Ze verscheen deze week even in beeld op televisie, onze bomma-jeugdrechter die haar laatste Vlinderpaleisjaartjes slijt en dan welverdiend van haar rust zal genieten met een meer dan behoorlijk maandcentje.
Ze heeft een uitspraak geveld de bomma, in het geval van een van de jongeren die behoorde tot het sekstet dat Guido de Moor belaagde, doodmepte en wat een aantal journalisten halsstarrig "het busincident" blijven noemen.
De meerderjarige deelnemer aan de moord kwam er van af met een schandalige voorwaardelijke straf, deze dader werd door bomma jeugdrechter bedacht met 150 uren werkstraf (hout sprokkelen, zoals Tjenne het noemt) en gedurende 15 uren moet hij de filosofische geschriften van Guido de Moor lezen en bestuderen.
Het was ons niet bekend dat de heer De Moor zijn gedachten en opvattingen neerschreef. Volgens de abjecte Humo-journalist (nu bij de Morgen) Douglas De Coninck stond er op de boekenplank bij de vermoorde man een serie werken over de Tweede Wereldoorlog, Hitler, en dat soort rechtse propagandaliteratuur. De abjecte werd op de vingers getikt door de Raad voor Journalistiek maar aan zoiets stoort niemand zich.
Los van het belachelijke van de strafmaatregel voor het jonge tuig (neen, niet jij, Douglas) , vraag ik mij af, aan wie zal verantwoording afgelegd worden van deze studie ? En wat indien de betrokkene glimlachend niets heeft verricht ? Hoe wereldvreemd is bomma om tot dergelijke uitspraken te komen ? Heeft dat mens enig vermoeden van wat er omgaat in de geest bij deze verloren jeugd die het leven instapt zoals Tarzan zijn jungle ?
Een prettige zondag toegewenst ; wij trekken naar de cinema.
Gedaan met de bevoorrechting voor vrouwen, wij achtergestelde mannelijke sukkels eisen ook onze boerka. En hij is er, vrienden, venten, afwassers, pantoffelhelden, ja-knikkers, bedfantasten : Walter van Beirendonck denkt aan ons. Kijk maar.
Als sommigen zich afvragen aan wie zij dit prachtige ontwerp danken, dat trouwens enorm geschikt is voor periodes dat onze contreiën geplaagd worden door fijnstof, hier een portret van uw weldoener, een van de Antwerpse top-mode-ontwerpers, Walter van Beirendonck (met speelmaatje)
Heeft ù iets tegen Wilders ?
Heeft u iets tegen Wilders ? Loop snel naar de politie om stoom af te blazen : zij nemen zorgvuldig nota van uw onvrede in een keurig proces-verbaal.
Het hoeft niet per se een écht vergrijp te zijn dat u wil aangeven, een "gevoel van puntje, puntje, puntje" volstaat. Een voorbeeld : u droomt er al enige tijd van uw grijzende lokken wat op te blonderen maar u vreest dat geburen, vrienden en familie u de rug zullen toekeren omdat zij u verdenken van een Wildersfan te zijn. U bent nu ingedekt door naar de politie te stappen en protest aan te tekenen tegen Wilders' smakeloze haartooi. De kans bestaat dat de rechter Wilders zal verbieden nog langer rond te lopen als een copie van Mozart.
Alle korpsen in Nederland hebben instructies gegeven om soepel om te gaan met mensen die zich al dan niet naar aanleiding van de koranfilm gekwetst, geschandaliseerd, in de halve maan getast voelen : oom agent is nu ook uw psychiatrische vriend.
"Politieagenten hebben het advies gekregen soepel om te gaan met aangiften die worden gedaan naar aanleiding van de Koranfilm van PVV-leider Geert Wilders. Dat betekent dat er ook aangiften moeten worden opgenomen als niet bewijsbaar sprake is van een strafbaar feit."
Dit is een zoveelste hoofdstuk in het boeiende boek "De lof der multiculturele zotheid".
Ray
Alweer onschuldigen opgepakt
Dankzij onze vrienden van de webstek www.hetvrijevolk.com die zich niet laten ringeloren door rechtse praatjesmakers, kwamen wij tot volgende ontluisterende lectuur in de Telegraaf :
De Spaanse autoriteiten zien islamitische militanten als de grootste bedreiging voor de veiligheid; meer nog dan de Baskische terreurbeweging ETA, die al decennia voor een eigen staat vecht. Veiligheid zal een belangrijk thema zijn in de aanloop naar de parlementsverkiezingen van 9 maart
Dit schandelijke artikel uit de Telegraaf werd geplaatst naar aanleiding van de arrestatie van 14 onschuldige moslims uit Pakistan en India Deze noeste nachtwinkeluitbaters en nijvere handelaren worden beticht terroristische activiteiten voor te bereiden in de racistische en separatistische stad Barcelona.
Laten we hulde brengen aan de veiligheidsdiensten van het land B die eveneens 14 mensen oppakten en ze de volgende ochtend onmiddellijk vrijlieten. B het land dat groot is omwille van zijn kleinheid.
Savat
Cathy Berx, nieuwe Antwerpse gouverneur
Voor ons hoeft het niet een nieuwe gouverneur, maar CD&V heeft alleszins een bekwame jonge vrouw aangeduid om Paulus op te volgen in de provincie Antwerpen op 1 mei, de 39-jarige Cathy Berx. Gefeliciteerd.
Helmstraat: korte straat met iedere 5m een ander perspectief. Moerstraat: wil ik wel wonen. Leeuwstraat: Veel groen te zien vanop de brug. Oude Zak: statige gebouwen, populaire naam. Pottenmakersstraat: toont verschillende stadia van heroplevende stad. Augustijnenrei/Spaanse Loskaai/Gouden-Handrei/Langerei: voor het water en achterkanten van aanpalende huizen. Sint-Annarei: weids. Strostraat: extreem expressieve muren (je vraagt je af hoe ze blijven staan) en wegdek. Jeruzalemstraat: in deze wijk vindt je nog huisvrouwen in hun deuropening . Korte Sint-Annastraat: hier rond de Sint-Annakerk heb ik leren hardlopen. Molenmeers (1): zicht op uitzonderlijke Jeruzalemkerk. Timmersmansstraat: ik heb inderdaad een zwak voor aftakelende huizen. Verbrand Nieuwland: in zelfde categorie als Moerstraat. Molenmeers (2): verbinding. Langestraat: groetstraat (in theorie). Predikherenrei (1): terras met uitzicht. Coupure: ga ook eens op sluizencomplex staan. Predikherenrei (2): met standbeeld van Marieke, naar lied van Jacques Brel. Boninvest: via Conzetsbrug naar zeldzame industriegebouwen in binnenstad. Violierstraat/Gapaardstraat: met mooi modern huis op hoek met Vizierstraat. Koningin Astridpark/Park/Gevangenisstraat: park met wisselend zicht, interessante aanpalende stapelbouw. Pandreitje: echte laansfeer. Huidenvettersplein: schildersplein. Blinde Ezelstraat: toeristen. Burg: met constructie van Toyo Ito. Het paviljoen wacht op zijn sloop, wat jammer is.
Nieuwjaarstoespraak van Eric Defoort van VVB
Hieronder volgt de tekst van Eric Defoort die in de Morgen becommentarieerd werd. Hebben de linkse CD-verkopers een andere tekst gekregen dan wij ?
Er blijven beslist onduidelijkheden bestaan in de manier zoals Defoort zich uitlaat. De man probeert iedereen te paaien en te winnen, niemand voor het hoofd te stoten en dat leidt tot meerdere interpretaties. "Het separatisme om het separatisme zegt mij niets" beweert de VVB-voorzitter, ja, wat moeten we met zo'n uitspraak ? Hij poogt daarmee een negatieve schaduw te werpen over de splitsing van België en tegelijk de separatisten knipogend te sussen met "gefundeerd separatisme spreekt me wel aan".
Voor de rest lijkt Defoort duidelijk gewonnen voor de zelfstandigheid van Vlaanderen, wat ons plezier doet. Tot hij finaal ... een lans breekt voor een confederatie Vlaanderen, Nederland, Wallonië, die plots uit de lucht komt gevallen. Ik bevroedde zowaar een stukje Joris van Severen in deze tekst. Hoe het VVB dit aan mekaar knoopt met streven naar moderne visie en gehengel naar links, is kronkelig. Ik weet dat voor velen de VVB een heilige koe is, maar laat ze dan in 's hemelsnaam duidelijk zijn en zich niet voordoen in diverse gedaantes en iedereen willen behagen. De bedoeling van Defoort lijkt me eerlijk, zijn verwoording is dat niet.
U oordeelt zelf maar :
Prof Eric Defoort, Gent 19 januari 2008
Een gelukkig nieuwjaar 2008 voor U allen. Dat is zo een van die blijde zinnetjes, en als voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging sta ik hier vandaag inderdaad als een blij man. Maar ik ben ook kregelig ongeduldig. Ik sta hier hoopvol, maar tegelijkertijd duikt wantrouwen steeds weer op.
Uiteraard, dames en heren, is het passend om op een nieuwjaarsreceptie te starten met het vreugdevolle. En dat vind ik in jullie aanwezigheid vandaag. Deze stemt mij hoopvol en maakt me beslister dan ooit om op de ingeslagen weg verder te gaan.
Waarover heb ik het wel? De Vlaamse Beweging is in de loop van de voorbije decennia langzaam, en bijwijlen in een snel tempo, in overwegende mate een aangelegenheid geworden van stromingen, individuen, organisaties die denken en handelen rechts tot uiterst rechts van het centrum. Een dergelijke positionering is binnen een democratie uiteraard volledig legitiem. Maar deze toenemende eenzijdige oriëntatie in de Vlaamse Beweging, die toenemende eenzijdige kleuring van de Vlaamse Beweging is inhoudelijk schadelijk en is tegelijkertijd een substantiële bedreiging voor de slagkracht van die Beweging die in de perceptie, met een toenemende geloofwaardigheid, door derden tot een exclusief rechtse tot uiterst rechtse aangelegenheid kan worden gereduceerd. En daarvan maakt men dan als het ware een wezenskenmerk.
De Vlaamse Volksbeweging wil hieraan remediëren. Ze heeft, mede via mijn verkiezing tot voorzitter, er bewust voor gekozen om niet alleen vanuit strategische, maar ook vanuit inhoudelijke overwegingen, die eenzijdige oriëntatie van de Vlaamse Beweging te helpen doorbreken. In dàt licht zie ik jullie uiteraard eminente, maar bovenal hoogst hoe zal ik het zeggen ? gevarieerde aanwezigheid als een blijde en belangrijke gebeurtenis. Jullie hebben allerhande opinies over ethische, sociale, economische, levensbeschouwelijke, politieke aangelegenheden, opinies die bijwijlen erg verschillen van elkaar indien al niet haaks op elkaar staan. Zo hoort het binnen een democratie, binnen onze democratie in Vlaanderen waar we, wanneer we het nodig achten, ook als harde tegenstanders van elkaar kunnen optreden. Maar uitgerekend jullie aanwezigheid hier illustreert perfect hoe, over soms heel diepe kloven heen, een bezorgdheid om en een inzet voor de welvaart en het welzijn van onze Vlaamse medeburgers door velen - langs verschillende wegen - kan worden gedeeld.
Links van het centrum stelt men zich uiterst schichtig tot beslist afwijzend op tegenover de Vlaamse Beweging, tegenover Vlaamse nationale bezorgdheden. De historicus in mij kent wel diverse oorzaken hiervan, en als de Vlaamse Beweging tot enige kritische zelfreflexie in staat is, dan weet ze dat ze hierbij in eerste rang niet met een beschuldigend vingertje naar derden moet verwijzen, maar integendeel het best aan een dichteres uit lang vervlogen tijden denkt: t is goed in t eigen hert te kijken .
Maar ik weet natuurlijk ook dat men links van het centrum in Vlaanderen vanuit een groot atavisme schrikbarend conservatief reageert op en omgaat met nationale problematiek, en het vertikt om wat meer naar het buitenland te kijken, naar Schotland, naar Catalonië met een geëngageerde Partit Socialista Catalan en een Esquerra Republicana di Catalunya, naar Frankrijk waar rechts tot uiterst rechts de socialiste Ségolène Royal er geen ogenblik van kunnen weerhouden om la nation een centrale plaats in haar programma, in haar denken en handelen te geven.
Ik beleef in dat verband het oprechte genoegen hier, op deze plaats, voor dit publiek, als voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging, te verwijzen naar de grote Jean Jaures, die in zijn moedertaal, en derhalve in het Frans, verkondigde: Un peu dinternationalisme éloigne de la nation. Beaucoup dinternationalisme y ramène. Op deze gedachte wil ik alvast samen met jullie het glas heffen, straks wel te verstaan, want eerst moet ik nog enkele bedenkingen kwijt die onmiddellijk bij de actualiteit aansluiten.
In het voorbije jaar 2007 beleefden we een primeur: nooit voorheen hebben we zon lang lopend, zon intens debat gekend omtrent de bruikbaarheid van België als bestuursniveau. En toch eindigde dat jaar 2007 bij mij op ontgoocheling, op wantrouwen, op opstandigheid m.b.t. het gebrek aan inzicht, aan koelbloedigheid en vooral aan durf bij Vlaamse onderhandelaars.
Ik heb niet een van hen horen antwoorden op Bart Sturtewagens scherpe vaststelling (DS, 18 december 2007): Als de ban op de vorming van een federale regering wegvalt, geven de Vlamingen hun belangrijkste hefboom af. Er is sindsdien een regering, en er is meteen ook geen hefboom meer.
De politicoloog van de KU Leuven, Bart Maddens, zette zich kort voor Kerstmis (De Morgen, 21 december 2007) in het spoor van Sturtewagen: De Vlamingen hebben een historische kans gemist om het zwaartepunt van de macht naar de deelstaten te doen verschuiven. In hogere Belgische kringen wordt er een zucht van opluchting geslaakt nu blijkt dat CD&V, als het echt spannend wordt, de Belgische staatsraison laat doorwegen.
Ik moet mij bij deze outen als een naïeveling. Ik beken hier, voor u, dat ik hoopte, en ook effectief even heb gedacht dat de Vlaamse christen-democraten en hun liberale collegas voor de Vlaamse staatsraison zouden opteren, dat ze eindelijk de toekomstgerichte ambitie zouden ontdekken om staatsdragende partijen voor Vlaanderen, voor de Vlamingen te worden.
Is het al te laat om het tij te keren? Mogelijks. Waarschijnlijk. Maar niet noodzakelijk! Nog is Polen niet verloren, klinkt het vol ontroerend voluntarisme in het nationale lied van een van de Europese lidstaten. Er is een nieuwe vervaldatum opgedoken, 23 maart 2008.
De Vlaamse onderhandelaars kunnen tot Pasen heel concreet nadenken waarheen hun solidariteit in eerste rang moet gaan. Ik ken iemand die hen in die materie heel goed kan oriënteren: Elio di Rupo. Niet een of andere communautaire scherpslijper en geliefd stereotiep bij bepaalde journalisten - maar Siegfried Bracke, hoofdredacteur van de VRT-nieuwsdienst, wist onlangs te vertellen: Di Rupo kiest voor Wallonië, dat is zijn horizon. Daar spelen niet alleen de volgende verkiezingen, daar speelt ook zijn solidariteit ( DM, 22 december 2007).
Ter wille van het communautaire evenwicht een niets zeggende notie en daarom momenteel een zeer geliefde verwijs ik de Vlaamse onderhandelaars ook naar een van de grote wijzen, Herman Van Rompuy. Nood breekt wet bazuinde hij onlangs in onze kwaliteitspers. Natuurlijk weten we allemaal dat wijze Herman dergelijke anarchiserende incivieke kreetjes over het breken van wetten alleen maar durft slaken als het om Belgische noden gaat. Maar het opent toch perspectieven want ook Vlaamse noden zijn noden. Of niet soms Herman?
Dames en heren, ik kan het hier niet uitvoerig hebben over die zaken die de Vlaamse Volksbeweging niet kan aanvaarden, die ze onder geen enkele voorwaarde ooit zal aanvaarden.
Aan de huidige grenzen van Vlaanderen kan niet geraakt worden, en wie zich inschrijft in een gemeente in Vlaanderen schrijft zich daar in voor de uitoefening van al zijn burgerlijke rechten en plichten.
Ons B-H-V-standpunt is bekend.
Een federale kieskring is in onze ogen een uitbreiding van een huidige B-H-V-situatie over heel Vlaanderen. Wie denkt te moeten meewerken aan de realisatie hiervan, die zal onze Beweging op zijn pad, ook zijn electorale pad, tegenkomen.
Als de huidige interim-premier met dergelijke standpunten geconfronteerd wordt dan komt hij opgewonden tot ik citeer hem -: Zeg het dan. Spreek u dan uit voor separatisme, en een ietsje later volgt steevast, Wij hebben niets te winnen bij separatisme.
Eerst en vooral wil ik mijnheer Verhofstadt op een gelijkaardige manier toespreken: Zeg het dan. Som ze dan op al die voordelen die België voor Vlaanderen in petto heeft. Om de vele grendels, pariteiten, convergenties , waarin de Vlamingen, werkgevers en werknemers, worden opgesloten, kan het toch niet gaan?
De huidige minister van Buitenlandse Zaken, die weet het: alleen via België kan Vlaanderen ernstig meespelen in Europa en in de wereld. Dat is nu eens een diplomaat met visie die langs die weg neerkijkt op Slovenië dat thans de Europese Unie voorzit. Een van zijn voorgangers, Leo Tindemans, heeft nooit vergeten hoe het ontzagvolle Congo het grote België bedacht met Viva bouma, patatten met saucissen.
De interim-premier kan eventueel steun zoeken in de vragenlijstjes in het weekblad Humo ( nr 2, 8 januari08) waar Marc Reynebeau op de vraag naar de belangrijkste gebeurtenis, evolutie, trend van het voorbije jaar 2007 antwoordt: De verbijsterende lichtzinnigheid waarmee het splitsen van België wordt voorgesteld als een realistische optie. Maar in hetzelfde weekblad, op dezelfde vraag komt van Siegfried Bracke het realistische antwoord: Het naderende einde van België als bruikbaar bestuursniveau Dat denken wij ook binnen de Vlaamse Volksbeweging. Men probeert separatisme, separatist als scheldwoorden te hanteren voor al wie zich op een doordachte manier wil bevrijden van het voor Walen en Vlamingen inefficiënte afremmende provincialistische België. Maar het maakt geen indruk meer.
Ik hoorde onlangs hoe José Happart zich als voorzitter van het Waalse parlement afvroeg waartoe ce niveau intermédiaire de la Belgique nog wel diende? Marleen, volg het voorbeeld van José.
Ik hoor voortdurend hoe de Vlaamse minister-president Peeters zijn copernicaanse revolutie erdoor wil krijgen. Rudy, suivez lexemple van Kris. We hebben geen nood aan een interim-premier en interim-vice-premiers die in hun federaal circus een octopus laten optreden. Ik wil integendeel een kwartet bestaande uit José, Marleen, Rudy en Kris.
Dames en heren, ik geef u tot besluit mee dat het onafhankelijkheidsbetoog van de Vlaamse Volksbeweging een hedendaagse assertieve en open kleuring heeft, waarin de Belgische Staat, in de geest, al tot een voorbije, overwonnen fase behoort.
Vandaar ook dat de België-barst-stijl er in een versneld tempo een status van folklore krijgt. Separatisme om het separatisme is geen doel. Wat erop volgt is dat wel.
Onafhankelijkheid is bij uitstek een positieve situatie, een toestand van ontvoogding, van zelfstandigheid. Het gaat om volwassenheid die meteen impliceert dat men zich voluit naar de buitenwereld keert om er actief hechte samenwerkingsverbanden op te bouwen, uiteraard met Wallonië, uiteraard met Nederland.
Benno Barnard, een auteur die ik hoog schat, en die ik altijd dankbaar blijf omdat ik dankzij hem de heerlijke Josef Roth heb leren kennen, schreef voor enkele dagen een merkwaardig stuk over de Taalunie. Ik citeer hem met groot genoegen: Het louter bestaan van een Taalunie betekent een erkenning van onze gezamenlijke geschiedenis en een relativering van het belang van de staatsgrens tussen Nederland en België / / Wij Nederlandstaligen vormen een van de oudste burgerlijke gemeenschappen in Europa. Wat meer is, wij hebben die zelf vorm gegeven (Knack, nr. 3).
Een confederatie van Vlaanderen, Wallonië en Nederland zorgt voor een spectaculaire schaalvergroting waarbinnen wij als zelfbewuste burgers leven, en van waaruit wij zelfbewust de wereld intrekken. In die confederatie zal de herinnering aan het provincialistische België van weleer snel vervagen. Een gelukkig nieuwjaar
Eric Defoort 18 januari 2008
19-01-2008
Moordenaars Kitty van Nieuwenhuysen opgepakt
De moordenaars van de jonge politie-agente die op 4 december laffelijk neergeschoten werd zijn opgepakt in Charleroi.
Het gaat om 2 Marokkanen en 1 Turk. Ze zouden ook de nationaliteit van het land B hebben. Aangezien ze er zelf steeds prat op gaan de identiteit van het moederland voorop te stellen, krijgen ze van ons ook deze eer.
Vermassen, Damen, Luyckx, zijn jullie er klaar voor ? Of zijn het jullie Franstalige collega-beroepsleugenaars die dat varkentje zullen wassen ?
Een toemaatje
Recept voor de tomatensoep van Piet Huysentruyt is duidelijk niet goed vertaald. Toch een mooi resultaat.
Lesbische militairen
Tijdens de militaire dienst in Duitsland in de jaren '50 ontvingen wij sigaretten en ik geloof 10 frank soldij per dag, uitbetaald in bezettingsgeld, waar we enkel in de kantine mee terecht konden. Die centen waren vlug opgedronken en dan zat je nadien te staarogen met andere heimweekoppen en je af te vragen of Lisette en Bertha thuis geen scheve schaats aan het rijden waren.
Tegenwoordig zijn er lekkere wijven bij het leger. Die jammer soms niet gesteld zijn op mannelijk gezelschap in dit nochtans bij uitstek macho beroep. Vrouwen die knipogend salueren borst-vooruit, naar vrouwelijke officieren. Probeer daar als onderofficier geen smoesjes bij, want lesbo's zijn niet om te praten. Dat weet zelfs mijn jongste kleinzoon.
En een homoseksueel die naar de rechter stapt, wordt aanhoord en als er schade is, zal de gemeenschap ervoor opdraaien. Straffe verhalen.
Overgenomen bij www.geenstijl.nl
De lesbische soldate Kerry Fletcher (links) krijgt ruim 500.000 euro van het Britse ministerie van defensie, nadat ze is aangerand door collegas.
Triootje
Fletcher werd gepest door andere soldaten toen zij avances van haar sergeant afsloeg. Hij bood haar onder andere een triootje aan en smste zeker te weten haar te kunnen bekeren. Je weet niet wat je mist."
Pesterijen
Toen de 31-jarige lesbienne de man nogmaals afwees begonnen de pesterijen. Haar auto werd vernield en ze kreeg dreigtelefoontjes, schrijft de Daily Mail. Ze kon lange tijd nergens terecht met haar verhaal, omdat homoseksualiteit tot voor kort verboden was in het leger. Haar kameraden betrapten haar in bed met een Australische agente (rechts) en konden haar zo makkelijk bedreigen. .
Publieke en commerciële omroepen ontvingen in 2006 en 2007 ruim 11,8 miljoen euro staatssubsidie om in samenwerking met diverse ministeries tv-programmas te maken.
Piet Paulusma ontving 12.500 euro overheidssubsidie voor zijn weerbericht
Dit meldt de Volkskrant op basis van gegevens van de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD).
Zo ontving weerman Piet Paulusma 12.500 euro van het ministerie van Justitie omdat hij zijn SBS 6-programma Piets Weerbericht presenteerde vanaf een Haagse tennisclub waar sprake is van goede integratie tussen mensen uit verschillende culturen.
Paul Rosenmöller kreeg voor een IKON-programma, waarin hij met bekende Nederlanders door Afrika reisde, 35 duizend euro van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Geert Mak ontving voor de verfilming van In Europa 400 duizend euro uit het zogeheten Europafonds.
Informatievoorziening Het doel van de subsidie is volgens de RVD het bevorderen van informatievoorziening aan burgers over het overheidsbeleid, op een zodanige wijze dat de burger zich daarover zelfstandig een oordeel kan vormen.
In de Kamer is door enkele Kamerleden verontwaardigd gereageerd op deze staatspropaganda. Fractievoorzitter Arie Slob van de ChristenUnie is verwonderd over de 610.500 euro subsidie die het ministerie van Justitie gaf aan SBS6 voor onder meer Shownieuws, Passion for Fashion en Oranjejournaal, waarin allochtonen werden opgevoerd ter ondersteuning van de integratiecampagne van de overheid.
Absurd CDAer Joop Atsma meent dat overheidsinformatie alleen via Postbus 51-spotjes mag worden verspreid. SPer Jasper van Dijk en PVVer Martin Bosma willen dinsdag minister Ronald Plasterk van Mediazaken naar de Kamer roepen om opheldering te geven over het absurd hoge sponsorbedrag.
Sovjetpraktijken Van Dijk: Dit is propaganda, de neutraliteit van de overheid staat ter discussie. Bosma gaat verder: Dit zijn Sovjetpraktijken. Omroepen die dienen als staatstelevisie. Volslagen verwerpelijk.
Sinds 2005 zijn er regels voor de samenwerking tussen de omroepen en de overheid. Zo mag een departement niet meer dan 50 procent van de productiekosten van een programma subsidiëren, moet de omroep altijd melden welk ministerie heeft meebetaald en mag de inhoud geen beleidsonderdelen bevatten.
In 2006 ontving de 0penbare 0nvlaamse 0verbodige 0mroep 280 miljoen euro subsidie van de Vlaamse Gemeenschap. Dit zal nu tegen de 300 miljon euro aanleunen (12 miljard frank). De bedragen hierboven genoemd in Else4 gelden afdrachten via diverse ministeries (ook aan commerciële zenders) voor welbepaalde uitzendingen, die zogenaamd co-producties zijn. De omroepstructuur in Nl is anders dan bij ons. Ongetwijfeld worden ook hier met allerlei foefjes centen overgemaakt van bijvoorbeeld Cultuur naar de VRT onder het mom van multiculturele manifestaties of zoals u zich zal herinneren de uitzending van de 11 juliviering in Brussel door VTM die gesponsord werd door Spirit.
Ray
Egypte in zijn halve maan getast
Op 16 januari ll. keurde het Euro-Parlement een resolutie goed over een aantal binnenlandse onregelmatigheden die zich voordoen in Egypte en gezien de goede nabuurschap en de belangrijke rol die Egypte vervult in het Midden-Oostenconflict, willen de Europeanen van zich laten horen. Er duikt zelfs een nieuw begrip de Euromediterrane zone.
De kranten te lande waren gretiger in het noteren van de Egyptische verontwaardiging dan in de vaststellingen die het EP had gedaan. Zo verwachten wij het, zo hebben wij het graag : al wat van de overzijde van de Middellandse Zee komt, is dik in orde, alles wat wij bekokstoven is valsch.
Het fijne land Egypte, dat dankzij de vruchtbare Nijl en zijn vallei nauwelijks verschilt van het land der Farao's, heeft stante pede de 27 ambassadeurs van de EU ontboden bij de Egyptische overheid. Er hangt dreiging in de lucht.
Wat stond er nu precies in die resolutie ? We hebben ze opgezocht en u moet zelfs geen brug overwandelen om er te komen : in de gangen van EP verdwalen, willen wij u niet aandoen. De lange, gortdroge maar verrassend duidelijke tekst : u blijft met uw ogen enkel vasthaken aan wat u denkt intressant te zijn.
Het Europees Parlement,
- onder verwijzing naar zijn eerdere resoluties over het Euromediterrane partnerschap,
- onder verwijzing naar zijn resolutie van 15 november 2007 over ernstige gebeurtenissen die een bedreiging vormen voor het bestaan van christelijke en andere religieuze gemeenschappen,
- gezien de Verklaring van Barcelona van november 1995,
- gezien de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement "Een nieuwe impuls voor EU-maatregelen inzake mensenrechten en democratisering met mediterrane partners - strategische richtsnoeren",
- gezien de eerste conferentie van het Euromeditterane mensenrechtennetwerk in Cairo op 26 en 27 januari 2006,
- gezien het VN-Verdrag tegen marteling van 1984,
- gezien de EU-richtlijnen met betrekking tot de mensenrechten,
- gezien artikel 19 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van de VN, door Egypte geratificeerd in 1982,
- gezien het Internationale Verdrag tegen alle vormen van discriminatie van vrouwen,
- gezien het werkprogramma dat op de Top van Barcelona in november 2005 is vastgesteld door de staatshoofden en regeringsleiders,
- gezien de conclusies van de 5de Europese Conferentie van parlementsvoorzitters, aangenomen op 26 november 2005 te Barcelona,
- gezien de resoluties aangenomen door de Euromediterrane Parlementaire Vergadering (EMPA) op 27 maart 2006, alsmede de verklaring van zijn voorzitter,
- onder verwijzing naar zijn resolutie van 19 januari 2006 over het Europese nabuurschapsbeleid,
- gelet op artikel 115, lid 5 van zijn Reglement,
A. overwegende dat de Europese Unie en Egypte in maart 2007 een gezamenlijk actieplan in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid hebben ondertekend, waarin de prioriteiten zijn vastgelegd, waaronder speciale aandacht voor het verbeteren van de doeltreffendheid van instellingen, versterking van de democratie, de rechtsstaat en de bevordering van de mensenrechten in al zijn aspecten,
B. overwegende dat de bevordering van de eerbiediging van de democratie, de mensenrechten en de burgerlijke vrijheden fundamentele beginselen en doelstellingen van de Europese Unie zijn, en een gemeenschappelijke basis vormen voor de ontwikkeling van de Euromediterrane regio,
C. overwegende dat hij groot belang hecht aan de betrekkingen met Egypte en eerlijke en transparante verkiezingen als de enige manier beschouwt om voortgang te boeken naar een democratischer samenleving en het belang onderstrepend van Egypte en de betrekkingen tussen de EU en Egypte voor de stabiliteit en ontwikkeling van de EU-Mediterrane regio,
D. overwegende dat de Egyptische autoriteiten hebben beloofd de opsluiting van journalisten te zullen beëindigen, maar dat deze belofte tot nu toe niet is nagekomen,
E. overwegende dat de presidentskandidaat van de oppositie, Ayman Nour, nog altijd een vijfjarige celstraf uitzit, na een oneerlijk proces op grond van een politiek gemotiveerde aanklacht, en overwegende dat zijn gezondheid verslechtert tengevolge van zijn detentie,
F. wijzend op de sluiting van het Centrum voor dienstverlening aan vakbonden en arbeiders en de filialen daarvan, het eerste geval van sluiting van een NGO voor de verdediging van bepaalde rechten door een bestuursbesluit, en wijzend op de sluiting van de Vereniging voor rechtsbijstand op het gebied van de mensenrechten (AHRLA), en de daarop volgende veroordeling van de mensenrechtenactivist Kamal Abbas, algemeen coördinator van het centrum, voor smaad jegens Mohammed Mostafa, na een essay gepubliceerd in Kalam Sanya,
G. overwegende dat de kopten, de baha'i, de sjiieten, de koranisten en leden van andere religieuze minderheden nog altijd op betreurenswaardige wijze worden belemmerd door sektarische isolatie,
1. erkent de rol die Egypte speelt in het vredesproces in het Midden-Oosten, alsmede het belang dat de betrekkingen tussen de EU en Egypte hebben voor de gehele Euromediterrane regio, maar wijst erop dat de eerbiediging van de mensenrechten een fundamenteel onderdeel vormt van de Associatieovereenkomst EU-Egypte en bevestigt het belang van het Euromediterrane partnerschap voor de bevordering van de rechtsstaat en de fundamentele vrijheid;
2. is van mening dat de recente arrestaties en acties gericht tegen NGO's en verdedigers van de mensenrechten inbreuk maken op de toezeggingen van de Egyptische regering op het gebied van fundamentele rechten en vrijheid, alsmede op het democratische proces in het land; steunt de "campagne van non-gouvernementele organisaties voor vrijheid van organisatie", gestart op 13 mei 2007 door 34 NGO's, in aansluiting op het eerste gezamenlijke verslag over "administratieve en fysieke intimidatie";
3. roept de Egyptische regering op alle vormen van intimidatie stop te zetten, inclusief justitiële maatregelen, opsluiting van medewerkers van de media, en meer in het algemeen verdedigers van de mensenrechten en activisten die oproepen tot hervormingen en volledige eerbiediging van de vrijheid van meningsuiting, overeenkomstig artikel 19 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van de VN, ondertekend en geratificeerd door Egypte;
4. moedigt de Egyptische regering aan zijn toezegging om de noodtoestand op 31 mei 2008 op te heffen na te leven; verzoekt de Egyptische autoriteiten wet nr. 25 van 1966 inzake de krijgsraden, een van de belangrijkste obstakels voor de volledige gebruikmaking van de fundamentele vrijheden, te wijzigen, en te waarborgen dat alle maatregelen en wetgeving voor de bestrijding van terrorisme volledig in overeenstemming zijn met de internationale mensenrechtenwetgeving;
5. ondersteunt ten volle de maatregelen ter garantie van academische vrijheid, vrijheid van de media en persoonlijke religieuze overtuiging; roept in dat verband op tot herroeping van willekeurige administratieve maatregelen, zoals die genomen tegen het Centrum voor dienstverlening aan vakbonden en arbeiders en de Vereniging voor rechtsbijstand op het gebied van de mensenrechten; roept op tot vrijlating van Kamal Abbas en andere activisten;dringt erop aan dat de wet op de verenigingen geen willekeurige beperkingen van vreedzame activiteiten van organisaties in de civil society bevat;
6. roept op tot de onmiddellijke vrijlating van Ayman Nour, met het oog op berichten van zijn verslechterende gezondheidstoestand, en roept op tot een onverwijld bezoek om zijn welzijn te controleren, onder meer door gekwalificeerd medisch personeel;
7. benadrukt de noodzaak van volledige naleving van de beginselen van het OAU-Verdrag van 1969 en het Internationale Verdrag van 1993 inzake de rechten en de bescherming van migrerende werknemers en hun gezinnen; ondersteunt de eindconclusies van de VN-commissie voor migrerende werknemers van mei 2007, waarin wordt opgeroepen tot heropening van het onderzoek naar de moord op 27 Soedanese asielzoekers in december 2005;
8. roept op tot beëindiging van elke vorm van marteling en slechte behandeling en verzoekt om onderzoeken wanneer er redelijke vermoedens zijn dat marteling heeft plaatsgevonden; roept de Egyptische regering op een bezoek toe te staan van de speciaal rapporteur van de Verenigde Naties voor marteling en andere wrede, onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing;
9. onderstreept het belang van het waarborgen en versterken van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht door het wijzigen of intrekken van alle wettelijke bepalingen die deze onafhankelijkheid inperken of onvoldoende garanderen; benadrukt de noodzaak van eerbiediging en bescherming van de vrijheid van vereniging en meningsuiting van rechters, overeenkomstig artikel 8 en 9 van de VN-basisbeginselen inzake de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht;
10. verwelkomt de inspanningen van Egypte om de grens met Gaza te beveiligen en moedigt alle betrokken partijen aan om de strijd tegen smokkel via tunnels naar de Gazastrook te intensiveren;
11. dringt er bij de EU op aan de ontwikkeling van de mensenrechten zeer hoog op de agenda te plaatsen van de komende bijeenkomst van de subcommissie politieke aangelegenheden EU-Egypte; roept de Raad en de Commissie op verslag uit te brengen aan het Parlement en het Parlement nauw te betrekken bij het evaluatieproces;
12. verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, de Egyptische regering en het Egyptische parlement, de regeringen en parlementen van de lidstaten en de landen rond de Middellandse Zee die de Verklaring van Barcelona hebben ondertekend, alsmede aan de voorzitter van de Euromediterrane Parlementaire Vergadering. -----------------------------------------------------------------------------------
De Egyptenaren ondertekenen wel een soortement verdrag waaruit zij ongetwijfeld heel wat rechten kunnen putten en geldelijke steun en als de EU vervolgens op de proppen komt met een resem vaststellingen van zaken die niet kunnen, dan roept heel Caïro : "Dat is binnenlandse inmenging." Naief en dom, zo zijn ze de Europese en nationale politici.
Ray (die de originele tekst van Savat in overeenstemming gebracht heeft met de realiteit).
Aanslag Barcelona verijdeld
Met de arrestaties van de veertien mannen vanmorgen in Barcelona heeft de Spaanse politie naar alle waarschijnlijkheid een aanslag verijdeld. Dat heeft de Spaanse minister van Binnenlandse Zaken zojuist bekendgemaakt.
Bij deze actie heeft de polite vijf woningen doorzocht. De agenten troffen in deze woningen materiaal aan voor het maken van explosieven en bommen. De veertien arrestanten bestaan uit twaalf Pakistanen en twee Indiërs. De autoriteiten opereerden op basis van informatie van de Spaanse en buitenlandse inlichtingendiensten.
Overgenomen van Nieuwnieuws.nl
Jemen, the place to be
Op deze handige kaart kan u uw route uitstippelen. U maakt veel kans om in Jemen Nederlands te kunnen praten. Leest u onderstaand artikel even door.
In de jaren zeventig waren er ook Nederlandse terroristen actief in het Midden-Oosten. Deze mensen waren links georiënteerd en volgden in trainingskampen van de PFLP (Popular Front for the Liberation of Palestine) een terreuropleiding. De PFLP was een radicale afsplitsing van de PLO en richtte zijn acties vooral op burgerdoelen (voornamelijk joodse). De Nederlanders die deelnamen aan deze trainingskampen werden onder andere opgeleid door leden van de Duitse terreurgroep RAF (Rote Armee Faktion). Een aantal van de Nederlanders die een opleiding volgden kwam later nog in het nieuws, doordat ze in Israel werden gearresteerd wegens terroristische activiteiten of omdat ze in Nederland politieke activiteiten gingen ontplooien. De Nederlanders die een terreuropleiding volgden in Yemen waren: Roel Koopmans, Annie Westebring, Adrie Eeken, Cisca Brakenhoff, Lucien van Hoesel, Mirjam van Hoesel-Lucassen (de vrouw van de inmiddels overleden Lucien), Evert van den Berg, Rinus Nieuwburg en Lidwien Janssen. Volgens sommigen was ook senator Sam Pormes aanwezig bij de training. Echter hijzelf ontkent in alle toonaarden. Later zou ook nog gesuggereerd worden dat Pormes iets te maken had met de leiders van de Molukse treinkapingen. Ook dat zou hij ontkennen. Pormes zou ook ontkennen dat hij betrokken was bij het beschieten van een politieauto in Assen. Zeker is wel dat in 1976 Lidwien Janssen in Israel wordt gearresteerd. Waarschijnlijk deed zij daar een verkenning voor een te plegen aanslag op burgerdoelen. Cisca Eeken zou in 1988 nog goede contacten onderhouden met het regime van Saddam Hoessein in Irak, lang nadat internationaal bekend was dat Saddam massamoorden op de eigen burgerbevolking pleegde. De PFLP zelf gijzelde in 1979 in Libanon een eenheid van Nederlandse Unifil-militairen, die zij dreigden dood te schieten. De strijd tegen terrorisme is dus niet alleen een strijd tegen straatarme Irakezen of Afghanen. Vaak worden arme mensen opgezet en gebruikt door politieke strategen die veilig thuis blijven zitten.
bronnen: 'n Hollandse stadsguerilla door Frans Dekkers en Daan Dijksman Onder vreemde vlag door Rende van de Kamp -----------------------------------------------------------------------
Het fijne toeristenland Jemen is 18 x zo groot als het land B, telt ongeveer 20 miljoen sympathieke inwoners en er is veel zand. Het staat bekend om zijn menigvuldige ontvoeringen van toeristen tegen een belachelijk lage afkoopsom en soms grijpt er een executie plaats : dat is pech. Als u bevrijd bent, wordt u persoonlijk opgehaald door Napoleon, als u bovendien bij de landing op vaderlandse grond, de tarmac kust en uw trouw aan Vorst, Vaderland en Napoleon betuigt, wordt uw reis volledig terugbetaald. Goed toch ?
De ingang van dit gebouw bevindt zich aan de voorzijde. De uitgang wordt gebruikt bij meningsverschillen en onaangepast gedrag. Zorg dat u enkele mohamed cartoons bij u heeft : zo maakt u zich populair bij de lokalen.
Savat
Standbeeld voor Julien Schoenaerts
Wilfried Pas, die de opmerkelijke standbeelden van Paul van Ostaijen en Willem Elsschot maakte, is bezig aan een herdenkingsbeeld van Julien Schoenaerts, de in 2006 overleden acteur.
De stad verleende haar goedkeuring en het beeld zou begin september zijn vaste plaats krijgen in de Kerkstraat voor de Sint Willibrorduskerk. Om de hoek in de Pastorijstraat was Julien gedurende jaren actief in het Ringtheater. Toch betreuren we dat er geen plaats gevonden is voor de Bourlaschouwburg of desnoods in de Botanische Tuin in de Leopoldstraat in de onmiddellijke omgeving van de vroegere Koninklijke Nederlandse Schouwburg. De brandweer stelt natuurlijk ook haar eisen inzake doorgang en veiligheid, maar is er voldoende uitgekeken ?
Op deze foto die wij op internet vonden en die vermoedelijk uit het stadsarchief komt, ziet u verzameld rond Meester Herman Teirlinck volgende Studioleerlingen van wie de meesten u bekend zullen zijn. Zittend naast Teirlinck, Denise de Weerdt - van l. naar r. : Ray Verhaeghe (bekend uit Familie) - Jeanne Geldolf - een onbekende mevrouw - Jo Dua (NKT, KVS, Nederland en opera-regies, al verschillende jaren overleden) - Mimi Peetermans ( nog steeds de vrouw van Herbert Flack) - Dries Wieme (NKT - BRT, lange tijd de partner van Alice Toen, ook verschillende jaren geleden overleden) - Julien Schoenaerts - Willy Vandermeulen (zoon van Gaston, beiden overleden) en voorovergebogen naast Teirlinck : Paul 'S Jongers, eveneens vele jaren in de hemel.
Zo, dat was best vrolijk, al die mensen die er niet meer zijn. Maar zij leven een stukje voort dankzij blogs als deze. Nog een foto van Julien Schoenaerts, want die is en blijft wel een van de onvergetelijke acteurs van voorbije eeuw en een merkwaardig mens. Rechts naast hem zijn zoon Matthias.
Na de mislukte formatie van Yves Leterme is het aan Guy Verhofstadt om te informeren. Deze politieke generatie krijgt de rekening voorgeschoteld van de kaduke staatshervormingen doorgevoerd door vorige generaties van politici.
Of het nu studiewerk van de Leuvense hoogleraar Wim Moesen dan wel analyses van studaxen van de Europese Centrale Bank (ECB) betreft, de kwaliteit van het werk en de service geleverd door de Belgische overheden krijgt in een internationale context steevast de kwalificatie ondermaats. De conclusie dat er iets structureels fout zit met onze staatsstructuur dringt zich dan ook op. Onze huidige staatsstructuur kreeg in hoge mate vorm via de diverse staatshervormingen welke de voorbij vier decennia in dit land doorgevoerd werden. Inderdaad, die staatshervormingen installeerden inefficiëntie en verspilling in het hart van het systeem, niet het minst via de financiering van de deelstaten.
In tegenstelling tot andere federale staten kenmerkt België zich op het niveau van de deelstaten (gewesten en gemeenschappen) door een zeer grote financieringskloof. Hiermee bedoelen we het verschil tussen het aandeel van de deelstaten in het geheel van de overheidsontvangsten en het aandeel van diezelfde deelstaten in het totaal van de overheidsuitgaven. In 2003 stonden de deelstaten in ons land in voor 23 % van de totale overheidsuitgaven, terwijl zij slechts 9 % van de financieringsmiddelen zelf genereerden. In Duitsland bijvoorbeeld tekenen de deelstaten voor 22 % van de totale uitgaven en voor 24 % van de totale inkomsten. In Canada liggen deze percentages op 50 % en 43 %. De Belgische deelstaten halen 80 % van hun financiële middelen uit dotaties op basis van federaal geïnde personenbelasting en btw en slechts 20 % uit eigen belastingen.
De verdeelsleutels gehanteerd voor deze dotatiestroom kregen over de jaren heen een hallucinant complex karakter. Die complexiteit kan echter niet verbergen dat er nu al decennialang transfers plaatsgrijpen van Vlaanderen naar Wallonië en in mindere mate Brussel. Johan Van Gompel, hoofd van de economische research van KBC Asset Management en docent aan de EHSAL, zorgde daarover voor betrouwbaar cijfermateriaal. Sinds de jaren tachtig gaat het inzake deze transfers jaar na jaar om een bedrag gelijk aan ongeveer 4 % van het regionaal inkomen van Vlaanderen. In 2003 vloeide daardoor 6,6 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië, waar het relatieve belang van deze transfers over de jaren heen gestaag toenam. In 2003 vertegenwoordigden de transfers van Vlaanderen naar Wallonië 8 % van het Waals regionaal inkomen. Uit het studiewerk van Van Gompel komt tot slot ook duidelijk naar voren dat deze transfers al zeker tot het jaar 2030 niet echt zullen afnemen tenzij er een spectaculair herstel van de Waalse economie zou komen.
Elke federale staat kenmerkt zich onvermijdelijk door geldstromen tussen de regio's. Dat er in België een gebrek aan transparantie bestaat rond die geldstromen en dat deze transfers systematisch en jaar na jaar onverminderd in één richting vloeien, vormen twee evidente aberraties. Toch zit niet hier het fundamentele verband tussen het manifeste gebrek aan performantie van het globale staatsapparaat in ons land en de kenmerken van de huidige staatstructuur. Daarvoor moeten we terecht bij het gebrek aan eigen financiële verantwoordelijkheid of aan fiscale autonomie van de deelstaten. Zoals economen Koen Algoed, Dirk Heremans en Theo Peeters recent concludeerden, maakte dit kenmerk van het Belgische federaal model, dat ons land vergleed naar "consumptiefederalisme waarbij de federale overheid betaalt en de gemeenschappen en gewesten uitgeven. Het heeft de Belgische staatsfinanciën mee doen ontwrichten (...) Het consumptiefederalisme (...) is vandaag nog altijd de kern van het Belgische staatsmodel en de oorsprong van blijvende spanningen" (*).
Waarom lieten de grote peetvaders van vroegere staatshervormingen - zeg maar Wilfried Martens en Jean-Luc Dehaene onder de nog levende politici - het principe van de fiscale autonomie in de schuif steken, goed beseffende dat het inefficiënt en verspillend zou werken? Omdat zij bezweken onder de druk van de Waalse politici, die de financiële voordelen voor hun regio samenhangend met de dotatieregeling, met hand en tand verdedigden. De invoering van de euro veranderde op dit vlak de verhoudingen echter grondig. Immers, telkens wanneer ten tijde van de Belgische frank een stevige politieke crisis dreigde, kwam de frank onder druk en schoten de Belgische rentevoeten de hoogte in. Als meest welvarende regio had Vlaanderen relatief meer te verliezen inzake sociaaleconomische 'fallout' van dergelijke crisissen, dan Wallonië. Niet onlogisch dus dat wanneer een stevige crisis dreigde als gevolg van communautaire hommeles, de meeste toegevingen onveranderlijk van Vlaamse kant kwamen.
Uiteraard raakt zelfs een diepe politieke crisis in België de euro nauwelijks. Dus is het voor Vlaamse politici een stuk makkelijker, of in ieder geval economisch veel minder kostelijk, om voet bij stuk te houden en een stevige correctie in de richting van méér fiscale autonomie te eisen. Langs Waalse kant heerst duidelijk ontreddering nu men merkt dat een klassiek machtshendel voor hen in de communautaire discussie, compleet geblokkeerd is geraakt. Ten gronde komt nu de rekening boven van een qua financieringstechniek erg kaduke staatshervorming die de voorbije veertig jaar vorm kreeg via voortdurende Vlaamse toegevingen.
de auteur is ALGEMEEN DIRECTEUR VAN HET VKW.
(*) Aelgoed, Heremans & Peeters, 2007, "Voorrang geven aan meer financieel-fiscale verantwoordelijkheid in een nieuwe staatshervorming", Leuvense Economische Standpunten, 2007/115
Als zelfs Gaia-boegbeeld, Michel Vandenbossche zijn onderdanigheid vergeet ten overstaan van de koninklijke profiteurs, dan moet de man het zwaar op zijn heupen hebben.
Op 13 januari (dus voorbije week) heeft Filips Onbenul deel genomen aan een privé-patrijzenjacht in Eeklo. Het palais weigert commentaar, want het is een privé-aangelegenheid.
We zullen het even openbaar vertellen, wat patrijzenjacht is. Omdat er nauwelijks nog patrijzen zijn, worden die dieren gekweekt, in kisten gestopt, vervoerd naar de plaats van executie, "vrijgelaten" en vervolgens afgeknald. Er bevindt zich een rij met geweren bewapende gefrustreerde klootzakken, onderwie Prins Onbenul, die zich verlustigen aan het barbaars ombrengen van levende wezens. Veel van deze dieren worden niet gedood, wel gewond, gekwetst en door de honden levend kapotgebeten (voor de verdedigers van dit amusement : ja, ik eet vlees en laat me verder gerust). Wat voor soort sadistische smeerlap moet je zijn om hier plezier aan te beleven ?
Dit voert me terug naar een televisieportret dat gewijd was aan Fernand Huts, de grote baas van Katoen Natie. Hij en zijn dikke antipahieke vrouw stonden verkleed in jagerspak dat maten te klein was met een ridicule hoed op hun dikke kop, patrijzen neer te schieten die opfladderden uit houten kisten. Misselijkmakend was dat de vette troela haar schoothond met de leiband rond haar tafelpootbenen had gedraaid. Het onooglijke dier sidderde als een aidspatiënt tijdens zijn laatste uren.
Ik word mateloos, onredelijk, buitensporig razend van zoveel onmenselijkheid. Zweepslagen zijn een te lichte straf.
Savat (die Ray's oorspronkelijke artikel enigszins heeft afgezwakt)
Wietboulevard of broken dreams en hypocrisie
De ministers De Wael en Van Deurzen, twee Limburgers, trekken van leer tegen de Nederlandse gemeente Maastricht die de handel in marihuana e.d. uit haar centrum zal bannen, richting Vlaamse grens.
Men noemt die handel "coffee-shops" maar het zijn ordinaire opium-spelonken voor verslaafden. Wie dit niet graag leest, stoppe er beter mee, want wij zijn bitter gestemd bij dit onderwerp. Wij hebben in onze onmiddellijke omgeving de menselijke ellende meegemaakt, die veel meer mensen raakt dan de gebruiker zelf.
De Wael stelt zich schijnheilig op : de meeste kopers in Maastricht zijn landgenoten van hem die zich gaan bevoorraden in het tolerante Nederland. In eigen land heerst de grootste onduidelijkheid inzake drugs en de links-links parketten van wie ettelijke medewerkers zelf aan de smoor zitten, weten van niets. De boomknuffelaars van Agalev zaten in de regering te fulmineren tegen chocolade sigaretten die de volksgezondheid bedreigen maar tegelijk te smeken om de jeugd hun ontspannende joints niet af te nemen. Zo ontstaan de drakerigste compromiswetten en de juristen De Wael en Van Deurzen zouden dit moeten weten. Roepen tegen een buurland is makkelijker dan in eigen land je verantwoordleijkheid nemen.
Maastricht zal de verslavingswinkels groeperen op één terrein, dat afgesloten zou worden, waar camerabewaking aanwezig is en waar controle mogelijk is op tuig dat de wietgebruikers probeert aan te zetten hard drugs te kopen.
Waarom deze enkele kilometers dichter bij de grens méér overlast zouden bezorgen in Voeren, Riemst of waar dan ook dan momenteel het geval is, begrijpen wij niet. Dit is gewoon show verkopen om bij de grensbewoners de indruk te wekken dat er voor hun belangen gezorgd wordt. De Wael maakt er bijna een internationaal conflict van. Misschien kan Napoleon de oorlog verklaren. Generaal de Rem doet zeker mee.
Kwakzalvers en charlatans, dat zijn het, deze ministers
Een sigaret opsteken na de maaltijd is holala ... een zware overtreding. Drie glazen wijn drinken bij het eten, holala ... nog een zwaardere overtreding. Wiet roken, spuiten, slikken, space-cake snoepen, dat is kattenkwaad. Wanneer beginnen we terug aan het schuiven van een goede pijp opium 鸦片战争 ?
Ray
Joke van Leeuwen : welkom, stadsdichteres .
Op 31 januari volgt Joke van Leeuwen officieel Bart Moyaert op als Antwerps stadsdichter en we zijn gelukkig met die keuze. Mevrouw van Leeuwen is een dame met veel talent, menigmaal gelauwerd (Gouden Uil, Gouden Penseel, Zilveren Griffel, de Theo Thyssenprijs voor haar jeugdboeken), ze is erudiet, ze verplaatst zich niet enkel in de ervaringswereld van het kind, ze heeft een fantasie om jaloers op te zijn, ze illustreert haar boeken, kortom, het is zeer veel talent in een persoon.
Joke is Nederlandse die van in haar jeugd in Brussel terechtkwam en sedert tientallen jaren in Antwerpen woont. Van al de Antwerpse stadsdichters was Tom Lanoye de meest spectaculaire met zijn schitterende vondst van de Boerentoren die zijn liefde verklaart aan de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. Lanoye is een stuntman en nauwelijks een dichter maar zijn Waaslandse grootsmoel past behoorlijk bij Antwerpen, dat wel.
De meest delicate, poëtische en hartveroverende stadsdichter was ongetwijfeld Ramsey Nasr, die zich op een verbluffende manier de Antwerpse mentaliteit en geschiedenis had eigen gemaakt : een ontzettende aardige man en een groot poëtisch talent. Bart Moyaert, onze Brugse jeugdschrijver is bescheiden en onopvallend gebleven. En nu dus Joke van Leeuwen van wie wij echt veel verwachten.
Hier is een kort gedicht van haar :
LIJMEN
Ik had drie beestjes, drie beestjes van steen. Een vogeltje, Een veulentje Een varkentje.
Ze zijn gevallen. Ze braken stuk. Ik heb ze gelijmd. t is bijna gelukt.
Ik heb drie beestjes, drie beestjes van steen. Een volentje, Een veukentje, Een vargeltje.
Het Nieuwsblad geeft vandaag een uitgebreid interview met Mevrouw Van Leeuwen en op 31 januari stelt zij haar eerste project voor.
. 
.
://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=3E1MPANT
