Afrika’s afval, het zijn niet onze woorden maar die van de Congolese vertegenwoordiger bij de VN. De man heeft het over de vluchtelingen, die door de Italiaanse regering visa voor heel Europa verleend krijgen.  De beschrijving van de horden, die de meest zuidelijke Europese eilanden teisteren, omvatten de woorden “afval”, “ratten” en “vuilnis”.  Niemand kan Serge Boret Bokwango, lid van de Congolese permanente vertegenwoordiging bij de VN in Genève, van racisme beschuldigen.

De AKP-partij van eerste minister Recep Tayyip Erdogan heeft zondag de overwinning in de wacht gesleept bij de parlementsverkiezingen in Turkije. Bijna alle stembiljetten waren omstreeks 20 uur onze tijd geteld. Erdogan verzekert zich van een derde legislatuur op rij.

De AKP-partij sleept 50,4 procent van de stemmen in de wacht. De partij heeft daarmee 326 van de 550 zetels in het parlement en kan daarmee comfortabel alleen een regering vormen.

Op de tweede plaats komt de Republikeinse partij CHP, met 25,8 procent van de stemmen. De nationalistische MHP volgt met 13,2 procent.

Grondwet

AKP is er dus niet in geslaagd om een tweederdemeerderheid te vormen, hoewel daarop werd gehoopt. Die meerderheid was nodig om de grondwet, die werd ingevoerd na de staatsgreep in 1980, aan te passen.

Erdogan wil naar eigen zeggen de grondwet veranderen om hem democratischer en pluralistischer te maken, maar zijn tegenstanders verwijten hem dat hij de positie van president machtiger wil maken, omdat hij die zou ambiëren.

De onafhankelijke kandidaten die opkomen voor de belangrijkste Koerdische partij deden zondag een goede zaak en haalden 30 van de 550 zetels, 10 meer dan bij de vorige verkiezingen. De drempel van 10 procent om een formatie te kunnen vormen halen ze evenwel niet.

Arrestaties

Bij incidenten naar aanleiding van de verkiezingen zijn zondag verschillende gewonden, onder wie twee agenten, gevallen. Een vijftigtal personen werd opgepakt.

In hoofdstad Ankara werd een groep aanhangers van de AKP-partij van premier Erdogan geviseerd. De politie moest in de lucht vuren om de vechtende menigte uit elkaar te krijgen. Veertien personen werden gearresteerd.

In de zuidoostelijke provincie Batman werden 34 personen opgepakt die druk uitoefenden op de kiezers om op pro-Koerdische partijen te stemmen. In Viransehir, eveneens in het zuidoosten, heeft een onafhankelijke kandidaat twee agenten aangevallen

Bron : Vandaag.be

Toen wij in scharnierjaren 1950/1960 nachtelijke politiepatrouilles trotseerden om gele stripbanden met de simpele boodschap "Federalisme" of "Werk in eigen streek" te plakken op palen en gevels, voelden wij ons kleine Vlaamse helden.

Het vloekwoord federalisme

Federalisme was een taboe, een vloekwoord dat de traditionele partijen deed huiveren.  Zij hebben het echter geaccepteerd onder druk van betogende en kwade Vlamingen, die hun stem gaven aan een rebelse partij. Na eindeloze debatten in het parlement hebben ook de Waalse bazen van het land B het begrip federalisme  aangenomen. Wij, de gewone Vlamingen, dachten dat we de buit hadden binnengehaald, want onze leiders van toen, kregen ministerposten in een regering : wetenschappelijk onderzoek en buitenlandse handel bleken plots de belangrijkste doelstellingen te vertegenwoordigen van de politieke Vlaamse Beweging. Het federalisme werd door velen van ons ontvangen als een finaliteit die zou leiden tot zelfstandigheid. Het is niet plezierig maar wel eerlijk zijn eigen vergissingente durven toegeven. De federale structuren waren totaal uitgehold en de nieuwe staat werd geketend door bijzondere meerderheden, grendels en alarmprocedures die de Franstalige minderheid tot vandaag toelaat de Vlaamse meerderheid te domineren, zoals het steeds geweest is van in 1830

Een "alsof-parlement"

Het Vlaamse streven van de Volksunie naar federalisme is in de uitvoering een doodgeboren kind gebleken. Over financiële transfers van Vlaanderen naar Wallonië was toen nog niets geweten.  de Vlamingen waren dolblij met een eigen Executieve die later de naam kreeg van een heus regering, die geld kreeg van de belgische federale staat om uit te delen : een subsidieregering en een "alsof"-parlement.

Confederalisme en Solidariteit

Vandaag probeert de NVA een nieuw begrip te lanceren : het confederalisme. Een bestuursvorm waarbij aparte entiteiten zich verenigen in een overkoepelend beleidsorgaan en beslissen wat de confederatie gemeenschappelijk zal uitvoeren.  Die entiteiten zouden de Gewesten kunnen zijn in het land B, wat een probleem vormt voor de Duitstaligen want die zitten in het Waalse Gewest en Bruxelles, mon dieu, wat is dat voor iets, een hoofdstedelijk gewest bol van de gloriol, 19 koninkrijkjes, veel chi-chi en bla-bla en zo blut als een clochard,  om toch met één Parijzer begrip te kunnen uitpakken.  

De Walen sturen stiekem aan op een belgisch status quo, dat zij desnoods wel confederalisme willen noemen, maar dat aan  de structurele en financiële realiteit  nauwelijks iets verandert.  Financieel blijven de transfers bestaan, want men moet solidair zijn in het leven.  De slappe Vlamingen hebben nu reeds toegegeven : "Bien sûr, mesdames et messieurs, zolang wij maar de transparantie van onze milde schenking van 10 of 12 miljard euri per jaar gegarandeerd krijgen". Slap en dom, onderdanig en slaafs. De transparantie, laat me niet lachen : wij worden al 180 jaar genaaid in dit land, wat zouden de Walen nu plots "transparant" tonen wat zij met ons geld uitrichten ?  Want door in hun boeken te laten kijken, stellen zij zich bloot aan de onvermijdelijke kritieken die daar uit voortvloeien. Je moet echt simpel zijn om te geloven in de woorden transparantie en solidariteit zoals deze verkracht worden door politici van de belgische stempel.

De rol van Bart in "Le mariage de Mademoiselle Beulemans"

De grote Vlaams-nationalist Bart de Wever voert de onderhandelingen met de overkant in de taal van de heersers. Hebt u zijn Frans al gehoord ?  Zoals de Vlaamse meid in het Brussels toneelstuk "Le mariage de Mademoiselle Beulemans".  Als het karakter van de Wever even stoer was als zijn radde tong, dan zou hij consequent zijn eigen taal spreken, die ook die van de meerderheid in het land B is. Als een symbool, tegenover zijn Vlaamse achterban, maar vooral om enige indruk op zijn Franstalige tegenstanders te maken.  De knecht verhaspelt niet langer de taal van de meester. Ja, dat is een symbool en soms is dat belangrijk in een onderhandelingsfase.

Een jaar verder, een jaar hocus-pocussen

Het is vandaag 13 juni één jaar geleden dat wij gingen kiezen met het gekende gevolg. In de opiniepeilingen groeit de aanhang van de NVA.  De Wever ziet dat als een belangrijk signaal voor formateur Di Rupo.  Waarom ziet hij het niet als een belangrijk mandaat van de Vlamingen ?  Is De Wever slechts een verzamelaar van stemmen en sympathisanten ? Is het aantal NVA-Vlamingen een legitimatie voor de aanstaande toegevingen ?

Na een jaar hocus-pocussen en pogingen van de NVA om de belgische constructie overeind te houden, weten we enkel dat er grote toegevingen zijn gebeurd om het Brusselse waterhoofd nog méér geld toe te stoppen zonder enige tegenprestatie. De konkrijken blijven, de tweederangsstatus van de Vlaamse Brusselaars wordt niet gewijzigd, integendeel, de numerieke aanwezigheid wordt gebruikt om de quantité negligeable houding te verstrakken.  Dat de federale regering paritair is samengesteld (evenveel VL als F) wordt vergeten. In de lopende zaken regering Leterme zijn er trouwens meer F dan VL, om dit gekende feit nog even te onderstrepen.

Walen en Brusselaars hebben  de handen in mekaar geslagen om een Fédération Wallonie-Bruxelles op te richten, zonder rekening te houden met de mening van de Vlamingen. En wat doen wij ?  Een beetje verveeld lachen en verongelijkt reageren :  "Dat mag niet, hoor, dat is tegen de grondwet en als ze ons uitnodigen voor een feest, dan komen wij niet."

De NVA en de VU

Wij hebben de teloorgang van de VU meegemaakt en we zien nu een herhaling van dat scenario.  De voornaamste parlementaire werking die uitgaat van de NVA is een herneming of uitdieping van Vlaams Belanginitiatieven.  Waar nu wel aandacht aan geschonken wordt door de media. 

Wij bevinden ons nu in de fase dat er analyses uitlekken, dat lang niet alle NVA-kiezers deze partij ondersteunen omwille van "de Vlaamse zaak". Zo wordt het genoemd, de Vlaamse zaak. Wat willen die mensen dan wel ?  Een dagelijkse televisieshow bij de 0000 zoals destijds op de radio Het schurend scharniertje van Jos Geysen of de moppen van Nonkel Miele ? Zijn deze plots toegetreden NVA-adepten zonder veel Vlaamse reflex, de aanleggers van een ontsnappingsroute om het zoveelste Vlaamse compromis voor te bereiden ? "Mijn kiezers zijn niet zo voor de Vlaamse zaak".

Zonder er in te geloven, zouden wij graag zien dat De Wever, gesterkt door de nieuwste opiniepeiling, eindelijk eens wat presteert voor Vlaanderen en zijn kiezers. En dat hij zijn afdelingen vraagt, in plaats van VB-mandatarisen weg te kapen met mooie beloftes, zijn cordon tegen die partij opzegt en streeft naar samenwerking.

Ray

Uit het tv-programma 'Poëzie in 625 lijnen' omstreeks 1969/1970. Het gedicht wordt gelezen door Gerard Vermeersch waarna Lode Craeybeckx en Marnix Gijsen het programma afsluiten met hun commentaar. Een uniek document. Kan u zich voorstellen dat de wandelende reclamefolder, Janssens zich een gedicht van Albrecht Rodenbach laat voorlezen (wie ?) en over zijn Vlaamsgezindheid praat ? Dat is het verschil tussen een échte burgemeester, hij weze socialist, en waar de Sinjoren nu mee opgescheept zitten.

Savat

Donderdag 9 juni vond de eerste officiële ontmoeting plaats tussen Geert Wilders en de Zwitserse Vaudois, Oscar Freysinger die wij in Vlaanderen al langer kennen door zijn contacten met Filip Dewinter. Wilders zou op uitnodiging van de SVP/UDC naar Lausanne gaan, maar dit werd verhinderd door de slinkse maneuvres van de elite-democraten uit Zwitserland. Daarom kwam Freysinger afgezakt naar Den Haag.  Een verheugend feit is het alleszins dat in gans Europa de nieuwe identitaire en anti-islampartijen mekaar vinden.   De rood-groene brulkikkers mogen zich zorgen beginnen maken : hun dictatuur is aan zijn laatste adem bezig.

De 42-jarige Braziliaanse Elaine Davidson, 's werelds meest gepiercete vrouw, met 6.925 piercings en ringen trouwde  in Edinburgh met de gepensioneerde ambtenaar Douglas Watson.

U roept het maar

De grootste misdaad van de media tegen de democratie en de vrije meningsuiting gedurende de laatste veertig jaar is – traag maar zeker – dat het de politieke verhoudingenschaal heeft doen opschuiven.  Wat links was is nu centrum, wat centrum was werd rechts, en wat vroeger rechts was, wordt nu extreemrechts genoemd.  Wat vroeger bij het communisme aanleunde, of zelfs het pure communisme was, is vandaag links.

Sommigen verklaren dit doordat er Arabische olie geïnvesteerd werd in onze media, dat de verdediging van Westerse waarden en eigen cultuur een hindernis is voor de immigratie en islamisering van onze landen.  Anderen menen dat de verklaring ligt in het feit dat de meeste journalisten linkse sympathieën hebben (bv. In Denemarken stemmen 9 van de 10 studenten Journalistiek op een linkse partij).  Een derde uitleg is dat een zekere wereldvisie onze universiteiten veroverd heeft, nl. dat een overgroot aantal individuele beslissingen veroorzaakt werd door andere factoren, dat een individueel slechts een ondeelbaar deeltje uitmaakt van het geheel.  De rechtsdenkenden, die menen dat elk individu persoonlijk verantwoordelijk is voor het eigen succes, geluk en daden, worden bijgevolg in het verdomhoekje verdrongen.

Wat er ook van zij, door de wijziging van de politieke verhoudingen werd het gemakkelijker kiezers te overtuigen dat hogere belastingen, een ingrijpende staatsstructuur, multicultuur en buitengewoon machtige en rijke niet-democratische organisaties zoals de EU en de VN goed voor ons zijn.

Intussen blijft het slechts aan  “extreemrechts” of “radicaal-rechts” – of zelfs aan “racisten” of “nazi's” – overgelaten, te benadrukken dat onze westerse cultuur, onze waarden en normen superieur zijn aan de multi- of islamitische cultuur.  Hetzelfde brandmerk wordt verleend aan burgers en partijen die zich verzetten tegen de dominantie van politieke organisaties, bóven onze parlementen, met aan het hoofd “leiders” en advocaten, die onze eigen democratische wetten overstijgen.

Cui bono?  Ten voordele van wie? 

Met meer middelen en een grotere statenstructuur worden deze organisaties steeds machtiger.  Hoe minder nationale identiteit, hoe minder grenzen, hoe gemakkelijker om hun eigen “godsdienst”, hun eigen maatschappijvisie,  te verspreiden.  Dit is zo fout.  Als we niet inzien dat we onze eigen cultuur moeten verdedigen, als we niet genoeg van onze eigen cultuur houden, ons niet met genoeg wilskracht ervoor willen inzetten, dat zal dit het verval van het Westen betekenen.

Het verschuiven van de politieke verhoudingenschaal is de grootste misdaad begaan door de media.

Floriaan Terbeke

Bron: EuropeNews, “Among Criminal Muslims: A Psychologist’s experiences with the Copenhagen Municipality”, door Nicolai Sennels

Zarah Leander, de Zweedse contra-alt van het lichte lied, startte  haar beroepsleven als secretaresse maar dra stapte ze over naar een artistieke carrière. Ze was een uitzonderlijk mooie vrouw, bezat een grote persoonlijkheid en veel zin voor humor. Zoals vele artiesten stopte zij niet met haar carrière tijdens de tweede wereldoorlog, wat haar door een aantal fanatici kwalijk werd genomen, maar men kon haar niets ten laste leggen. Al de mensen die meewerkten in theater, opera of film waren in de eerste plaats bekommerd om hun carrière en hun broodwinning. Zij bezorgden de burgers in de bange oorlogsjaren enige ontspanning en die was meer dan welkom. Toen Goebbels Zarah Leander tijdens een receptie vroeg of zij er zich van bewust was, dat haar voornaam Zarah, Joods was, antwoordde ze de nazi "Ja, en van Joodse zaken bent u goed op de hoogte, niet ?"

Hierboven de Duitse versie van Send in the Clowns, uit de Amerikaanse musical "A little night music" van Steven Sondheim en hieronder "Sag mir nicht Adieu" opgenomen in het fantastische jaar 1938.

Geachte Redactie,

In 1985-86 bij Saudi-Arabian Airlines hadden we soms ook gasten aan boord die terug naar hun land moesten : visa datum verlopen, crimininele activiteiten ( zoals overspel, diefstal, ...). Die waren altijd heel kalm met hun plastieken armboeien om. Ze werden door 1 religious police officer, gewapend met een zweep en een vuurwapen, naar het vliegtuig gebracht. En ze liepen altijd mooi in de lijn want de zweep knalde nu en dan eens... geen enkele die eraan dacht om iets te ondernemen of zelfs zijn mond te roeren ! Ik geloof zelfs dat ze content waren om naar "huis" terug te keren want in de Arabische gevangenissen gaat het er anders aan toe dan bij ons; to say the least, hi...

Eén of max twee van die guards was genoeg gedurende de vlucht. Ze zaten steeds achteraan en vastgebonden aan hun stoel. Hun familie thuis werd verplicht schadevergoeding te betalen aan de S. Arabische autoriteiten. Geen geld = geen eten in jail en nog erger...

Groeten, Ronald

Angeltjes,

Dat N-VA duidelijk blijft pieken, wil vooral zeggen dat de kiezer het communautaire hoog in het vaandel blijft voeren. Een absolute meerderheid komt er waarschijnlijk nooit van, eerder een plafond van rond de 35%. Het VB aan de andere kant vecht zich duidelijk een weg terug. Van 9,6% in September naar 10,4% 3 maanden geleden en nu 11,5%!

Andere vaststelling is dat, ook al verdwijnt LDD langzaam maar zeker van de politieke kaart, netto verliezen de V-partijen daardoor niets. Het is maar een peiling maar de Vlaamse zaak blijft flirten met de absolute meerderheid in Vlaanderen. Doodjammer dus dat De Wevers haat voor het VB groter is dan zijn liefde voor Vlaanderen en wij daardoor blijven sukkelen in de Belgische modderpoel.

Mvg,
 
Erik Jagers

   Het Vlaams Belang klaagt bij de gouverneur. Het college heeft onlangs besloten om uitnodigingen te sturen naar alle “allochtone gezinnen” in Denderleeuw. Niet alleen wordt een aparte uitnodiging gestuurd naar een bepaalde groep inwoners, bovendien zal op de uitnodiging een vertaling komen in het Frans en het Engels.

Recep Tayyip Erdogan, de premier van Turkije, zegt in een gesprek met NRC Handelsblad zich zorgen te maken over de ''radicalisering'' van de Nederlandse politiek. Zo zint het de man niet dat de huidige minderheidsregering van Mark Rutte de gedoogsteun van de PVV van Geert Wilders nodig heeft. Erdogan benadrukt dat hij lijnrecht tegenover radicalisering staat. "Van radicalisme komt ellende voor de mensen en het land. Zoals u weet zit onze partij in het midden van de politiek. Wij zitten niet links niet rechts. We staan ver weg van uitersten. We staan ver weg van radicalen. We werken alleen met degenen die dicht bij iedereen staan.''

Geert Wilders is uiteraard misnoegd na het interview. Hij omschrijft de Turk als een "gevaarlijke islamist van het ergste soort". De PVV-kopman zegt ook dat Turkije definitief afscheid mag nemen van Europa als Erdogan opnieuw herkozen wordt.

Tot zover een stukje uit Vandaag.be

Dat Erdogan zich zorgen make over zijn eigen Prachtland waar onvrijheid en radicalisering de vrije mening aan banden legt, de ongelijkheid overhand toeneemt en onverdraagzaamheid verheven wordt tot Turkse eigenheid. In het bange Europa is er maar één die durft reageren : Geert Wilders. En onze eigen Filip Dewinter uiteraard. Anderen geven er de voorkeur aan het hoofd af te wenden of  er  komen drie kwezels bijeen in een kamertje van de Kamer om samen te bidden. Dat zal enorm helpen.

Ray

Heerlijk ironische video door Frank Thevissen

     Denk er eens over na of u wel harder, langer en nog flexibeler   zou gaan werken.

Waarvoor? Om het O.C.M.W. van de hele wereld te blijven bekostigen ? Om uw eigen ondergang en die van uw kinderen en kleinkinderen gedwongen mee te financieren ? Om uw eigen zweet af te staan aan een ongebreidelde, onnatuurlijke, opgedrongen en grotendeels ondankbare immigratie zonder plichten ? U betaalt de zwaarste belastingen ter wereld om later geen pensioen te krijgen, daar moet u zelf voor sparen, bovenop de waanzinnige energieprijzen en wurgende woningskosten, bovenop een wereldrecord aan allerlei open en vermomde belastingen, accijnzen en 'bijdragen'.

Terwijl steden, wijken en straten stilaan vollopen met naar hier gelokte mensen die tijdens uw werkende uren niets voor u kunnen of willen doen.

En u zoudt nog een tandje bij moeten steken?

De ongebreidelde en politiek misbruikte immigratie kost in haar geheel ondertussen een veelvoud van wat de vergrijzing ooit had kunnen kosten. Wie ging er ook weer voor onze pensioenen komen zorgen? 

Stop ermee om als een ezel achter de wortel aan te lopen. Stop op tijd en eis uw rechten op.

Jade

In die Ou SA was die meeste waghonde (waakhonde) nie 'n probleem nie, selfs al was baie tuine nie omhein nie en die honde het rustig op hulle eie werf gebly, want hulle het geweet wie potensiële misdadigers was -- hulle was immers nie kleurblind nie!
Tog was daar ook die uitsonderings op die reël : honde wat voetgangers op die sypaadjie (stoep) bestorm, of fietsryers, of motors (auto's), of selfs busse agternajaag !
Oor laasgenoemde is daar altyd gespot deur te wonder wat die hond met die bus sou doen indien hy dit sou vang...

BDW het die bus gevang en nou weet hy nie wat om daarmee te doen nie.

Piet Pot

De Waalse kiezers stemmen volgend jaar opnieuw met potlood en papier. De Waalse regering heeft het elektronisch stemmen afgevoerd in de 39 gemeenten.

De Waalse gemeenten voerden in 1991 het elektronisch stemmen in. Volgens L'Avenir kan de regering de updates van het versleten materiaal niet langer betalen. Stemmen gebeurt vanaf 2012 dus opnieuw met potlood en papier.

De bevoegde minister Paul Furlan blijft echter voorstander van elektronisch stemmen. Hij hoopt dat op federaal vlak een ander elektronisch systeem kan worden gevonden. Ook de andere gewesten en gemeenten worden ingeschakeld om het systeem tegen 2014 klaar te krijgen.

Bron : Vandaag.be

"Het personeel van de stad Oostende moet wat meer respect hebben voor alle allochtonen van buiten hun stad en dus ook voor Antwerpenaren". Dat schrijft de Oostendse vrederechter De Palmenaer in een merkwaardig vonnis.

Een Antwerpenaar had op 16 juli 2007 zijn auto ietwat te lang geparkeerd aan de Hendrik Serruyslaan en kreeg daarvoor van de Oostendse parkeerwachters een boete van 25 euro. Hij betwistte die en diende ook een klacht in omdat hij “als vreemdeling werd behandeld”.

De rechter velde onlangs vonnis en hij herleidde de boete tot 13,5 euro. “De klager verwijt de stad Oostende dat hij als vreemdeling wordt behandeld, waarmee bedoeld wordt dat hij Antwerpenaar is en (dus?) een dikke nek heeft”, zo schrijft de rechter.

En hij geeft toe: “Antwerpen ligt weliswaar over het water, de stad aan de stroom moet vanuit Oostende zelfs twee maal boven/onder het water worden overgestoken, zoals de Rubicon en dan reken ik de Leie en het Leopoldskanaal zelfs niet mee”.

Maar toch kan het aangeklaagde gedrag voor de rechter niet. “Het kan niet door de beugel dat Oostendenaars Antwerpenaars assimileren met vreemdelingen en dan nog met de minder fraaie fysieke kenmerken.” (wat een zinloos gewauwel) De rechter doelt hierbij uiteraard op de Antwerpse nek. “Binnenkort worden ook Gentenaars en – horresco referens – Bruggelingen nog als vreemdelingen aanzien.”

Minderwaardigheidscomplex

En hij geeft er deze duiding bij: “Het feit dat Antwerpenaars als ‘aangespoelden’ worden omschreven door ‘rasechte’ Oostendenaars wijst op een gevaarlijke, afglijdende mentaliteit van “Wij tegen de rest”. Die mentaliteit spreidt een ingeboren afgunst, nijd en minderwaardigheidscomplex tentoon tegenover schijnbaar meerderwaardige en meer ontwikkelde bevolkingsgroepen – voornamelijk Oost-Vlamingen waar dit wel juist kan zijn”, zo amuseert de vrederechter zich.

Tot zover dit bericht uit Vandaag.be

Dit is een zoveelste staaltje van de arrogante manier van denken door lieden die zich verheven voelen boven de rest van de mensheid en die menen de waarheid in pacht te hebben, omdat ze nooit tegengesproken worden. Uitgerekend deze Palmenhouten heeft een brochure geschreven over de rol van de vrederechter in de maatschappij, als de man die het dichtst bij het volk staat. 

Het is de sukkelaar duidelijk in zijn bol geslagen. Waar haalt hij het vandaan om zijn persoonlijke visie op elk detail in de maatschappij als een zedenmeester aan te prijzen als de unieke waarheid ? 

Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb, ga ik een brochure schrijven over "De vrederechter, de paljas van justitie" met een warme opdracht aan De Palmenaer.

Ray