels vast
Na 8 dagen zijn 114 kompels gered
Ze zoeken nog naar 40 vermisten
Want 135 min 114 is niet 21 maar 40
En nu naar de les Nederlands schreiven
|
|
|
|
|
|
| Tranen over Suid-Afrika (6) |
|
Politiek in Suid-Afrika
(Aflewering 6)
Die ANC
Aangesien slegs 9% van die land se bewoners blank is, word die politieke toneel natuurlik grootliks deur swart kiesers oorheers, en alhoewel alle partye amptelik “veelrassig” is, en daar nie teen enige groep gediskrimineer mag word nie, kan mens tog in die praktyk verskille opmerk. Daar is beslis sekere partye wat tradisioneel ‘n spesifieke kultuurgroep verteenwoordig.
Suid-Afrika se grootste politieke party, die ANC (African National Congress), bestaan wel uit alle rassegroepe, maar word deur Xhosas en Zoeloes (vanweë hul groot getalle) oorheers.
In 1994 het die ANC 12 237 655 stemme gekry, wat 62,65% van die totaal verteenwoordig het, en 252 setels in die nasionale parlement verdien het. In die daaropvolgende verkiesing van 1999 was die syfers: 10 601 330; 66,35%; en 266 setels. In 2004 was dit: 10 880 915; 69,69%; en 279 setels. In die laaste verkiesing van 2009 was dit: 11 650 748; 65,90%; en 264 setels.
Weens die swartes se vermoë om vinniger aan te was, en die blankes se steeds kleiner wordende getalle, is die verskil tussen swart en wit elke jaar groter. Daar was ‘n tyd in die verlede dat die Afrikaners ‘n meerderheid in eie gebied was, maar op die oomblik is dit slegs in ‘n beperkte gebied om die hoofstad Pretoria, waar daar méér blankes as swartes is. Die dorp Orania in die Noord-Kaap, wat langs die Oranjerivier lê, het slegs blankes, maar die gebied is nog nie onafhanklik nie, en die ANC-regering kan dit enige tyd as onwettig verklaar.
Die ANC is op 8 Januarie 1912 in Bloemfontein gestig. Sy eerste leier was John L Dube. Daarna was dit: Sefato Makgatho; Zaccheus Mahabane; Josiah Gumede; Pixley ka Isaka Seme; Zaccheus Mahabane; Alfred Xuma; James Maroka; Albert Luthuli; Oliver Thambo (1967 – 1991); Nelson Mandela (1991 – 1997); Thabo Mbeki (1997 – 2007); en Jacob Zuma (2007 – ).
Aanvanklik het die ANC van “vreedsame verset” gebruik gemaak. In 1961 het Albert Luthuli die Nobelprys vir vrede ontvang. Op sy aandrang word die “Anti-apartheidsbeweging” kort daarna in Londen gestig, en internasionale druk op die Nasionale Partyregering begin met alle mag toe te neem. Ook die Afrikaners se stamlande in Europa, het met ‘n kulturele boikot begin. Dit het tot gevolg gehad dat Nederland en België alle taal- en kultuur-samewerking met Suid-Afrika gestaak het. Belangstelling in die Nederlandse taal in Afrikaanse skole het ook vinnig gekwyn, en daar het ‘n haat en afkeur in “alles wat Nederlands was” in Suid-Afrika ontwikkel.
In 1963 het Nelson Mandela en ander ANC-leiers die gehate Umkhonto we Sizwe (MK) gestig, om tot die gewapende stryd toe te tree. Hy, Mandela, het gesweer om die blanke ras in Afrika geheel en al uit te wis!
Op 11 Julie 1963 is Nelson Mandela en 18 ander ANC-leiers op die plaas “Lilies Leaf” by Rivonia naby Johannesburg in hegtenis geneem en na Robbeneiland verban.
Na 27 jaar, in 1990, is Mandela van Robbeneiland af na die Victor Verster-gevangenis naby Die Paarl en Franschhoek oorgeplaas. Hy is kort daarna vrygelaat, en op 27 April 1994 het Mandela die eerste swart president van Suid-Afrika geword.
Peter
|
|
|
|
|
| 05-04-2010 |
| Suid-Afrika en de Europeanen door Ropie |
|
Beste Erica,
Uw medevoelen met de blanke Suid-Afrikaners siert u. Alleen vrees ik dat u, zoals de meeste meelevende Europeanen 'n denkfout maakt. U schrijft:"Moeten we hen helpen om naar Europa terug te keren of moeten we ze helpen in hun strijd daar ter plaatse? "
Kijk, dat "naar Europa terugkeren", dat klopt niet. De blanke Zuid-Afrikanen zijn en v o e l e n zich zeker NIET Europeaan! Zij voelen zich Afrikaan zoals de zwarte Afrikanen. Hun families wonen al 'n tiental generaties daar en zij hebben meestal helemaal geen binding meer met Europa.
De meeste Afrikaners wensen niets liever dan in Zuid-Afrika in alle rust te kunnen blijven wonen, zo mogelijk in een eigen gebied met zelfregering. De laatste 10, 15 jaar zijn er echter tienduizenden Afrikaners, vooral jongeren, geëmigreerd. Slechts heel weinigen komen naar Europa, hun voorkeurslanden zijn Australië, Nieuw-Zeeland, Canada, de VS, enz.
De mensen die het kunnen, emigreren omdat er voor hen en voor hun kinderen geen of weinig toekomst is in Zuid-Afrika maar ook omwille van de criminaliteit in het 'nieuwe democratische (hm, hm) Zuid-Afrika'. Nee, Erica, als je zou willen helpen, zal je de mensen in ZA zelf moeten helpen.
Momenteel is de toestand er gespannen, de blanken leven er op de toppen van hun tenen. Velen zijn bang dat de hel zal losbarsten eenmaal de wereldbeker voetbal voorbij is. En ze zijn er zich goed van bewust dat ze noch vanwege het officiële Europa noch vanwege de VS enige hulp moeten verwachten ...
Ropie
|
|
|
|
|
|
| De sukkels van de 0000 hebben iets ontdekt |
|
(archieffoto)
Natuurlijk nog nooit een woord over VL² bij de 0000 gehoord over de Vlaamse Leeuwenvlaggenzee bij wielerkoersen.
Buiten pretentieuze Wuyts over de "onnozelaars" met de Vlaamse Leeuwen toen er eentje tussen een de spaken terechtkwam van een ongelukkige renner en overmoedige actievoerder.
Nu er de bijde Ronde van Vlaanderen met een aantal belgische vodden gezwierd werd, is dit een spciale vermelding, interview en filmfragment waard bij de
Overbodige, Onwaardige, Openbare Omroep
|
|
|
|
|
|
| De Frut van Koekestad : RIP |
|
Vanmorgen kregen we de bevestiging van het nieuws dat we al geruime tijd verwachtten : "onze goede collega's van "de Frut van Koekestad" leggen definitief de drukpersen stil.
Wij hebben van dag 1 af direct een goede verstandhouding ontwikkeld met mekaar, zonder enige vorm van afgunst : wij waren complementair. Ik heb een zeer grote waardering voor het spitse talent van de hoofdredacteur, Marc. Een intelligent, origineel man, een meester van de milde ironie, een vlijmscherp observator en een genadeloos analist van de kleine kantjes van de mens.
De opstellen van "Kareltje van 't statsschool" waren pareltjes van observatie en bij het lezen, schokten wij van het lachen. Wij hebben mekaar diverse malen ontmoet, in goede en in minder excellente momenten, met een spontane vriendschap die de klassieke collegialiteit overstijgt.
Het aanhouden van een webstek of een blog is geen simpele zaak, het is "een missie" om onze kroonprins te citeren. Marc gaat andere dingen doen. Misschien dat hij ooit terug op het net verschijnt. Als wij het vernemen, weten ook onze lezers het.
Bedankt, redactie van de Frut van Koekestad voor de vele lachbuien die jullie ons bezorgd hebben en voor de kameraadschap.
Ray, Hoofdredacteur Angeltjes
|
|
|
|
|
|
| Het godsdienstig kwartiertje |
|
Wij houden ons zelden bezig met de godsdiensten, omdat wij aanhangers zijn van de scheiding van kerk en staat en voor de rest laten wij ieder zijn overtuiging. Wij vrezen enkel dat bij verdere escalatie van het moslimfundamentalisme (wat statistisch onvermijdelijk is) het christelijk fundamentalisme zal uitbreiden. Zoals in Nederland waar een aantal Christen-Unie aanhangers zich goed voelen bij sommige ethische islam-stellingen.
Wie op termijn weer in verdrukking zal komen, zijn de "minsten van de minderen, de lageren dan honden, de a-religieuzen, agnosten en atheïsten". Of zoals een gematigde en wijze Egyptenaar mij ooit zegde : "Vertel nooit dat je niet in god gelooft, want wij mogen je op staande voet doden". Prettige vooruitzichten : men zegge het voort, urbi et orbi.
Allah : "Ik zal angst zaaien in de harten van zij die niet geloven. Daarom, sla hun hoofden af en sla elke vingertip van hen af" (Koran 8:12)
Mohammed : "Bevecht ieder die voor de voeten loopt van Allah en dood zij die niet in Hem geloven" (Ibn Ishaq 992)
Jezus : "Bemin uw evennaaste als uzelf"
|
|
|
|
|
|
| Heropstanding in Palestina |
|
Een door Israëlische soldaten neergeschoten 15-jarige Palestijn, Al-Farmawi, is levendig naar huis gekeerd: hij is waarachtig “heropgestaan”. Palestijnse bronnen hadden, zoals gebruikelijk, foutieve berichten de wereld ingestuurd. Het “passieverhaal” kreeg een andere wending toen de jongen ineens heelhuids thuis aankwam.
Wat was er gebeurd?
Hulpverleners hadden dinsdag bekend gemaakt dat de jongen bij een protestactie aan de grens door Israëlische soldaten was neergeschoten. Het Israëlisch leger ontkende – ze hadden – in een poging om de protestactie uiteen te drijven – voor de voeten van de betogers geschoten. Niemand werd daarbij geraakt.
In werkelijkheid was de jongen meerdere dagen in een smokkeltunnel naar Egypte vastgeraakt.
Palestijnse bronnen maakten intussen bekend dat de jongen “mogelijk” bij interne meningsverschillen om het leven was gekomen. Later verklaarde het Palestijns ministerie van gezondheid dat ze foutieve informatie ontvangen hadden en dat er geen lijk gevonden was.
Nog maar eens een voorbeeld van de gestructureerde foutieve beeldvorming die de Palestijnen over de Israëliers verspreiden. Ze doen er immers alles aan om de internationale pers te doen geloven dat de Israëliers schietgrage moordenaars zijn…
Bron: PI - bewerkt/vertaald door Floriaan Terbeke
|
|
|
|
|
|
| Vlaamsnationale radicalen en islamfundmentalisten één front ? |
|
Als we Tom Naegels in De Standaard van 2 april 2010 en die zelfde avond op de door ons allen gesubsidieerde VRT, mogen geloven zou er nog iets moois kunnen groeien tussen Voorpost enerzijds en enkele tientallen salafisten anderzijds.
Naegels wou ook zijn stem laten horen in het debat rond de belemmering van de lezing van Benno Barnard met als titel “Leve God, weg met Allah” op 31 maart aan de UA.
Geef toe, de titel is wat provocerend, maar dat moet kunnen in onze Westerse maatschappij. Alleen marginalen zouden zich hier tegen verzetten en hier steekt hij de salafisten in 1 zak met Voorpost, NSV, KVHV en AFF. Ik zou hier eerlijk waar niet graag tussen zitten, maar zie het ook niet zo gauw gebeuren. Zowel op de website Sharia4Belgium als de website van Vlaamsnationale radicalen kan je een pleidooi vinden tegen de koning en tegen de premier van België, maar hier houdt de vergelijking ook op al pakt Naegels met nog wat demagogische sloganpraat uit als “gevoeligheid aan kaakslagen “ en “ flirten met nazisme en fascisme”. Zowel wat inhoud, stijl als bedreiging betreft is er een immens verschil tussen wat hij “Vlaamsnationale radicalisme” en het “islami(s)tische radicalisme” noemt.
De Vlaamse Beweging is een seculiere bevrijdingsbeweging, een verzetsbeweging van de lokale bevolking tegen verdringing en onderwerping door vreemde overheersers. Het islamitische radicalisme is een imperialistische, totalitair Godsdienstige niet-eigen overheersingbeweging, dus juist het tegenovergestelde.
In tegenstelling tot oproep tot doodslag en zelfmoordterrorisme wordt er bij acties en protestmanifestaties van Voorpost, NSV, KVHV steeds expliciet opgeroepen tot orde, kalmte en geweldloosheid. Ik was persoonlijk aanwezig bij de “ in het honderd sturen” van de Belgische opera “De Stomme van Portici”. Dat was in tegenstelling tot wat Naegels in de Standaard beweert een nauwkeurig vooraf beplande actie van het op een bepaald ogenblik zingen van de Vlaamse Leeuw, waarna de actievoerders ordelijk de zaal hebben verlaten en de opera gewoon verder is kunnen gaan… heel anders dan de voordracht van Benno Barnard die men heeft moeten afgelasten uit vrees voor meer geweld. De moordenaar van Theo Van Gogh was per slot van rekening ook “geen massa”.
Het protest dat uitgaat van de radicale Vlaamse Beweging is misschien wel ( mag ik hopen) een gevaar voor België, maar zoals Naegels dan ook stelt geen gevaar voor onze democratie, omdat het er deel van uitmaakt en gericht is op de vestiging van een Vlaamse republiek.
Het Islamfundamentalisme is zowel een gevaar voor het seculiere België als voor de democratie daar het gericht is op de vestiging van een Islamitische theocratie, een staatsvorm, die lijnrecht tegenover een democratische staatsvorm staat en waar wij ons niet wensen aan te onderwerpen.
Ik wens jullie allen een vrolijk Paasfeest, geniet van de klokken en schiet niet op de klokkenluiders !
Rita De Bont
4 april 2010
|
|
|
|
|
|
| Vlaanderen (door Johan) |
|
|
Vlaanderen
|
je overvloed is op aan het drogen
je wordt door parasieten leeggezogen
je regeerders duwen je naar beneden
terug naar je grauwe verleden
zal er ooit eens iemand op gaan staan
om de hand aan de ploeg te slaan
of om het zwaard te hanteren
om onze vrijheid te forceren
zal men in eendracht uw lof nog zingen
kan men alle krachten nog eens dwingen
SAMEN voor onze vrijheid te gaan
en te scheiden van die bedelende haan |
Johan
|
|
|
|
|
|
| Wil u weten hoe het asielbeleid werkt ? Par ici ... |
|
Het Fedasilhoofdbestuur groeide tot 150 medewerkers. Een waterhoofd voor een opvangnetwerk dat amper staande bleef onder het gewicht van te veel asielzoekers. De nieuwe directeur-generaal bezweek en vertrok na een halfjaar ziekteverlof, met stille trom en een mooie ontslagregeling. Bob Pleysier, ex-directeur en opdrachthouder van het federaal agentschap voor de opvang van asielzoekers (Fedasil), schrijft opvangcrisis op conto van wanbeheer en machtsmisbruik door Franstalige socialisten.
250.000 euro aan dwangsommen, 1 miljoen euro aan hotelrekeningen, een toenemend aantal asielaanvragen en een budget dat van 250 tot 350 miljoen is opgelopen: Bob Pleysier ziet de opvangcrisis steeds verder uit de hand lopen. Het gevolg, schrijft hij, van flagrant machtsmisbruik en wanbeheer door Marie Arena en haar opvolgers.
Drie jaar geleden begon de PS zijn machtsgreep op het asielbeleid. De annexatie van Fedasil (het agentschap voor de opvang van asielzoekers) via de ministers Arena en Dupont was daarbij een belangrijke koevoet. Dat die strategie zou uitmonden in een nooit geziene opvangcrisis, een ontsporing van het budget en een algemene apathie in de opvang, was wellicht niet bedoeld, maar is geklasseerd als collateral damage.
Marie Arena, zot van glorie, gediplomeerd in onkunde
Minister Arena wilde eerst en vooral een wet met haar naam. Er moest een 'opvangwet-Arena' komen die in gulden letters de rechten van de asielzoekers zou vastleggen. Maar de geschiedenis haalde de charmante bewindsvrouw in en de wet werd uiteindelijk met minder bling bling gepubliceerd door minister Dupont. Die creëerde daarmee vooral een hindernissenparcours voor de asielopvang en bovendien de basis voor de dwangsommen die Fedasil nu dagelijks mag betalen.
Isabelle Küntzinger (PS) vervangt Pleysier : " Je t'aime encore plus quand tu n'es pas là" (Frans chanson uit de oude doos)
En dan moest het eigenzinnige Fedasil naar de hand gezet worden. Consultancybureau Deloitte mocht voor een miljoen euro aantonen dat een probleemloos werkend agentschap dringend aan herstructurering en een nieuw directiecomité toe was. De directeur-generaal (ondergetekende) werd weggedetacheerd (met behoud van wedde) en vervangen door de PS-getrouwe adjunct-directeur Isabelle Küntziger (met fikse verhoging van wedde). Directeur Communicatie Mieke Candaele, met Open Vld-signatuur, werd gedegradeerd (met behoud van wedde) en aan de zijlijn gezet. Minister Dupont promoveerde een kabinetsmedewerkster tot tweede in lijn.
De opvolgers - eerst opnieuw Marie Arena, waarvan zelfs Di Rupo begreep dat er grenzen zijn aan het fatsoen, en nu Philippe Courard - bleven als staatssecretaris sporen op de PS-partijlijn. Dat mocht wat Vlaamse koppen en federaal geld kosten. Premier Leterme (CD&V) en zijn tijdelijke stand-in Van Rompuy lieten begaan. Meer zelfs, de lastige Open Vld-minister van Migratie Turtelboom werd van het dossier gehaald en het asielbeleid werd op het politiek gewestplan ingekleurd als privéterrein voor PS en CdH. Twee jaar werk van de minister werd vakkundig uitgevlakt.
En in Fedasil werd de zuivering verdergezet. Joan Ramakers, de directeur Opvang, die aan de wieg stond van alle georganiseerde asielopvang in België, bedenker van de Rode-Kruisopvang en van het spreidingsplan voor de OCMW's en inspirator van opvangcentra in Kapellen en Ekeren, werd weggedegradeerd uit het hoofdbestuur naar het verre Arendonk. Verder kon niet want dan zat hij in Nederland.
En in de plaats kwam een stoet ambtenaren. Het Fedasilhoofdbestuur groeide tot 150 medewerkers. Een waterhoofd voor een opvangnetwerk dat amper staande bleef onder het gewicht van te veel asielzoekers. Dus opnieuw consultants om de "beslissingsprocessen te faciliteren". De nieuwe directeur-generaal bezweek en vertrok na een halfjaar ziekteverlof, met stille trom en een mooie ontslagregeling. Fedasil huurde een privébewakingsfirma in om met geuniformeerde spierballen die lastige asielzoekers van haar deur weg te bluffen.
Het komt allemaal in orde : de familie volgt.
Intussen hadden Wathelet en Courard een regularisatie à la Française in elkaar geknutseld met de onderhuidse instructie om genereus te regulariseren. Onechte arbeidscontracten mochten met de mantel der liefde bedekt worden en aan werkgeversorganisaties werd uitgelegd dat 'knelpuntberoep' een rekbaar begrip is. De hoogte van die regularisatiegolf kent Wathelet nu meer dan drie maanden na het afsluiten van de termijn, nog steeds niet. Een van de redenen daarvoor zou zijn dat die asielzoekers tegelijkertijd verschillende dossiers indienen en of vervolledigen en en passant nog een tweede, derde, tiende maal asiel aanvragen. Hij vergeet even dat PS en CdH-mandatarissen dat zelf adviseerden toen ze illegalen en hongerstakers in kerken gingen bezoeken. In 2009 was 25 procent van alle asielaanvragen een meervoudige aanvraag. Ter vergelijking: in Nederland was dat 11 procent.
Leiding Fedasil is in goede handen
Uiteraard deed die bestuurlijke laksheid ook het aantal nieuwe asielaanvragen in België onrustwekkend stijgen. In februari 2010 waren er 1.726 eerste asielaanvragen. Een jaar eerder waren het er 749. De dossierachterstand bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen bedroeg in februari 2009 nog 5.460 maar verdubbelde op een jaar tijd tot 10.945.
En Fedasil zakt intussen verder weg in het moeras. Staatssecretaris Courard stelde er een Letermediscipel aan als crisismanager, al moest die zijn titel afzwakken tot 'afgevaardigde' om niet de illusie te wekken dat er een crisis was, laat staan dat hij die moest 'managen'. In drie jaar tijd en met de steun van P&O, Deloitte en andere luchtmakers hielpen de opeenvolgende PS-beleidsmensen het moeizaam opgebouwde opvangnetwerk van de kant in de sloot. De opvangcrisis die in 2008 begon wordt dag na dag erger. De overheid betaalde in januari zo'n 250.000 euro aan dwangsommen aan asielzoekers zonder dak maar met een goede advocaat, en 1 miljoen euro aan hotelrekeningen. Enkele slimme Brusselse hoteleigenaars worden slapend rijk. Het jaarbudget voor asielopvang is in de jongste maanden opgelopen van 250 tot meer dan 350 miljoen euro. En aan het eind van de rit staan er dan nog honderden asielzoekers op straat. Nu de Brusselse opvangorganisatie Samu Social op zomeruur overschakelt, komen er daar nog honderden bij.
Deze week besliste het directiecomité Fedasil om de directeur ICT te ontslaan. Na zeven jaar trouwe dienst en een goed parcours heeft het tweekoppige directiecomité vastgesteld dat hij niet voldoet. Nog een Barbertje dat moet hangen. En intussen kraaien Wathelet en Courard, niet gehinderd door cijfers of deskundigheid, dat "het Belgische asielbeleid werkt".
@ de Morgen - Bob Pleysier
|
|
|
|
|
|
| Vlaanderen verdedigt zich vooral tegen het franskiljonisme |
|
Sommige gemeenten in de rand rond Brussel, zoals Vilvoorde, Gooik en Overijse, hebben afspraken gemaakt met bouwpromotoren om nieuwe woningen bij voorkeur te verkopen aan Nederlandstaligen.
Dat blijkt uit een reportage van het VRT-programma Panorama dat zondagavond te zien is. Het gaat om mondelinge afspraken, waarvan niets op papier zou staan, zo luidt het. Maar de afspraken worden in de reportage onder meer door burgemeester Michel Doomst van Gooik bevestigd.
Promotoren van grotere bouwprojecten wordt vriendelijk verzocht, enkel reclame te maken in het Nederlands. Ook wordt hen gevraagd een lijst met kandidaat-kopers door te geven aan het gemeentebestuur.
De gemeentes zelf screenen de lijst en gaan dan na of de anderstaligen bereid zijn om Nederlands te leren. Als blijkt dat een kandidaat-koper geen Nederlands wil leren, wordt de bouwpromotor verzocht om aan anderen te verkopen, aldus de VRT. Volgens de burgemeesters is de praktijk te verdedigen om het Vlaamse karakter van de gemeente te kunnen vrijwaren.
Bouwpromotoren zijn niet verplicht mee te werken, maar zouden wel hun medewerking verlenen, zo leert de reportage.
Bron : Het Nieuwsblad
|
|
|
|
|
|
| Paters van Scheut zenden twee nieuwe missionarissen uit |
|
Pater Stefaan en Pater Yves vertrekken naar respectievelijk China en Japan. Pater Yves is ijverig in de weer om "Aziatisch" te spreken, zoals hijzelf zegt. Maar eerst vertelde hij een mopje over een Chinees en een Neger.
"Ik zit verleden week in een kroeg, komt er een Chinees binnen. Achter de bar staat een vrij forse neger. Afijn.. de chinees loopt richting bar en zegt: "Hé, vuile teling nikkel, een bieltje!". Ik schrik me kapot en denk nog: "Dat wordt herrie." De barman vatte het echter nogal laconiek op en gaf de chinese man z'n biertje. Zo'n tien minuten later komt hij weer naar de bar: "Hé, teling nikkel, geef mij nog een bieltje!" De barman begint zich te irriteren, maar houdt zich in en geeft de man wederom een biertje. Een kwartiertje later; zelfde voorval. De barman is het echter zat en zegt tegen de Chinees: "Ga jij maar eens achter de bar staan. Dan zal ik binnen komen en voordoen hoe je een biertje besteld." Zo gezegd zo gedaan, ze ruilen van plaats. De grote neger komt naar de bar en vraagt: "Mijnheer, zou ik van U een biertje mogen?", waarop de Chinees antwoord: "Solly, voor Nikkels geen biel."
|
|
|
|
|
|
| In onze brievenbus : Integratie volgens Angeltjes is niet evident |
|
Fu, Bu, Lu en Chu zijn 4 Chinese vrienden. Ze zijn van plan naar Amerika te emigreren. Van hun Antwerpse Chinese kennissen die zich volledig aangepast hebben aan onze samenleving en zelfs regelmatige lezers van Angeltjes zijn krijgen ze dan ook de raad zich zo snel mogelijk te integreren in de USA.
Na hun aankomst gaan ze dadelijk aan de slag en veranderen hun naam. Bu word Buck, Lu word Luck, Chu word Chuck. Fu is kwaad op Ray en terug naar China vertrokken.
Willy
|
|
|
|
|
|
| Tranen over Suid-Afrika (5) |
|
Mandela de eerste zwarte president, De Klerk de laatste blanke president met hun Nobelprijs
Politiek in Suid-Afrika
(Aflewering 5)
Vir diegene wat ‘n vrye, onafhanklike Boererepubliek nagestreef het, was Generaal Jan Smuts en mnr F W de Klerk die grootste volksverraaiers van alle tye.
In 1910 was dit Jan Smuts wat sy volk verraai het deur in feitlik alles vir Engeland ter wille wou wees, en wat selfs sover gegaan het om aan die polisie opdrag gegee het om op blanke mynwerkers te skiet toe dié in 1922 aan ‘n staking om hoër lone en beter werksomstandighede deelgeneem het. Dit was ook Jan Smuts wat, tydens die WOII, Duitsers in Suid-Afrika, asook Afrikaners wat “onder verdenking gestaan het” in strafkampe laat toesluit het. Diegene wat na Europa vertrek het en aan WOII deelgeneem het, is ryklik deur die regering beloon, maar diegene wat neutraal gebly het, en wat in Suid-Afrika agtergebly het, is met die grootste agterdog bejeen. Smuts was, saam met die Engelssprekendes in sy kabinet, vir vele apartheidswette verantwoordelik. (Dr Verwoerd was dus nie die “Vader van Apartheid”, soos wat hy binnelands en buitelands bekend geword het nie. Die regering in Suid-Afrika is deur die Britse regering in Londen opdrag gegee om sekere apartheidswette in te stel).
Mnr F W de Klerk, wat Suid-Afrika se laaste blanke president was, het begin bang word vir die swart leiers se dreigemente. Hy het vergeet (of miskien nooit geweet) dat die Boerevolk al dikwels in die verlede in die moeilikheid was, en dan daaruit ontsnap het. Die Boerevolk is ‘n gelowige volk, wat op sy Skepper vertrou. Die bekendste voorbeeld van die Boerevolk se vertroue in God, is die “Slag van Bloedrivier op 16 Desember 1838”, toe ‘n oormag van 10 000 Zoeloes deur sowat 300 Boere afgeweer is. Daar was vele ander gevalle van oormagte (teen die Xhosas en die Engelse) wat deur die Boere verslaan is, nadat die volk hom teenoor hul Skepper veroodmoedig het.
De Klerk het die volk mislei deur die valse belofte te maak dat hy met die swartes wil onderhandel, en dat die volk moet stem “vir of teen ‘n beter Suid-Afrika”. Hy het gesê “Suid-Afrika is finansieël bankrot,” en “Suid-Afrika staar ‘n burgeroorlog in die gesig waarin die swartes die blanke minderheid sal uitwis”. In 1990 was die blankes egter in ‘n veel sterker posisie as vandag (2010), en vir die meerderheid blankes was die sogenaamde burger-oorlogfoefie nie ‘n probleem nie. Indien daar ‘n oorlog sou moes uitbreek, sou die blankes hul opponente gestoomroller het. Maar, ‘n oorlog sou nie nodig gewees het nie. De Klerk moes eenvoudig die land in 2 verdeel het, en een deel tot onafhanklike Boererepubliek uitgeroep het.
Hy het op feitlik alle eise van die swartes toegegee, en die eise van sy eie mense geïgnoreer. Sowat 80% van alle blankes is vandag ontwapen, terwyl ‘n groot persentasie swartes onwettiglik oor ongelisensieerde vuurwapens beskik. Die meeste swartes besit selfone (mobiletjes), en indien ‘n oorlog aangekondig sou word, kan duisende swart taxi-bussies, binne ‘n paar minute, gewapende terroriste van Soweto af (Soweto is ‘n groot swart woonwijk, suidwes van Johannesburg) na die ganse Gauteng Provinsie vervoer. Mobiele telefone maak dit moontlik vir die massas om blits vinnig te mobiliseer. Nie alle blankes besit huistelefone of selfone nie.
Nelson Mandela (wat nog nie amptelik geweld afgesweer het nie, en wat gesweer het hy gaan die blankes uitroei) is in 1992 vrygelaat; die Kommunistiese Party, en ander terroristiese bewegings, is ontban; en die blankes is as’t ware soos slagskape vir die wolwe gegooi. In 1994 het die blankes ALLES verloor wat ooit aan hom behoort het. Van De Klerk se beloftes van “Wigte en Teenwigte”, aparte skole, aparte hospitale, aparte woonwijke, ensovoorts, het daar niks gekom nie.
Die ANC het die regering oorgeneem en die blankes as tweederangse burgers verklaar. “Ons is nou slawe in ons eie vaderland,” het ‘n regse Afrikanerleier verklaar.
Peter
|
|
|
|
|
| 04-04-2010 |
| Mortsel, 5 april 1943 |
|
Op maandag 5 april 1943 was ik als jonge knaap met de bomma en nog enkele vrouwelijke familieleden op uitstap bij kennissen in Lint, die in een bungalow woonden met een boomgaard eromheen en een groententuin. Lint is een landelijke gemeente bij Hove en Mortsel, nauwelijks 13 kilometer buiten Antwerpen.
In de namiddag ontstond er plots onrust toen zware vliegtuigen overgevlogen kwamen, die wij maar al te goed kenden : Amerikanen die in konvooi Duitsland gingen bombarderen. Even later echter weerklonken harde ontploffingen. Iedereen liep de tuin in, men wees mekaar onder luid geroep de rookpluimen aan in de verte en reageerde verschrikt op de knallen die veroorzaakt werden door het Duitse afweergeschut van de Flak en de neerstortende bommen. In allerijl werd het bezoek afgebroken en we holden naar het station van Lint waar een grote drukte heerste. Ik herinner mij enkele Duitse militairen die schreeuwden tegen mekaar.
Toen een trein richting Antwerpen uit Mechelen voorreed op het mini-perronnetje, was de chaos compleet. Schreeuwende mensen renden door mekaar heen. Reizigers haastten zich om uit te stappen en anderen, onder wie ons familiegroepje, probeerden duwend en trekkend in te stappen. Ik werd door een openstaand raam een compartiment ingetild door een onbekende man maar na enkele ogenblikken belandde ik in de veilige armen van bomma, de familiechef, die als een ontembare leeuwin haar groepje bijeen hield.
Ik heb het toen allemaal niet beseft maar wij waren de onvrijwillige getuigen geweest van het gruwelijke bombardement dat door de Amerikaanse luchtmacht uitgevoerd werd op Mortsel-Oude God. Hun doelwit waren de Erla-fabrieken (voorheen eigendom van de autoconstructeur Minerva) nabij het vliegveld van Deurne, waar Duitse jachtvliegtuigen hersteld werden. Door een nooit opgehelderde vergissing, kwamen de bommen terecht op het centrum van de stad Mortsel. Slechts enkele raakten doel en Erla werd gedeeltelijk beschadigd. De Amerikaanse militairen handelden zoals zij dat gewoon waren boven het vijandige Duitsland : ook als de doelwitten niet juist waren, werden àlle bommen gelost.
Mortsel stond in lichterlaaie en was bedolven onder het verstikkende stof van meer dan 1250 vernielde huizen. Vier scholen werden getroffen : Sint Ludgardis, Sint Vincentius, Guido Gezelle en les Abeilles. 209 jonge kinderen lieten het leven. Enkele klassen verloren in één klap al hun leerlingen. Vele slachtoffertjes werden verstikt onder het puin en het stof. Een groepje dat had kunnen onsnappen liep in huilende paniek naar een andere school om te schuilen en werd onderweg neergemaaid door een bom. In totaal vielen er die dag 963 doden en 1300 gekwetsten.
De versluierde lucht trilde van de heftige schokken, het gehuil van de slachtoffers mengde zich met het scherpe motorengejank van de Duitse jachtvliegtuigen die op zoek waren naar achtergebleven of mogelijk nieuwe bombardementsvliegtuigen.
Getuigen vertellen dat in de bomen mensen hingen en dat overal verspreid ledematen lagen, mensen strompelden of liepen als gekken, huilend en bebloed door de straten in totale zinsverbijstering. Het waren voornamelijk Duitse militairen die in allerlei vracht- en gewone wagens de eerste slachtoffers probeerden te evacueren. Politie en brandweer deden wat zij konden. Uit de omliggende gemeenten kwamen mensen toegestroomd alsook vele familieleden die bezeten door angst en paniek op zoek togen naar hun naasten. Het ergste waren de vele moeders en vaders die nabij de scholen samenstroomden wanhopig op zoek naar hun kinderen. Sommigen hebben bij deze onvoorstelbare ramp hun volledige kroost verloren.
Het verdriet overheerste maar de woede op de geallieerden was er niet minder om. De meeste burgers die geen partij durfden kiezen zoals steeds bij oorlogen of conflicten, bleven naar buiten toe neutraal maar vervloekten inwendig de moordenaars van hun kinderen en geliefden.
Dit jaar zal bij de jaarlijkse herdenking de Amerikaanse ambassadeur aanwezig zijn. Het is de eerste keer dat Amerika een officiële blijk van medeleven geeft. Mortsel is het slachtoffer geweest van een vergissing, eufemistisch bestempeld als "friendly fire". In 2004 kreeg de stad een vorm van erkenning, maar ze werd vergeten bij de uitreiking van de oorlogskruisen.
Een woord van verontschuldiging van de kant van de Amerikanen verandert niets aan de feitelijkheid, het zou een blijk van menselijkheid zijn.
Ray
Nawoord
Op 13 oktober 1944, geen anderhalf jaar later, sloeg in de Schilderstraat te Antwerpen de eerste Duitse V-bom in. Op 28 maart 1945 de laatste. In die periode vielen er 2910 doden, 50 vermisten en 5127 gekwetsten. Ook Mortsel kreeg toen nog eens 41 V-bominslagen te verwerken met 83 doden en 110 gekwetsten.
|
|
|
|
|
|
| Waarom er geen gematigde moslims bestaan. |
|
Tot in den treuren orakelen d'himmi's en politieke pamperaars dat de
meeste moslims geen extremisten, zijn maar gematigde lieden. Om kort te
gaan noemen ze deze groep dan ook de gematigde moslims. Sommige
gebruikers van deze uitdrukking zijn zelf moslim. Maar diegenen die dat
niet zijn, dwalen des te meer. Die laatste groep die subjectief geen
eigen belangen beschermt bestaat uit fantasten die zich het air van
objectiviteit aanmatigen maar niet eens de moeite hebben genomen eender
welk islam-kritisch boek te lezen. Het zijn dus met andere woorden
luiaards die woorden en begrippen in de mond nemen waarvan zij de
leugenachtigheid niet eens kunnen begrijpen bij gebrek aan informatie.
 
Deze groep behelst niet alleen naïeve en allicht ooit zelf bedrogen of
geïndoctrineerde linkse wereldverbeteraars, maar ook
pseudo-intellectuelen die zichzelf uitspraken veroorloven in navolging
van wat hen voorgekauwd werd door de media die zelf alles behalve
uitblinken in wetenschappelijke objectiviteit maar meestal gewoon de
spreekbuis zijn van politici die menen het volk te moeten mennen met
oneliners en andere indoctrinerende pulp van eigen ideologische makelij.
 
Zeggen dat een gematigde moslim een contradictio in terminis is vat de
realiteit weliswaar goed samen, maar verklaart niet waarom de meeste
moslims actueel nog geen extremisten zijn. De meeste moslims zijn
gelovigen en volgelingen van hun geestelijke leiders. Zij kunnen lauwe
moslims zijn, pro-forma moslims, overtuigde moslims in elke gradatie tot
en met slapende extremisten die met een posthypnotische suggestie kunnen
ontwaken om aldus gedrogeerd een vooraf geprogrammeerde wandaad te
plegen ongeacht de gevolgen.
  
De geestelijke leiders zijn echter nooit of uiterst zelden gematigd,
integendeel. Hun geopenbaarde religie laat dat niet toe. Hun heilig
boek, de Koran, is wat dat betreft uiterst duidelijk. De islam is niet
alleen een wervende religie maar tevens een imperialistische religie die
geweld niet afkeurt, ja zelfs goedpraat en rechtvaardigt.
De overleveringen die de bedienaars van de islamitische eredienst te
beschikking staan- men zou kunnen spreken over de islamitische
“theologie”- zijn uit hun aard en dus uiteraard doctrinair maar ook
ideologisch onverdraagzaam, want bij veronderstelling alles omvattend.
Het ontbreekt de islam dus aan elke vorm van verdraagzaamheid of zin
voor relativering. Ook aan de geringste, tenzij als tijdelijk politiek
middel ter misleiding van de ongelovigen en dat zijn alle
niet-islamieten. Voor islamieten vervangt de godsdienst de wet. De
godsdienst is voor hen de wet. De islam in tegenstelling tot de
godsdiensten gebaseerd op de Bijbel en de Thora principieel theocratisch.
Het is dus een absurde wensdroom islamitische geestelijken te kunnen
verwelkomen of opleiden die niet fanatiek en extremistisch zouden zijn
zonder een nieuw schisma in de islam te veroorzaken.
Afvalligen van de correcte islamitische leer -in het Christendom ooit ketters genoemd-
worden in de door de islam gecontroleerde territoria lijfelijk vermoord
of maatschappelijk volledig in quarantaine geplaatst. Iedereen kan
islamiet worden zonder noemenswaardige moeite, maar niemand kan er uit
stappen zonder grote risico's voor eigen welzijn, lijf en leden.
Dit kenmerkt alle religieuze fanatici en hun groeperingen ongeacht de
religie. Uit “het werk”, Opus Dei, de getuigen van Jehova en zeer vele
andere nog meer extreme sekten vertrekt men ook niet ongestraft.
Vergelijkingen met katholieke kloosterorden en sommige protestantse
obediënties mag men maken maar toch zullen deze mank lopen omdat in
tegenstelling tot de seculiere lekenstaat die de vrijheid van godsdienst
en eredienst als principe aanvaardt en verdedigt, de islam de staat
monopoliseert en de scheiding van kerk en staat verwerpt als zijnde
ontoelaatbaar respectievelijk verwerpelijk.
De ongecontroleerde dogmatische agressiviteit die van de wervende islam
uitgaat en er inherent aan is, sluit individuele gematigdheid in feite
uit. Moslims kunnen best gematigd zijn in hun alledaagse doen en laten
maar qualitate qua kunnen zij “als moslim” nooit gematigd zijn of
worden, zonder hun geloof te verliezen of afvallig te worden wat schier
onmenselijke inspanningen en buitengewone moed vergt.
De pseudo intellectuele betweters die in de media, kranten en
tijdschriften komen spreken over 'de modale gematigde moslim' zijn dus
leugenaars of achterlijke fantasten die zijn eigen verzinsels voor waar
aannemen en dat bovendien ook nog van de anderen eisen.
|
|
|
|
|
|
| Francis d'Hoobrouck van Aspre : Koekoek ! |
|
Waarnemend burgemeester Francis d'Hoobrouck van Aspre, een van de drie niet-benoemde koekoekburgemeesters uit de Vlaamse Rand, heeft weer toegeslagen. De inwoners van Wezembeek-Oppem vonden gisteren een brief in de bus over de commotie rond het Nederlandstalige gemeenteschooltje 'De Letterbijter', dat wou aansluiten bij het Vlaamse gemeenschapsonderwijs.
'Na lang aarzelen heeft het college beslist NIET in te gaan op die eenzijdige Vlaamse eis: wij zullen immers nooit toelaten dat Vlaanderen in onze gemeente kinderen opvoedt tot Vlaamse voorvechters', schrijft d'Hoobrouck van Aspre.
|
|
|
|
|
|
| Abu Imran |
|
Portret van Abu Imran, de man achter 'Sharia4belgium'
'Dat ik een haatprediker wordt genoemd, stoort mij niet. Omdat het niet klopt', zegt Abu Imran, het uithangbord van de extremistische moslimwebsite 'Sharia4belgium'. Over wie hij is, zwijgt hij in alle talen. En over zijn verleden bij de AEL van Abou Jahjah wil hij het al helemaal niet hebben.
"Ik ga niet zoals 'Bennooke' op elk televisiestation bleiten hoe onveilig ik me nu wel voel" Abu Imran, woordvoerder Sharia4belgium
'De boodschapper is niet belangrijk. Het gaat ons puur om onze boodschap', herhaalt Abu Imran elke keer weer wanneer hem een persoonlijke vraag wordt gesteld. En die boodschap is zeker overgekomen. Zijn groepering wil in ons land zowel de koning als de premier weg en vervolgens de sharia installeren, de streng-islamitische wet volgens de Koran op zijn engst en die bijvoorbeeld homoseksualiteit en overspel met de dood bestraft.
Sharia4belgium en vooral dan woordvoerder Abu Imran kreeg de afgelopen dagen de goegemeente over zich heen, toen ze een lezing van Benno Barnard verstoorden omdat die spotte met de islam. 'Ik ben de voorbije dagen verschillende keren met de dood bedreigd. Maar ik ga niet zoals Bennooke (zoals Abu Imram schrijver Benno Barnard steevast noemt, nvdr.) op elk televisiestation bleiten hoe onveilig ik me nu wel voel.'
'Bende idioten'
Verschillende gematigde moslims zoals de Antwerpse Groen!-politica Fatima Bali haastten zich vrijdag om afstand te nemen van wat het voor hen ook compleet onbekende Sharia4belgium allemaal beweert in naam van de moslims. 'Een kleine bende idioten, waar ik mij als moslim diep voor schaam', zei Mohamed Chakkar van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen over Sharia4belgium.
'Van die kritiek trekken wij ons niks aan', reageert een ontspannen Abu Imran. Hij heeft net het vrijdaggebed achter de rug. Dat Imran enkele jaren geleden lid was van de toen controversiële Arab European League (AEL) van Abou Jahjah, wil hij zich liever niet herinneren.
'Hij is ongeveer een jaartje lid geweest, heeft zelfs nog mee affiches geplakt voor de Moslim Democratische Partij (MDP) waarmee de AEL aan verkiezingen van 2004 deelnam', zegt AEL-voorzitter Karim Hassoun. 'Maar onze visies botsten, zonder dat het daarbij ooit tot een confrontatie is gekomen. AEL is voor een seculiere staat, Abu Imran is voor een religieuze. Daarop is Abu met nog enkele andere AEL-sympathisanten een eigen beweging begonnen. Dat is zijn goed recht, zolang alles binnen de grenzen van het wettelijke blijft.'.
Heeft Sharia4belgium veel leden? 'Het bestuur zelf telt maar een paar mensen. Maar ik sluit niet uit dat ze veel sympathisanten hebben, zeker na hun stunt van woensdagavond', zegt Hassoun.
Niet onderschatten
Over de privésituatie van Abu Imran is weinig bekend. Behalve dat hij 'ergens' in Borgerhout woont en vader is van een zoontje. Na enig aandringen geeft hij toe dat hij ooit lid was van de AEL. Maar hij wil er niet verder over uitweiden. 'Of ik de nieuwe Abou Jahjah ben? Geen commentaar. Wie ik ben, moet u desnoods maar aan de politiediensten vragen. Sinds een tijdje word ik constant gevolgd. Van mijn voordeur tot aan mijn werk en terug. In mijn vrije tijd geef ik lessen Nederlands aan moslims. Ook daar zijn al agenten opgedoken.'
'Ik zou de beweging van Abu Imran toch maar niet onderschatten', beklemtoont Peter Velle van het voormalige Vlaams comité voor ex-moslims. 'Mij valt op dat Sharia4belgium zeer goede contacten heeft met de Middenweg, een Antwerpse moslimjongerenorganisatie. Van de Middenweg is geweten dat sommige leden naar Pakistan reizen om daarna geradicaliseerd en vol agressie terug in de Antwerpse moskeeën op te duiken.'
Maar ook daar wil Imram niks over zeggen. 'Enkel onze boodschap is belangrijk, niet wie we kennen.' En, herhaalt hij: 'Wij zullen nooit de wet overtreden, nooit!'
Binnenkort wil Sharia4belgium campagne beginnen voeren op straat. De reden waarom dat nu pas gebeurt? 'We hebben gewacht tot het buiten wat warmer is.'
© 2010 Corelio
|
|
|
|
|
|
| Monsieur le curé leidt dubbelleven |
|
Een 52-jarige pastoor uit Namen is aangehouden wegens oplichting. De Congolees leed al tien jaar een dubbelleven en was zelfs getrouwd en vader van drie kinderen.
De man had tweemaal een aanvraag ingediend voor de Belgische nationaliteit, weliswaar onder een verschillende naam, geboorteplaats en geboortedatum. Daardoor kon hij op twee plaatsen aan de slag: op de sociale dienst in de Brusselse gemeente Elsene en als pastoor in Namen.
Volgens La Meuse wisten de kerk en zijn werkgever niets af van zijn dubbelleven. In 2000 stelde de huidige aartsbisschop André-Mutien Léonard de man aan als pastoor. Volgens de parochianen was hij vaak afwezig, had hij drie vrouwen in huis, waarvan hij beweerde dat het zijn zussen waren, en hield hij veel collectes. Hij was wel erg geliefd.
Het dubbelleven werd ontdekt na een tip van de Zwitserse autoriteiten. Daar had hij een studie gevolgd. Justitie in Namen werd twee keer ingelicht, namelijk in 2008 en 2009, maar de Congolees is nu pas aangehouden.
Tjonge, tjonge ...
Bron : vandaag.be
|
|
|
|
|
|
|
Deze blog leeft van de liefde, de wind en veel enthousiasme. U kan onze werking steunen via
banknr 610-5790800-88
IBAN BE56 6105 7908 0088
BIC DEUT BE BE
|
| Opera, Belcanto - Operette en populair klassieke muziek |
|
|
|
|
