Naar aanleiding van het stuk van Jeanine over dementie (zie hieronder) wordt opnieuw de naam van Christine van Broeckhoven aangehaald. 

U zal dit bijna niet geloven maar wij schreven op 25 mei 2007 het volgende over de professor-politica.  En dat niemand nog komt aandraven dat Angeltjes vooringenomen, subjectieve scheldkanonnen zijn.  (soms wel, als het moet of als we baldadig ingesteld zijn) :

Velen verwachten dat niet van Angeltjes, objectiviteit en u zoudt er nochtans van opkijken.  Moet u eens herlezen wat wij op 19 maart schreven over Christine van Broeckhoven, de SP-A lijstaanvoerster van de stad van Allah :

"Ik beken eerlijk aangenaam verrast te zijn, wat niet wil zeggen, dat ik holderdebolder naar een kieslokaal op zoek ben om voor de socialisten te stemmen.  Van Broeckhoven is een zeer intelligente vrouw, een wetenschapper met internationale faam en iemand die helder voor de eigen mening opkomt.  Ik heb haar bezig gehoord in de prestigieuze televisiereeks "Grote Vragen" waar zij met kardinaal Danneels, de onvermijdelijke ex-pilaarbijter en betweter Etienne Vermeersch en de historica Sophie de Schaepdrijver op een hoog niveau praatte over de zin van het leven.  Iemand die een debat kan voeren met argumenten én luisteren naar mensen die er anders over denken : benieuwd wat zij ervan zal vinden in de Vrolijke Kamer van plezante mannen en vrouwen..."

Nog nergens heb ik in om het even welke krant of rubriek een dergelijke objectieve en zelfs lovende kritiek gelezen over een Vlaams Belanger. Zoals de kleine mannen het zeggen : "al wat ze zeggen over een ander, zijn ze zelf".  Helaas wel.

Gisteravond was Frank Vanhecke in debat met Van Broeckhoven over de Gezondheidszorg, een thema dat haar normaliter zou moeten liggen.  Let wel, de neutrale objectievelingen van de Onvlaamse Openbare Omroep spelen het geraffineerd : in principe is er een debat tussen 2 opponenten,  gemodereerd door 2 "neutrale" journalisten. Wie het tegen een VB-er opneemt, wordt bijgestaan door een expert en zo mogelijk enkele losse pionnen uit het publiek en op het einde komt professor  Zonnebloem een keurig  eenzijdige samenvatting voorleggen, zoals het een politiek correcte wetenschapper betaamt. 

Ik ken zeer weinig van deze materie. Na de lof die ik Van Broeckhoven heb toegezwaaid mag ik nu ook met een zelfde eerlijkheid zeggen, dat ik haar optreden rampzalig vond.  Gebrek aan politieke ervaring, beslist maar ook gebrek aan inzicht en dat voorspelt weinig goeds.  Die vrouw heeft al laten weten, dat ze haar Kamerjob slechts deeltijds zal uitvoeren.  En in de  krabbenmand die de Antwerpse Sp-A is, stijgt het rommelend protest weer eens omhoog.

Janssens heeft gelijk als hij zelf de lijst niet wil aanvoeren, want de reclameman in hem weet  dat hij zijn score van oktober niet gaat herhalen (ook al zijn de recruteringsmogelijkheden groter).  Daarom toverde hij Van Broeckhoven uit zijn hoed, die geen enkele affiniteit heeft met het partijleven.  Wie nog overblijft bij de socialisten als "kleine man" wordt ditmaal weer eens voor de kop gestoten en de allochtonen houden zich zeer gedeisd : geen schepenmandaat, geen hoofddoek, weinig vertrouwen in de socialistische partij. 

Wie de uitzendingen tot hiertoe heeft gevolgd met het toegeven : de twee Vlaams Belangmandatarissen hebben het er in de moeilijkst mogelijke omstandigheden schitterend van af gebracht.  Ronduit.  (En gisteren is de katholieke boy-scout onderuit gegaan zoals ik het nog maar zelden heb zien gebeuren in een politiek programma)

Ray

 Aux armes, Citoyens ...

http://www.yvandebeauffort.be:80/

Op 7 september 2008
nodig ik u uit om aan
DE BRUSSELSE BRETEL deel te nemen
- een leuke en familiale fietstocht! -

In een vriendelijke sfeer zullen we rond De Gordel meefietsen.
De bedoeling is om aan de Brusselse hinterland een bezoekje te geven en onze verbintenis met zijn gemeenten te benadrukken.

Vertrekpunt van het Gemeentehuis van W-O om 10u.
(Onder voorbehoud van de nodige toelating. We houden u op de hoogte.)

De initiatiefnemer De Beauffort is gemeenteraadslid te Schaarbeek op de lijst van de burgemeester.

Geef het woordje door aub! Laat een commentaar achter om die groep levendiger te maken

http://www.de-bretel.be/nl/index.php

+ AANPASSING 22.50 uur

Interinstitutionele broekophouder door Jade

Bretel, bretelle, bretelles?... Jaques Bretelles?  Et de une et de deux et de trois: Oempa oempa oempapa... "Et je vous interdis d'obliger nos enfants, qui ne vous ont rien fait, d' aboyer en flamand". Pom pom pom de di pom et taratatzoin! Ik denk dat 'bretelles' dienen om bij diegenen die De Gordel niet dragen de broek op te houden. Nochtans zou het eens geen kwaad kunnen om op de blote knieën dankbaar te zijn tegenover diegenen die de pantalons betalen, het hele kostuum in feite. Continu afgeblaft worden en selectief gehuil moeten ondergaan is ook niet bepaald prettig, deloyaal zijn noemt men dat. Zit! coucher! Apporte!!! (voor de verandering) 18-08-2008, 20:58 geschreven door jade

U komt toch ook?

Het VNJ komt, maar er zullen ook vele Angeltjeslezers zijn.  En heel de redactie : Juffrouw Ellen, Savat, de juffrouw van de boekhouding, de buitenwipper, de censuur-officier en de hoofdredacteur, die verkleed zal zijn in sultan en binnengedragen wordt in een zandbak. Buiten die uitschuiver wordt het een geweldige Vlaamse IJzerwake, een herdenking van de offers van de gevallenen aan de IJzer, een oproep tot de Vlaamse politici om volk en staat zelfstandig te maken en te stoppen met schijnspelletjes. Vlaanderen zelfstandig  en België de boom in !

Deze derde Amerikaanse President tussen 1801 en 1809 verwierf wereldreputatie en erkenning omwille van de fameuze passage die hij schreef in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring van 4 juli 1776 : "Alle mensen hebben recht op leven, vrijheid, streven naar geluk en vrijheid zich te uiten."  Niet mis voor deze periode in de menselijke geschiedenis. Jefferson en zijn medestanders hadden de uitgesproken drang zich af te zetten tegen het geestelijke suffen aan de toenmalige Britse en Franse koningshoven.  Na 1789 kwam er weliswaar een burgerregime aan de macht in Parijs dat vlug na een bloedige aanloop, vastliep in geestelijke en bestuurlijke verstarring.  De jonge Amerikaanse staat genoot de voordelen van een nieuwe start  in een ongerept gebied met companen die vaak zwaar verbitterd hun vaderland hadden geruild voor het onbekende avontuur.  Bovendien wisten of beseften vele migranten  in het uitgestrekte en toen nog versnipperde Amerika niet wat er allemaal aan de revolutionaire hand was in de salons van Boston of Philadelphia.  De stelling van Jefferson was revolutionair zonder meer en is een memorabel feit uit de geschiedenis der Moderne Tijden, waar een ganse natie op gebouwd werd en die de zogenaamde Vrije Wereld tot op vandaag bezighoudt.  In theorie. Zoals het ook beperkt bleef tot theorie voor Jefferson zelf. De man bezat een katoenplantage in Virginia met een tweehondertal slaven.  Die werkten voor hem en voor zijn libido, want hij had menig kind bij de jonge "verplicht tewerkgestelden".  Mooie idealen, mooie zwarte slavinnetjes en hopelijk mooie mestiezenkindjes in het mooie Amerika van de mooie teksten op papier. Het was gebruikelijk dat de slaven na de dood van de meester per testament de vrijheid geschonken werd.  De eerste president, George Washington had dit gedaan met zijn lijfeigenen.  Thomas deed het enkel voor 3 van zijn kinderen tijdens zijn leven en per testament voor de vijf overigen die hij verwekt had bij de zwarte vrouw met wie hij lang samenleefde. De vrijheden waar het om gaat in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring en Grondwet zijn niet minder waardevol omdat de auteur ervan ze zelf niet toepaste.  Ik word enkel wee als ik vaststel dat sommigen de vrijheid van meningsuiting interpreteren als een toelating om anderen te beschimpen , te beliegen en te vernederen -vaak anoniem- zich beroepend op  Jefferson, zonder te beseffen dat die man zélf een aanfluiting was van de begrippen die hij lanceerde.

Met misplaatste pathos zweren profeten, die thuis hun vrouw en kinderen de mond snoeren,  dat "zij hun leven veil hebben opdat de tegenstander zijn verderfelijke waarheden zou kunnen verkondigen".  Wat een misbruik van woorden ! Anderen denken dat vrije meningsuiting wil zeggen, dat je in iemands living moet kunnen kotsen zonder op straat gezet te worden.  De meesten beschikken niet over de vaardigheid  om met argumenten een discussie te stofferen en zij beperken zich tot schimpen en tot emotionele uitvallen.  "Het is wat het is, omdat ik zeg dat het zo is".  Vorige week hadden we nog zo'n exemplaar op bezoek bij Angeltjes ; hij is zich gaan beklagen op een ander forum, werd mij gemeld. En dan, zei Mitterand ? 

Laat ieder zijn ding zeggen of schrijven binnen een welafgesproken kader, dan beleven we al een mooi stuk realiteit van the freedom of speech. 

Op de blog van Angeltjes hebben wij van in den beginne duidelijk gemaakt, dat we hier geen discussies willen met tegenstanders.  Men mag daarvan denken wat men wil, maar dit is onze keuze. Wij verdedigen meestal minderheidsstandpunten die nergens anders aan bod komen, of nauwelijks. Wij kiezen voor de gewone Vlaming en wij sparen onze kritiek niet op al wie graag in de belangstelling staat, zeker als zij de zaak van de openbaarheid en gemeenschap willen dienen.  Als we er een open forum op nahouden, dan ontaardt het hier over enkele weken in een scheldgebeuren en dàt is niet onze interpretatie van de vrije meningsuiting. 

No, sir, om het in de voorkeurtaal van een vooraanstaand Vlaams zetelrover te zeggen.

De lezers die het met ons eens zijn maken gebruik van de reacties om aan te vullen met hun waarheden en visie. En zo houden we dat.  En wie daar graten inziet, trekt zijn laarsjes aan en gaat op vangst naar een dikke vis.

Ray

(dit stuk is een samentrekking van twee vorige artikels uit 2007)

We zitten  soms met gespannen verbazing te kijken naar opnames uit Oklahoma of  andere midden-Amerikaanse staten waar wervelwinden alles op hun weg vernielen. Vorige week trok in onze eigen Noorderkempen een tornado voorbij om even te slikken.  Gelukkig bleef de slurf een aantal meters boven de grond en beperkte het geweld zich tot een heftige regenbui.  Met dank aan de fotograaf van dienst en Iovis voor de montage.

Dat Bart De Wever omwille van zijn politieke overtuiging doodsbedreigingen krijgt, is een schande, een Westerse democratie onwaardig.

Het zelfde geldt natuurlijk voor de talrijke intimidaties waarmee mensen die zich tot het Vlaams Belang bekennen te maken krijgen.

Aan dit laatste wordt wel heel wat minder aandacht besteedt. Het Vlaams Belang moet immers doodgezwegen worden of mag enkel vernoemd worden in een negatieve context, hoe vergezocht die ook mag zijn.

Dit is voor Vlaamse medestanders de oorzaak en het excuus om zich van het Vlaams Belang te onderscheiden en te distantiëren. Enkel zo mogen zij meespelen met de Belgische machthebbers, terwijl het Vlaams Belang aan de kant blijft staan. Niets doen zegt men, want over de belangrijke oppositiefunctie die ze vervullen wordt zoveel mogelijk gezwegen … ook in gelijkgezinde kringen, want zij gaan zich niet mee verbranden. Zij willen meespelen.

Meespelen is inderdaad het juiste woord. Veel verder komen ze niet. Besturen is immers nog altijd het voorrecht van de echte Belgische machthebbers.

Als het Vlaams Belang hen vanuit de oppositie daar op wijst en aanmoedigt tot het realiseren van hun beloftes en onze gemeenschappelijke doelstellingen: de splitsing van B-H-V zonder prijs, het overhevelen van bevoegdheden naar Vlaanderen, Vlaamse onafhankelijkheid, is het weer mis. “We moeten onze medestanders toch niet bekampen” klinkt het dan.

Neen, we moeten zwijgen, dat men kan zeggen dat we niets doen, niet bestaan, doodgezwegen, genocide op 1 miljoen kiezers.

Doodgezwegen en met de dood bedreigd beiden een democratie onwaardig.

België, dat vrije meningsuiting niet verdraagt, is immers geen democratie.

België handhaaft zich als een schijndemocratie. Een schijndemocratie, waar een minderheid heerst over een meerderheid die spitsvondig wordt verdeeld, met de dood bedreigd of doodgezwegen.

Rita De Bont

Federaal volksvertegenwoordiger

HHHmmmm ... smak, smak, lik, lik .... Bweurk, bweurk

Een broodfabriek in het Wit-Russische Gomel, onder de rook van Tsjernobyl, heeft een technologische doorbraak bereikt: salo-brood.  Een knaller in buurland Oekraïne, verwachten de Wit-Russen. Hier het tv-verslag.

Salo is gezouten varkensvet, liefst voorzien van een lederen stuk zwoerd. Dat kauwt lekker weg, en dat doen ze dan ook in  Centraal- en Oost-Europa. in Oekraïne is salo een soort nationale cultus, compleet met eigen feestdag. In Kiev zou salo met chocolade overgoten zelfs als dessert-bonbon geserveerd worden. (Hoewel ik hier een mediahype vermoed zoals Schotlands befaamde cholestorolbom, de gefrituurde Marsreep).

@ NRC

FDF-staatssecretaris voor Financiën en burgemeester van Schaarbeek, Clerfayt is van oordeel dat in de Brusselse administraties de verdeling tussen F en NL-beambten moet herzien worden in functie van het aantal behandelde dossiers. De verdeling van 75% F tegen 25% NL beantwoordt niet langer aan de realiteit.

Evenals de mosselvlaming Pascal Smet en de belg Jan-Maria Dedecker is Clerfayt gewonnen om een aantal ambtelijke functies in het leven te roepen voor mensen die Arabisch, Toerks, Duits en Bulgaars beheersen. Ja, dat zou makkelijk zijn. We vrezen enkel dat op die manier de rechten van nogal wat andere vreemdelingen ernstig zouden geschonden worden.  We denken hierbij vooral aan  de sprekers en schrijvers van volgende wereldtalen :

1 CHINEES - Mandarijn, Wu, Kantonees	China, Taiwan, Thailand, Hong Kong, Maleisië, Singapore, Vietnam	1,223,307,000
2	SPAANS	Spanje, Latijns-Amerika	332,000,000
3	ENGELS	Groot-Brittannië, Verenigde Staten, Zuid-Afrika, Australië	322,000,000
4	BENGAALS	Bangladesh	189,000,000
5	HINDI	India	182,000,000
6	ARABISCH	Algerije, Egypte, Irak, Marokko, Saoedi-Arabië, Syrië, Tunesië, Jemen	174,950,000
7	PORTUGEES	Portugal, Brazilië	170,000,000
8	RUSSISCH	Rusland	170,000,000
9	JAPANS	Japan	125,000,000
10	DUITS	Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland	98,000,000
11	JAVAANS	Indonesië, Java, Bali	75,500,800
12	KOREAANS	Korea	75,000,000
13	FRANS	Frankrijk, Canada	72,000,000
14	VIETNAMEES	Vietnam	67,662,000
15	TELUGU	India	66,350,000
16	MARATHI	India	64,783,000
17	TAMIL	India	63,075,000
18	TURKS	Turkije	59,000,000
19	URDU	Pakistan	58,000,000
20	PANJABI	India, Pakistan	56,013,000
21	GUJARATI	India	44,000,000
22	POOLS	Polen	44,000,000
23	OEKRAIENS	Oekraïne	41,000,000
24	ITALIAANS	Italië	37,000,000
25	THAIS	Thailand	35,047,000
26	MALAYALAM	India	34,022,000
27	KANAREES	India	33,663,000
28	FARSI	Afghanistan, Iran	31,280,000
29	ORIJA	Indian	31,000,000
30	AZERBEIDZJAANS	Azerbeidzjan, Iran	27,599,000
31	SOENDA	Indonesië	27,000,000
32	ROEMEENS	Roemenië	26,000,000
33	BHOJPURI	India	25,000,000
34	MAITHILI	India	24,260,000
35	HAUSSA	Nigeria	24,200,000
36	BIRMAANS	Myanmar	22,000,000
37	SERVO-KROATISCH	Joegoslavië	21,000,000
38	AWADHI	India	20,540,000
39	NEDERLANDS	NEDERLANDS	20,000,000
40	YORUBA	Nigeria	20,000,000
41	SINDHI	Pakistan	19,720,000
42	OEZBEEKS	Oezbekistan	18,466,000
43	PASHTOE	Afghanistan, Pakistan	17,891,000
44	MALEIS	Maleisië	17,600,000
45	AMHARIC	Ethiopië	17,413,000
46	INDONESISCH	Indonesië	17,050,000
47	IGBO	Nigeria	17,000,000
48	TAGALOG	Filippijnen	17,000,000
49	NEPALEES	Nepal	16,056,000
50	SARAIKI	Pakistan	15,015,000

Savat

Nonkel Kruk is in China en wie vervangt hem, de onvervangbare ?  Twee figuren : ministerin Laurette Onkelinx van de Parti Socialiste en minister Didier Reynders van de Mouvement Réformateur. Hier zijn ze, beiden stralend, als een stelletje dat in Las Vegas stilletjes de grote stap gezet heeft naar een harmonieus samenzijn :

Zo zitten we terug met Paars aan het hoofd van de regering en als de Nonkel terugkeert uit het land van het Midden naar het land van de Ondergang, zal hij enkele dagen opgenomen worden voor medische controle. Het weze duidelijk gesteld, dat wij de man Yves Leterme het beste toewensen met zijn gezondheid.  Nonkel Kruk daarentegen, is een wandelende ramp.

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad maanden geleden, hoe het land B aanwezig zou zijn tijdens de Olympische Spelen, of we zelfs überhaupt wénsten officieel vertegenwoorigd te zijn.  Op sportief vlak kon het niet anders, met een landgenoot aan het hoofd van het Comité. Er werd gefulmineerd tegen de Chinezen en in het parlement werden zware verklaringen afgelegd, ernstig met de hoofden geknikt ten teken van instemming als er verontwaardigde gemeenplaatsen gedebiteerd werden, kortom : het gele gevaal zou davelen van angst als de belgische politici hun boekjes zouden opendoen. Godveldoeme !

Toen het uitlekte dat Guynokkio een monumentaal buizenstelsel van Travhydro van 5 miljoen euri had beloofd aan Peking, kon het natuurlijk niet anders dan dat Napoleon De Gucht eind mei zou aanwezig zijn bij de inhuldiging.  Ha, ja, dat is iets anders.

In juni werd beslist dat de wereldvreemde Philippe de Taaie zou afgevaardigd worden : het was tenslotte enkel om tijdens de openingsceremonie wat in het rond te staren. Ha, ja, dat is iets anders.

Intussen lekte uit dat de Waalse en Vlaamse gewestministers voor sport zich wensten te laten zien in het olympisch dorp om bij het belgische team enige sympathie te sprokkelen.  Of Daerden op de Chinese Muur of in Waalse grotdorpen bezopen rondstruint, maakt geen verschil.  Maar het is wel iets anders dan officieel zijn. 

En nu is ook Nonkel Kruk afgereisd.  Eerst was het privé maar nu is het, blijkens zijn eigen verklaringen "een sportieve, economische en politieke verplaatsing".  Privé had hij moeten betalen uit eigen zak, nu is het op kosten van het plebs.  En dat is toch gans anders.

Ook als er vooraf bij hoog en laag gezworen werd, dat het land B niet akkoord gaat met de politiestaat China, de miskenning van mensenrechten en de bezetting van Tibet. Op 23 augustus praat Leterme (uit ons aller naam ?) met de Chinese premier Wen Jiabao en natuurlijk zal ook Napoleon erbij zitten... En ze zullen iets zeggen over de mensenrechten, maar gans terloops, zijdelings, murmelend, ach, de Chinezen zullen het niet eens merken, een ietsje anders dan in de Kamer.

"Wie gelooft deze mensen nog ?" ...

Savat

Niemand van de ondertekenende landen heeft de laatste versie van het Verdrag van Lissabon gelezen, want het bevat uitsluitend amendementen op bestaande teksten.  Het is een monnikenopgave de teksten in een leesbare en begrijpelijke vorm samen te brengen.  Er moet enkel getekend worden en naar de  Deense Euro-parlementariër zegt, wordt het de lidstaten afgeraden  een leesbaar document te ontwerpen, vooraleer elke regering ondertekend heeft.  Kan u zich dit voorstellen ?   Wat is dit allemaal ?  Wij leven in een dictatuur, is het minste wat gezged kan worden. Dit is niet het Verenigd Europa waar wij na WO II van gedroomd hebben, het Europa dat door mensen als Walter Kunnen bepleit werd of door diens voorganger August Vermeylen : "Vlaming zijn om Europeaan te worden". 

Wij kennen niets van paarden. Dit is Cumano die met de ruiter Lantink op de OS degelijke resultaten boekt (zelfs Daerden doet het aardig volgens de staatszender).  Omdat we niets afweten van jumping, kunnen we het zeggen : nog nooit hebben we zo'n mooi paard gezien.  Wij kennen alleen de knollen van Sinterklaas en dat zijn soms kamelen om niemand voor het hoofd te stoten.  Voor ons verdient Cumano goud. (En hopelijk hebben we nu geen ruzie met onze plaatselijke correspondent Pino uit Peking, want Sport is zijn terrein).

Het Prachtland Turkije is in het weekeinde vermeende Koerdische rebellen gaan bombarderen in Noord-Irak.  Op die manier gunnen Erdogan en Güll het leger een mooie bezigheid, zodat dit zich niet te veel zal bemoeien met de binnenlandse problemen, zoals het instand houden van de lekenstaat. Eens de toetreding tot de EU geregeld, gaan we meevechten met onze nieuwe lidstaat.  Kunnen we een apart leger maken van de Europese Toerken. Het ziet er goed uit !

Rustige wandeling in Ankara

17/08 "Wij reanimeren geen 70-plussers meer"

Bewoners van twee rusthuizen in Nederland (Amersfoort) hebben geschokt gereageerd op een brief die ze van de directie hebben gekregen. In die brief staat koudweg vermeld dat 70-plussers niet meer worden gereanimeerd.

De directie van de rusthuizen beweert dat reanimatie bij 70-plussers zo schadelijk is, dat het de levenskwaliteit ernstig kan verminderen. Het gasthuis reanimeert alleen nog maar als iemand schriftelijk aangeeft dat te willen.

@ Gazet van Antwerpen

***

De directie heeft gelijk, het is ook altijd wat met die 70-plussers, dan is de soep te zout, dan moeten ze een rolstoel hebben, vroeger was alles beter : korte meten moet er mee gemaakt worden.  Reanimeren da's voor de jeugd, als deze zich te pletter heeft gezopen of pampus ligt van de verdovende middels, dàn wordt er opgetreden.  En denk erom : de directie heeft altijd gelijk, dat was vroeger ook zo.

PS : deze maatregel geldt niet voor de allochtonen, die worden in leven gehouden tot na de dood.

Groep Marokkanen mishandelt fietser

De jongen schold de man uit, waarop hij besloot kalm te reageren en door te fietsen. Dat pikte de groep niet, waarop de fietser werd klemgereden. Het slachtoffer hield aan de mishandeling kneuzingen, een bloedneus en een gebroken rib over. De politie zoekt drie Marokkaanse jongens en een opvallend lange blonde jongen.

@ www.geenstijl.nl

Beste Vlaamse Vrienden en Sportliefhebbers.

Zoals ik gisteren reeds meldde is hier een ongelooflijk grote bezetting van 0000 medewerkers. ’s Avonds op mijn eentje begaf ik me naar het restaurant van het mediapark en kwam daar in gesprek met een 0000 medewerker.  Keuvelen over koetjes en kalfjestijdens  het gezamenlijk verorberen van een gelakte eend.  Lekkel, lekkel.

De medewerker had enkele uren later een afspraak met Jacques Rogge. Hij vroeg me of ik interesse had om mee te gaan. Ook al zijn ze bij de 0000 onze dikste vrienden niet, ik hapte toe.

In het weelderige kantoor van mijnheer Rogge aangekomen, werden wij hartelijk door hem ontvangen. De 0000 medewerker haalde de filmcamera en geluidsmicrofoon boven en stak met zijn vraagstelling van wal. Voor alle zekerheid had hij een papier meegekregen, met de   vragen.

De heer. Rogge was tot nu toe uiterst tevreden over de prestaties van de atleten uit het land b. :  “Zij doen goed hun best, jammer grijpen ze telkens  naast een plak. Maar er is geen reden tot paniek, er zijn nog volop kansen voor onze atleten : wielrennen op de baan,  zeilen op het water,  atletiek op het land, vliegeren in de lucht.   Mogelijkheden zat."

Tot op heden is de OIC-voorzitter  ook zeer tevreden over het verloop van de spelen   en hij vindt het zelfs spijtig dat het volgende week voorbij zal zijn. Voor ons was het ook voorbij, want Jacques moest zich voorbereiden op de komst van  hoog bezoek uit het land b. Met name Yves Leterme, met in zijn slakkenslijmspoor Ansjo( vis ).

Graag geven we nog  de namen mee van enkele plakkenpakkers. De eerste vooral voor de sportieve  vrouw van onze hoofdredacteur, en de bijbehorende foto voor de hoofdredacteur zelf, samen met mijn eerste onkostennota.

Op de marathon pakte de Roemeense Constantina Tomescu het goud, dit in een tijd van 2u.26:44.

De Amerikaan Phelps ( al in het potteke geplast ? ) pakte zijn 8^ste gouden plak op de  400m. wisselslag.

Rusland : Goud, Zilver, Brons voor vrouwentennis enkel. Goud voor Dementieva, Zilver voor Safina.

Goud voor Kirsten van der Kolk en Marit van Eupen damesdubbel roeien voor Nederland.  Alsook zilver voor de dames in het zeilen (op het water)

Onze altijd sympathieke Kim Gevaert gaat niet naar de finale 100m. zij werd 6^de in de halve finale. Hopelijk krijgt ze nog een kans in de 4 X 100m. voor vrouwen.

Zijne prinselijke hetelijkheid van Monaco kwam vandaag ook nog wat plakken uitdelen, met  de doorbij horende kussen..

Morgen zijn we er weer, met meer.

PUP ( Pino Uit Peking )

De stand van zaken begint er voor Nederland echt belabberd uit te zien, ze gaan uit hun pijp moeten komen.

Het land b

Goud    0

Zilver    0

Brons     0

Totaal     reeds 4 x 0

Nederland

Goud    2

Zilver    4

Brons    4

Totaal    10

Vrijdag is de vaste marktdag in onze gemeente, daar trek ik dan meermaals met mijn echtgenote Caro ( ze heet Caroline ) naar toe. De markt, gezellig en niet duur, en in beide gevallen blijkt dat voor een groot deel te kloppen. Het is voor ons een kleine uitstap, je koop groenten, fruit en wat je nog allemaal nodig hebt. Ja, de mensen die hun waar aanprijzen zijn harde werkers, ze zijn reeds vroeg in de weer. Maar ze zijn vooral vriendelijk, en kunnen tegen een zwanske. En dat bevalt me.

Toen mijn grootmoeder vroeger vroeg aan mij wat ik wilde worden als ik groot was, antwoordde ik steevast : "Burgemeester van Antwerpen". Echt waar. En ik woonde niet eens in Antwerpen, nu nog niet trouwens.

Mijn grootvader zei mij dan  :  "Jongen, dan zal je in school toch beter je best moeten gaan doen, of ‘t zal wat anders worden." Grootvader had gelijk, het is wat anders geworden. Nu lijkt het mij, dat de huidige burgemeester van Antwerpen ook beter naar mijn grootvader had geluisterd. Grootvader zou het hem ook ten stelligste hebben afgeraden. Mijn tweede keuze was,marktkramer. 's Zondags mocht ik als klein manneke mee naar de vogelenmarkt met mijn  grootouders, en het leek me wel wat, op de markt staan,nu trouwens nog, en dan roepen, zo van : "Madammeke ze zijn er weer hé !!!"

"De echte Mechelse bloemkolen 3 voor de prijs van 2, de echte Mechelse asperges, lang, dik en je kan er goed van pla… De sappige aardbeien uit Hoogstraten, knapperige appelen van Sint –Truiden. Onze overheerlijke kalfsworst € 1 de halve meter en € 2.50 voor 2 meter. Ge moet ze proeven, hé"Het zijn maar voorbeelden, het kan net zo goed over sokken gaan ( 5 paar kopen, 3 betalen ) of zakdoeken, het maakt niet uit.

Ik ben geen burgemeester geworden en ook geen marktkramer. Bij onze bezoekjes  aan de Vogelenmarkt in Antwerpen denk ik daar nog altijd aan. Maar dan zie ik kraampjes met olijven in alle soorten en maten, opgelegde citroenen, gedroogde tomaten, Turks brood, allerlei soorten gedroogd fruit. Eigenaardige stenen potten, tajine of zo iets, damesschoenen met opgestikte pareltjes en andere brol.  Dat het beeld van de “Vogeltenmarkt” sterk verstoord is, valt niet te ontkennen.

En dan bedenk ik, was de huidige burgemeester maar marktkramer geworden,achter een kraampje met Antwerpse Handjes dan pas had hij Antwerpen een dienst bewezen. Allee hij had alleszins minder schade aangericht.

Met Vlaamse groet,

Walter

Jules Gheude

Vlaanderen wierp zich, in de loop der decennia, op tot een echte Natie

Publicatie: 16 augustus 2008                                        Jules Gheude - Politiek essayist

Knack - 30 juli 2008         http://www.ovv.be/page.php?ID=2541

6 mei 2005. De krant Le Soir publiceert in de rubriek "carte blanche" mijn open brief, getiteld België ligt op sterven. Ik schreef toen met name:

Er is (in het noorden van het land) een groot potentieel aan stemmen die de splitsing van B-H-V eisen en meer algemeen de overheveling van nieuwe belangrijke bevoegdheden naar de gewesten willen. Als dit werkelijkheid wordt, zal het Belgische koninkrijk zich letterlijk in verregaande staat van ontbinding bevinden. Requiem voor België. (...) Bij gebrek aan een overeenkomst met de Franstaligen omtrent de gewenste institutionele hervormingen, zouden de Vlaamse politici evengoed geneigd kunnen zijn de krachttoer via hun eigen parlement te bewerkstelligen. Zij beschikken daartoe over de democratische legitimiteit en op het eerste gezicht zou niets kunnen beletten dat een meerderheidsstemming tot de afkondiging van een soevereine Vlaamse Staat leidt. Daarin zou het francofone front van de weigering kunnen uitmonden.

De verantwoordelijke Franstalige politici dragen de verpletterende verantwoordelijkheid van niet te hebben gezien of niet te hebben willen zien dat Vlaanderen zich, in de loop der decennia, opwierp tot een echte Natie.

In 1947, stelde Jean Rey vast dat het nergens, wanneer een eenheidsstaat wordt opgeruid door een nationalistische beweging, mogelijk is dat hij eindigt zonder te scheuren. (...) de wijsheid bestaat erin dit tijdig in te zien. (2)

François Perin had de wijsheid dit tijdig in te zien. Op 26 maart 1980, nam hij op spectaculaire wijze ontslag als senator en verklaarde: Ik slaag er niet meer in, om in geweten, verder te geloven in de toekomst van ons Land. (...) België lijdt aan drie, ongeneeslijke en onomkeerbare ziekten.

De eerste ziekte is, zoals ik vroeger al zei, het Vlaamse nationalisme. Hij koos vervolgens, eenzaam en als een echte staatsman van een "non-"staat, opnieuw voor deze onverdraagbare waarheden waarvan de verantwoordelijke Franstalige politici, vastgeroest in de politico-electorale passies, het niet opportuun achtten om er de nodige aandacht aan te besteden.

Vandaag zijn de feiten duidelijk: de ziekte overwint de patiënt. België is dood, morsdood!

Men zou een grove fout maken te denken dat sommigen, in Vlaanderen, minder natio nalistisch zijn dan anderen en dat, enkel Bart De Wever, een probleem stelt. Het geval Karel De Gucht is, in dat opzicht, verhelderend. De liberale tenor heeft verstand van het Vlaamse opbod. Heeft hij immers, op 6 november 2002, op de set van VTM niet verklaard: België is op termijn veroordeeld om te verdwijnen, in rook op te gaan, en dit, zonder intussen nog enige meerwaarde aan Vlaanderen bij te brengen.

Hij is het ook die, tijdens de onderhandelingen op Hertoginnendal, ermee dreigde, samen met zijn handlanger Patrick Dewael, om de financiële kraan voor de Franstaligen dicht te draaien. Het is nog steeds De Gucht die het telkens had over de Staatsgrens terwijl hij naar de taalgrens verwees. En vandaag verklaart hij dat op termijn, de wet van het aantal het steeds zal halen.

Het fenomeen is trouwens niet nieuw. In zijn persoonlijke nota's legt François Perin uit dat, na het mislukken van het Egmontpact, zijn inspanningen om tot een institutioneel akkoord te komen, in de schoot van de liberale familie hebben gestuit op de onverzettelijkheid van de PVV-tenoren: Noch De Clercq noch Vanderpoorten gaven het minste teken van enige toegeeflijkheid. Ze dachten enkel aan het dwarsbomen van de CVP en de Volksunie.

Vandaag is er opnieuw sprake van een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap om het Belgische institutionele landschap te herstructureren, zonder er zich rekenschap van te geven dat de zaak onmogelijk is geworden in de mate dat Vlaanderen is overgegaan van het stadium van federale eenheid op een nationale staat.

Sommigen, zoals Philippe Moureaux, spreken over confederalisme alsof het een simpele vorm zou zijn van een meer doorgedreven federalisme, terwijl de deskundigen in internationaal recht eraan herinneren dat de formule enkel kan slaan op onafhankelijke Staten die, op een gegeven moment, ernaar verlangen om na te denken over een samenwerking op bepaalde domeinen.

Een ding is zeker, en Yves Leterme heeft eraan gehouden dit te onderstrepen toen hij onlangs zijn ontslag aan de Koning heeft gegeven: het federaal model heeft zijn grenzen bereikt.

Het paleis weigerde het ontslag en gaf aan het trio de Donnea - Langendries - Lambertz de opdracht om na te gaan op welke manier garanties kunnen geboden worden om op een geloofwaardige manier een institutionele dialoog aan te vatten. Daarmee heeft het Paleis de viering van de Nationale Feestdag kunnen redden. Maar het Koninkrijk, dat definitief is ondermijnd door het Vlaamse nationalisme, is niet gered.

De ondertitel in Le Soir vatte het zeer goed samen: De terugkeer van Leterme lost niets op. De uitstap uit de crisis verdeelt Vlamingen en Franstaligen. De N-VA dringt een ultimatum op voor 31 juli.

Niemand maakt zich nog illusies. Om te beginnen al zeker Karl-Heinz Lambertz niet. Hij is een van de drie "wijzen" die de koning aanduidde en hij verklaarde al meteen voor de VRT dat het doorvoeren van een echte Staatshervorming voor de regionale verkiezingen van 2009 zeer moeilijk zou worden... Zo negeert hij dat Vlaanderen uitzonderlijk is gehaast. Vlaanderen wil zo spoedig mogelijk maximaal beschikken over de nodige socio-economische hefbomen. Zo moet het het hoofd kunnen bieden aan aankomende uitdagingen - zoals de vergrijzing - en moet de regio opnieuw de top-5 van de meest welvarende regio's van Europa halen.

In werkelijkheid, zal de enige denkbare onderhandeling nog kunnen slaan op de verdeling van de erfenis van de overleden Staat. In afwachting is het belangrijk dat het productieve deel van Wallonië zich dringend verzamelt in een Staten Generaal, om de toekomstige weg uit te stippelen, hetzij:

1. een onafhankelijke Staat Wallonië;
2. een Staat Wallonië-Brussel;
3. de hereniging met Frankrijk;
4. de vereniging met een andere Europese component dan Frankrijk. Dit staat in het Manifest dat door Didier Melin, Thierry Ollevier, Claude Thayse en mijzelf verspreid werd op 15 februari dit jaar. (3)

Het zou betreurenswaardig en onverantwoord zijn mochten de politieke formaties neerkijken op dit initiatief. Het is niet langer tijd voor bekrompen vijandigheid, maar voor sereen overleg met het oog op het ontwikkelen van een waardige, redelijke en ordentelijke oplossing om te overleven.

(1) Laatst verschenen werken: "De ongeneeslijke Belgische ziekte onder het ontleedmes van François Perin", voorwoord door Xavier Mabille, Uitgeverij Mols, 2007, en " De keuze van Wallonië", voorwoord door Jean Beaufays en Pascal Delwit, Uitgeverij Mols, 2008.

(2) In "Pourquoi Pas?" van 25 april 1947.

(3) www.etatsgenerauxdewallonie.net

.