De analyses van Nigel Farage zijn al jaren juist gebleken. Die van Gerald Celente ook. Hij voorspelde dat de maat vol zou zijn in 2012 en gaf de moslims de raad om tegen dan hun koffers te pakken. Nu komt Kopp-verlag met een onheilsmededeling van een verontwaardigde Celente.

De apocalyps zou erger zijn dan eerder voorspeld, niet meer af te wenden, en ook vervroegd naar 2011. De inval in Libië is voor hem het teken aan de wand dat de waardeloosheid van de onbekwame Westerse leiders gecombineerd met het gebrek aan democratie noodzakelijkerwijze tot de verschrikking moet leiden. Celente geeft zijn conclusie maar uiteraard niet alle elementen waarop hij die baseert. Dit komplot is er allicht één van.

Op Artikel7.nu vertaalt E.J. Bron het aldus uit het Duits:

“Steeds opnieuw roept hij de burgers in zijn laatste nieuwsbrief ertoe op om geld in te ruilen voor edelmetaal, zich te bewapenen en levensmiddelenvoorraden aan te leggen. Nog belangrijker zou het volgens Celente echter zijn om zich mentaal voor te bereiden op de zich aftekenende situatie. Wie dat niet zou doen en nu nog over zulke prognoses zou lachen, zou psychisch instorten en de komende tijd vast en zeker niet overleven. “

Beste Angeltjes ik ben er vrijwel zeker van dat U de aandelen die ik hier steeds een aanbeveling bezorgde redelijk gemakkelijk in natura, munitie en hardware kunnen omgeruild worden. Bovendien verkoopt men aandelen best à la hausse en niet à la baisse want dan is het te laat.

lucky9

Waarde redactie,

Het was, zoals dat heet voor Pasen, "de goede week". Het goede was ditmaal de verdere barsten in het linxe kamp,waarbij nog duidelijker werd dat het daar alles behalve peis en vree is en dat er van menslievendheid en solidariteit onder de "kameraden" niet veel meer overblijft. Farizeëers en Tollenaars die onder elkaar ruziën voor de beste plaatsjes.

De week die nu komt zou normaliter de "verlossende week" moeten zijn want indien BDW en co zijn woord gestand houdt,  wordt het nu "kop of letter" (kruis of munt, moet ik eigenlijk zeggen, maar er is geen kruis te zien op de euromunten) wat de verdere deelname aan de Muppetshow betreft. April loopt op zijn laatste benen en dan moest er boter bij de vis zijn, zoniet ...

Er is de afgelopen week dan ook nogal wat afgeroddeld, achterklap en verdachtmakingen waren niet uit de lucht, waarbij zelfs de stichters van al de miserie olie op het vuur mochten gooien om de vlam in de pijp voor deze week brandend te houden. Het is nog even afwachten of er een miraculeuze verrijzenis zal te vieren vallen nadat " ter elfder ure" Sjowelle en Elio den Bart omarmen en hem overladen met kokosnoten, een emmer choco, 25 kilo frietpatatten, 5 liter mayonaise een vracht curryworsten en als dessert een grondige staatshervorming met een gratis splitsing van BHV als blijk van eeuwige dankbaarheid.

Ik denk echter dat er maar twee mogelijkheden overblijven nadat Wouter Beke zijn kelk aan de keuning terug geeft met de boodschap dat hij zich terugtrekt in een klooster op een geheime locatie in de Loirestreek om terug op adem te komen na weken van het kastje naar de muur gelopen te hebben.

Mogelijkheid 1 : De N-VA trekt zich terug en houdt het (veel te laat!)voor bekeken met waarschijnlijk verkiezingen als gevolg.

Mogelijkheid 2 : De keuning geeft BDW nog een kans om de brokken te lijmen (lees: tijd winnen) zodat deze voor een tweede maal op rij het deksel op zijn neus krijgt wel met het excuus : "Sire, ziede wel, ze willen ni meewerken."

Ook dan krijgen we waarschijnlijk verkiezingen. Ik hoop alleszins dat het een "verlossende" week mag worden

mvg - senior

Amokmakers hebben vanavond heel wat problemen veroorzaakt op het Bloso-domein in het Vlaams-Brabantse Hofstade (Zemst). Na afloop van het tumult werd amper één relschopper opgepakt.

Een groep van minstens tweehonderd herrieschoppers sloot omstreeks 18 uur (maandagavond) plots de politiemensen op het terrein in. De inspecteurs kregen klappen en werden bekogeld met flessen en projectielen.
 
De amokmakers omsingelden de politiemannen en het duurde geruime tijd alvorens de agenten zichzelf in veiligheid konden brengen. Onder de amokmakers zaten volgens een politiebron heel wat jongeren uit Schaarbeek en Brussel.

Twee agenten lichtgewond
Slechts één relschopper werd opgepakt. "Het was niet makkelijk om jongeren te identificeren uit de groep van 200 à 300 die rond 18 uur op het strand acht ingesloten agenten een tijdlang hebben bekogeld met allerlei projectielen", aldus burgemeester Bart Coopman (CD&V). Twee agenten raakten bij de rellen lichtgewond: de ene aan het hoofd, de andere aan de voet.

Vechtpartij op strand
"Het probleem is rond 18 uur begonnen bij een vechtpartij op het strand", aldus Coopman. "De leden van de private bewakingsdienst op het domein kregen de ruzie niet onder controle en riepen de hulp van de politie in. Vanaf het ogenblik dat de eerste drie agenten op het strand verschenen, heeft zich een massa jongeren tegen hen gekeerd en projectielen beginnen gooien, zoals stenen, flessen en blikjes. Op een bepaald ogenblik waren acht agenten van de lokale politie volledig omsingeld door 200 tot 300 jongeren. De rust is pas teruggekeerd toen de agenten zich van het strand verwijderden."

Extra bussen
De agenten riepen versterking in en vrij snel waren 60 tot 70 agenten aanwezig van omliggende korpsen, federale politie en spoorwegpolitie. "Men heeft zich vervolgens vooral geconcentreerd op het zo rustig mogelijk laten verlopen van de uittocht. De Lijn heeft op ons verzoek extra bussen ingelegd vanaf de hoofdingang van het domein en alle betrokkenen zijn inmiddels vertrokken. Op de bussen deden zich geen noemenswaardige feiten meer voor", besluit Coopman. De nieuwe problemen op en rond het domein schrijft hij andermaal toe aan allochtone Brusselse jongeren.

Bron : diverse media

Beste Angeltjes,

Ik moet dit kwijt aan iemand. Vrijdag een dagje verlof genomen met mijn echtgenote. Gaan wandelen in de stad waar ik geboren ben en 10 jaar geleden gaan lopen ben. Soms knaagt er nog eens iets. Kwamen we de Stadsfeestzaal buiten en stond er een jonge man voor een standje van een of ander goed ruikend spul. "Show me your hand" zei hij tegen mijn echtgenote. "Ik begrijp u niet" antwoordde mijn vrouw. "What do you speak" zei de jonge man. "Nederlands, zoals die andere zes miljoen mensen in dit land" replikeerden wij in koor. Stom verbaasd ging de jonge man weg"Nedderlands, Nedderlands" stamelde hij. Dat had hij niet verwacht in Antwerpen. Ik ben plots voor een jaartje genezen om weer in Antwerpen te komen wandelen.

NAW bekend bij de redactie

.

Sint Gillis, 15 february 2010  

Jij woont Saint Gilles en jij heeft tussen 3 en 10 jaar. Nodigen ons je uit op de heruitgave van Het Feest van de Kinderen dat op zaterdag 27 maart 2010 op het thema van de dieren zal plaatsvinden.

Bij deze gelegenheid zal het Stadhuis van gangmakers en acteurs binnengedrongen zijn om je erg de diensten te laten ontdekken die aan de burgers worden aangeboden door het feest te doen. 

Verschillende verrassingen wachten je : verschillende werkplaatsen, van de spelen en een voorstelling definitief alles in kleuren ... de Plaats van Meenen zal zelfs de dieren van de boerderij ontvangen.

Wachten ons je vanaf 13.30 en tot 17030 voor de inschrijvingen op zaterdag 27 maart op het stadhuis (Plaats van Meenen 39 - Saint Gilles) Om niet de rij aan de toegang te doen kan jij de inschrijvingsfiche vullen die aan de rug van deze uitnodiging en het aanbrengen op 27 maart aan de ontvangst van het stadhuis is.  Hij eveneens wordt je aanbevolen om te komen gepaard gegaan (e) met een verantwoordelijke volwassene.

Hopend je te ontmoeten er, verzoek ik je om in de uitdrukking van mijn zeer bijzondere hoogachting te geloven.

De Burgemeester

Charles Picqué

Bovenstaande epistel van februari 2010 is een uitnodiging die de burgemeester van Sint Gillis (een van de 19 gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest) stuurde naar de Nederlandstalige kinderen van zijn gemeente. Charles Picqué, een franstalige socialist,  is ook minister-president van het hoofdstedelijk gewest.

 Wat vele socialisten in het Antwerpse al lang vermoedden, vreesden of hoopten is op Paaszondag eindelijk gebeurd : Erik de Bruyn laat de SP-a voor wat zij is, een samenraapsel van carrièristen die niets meer te zien hebben met het progressieve, linkse ideaal en richt zijn eigen partij op : Rood.

Er bestaat natuurlijk een erg persoonlijke vete, zeg maar haatrelatie, tussen De Bruyn langs de ene kant en de groep Gennez en Janssens met ieder hun eigen satellieten.  Het conflict is persoonlijk maar ook ideologisch. De Bruyn is al lange tijd de leider van een gestaag groeiende groep binnen de sp-a die terug naar de bron wil.  Wie het tijdschrift Vonk in handen krijgt (gedrukt op luxueus glanspapier, zeer vreemd voor een marxistische en milieubewuste beweging) wordt teruggeworpen in de tijd, naar de jaren '60 en '70 van vorige eeuw,  met vlammende oproepen tot solidariteit met de derde wereld, mateloze bewondering voor de revolutionaire bewegingen zoals deze van Hugo Chavez in Venezuela en het wegdeemsterende Cubaanse communisme, het grote gelijk van de vakbonden, de patroons die nog altijd bij het XIXde eeuwse kapitalisme zweren, enz.  In elk nummer van Vonk, ook een flink aantal zure oprispingen over de laksheid binnen de SP-a top en het verraad tegenover het proletariaat. De Bruyn is zich terdege bewust van de schade die het loftsocialisme aanricht in de rangen van de stamboek-partijleden.

De Bruyn woont in het Antwerpse district Deurne, dat eens een rode burcht was met de legendarische burgemeester Maurice Dequeecker.  Intussen is Deurne, met zijn talrijke Marokkaanse, Turkse en andere vreemdelingen een bastion van Vlaams Belang geworden, waar die partij 41% scoorde in 2006 bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. De Bruyn, een milieu-ambtenaar, omarmt de communistische idealen en legt in zijn programma uitgebreid de nadruk op allerlei groene eisen. Het actuele onderwerp over het opgeven van de kernenergie is al lang een topprioriteit bij de rebellen van Rood.  Daar waar zij de SP-a terecht een amalgaam van carrièrejagers noemen, zijn zijzelf een amalgaam van marxisten, trotskisten, maoisten, enz.  die in oudbakken linkse theorieën hun inspiratie vinden om een nieuwe wereld te scheppen, waarin het individu onderworpen is aan de wensen van de groep, die geleid wordt door uitverkorenen ... Niets nieuws onder de rode zon.   

De vakbond ABVV is een schaamteloze nevenorganisatie van de socialistische partij.  Dat is zelfs geen geheim : voorzitter Rudi de Leeuw is lid van het SP-a partijbestuur.  Rood schurkt zich graag aan tegen dit ABVV en de sociale (en vaak ook politieke) standpunten van dat op Sovjetleest geschoeide machtsinstituut.  Tegelijk werft De Bruyn sympathie en ronselt hij leden bij de vakbondscentrales : kortom, de tactieken van de oorspronkelijke socialisten worden nog steeds toegepast door de militanten van Rood.  De Leeuw heeft in zijn syndicaat hetzelfde probleem als de SP-a : zijn troepen worden geïnfiltreerd door extreem-links.

Naast Antwerpen is er ook een Rood-kern in  het Oostende van Johan Vandela Notte actief.  Niet toevallig, want het was Vandela die als voorzitter, na zijn fenomenale verkiezingsnederlaag in 2007 Gennez aanduidde als zijn opvolgster.

Zoals een echte patriarch dat doet, bestond er geen twijfel dat de partij, die altijd naar buitenuit opgetreden is als een monoliet blok, deze eenzijdige beslissing zou bevestigen zonder tegenpruttelen. Niemand had er op gerekend dat de voor de buitenwereld onbekende opposant De Bruyn stokken in de wielen zou steken.  Plots was er een tegenkandidaat opgestaan die de arrogante door Steve Stevaert en de rest van het rode politburo gesteunde ex-Animo voorzitster, Caroline Gennez, kwam dwarsbomen.

Met een rode das en een rode ruiker, zijn we precies echte socialisten. Zo lang er te graaien en te slijmen valt, is Madam Schuddenbol ook van de partij.

Toen trad in vele federaties de al lang aanwezige onvrede met de partijtop aan het licht. Alle ontevredenen, om de meest uiteenlopende redenen, verzamelden zich rond Erik de Bruyn die uitsluitend de ideologische kaart trok maar duidelijk beoogde de ganse partijtop te blameren. Honderden socialisten (met ieder zijn familieleden en kleine aanhang) hadden net hun job als kabinetsmedewerker verloren, ingevolge de electorale rammeling, die niemand voor mogelijk had gehouden : van 23 naar 14 zetels en geen nieuwe regeringsdeelname. 

Velen zagen Vandela Notte als hun persoonlijke belager die een onverhoedse streep had getrokken door hun carrière-ambities en zij waren niet geneigd de slome Gennez, die niet méér was dan de handpop van de partijleiders, te steunen. Tijdelijk werkloze socialisten met verbrijzelde dromen, die geen lor belangstelling hadden/hebben voor de werkmens, voelden in zich de vlam branden van Karl Marx en Emile Vandervelden. De Bruyn verzamelde stemmen die in normale omstandigheden nooit naar hem zouden gegaan zijn.

Na de eerste ronde in de verkiezingen, bleven Gennez en De Bruyn als enigen over voor de finale slag.  Het was een schok voor de partijpotentaten  dat de grote afdelingen Antwerpen en Brugge zich uitspraken om De Bruyn te steunen.  Een persoonijke blamage voor Patrick Janssens die al lang elke voeling met de basis verloren had. 

In totaal kreeg De Bruyn ruim 33% van alle SP-a'ers op zijn hand en de belofte van de ijdele Gennez dat zij rekening zou houden met de interne democratisering en de eisen van de communistische vleugel. In de realiteit kwam daar niets van terecht en hooghartig negeerde de nieuwe voorzitster haar tegenstander. Zoals zij ook in Mechelen, waar zij vanuit Hasselt door Stevaert neergeplant werd, haar vrouwelijke rivale, eveneens een pionnetje van Stevaert, de knappe Marokkaanse Temsamani, uit elk politiek mandaat wegpestte. Als we knap zeggen, bedoelen we fysiek knap, want dit vrouwtje moest als staatssecretaris ontslag nemen, nadat was gebleken dat zij over haar opleiding had gelogen. Liegen tegen ongelovigen is toegelaten in de omgeving waar Temsamani opgegroeid is.

Met de Vlaamse en Europese verkiezingen van juni 2009 werd De Bruyn, die gerekend had op een verkiesbare plaats, weggemoffeld in de kieskring Antwerpen op de 11de plaats.  Hij verzamelde er 8355 stemmen, en bereikte daardoor de vierde plaats van de 24 socialistische kandidaten. Dat was het dan.

Na veel interne strubbelingen in de krabbenmand die de partij nu nog meer dan ooit, is, kwam vandaag het bericht van de definitieve breuk. Met de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen in 2012 zal Rood zich reeds aan de kiezers voorstellen, al dan niet met een uitgebreide lijst van allerlei extreem-linkse groepjes van dromers, drammers en droogstoppels.

Wie hier beslist niet kan mee lachen, is Patrick Janssens. De reclameman heeft de Antwerpse SP-a afdeling langzaam de nek omgedraaid en de klassieke socialistische families die altijd de kern gevormd hebben van de macht in het stadhuis, terzijde geschoven.  Hij heeft zelfs de naam van SP-a dubbelzinnig en op eigen houtje omgevormd tot StadsPartij-Antwerpen.  Op de webstek worden de beslissingen van het schepencollege gebracht als waren het officiële stadsmededelingen.  En worden specifieke partijactiviteiten en standpunten geweerd.  

De Bruyn zal met Rood heel wat stemmen losweken die anders automatisch Janssens ten goede kwamen. Dat op zich is een goede zaak. Na meer dan 70 jaar socialistisch bestuur en socialistische burgemeesters zal de huidige slimmerik er finaal in slagen om de burgemeesterszetel kwijt te spelen.  We kunnen niet anders dan de man dankbaar zijn en hopen dat zijn partij in de oppositie verzeilt. En ook een klein bedankje voor het rode Paasei van De Bruyn. 

Ray

R u s t d a g

Voor al onze vrienden en lezers een aangenaam Paasfeest

Mag ik vragen dat diegenen die dit wensen, speciaal vandaag in hun gedachten of gebeden even zouden willen verwijlen bij het immense verdriet van onze vriend Marc, zijn vrouw en kinderen bij het onrechtvaardige heengaan van de vierjarige Marnix.

Ray en de ganse redactie

Waarde redactie en vrienden,

Vandaag op Paaszondag, hebben ze bij de SP.a een rood ei (of is het rot ei ?) op het bord gekregen.

De heer Erik De Bruyn, de voorman van de radicale vleugel van de SP.a heeft zijn partijkaart per "ijlbode" teruggestuurd naar de hoofdzetel. De man die Carolientje van de troon wou stoten is het getutter van naar wat hij de "coma-partij" noemt, beu.

Hij gaat zelf een partij oprichten die krachtdadiger wil optreden en het ware socialisme nieuw leven inblazen. De naam van "zijn " partij zal de naam ROOD! dragen. Na Groen! krijgen we dus ook een Rood! in de aanbieding. Erik gaat  onderhandelingen aanknopen met andere "echte" linxse partijen zoals PVDA en nog enkele van die nitwitten om een breed rood front te vormen als antwoord tegen de SP.a-laksen.

Wij kunnen dit paasgeschenk zeker toejuichen gezien het de verdeeldheid bij de sossenbrothers duidelijk in de rode verf zet èn ... de versnippering en afkalving van de kadavervreters verder in de hand werkt.Hopelijk haalt Rood! 4,99% rode stemmen binnen en vallen ze onder de kiesdrempel en is de moederpartij evenveel (liefst meer!) stemmen kwijt en vallen die onder de 10% 

Ik zie de smoelen van Triene Thange, Vim De Wilder en ander linx braaksel al bekketrekken als het zover moest komen.

mvg - senior

Nigel Farage is een redenaar naar ons hart. Zonder liflafjes schopt hij de niet-verkozen Euro-Toplui tegen de schenen.  Geen diplomatiek taalgebruik, maar heldere, moedige woorden die de Barroso's en Van Rompuy's in mekaar doen krimpen. "Mijnheer Baroso, u was zelf een Maoist" is natuurlijk een taboe-uitspraak die Farage niet schuwt tijdens een plenaire zitting.

De video hierboven duurt bijna 15 minuten en biedt een overzicht uit diverse tussenkomsten. Een boeiend document dat ons confronteert met realiteiten die normaliter nooit en nergens aan bod komen. 

Nigel Farage (1964) is gewezen voorzitter en medeoprichter in 1993 van de UKIP (United Kingdom Independent Party), de Britse anti-EU partij.  Hij is lid van het Euro-parlement sedert 1999 en maakt met 11 UKIP-leden deel uit van de 30-koppige fractie Vrijheid en Democratie die o.m. ook de Lega Nord omvat en de Nederlandse streng-protestantse SGP.

In zijn (korte) beroepsleven was Farage beursmakelaar, wat zijn grote kennis verklaart als expert die de  financiële marktmechanismes beheerst en begrijpt. Daarom veroorlooft hij zich te zeggen tot zijn collega's in het parlement dat zij geen flauw vermoeden hebben wat er al enkele jaren aan de gang is op monetair vlak en welke de situatie is van de Euro.

Uit Wikipedia lichten wij enkele passages over merkwaardige hoogtepunten in de politieke carrière van deze eigenzinnige en weerbarstige Brit, een onmisbare rebel in de gezagstrouwe, elitaire club van Europa.

In 2004 maakte Farage bekend dat de voorgedragen Europees Commissaris Jacques Barrot in 2000 veroordeeld werd wegens verduistering van overheidsgeld en daardoor twee jaar geen publiek ambt mocht bekleden. Barrot werd in 2004 toch verkozen als eurocommissaris.

In 2005 verzocht Farage aan de Europese Commissie om bekend te maken waar de commissarissen hun vakantie hadden doorgebracht. De EC weigerde dit op basis van de privacy van de commissarissen. De Duitse krant Die Welt onthulde echter dat de President van de EC, José Manuel Barroso, een week doorgebracht had op het jacht van de Griekse scheepsmagnaat Spiro Latsis. Een week later keurde de EC een steunmaatregel ter waarde van 10,3 miljoen euro goed aan het bedrijf van Latsis.  Farage overtuigde 75 europarlementariërs een motie van wantrouwen in te dienen tegen Barosso. Deze motie werd met succes behandeld op 12 mei 2005 waardoor Barosso voor het parlement moest verschijnen. Bij het debat over de motie werd de motie verworpen.

Farages partij onthulde vlak na de verkiezing van Joseph Daul, leider van de Franse boeren, in de Europese Volkspartij en Europese Democraten dat Daul onderwerp is van een strafrechtelijk onderzoek in Frankrijk. Het onderzoek richtte zich op vermeend misbruik van belastinggeld ter waarde van zestien miljoen euro door Franse boerenvakbonden.

Na een toespraak door Prins Charles voor het Europees parlement, waarin Charles de EU opriep een leidende rol te nemen tegen de klimaatverandering, bleef Farage als enige zitten tijdens het applaus. Farage noemde de adviseurs van de prins naief en dwaas. Farage vroeg zich openlijk af hoe iemand als prins Charles naar het europarlement mocht komen met de mededeling dat hij vindt dat het EP meer macht moet krijgen.

In 2009 bekritiseerde hij de hoge vergoedingen die europarlementariërs krijgen. Ook maakte hij bekend dat de campagne om de Ieren te overtuigen voor het Verdrag van Lissabon te stemmen bij het referendum over het verdrag ongeveer 440 miljoen euro gekost had en bekostigd was door de Europese Commissie. Farage zegde ook, dat hij gedurende 10 jaar bijna 2 miljoen pond had ontvangen voor kosten en vergoedingen, bovenop een salaris van £ 64.000 per jaar.  Dit geld werd gebruikt voor de lonen van UKIP-medewerkers, de reiskosten tussen GB en het continent. 

Op 24 februari 2010, na een toespraak van Herman Van Rompuy, beledigde Farage Van Rompuy door te zeggen dat Van Rompuy het charisma van een natte dweil en de uitstraling van een tweederangs bankmedewerker heeft.  Farage ging verder met de melding dat hij Van Rompuy ervan verdenkt de stille moordenaar te zijn van de Europese democratie en de Europese lidstaten. Na dit incident verzocht de Belgische Eerste Minister Yves Leterme Farage om zijn excuses aan te bieden, hetgeen hij grotendeels weigerde (hij verontschuldigde zich enkel bij alle bankbedienden in de wereld). Hiervoor ontnam de voorzitter van het Europees Parlement Jerzy Buzek Farage zijn vergoeding voor tien dagen, wat overeenkomt met een "boete" van ongeveer 3000 euro.

 Ray

Het Amerikaanse weekblad Time trekt ten strijde tegen het racismespook dat – zo wordt beweerd - weer opduikt in Europa. Het politiekcorrecte blad gruwelt dat de mensen in Europa zich laten leiden door de lage instincten van de ‘xenofobie’. Aanleiding voor de banbliksems is de reactie op de toevloed van Tunesische (boot)vluchtelingen of illegale immigranten op de zuidelijke kusten en eilanden van Europa. Time pikt het niet dat een aantal landen overwegen om opnieuw grenscontroles in te voeren nu Italië 25.000 illegalen een doorreisvisum wil geven.

Time ergert zich aan het discours en het ‘xenofobe’ beleid van Berlusconi en Sarkozy, die niet alleen beschuldigd worden van het ‘stigmatiseren van minderheden’ en het bestrijden van illegalen, maar nu ook de legale immigratie willen afremmen. De politiekcorrecte Yankees hebben natuurlijk makkelijk praten. Misschien moeten ze eens gaan kamperen aan de grens met Mexico…

Het Amerikaanse blad schrijft nog dat driehonderd linkse actievoerders op de trein van Italië naar Frankrijk zijn gestapt en die hebben omgedoopt tot ‘Dignity train’, om de Tunesische illegalen een riem onder het hart te steken.

“Nu is er veel linkse gekte, maar dit spant toch wel de kroon”, schrijft de Nederlandse journalist Joost Niemöller (De Dagelijkse Standaard). “Wat maakt dat de Tunesische gelukszoekers mensenrechten hebben om vrijelijk toe te slaan bij de EU-uitkeringsloketten?” Niemöller citeert een jonge trendy vrouw die mee op Lampedusa was aangeland (als één van de weinige vrouwen, de meesten komen later wel over eens de mannen een visum of verblijfsvergunning te pakken hebben). “Ze verklaarde dat ze naar Europa wilde ‘omdat je tegenwoordig niet meer behoorlijk kunt shoppen in Tunesië’. Ongetwijfeld een mensenrecht, spot Niemöller: het recht om vrij te kunnen shoppen…

Niemöller wijst er verder op dat de Tunesische dictator Ben Ali net voor hij de benen nam naar Saoedi Arabië nog snel de deuren van zijn gevangenissen open gooide. De Tunesische politie is op zoek naar de criminelen, maar “een groot deel daarvan is vast al per boot naar het rijke Europa waar de zieligheidssubsidies aan de bomen groeien.” Het einde van de Arabische vloedgolf is nog niet in zicht.

@ VB

Wir setzen uns mit Tränen nieder

Een lezer schrijft ons spontaan over enkele "incidentjes" tijdens de voorbije week op het Kiel* :

- Dame van 82 werd gemolesteerd in de Emiel Vloorsstraat
- Man van 53 werd de gouden ketting afgetrokken in de buurt van de juwelierszaak in de Abdijstraat
- Het reisbureau Mulquet werd overvallen
- Een (honden)kennis van het Kiel Park werd gisteren aangerand om 11u aan de Jan De Voslei.

En de rest weten we nog niet.  Komt misschien in het boek dat koning onbenul PJ aan het schrijven is (hopelijk kan hij  ook lezen, wat wij meemaken).
 
En voor de rest ziet het er momenteel aan den Tir zwart van het volk uit. 

Frans

*Kiel is een Antwerpse wijk die afgescheiden is van Antwerpen-Zuid door de Ring en die doorloopt tot Hoboken. Er wonen circa 20.000 mensen. Het Kiel is quasi volledig in handen van Marokkanen, Turken, negers en andere vreemdelingen. De Abdijstraat, eens een nijvere winkelstraat, is nog steeds de ruggengraat van het Kiel en er bevinden zich nog enkele Vlaamse winkels. De rest is "overgenomen". Kiel was ook de verblijfplaats van Patrick Janssens, die al een aantal jaren betere oorden heeft opgezocht.

De Abdijstraat in 1923 : een statige middenstandsstraat

De Abdijstraat vandaag : altijd ambiance