De CD&V dwarsboomt de mooie plannen van het Franse FN, dat gisteren genereus meedeelde bij monde van voorzitster Marine Le Pen, bereid te zijn "Wallonië binnen zijn grenzen op te nemen".

"De politieke crisis die belgië doormaakt, plaatst Walen en Vlamingen in een verschrikkelijke onzekerheid. Niemand verheugt zich in deze toestand en elke Fransman deel de ongerustheid van de belgen. Op de vooravond van de belgische nationale feestdag is het de taak van Frankrijk en de Fransen de hand te reiken aan de Walen.

Als belgië zou ontploffen (éclater) en Vlaanderen zijn onafhankelijkheid zou opeisen, een van langsom realistischer scenario, zou het een eer zijn voor de Franse Republiek om Wallonië op te nemen binnen zijn grenzen.

Eerst moet vanzelfsprekend een referendum gehouden worden over de toekomst van onze volkeren door zowel de Fransen als de Walen."

 http://www.fdesouche.com/227336-marine-le-pen-la-france-doit-tendre-la-main-a-la-wallonie-sondage-fds/comment-page-1

20.07.2011 - We hebben zo’n stil vermoeden dat er op deze 21ste juli geen feeststemming zal hangen in het paleis in Laken. Het land verkeert in een existentiële crisis en niemand weet hoe we daar nog uit geraken. Her en der valt de suggestie om een buitenlandse bemiddelaar in te schakelen. De vorming van een federale regering lijkt stilaan onmogelijk te worden en dus komt het ‘Tsjecho-Slowaaks scenario’ - de vreedzame boedelscheiding - steeds dichterbij.

Een paar jaar geleden wierp een Vlaams journalist Elio Di Rupo voor de voeten dat als de Franstaligen dwars zouden blijven liggen, de Vlamingen gewoon hun meerderheid in het parlement zouden kunnen gebruiken om de splitsing van BHV door te drukken. “Dat zou dan het einde van België zijn”, antwoordde Di Rupo laconiek. De journalist kaatste de bal terug met de opmerking: “Dat zou democratie zijn.” Waarop Di Rupo zei: “Dan zal de democratie het einde van België zijn.” Met andere woorden: als Vlaanderen zijn meerderheid gebruikt, barst België.

Het is jammer dat het interview en deze passage niet meer aandacht gekregen hebben, want ze vatten de kern van de Belgische impasse perfect samen. “Als het een simpel geval was van meerderheid tegen minderheid, dan hadden vijf minuten politieke moed volstaan om BHV te splitsen”, merkt Guido Vanden Wyngaerd, professor taalkunde aan de HUB, op (De Standaard, 18.07.11). Maar “de macht van het getal wordt in het Belgische staatsbestel ingeperkt door allerlei mechanismen die de minderheid bescherming bieden tegen ongebreidelde overheersing door de meerderheid.” Wat Vanden Wyngaerd ‘de macht van het getal’ noemt, heet in feite democratie. En die is in België deskundig buiten werking gesteld door pariteit, bijzondere meerderheden en alarmbelprocedures. De minderheid heeft de macht gegrepen en alle touwtjes in handen. Waar zit de linkse persmeute nu die ten tijde van de apartheid in Zuid-Afrika elke dag ‘one man, one vote’ stond te roepen? Voor België geldt dat democratische principe blijkbaar niet…

Vanden Wyngaerd stelt dat de Vlamingen die hopen dat de Franstaligen uiteindelijk wel zullen buigen als de Vlamingen maar voet bij stuk houden, zich vergissen. De Franstaligen beseffen maar al te goed de inzet van het huidige conflict. Het gaat om hun eigen toekomst in een hervormd België. Volgens de prof zijn er maar drie mogelijkheden. Plan A geniet duidelijk zijn voorkeur: het behoud van de Belgische status quo en van alle beschermingsmechanismen. Dat betekent verder aanmodderen en - vermits de prof het er niet bij vertelt, zullen wij het maar doen - dat de Vlamingen al hun gerechtvaardigde eisen moeten opgeven. Dat wij Vlamingen nooit het beleid zullen kunnen voeren dat we willen en ook nodig hebben. Plan B is de splitsing van België. Als het echt moet, zullen de Franstaligen wel voor de splitsing kiezen. Maar dat is, volgens Vanden Wyngaerd vooral ingegeven door hun afkeer voor plan C. En nu wordt het interessant: Plan C is een hervormde Belgische staat waarin de Vlaamse meerderheid ongehinderd kan spelen. Vandaag over BHV, morgen in andere en nog gevoeliger kwesties.

“Die Vlaamse droom is de Franstalige nachtmerrie”, schrijft Vanden Wyngaerd. “De Franstaligen zullen nooit willen leven in een België dat gedomineerd wordt door een Vlaamse meerderheid.” Lees en verbeter: in een land waar ze hun bevoorrechte positie moeten opgeven en waar de democratische meerderheid kan werken. “Dan zullen het de Franstaligen zelf zijn die de stekker uit België trekken.” Dat is wat wij al talloze keren hebben betoogd. Vanden Wyngaerd wijst er dan ook terecht op dat in Franstalig België veel concreter wordt nagedacht over de splitsing van België, dan aan Vlaamse (of zelfs Vlaamsnationale) kant.

De oude uitspraken van Di Rupo en het opiniestuk van Vanden Wyngaerd verdienen de nodige aandacht. Al was het maar omdat ze de hoop op een fundamentele staatshervorming doorprikken. Dat is een illusie. Wie de Belgische blokkeringen wil wegwerken, moet de beschermingsmechanismen opdoeken. Wie dit land grondig wil hervormen, moet aan de positie van de Franstaligen raken. En dat zullen zij nooit dulden, want dan heeft België voor hen geen enkele meerwaarde meer. Of, zoals Di Rupo al zei: ‘democratie zal het einde van België zijn’. Stop dus maar met die oeverloze onderhandelingen die nergens toe leiden. Vlaanderen moet duidelijk maken dat het Plan A niet lust. En vermits de Franstaligen nu al 400 dagen lang laten blijken dat zij niet van Plan C of een ‘Copernicaanse omwenteling’ willen weten, blijft alleen Plan B over: de splitsing. Wachten heeft geen enkele zin meer. 

Bruno Valkeniers

Wat ik gevreesd had, is al werkelijkheid. Beke heeft de broek laten zakken, en opgelucht dat hij was bij zijn toespraak. Niet op gelet? Het staatsbehoudende ei was gelegd, de kogel was door de kerk, oef, wat al dagen op de tsjevenlippen lag, was er eindelijk uit. Geen enkel teken van enige Vlaamse fierheid. Integendeel. Ultimatum tot morgen, de avond voordien al beslist. Ga met zulke soldaten maar naar de oorlog.

Even SOS Vlaming naar Bartje sturen:

En wat hebben we vandaag geleerd?

1. Dat de tsjeven als staatsbehoudende partij totaal onbetrouwbaar zijn als het aankomt op enige Vlaamse vastberadenheid, zoals al zovele keren in het verleden was gebleken;

2. Dat je beter een strategisch "Ja, MAAR " had gezegd in plaats van het expliciete NEEN, want dan hadden de Walen en Brusselaars en de Vlaamse verraders hun zin niet gekregen, en stond je nu niet aan de zijlijn, zonder enige controle over het verdere nefaste verloop van deze onverkwikkelijke poespas, waaraan de CD&V als vierde Vlaamse verraderspartij haar medewerking zal gaan verlenen;

3. Dat lepe Bracke het in dit opzicht volkomen bij het rechte einde had, toen hij daar binnen de partij had op gewezen, zodoende meer politiek inzicht heeft aangetoond dan jij. Hoe zou dit kunnen komen, denk je ?

4. Dat Gennez van de Spa heel erg blij is met dit resultaat (zie Terzake van vandaag), temeer dat zij, die jij eruit wilde, er nu bij is, en jij eruit;

5. Dat de N-VA nu ook al aangeduid wordt als een "zweeppartij" door "Alexandre", bijgevolg nooit meer zal gevraagd worden of aan zet zal gelaten worden - je ziet vanhier - en in het "cordonbootje" mag gaan plaatsnemen naast het verfoeilijke VB, partij die jij eens de keel ging oversnijden;

6. Dat je na meer dan een jaar onderhandelen met het Belgische regime, met lege handen beteuterd achterblijft, totaal niets hebt bereikt, en dat je voortaan ook, net als het vermaledijde VB, dat je altijd met een neerbuigende blik als "roepers aan de zijlijn" hebt betiteld, nu ook zelf aan de zijlijn zal mogen gaan staan roepen;

7. Dat het gevaarlijk kerseneten is voor onervaren politici met door de wol geverfde Belgische profiteurs en beroepsoplichters, als daar zijn de P.S. en aanverwanten.

8. Waardoor we als Vlamingen voor de zoveelste keer opnieuw de dupe dreigen te worden van dat onverkwikkelijke Belgische verhaal

Geronimo

Het was naar adem snakken toen we Wouter Beke tijdens het Journaal (live ?) hoorden en zagen meedelen, dat de CD&V de onderhandelingen voor een regeringsvorming zal aanvatten.

Aan al de bezwaren die de partij voordien geopperd had, werd plots tegemoet gekomen door Elio di Rupo, beweerde de CD&V voorzitter. Op enkele uren tijd lieten de franco-belgen al hun imperialistische plannen vallen. Zo maar.

Desnoods op 21 juli kunnen de onderhandelingen starten over de splitsing van BHV op basis van de elementen door Beke aangevoerd tijdens zijn werkzaamheden als koninklijk onderhandelaar. En de vier angels uit de nota Di Rupo worden geaborteerd in commissies : de versoepeling van het taalgebruik in Brussel, de tweetalige lijsten, de federale kieskring  en de kwestie van het minderhedenverdrag. Deze pasmunten voor de splitsing van BHV worden verzopen in uitzichtloze praatmarathons. Het is bij ons weten de eerste keer, dat politici openlijk toegeven dat het zogenaamd "commissioneren" van precaire onderwerpen, een elegante vergeetput-operatie is. Als respect voor de democratische werking van "onze instellingen" kan dit tellen.

Maar in de Franstalige pers lezen wij ondertussen een enigszins andere visie : onmiddellijk kunnen onderhandelingen over BHV starten maar gelijktijdig wordt er gepraat over de budgettaire besparingen evenals over de modaliteiten voor de fiscale autonomie (La dernière Heure).  Is het een detail ?  Misschien wel maar deze zoveelste afwijkende interpretatie tekent de panieksfeer die bestaat bij zowel de PS als de CD&V.

De druk op Beke en zijn partij  was en is zeer groott, zeker na de emotionele toespraak van de keuning. Eigenlijk stond het in de sterren geschreven, dat 21 juli 2011 niet het begin zou inluiden van het einde van belgië.

De francobelgen beloven om het even wat om de CD&V mee te sleuren in de heilloze pogingen om een regering te vormen. Als puntje bij paaltje komt, worden Franstalige eisen op een of andere verkapte manier, steeds gerealiseerd en blijft het land B overeind dankzij de lankmoedigheid en het gebrek aan ruggengraat van de Vlaamse politici. Het overstag gaan van CD&V op de vooravond van de Nationale Treurdag is meer dan symbolisch : het is de jammere erkenning van de Vlaamse onderdanigheid.

Ray

(dank aan Joos)

In zijn 21 juli-toespraak heeft keuning Albert een dramatische oproep gedaan tot de politici om een redelijk akkoord te sluiten en een volwaardige regering te vormen. Meer nog dan door de inhoud, werd de toespraak getekend door zijn non-verbale boodschap: gebalde vuisten en een trillende stem. En soms omgekeerd. De wanhoop nabij, zo leek het wel.

Albert is boos en ‘diep bezorgd’ over de aanslepende politieke crisis. Hij vreest voor ‘de welvaart van de belgen’ en zijn eigen job natuurlijk. De keuning waarschuwde voor ‘een oprukkend poujadisme dat de democratie ernstig kan schaden’. Helaas  is het  niet het vermeende ‘poujadisme’ dat de democratie schaadt, maar de opeenvolgende compromissen die het land B naar de afgrond sleuren.

Volgens de keuning groeit bij de bevolking het “onbegrip tegenover de politiek die geen oplossing biedt voor de problemen.” De politieke impasse schaadt ook in het buitenland het imago van het land B :  “Ons land met zijn culturele diversiteit werd lange tijd beschouwd als een model voor de Europese Unie. De huidige situatie zorgt in Europa voor ongerustheid. Maar de Europese eenmaking wordt al voldoende tegengewerkt door eurosceptici en populisten.”

Populisten, Poujadisten, gelukkig nog geen putschisten en boven Laken parachutisten. Albert doet straffe politieke uitspraken.

We hebben er al vaker op gewezen dat de meest fanatieke pleitbezorgers voor de vorming van een Europese superstaat te vinden zijn in het uitstervende kamp van belgicisten. Bij gebrek aan een belgische identiteit en natiegevoel, stellen ze al hun hoop op een fictieve Europese identiteit. Europa als ‘dam tegen het Vlaamse autonomiestreven’, zoals Herman Van Rompuy ooit openlijk toegaf in een interview. En zeggen dat er Vlaams-nationalisten zijn die braaf meehollen in de eurofolie en dromen van een belgië dat zou ‘verdampen’ in de Europese Unie …

“Het spreekt vanzelf dat iedereen toegevingen zal moeten doen”, besloot de koning. De vraag is of zijn wanhoopskreet nog veel indruk maakt in de Wetstraat. Het lijkt er alvast op dat CD&V niet meteen ingaat op het nieuwe huwelijksaanzoek van Di Rupo. Dat zou het einde kunnen betekenen van de formatieopdracht. De toestand is ernstig maar niet hopeloos. Het einde van het land B nadert.

Bron : VB

Origineel schilderij van Charles-Gustave Housez : Hendrik IV wordt neergestoken door Ravaillac.

Dit is het werk van de in Wallonië wonende Franse schilder Siob. Het doek  van 2.5 x 2 meter zal morgen 21 juli officieel overhandigd worden en opgehangen in het stadhuis van Dinant. Als de franscouillons geen gelijk halen, worden ze bepaald vulgair en nietsontziend.

Het ziet er naar uit, volgens de meeste kranten, dat Wouter Beke stand heeft gehouden en niet verder zal onderhandelen met de 4 Franstalige partijen en de 3 Vlaamse onderdeurtjes op basis van de nefaste nota Di Rupo. Het zal derhalve geen grappige 21 juli worden voor de belgicisten.

De voornaamste bezwaren van CD&V tegen nota Di Rupo

B-Plus stelde op de vooravond van de nationale feestdag burgemeester Ludwig Vandenhove (SP.A) als nieuwe voorzitter aan. B-Plus verzet zich tegen separatisme en pleit voor een betere verstandhouding tussen de gemeenschappen.

De bekendmaking van de aanstelling van de Truiense burgemeester gebeurt bewust bij gelegenheid van 21 juli. B-Plus wil haar doelstellingen bij het nationale feest nog eens extra in de kijker plaatsen. In het B-Plus embleem staan de Vlaamse leeuw en de Waalse haan broederlijk naast elkaar.

Vandenhove volgt voormalig VRT-baas Tony Mary op. Het is geen toeval dat de Truiense burgemeester voorzitter wordt. Vandenhove is al verscheidene jaren pleitbezorger van B-Plus en in Sint-Truiden werden de edities 2008 en 2010 van de Waalse Feesten georganiseerd, tot fel protest overigens van Vlaams Belang, dat de Franstaligen op tegenbetogingen trakteerde.

Sinds de verkiezingen zijn de verhoudingen tussen Vlamingen en Walen verstrakt en pleidooien voor verstandhouding, toegevingen en evenwichten zijn niet zo populair. 'Ik besef dat het pleidooi voor verstandhouding wat tegendraads is en niet populair, maar ik wil dat spel niet meespelen en blijf volledig achter de ideeën van B-Plus staan. België moet worden hervormd, maar moet blijven bestaan. We pleiten voor een evenwichtig federalisme. Dit is geen extreem, maar een realistisch standpunt. Bij gelegenheid van 21 juli herhalen we die boodschap', zegt de nieuwe B-Plus-voorzitter.

B-Plus is een drukkingsgroep die boven de politieke partijen staat en ruim tweeduizend leden telt, waaronder ook politieke vertegenwoordigers. Naast SP.A'er Ludwig Vandenhove werd kamerlid Kattrin Jadin van de MR als ondervoorzitter aangesteld. 'B-Plus is een apolitieke beweging, maar die toch moet trachten op de politieke agenda te wegen. Brusselaars, Vlamingen, Walen en Duitstaligen moeten met elkaar blijven omgaan. Uitwisselingen tussen universiteiten, scholen, politieke partijen en media moeten de omgang aantrekkelijker maken', verduidelijkt Vandenhove.

De burgemeester wijst ook op de economische impact voor de gemeenten op de taalgrens. 'De plaatselijke horeca, evenementen en markten trekken veel bezoekers uit Wallonië aan', stelt Vandenhove vast. Voor een toenadering tekende ook al ex-STVV-voorzitter Roland Duchâtelet met een overgang naar Standard. Met Vandenhove als B-Plus-voorzitter worden de banden met Wallonië nog eens extra aangehaald.

@ het Nieuwsblad

MERCHTEM - OCMW-raadslid Luc Biesemans (Vlaams Belang) zal eind augustus in opvolging van Evert Hardeman de eed afleggen als gemeenteraadslid voor het Vlaams Belang in Meise. Biesemans blijft ook OCMW-raadslid. Luc Biesemans was van 1988 tot 1994 nog schepen van Openbare Werken voor de CVP in buurgemeente Merchtem toen CVP daar de absolute meerderheid had. Hij baatte ook de taverne Bizator aan de A12 in Londerzeel uit, en was vroeger veearts. Gemeenteraadslid Evert Hardeman stapt uit het Vlaams Belang omdat hij een job opneemt bij het Ministerie van Financiën en daarvoor politiek neutraal moet zijn.

@ Het Nieuwsblad

Zowat een kwart van de mensen in het land B is van allochtone oorsprong. Dat zegt socioloog Jan Hertogen, volgens Vandaag.be

In belgië wonen naar verluidt zo'n miljoen mensen met een vreemde nationaliteit. Een even groot aantal is belg geworden. Dat is dus 2 miljoen.   Daarnaast heb je nog eens de 750.000 belgen met ouders van allochtone oorsprong. Dat maakt dat 2,75 miljoen inwoners van buitenlandse komaf zijn, zo berekende Hertogen. Het kunnen er net zo goed 3 of 4 miljoen zijn.  

De socioloog berekende dat eveneens een miljoen vreemdelingen sinds 1948 de Belgische nationaliteit verkregen hebben. In dertig procent van de gevallen ging het om Marokkanen.

In totaal zijn mensen van 194 nationaliteiten belg geworden. Overigens is belg worden een relatief nieuw fenomeen. Bijna de helft van de nieuwe belgen werd dat na 2000.

'We zijn op een zucht van een akkoord waarin de Franstaligen zéér ver gaan. Dat kunnen we niet laten schieten', zegt een Vlaamse partijvoorzitter, volgens De Standaard.  Dat kan alleen Decroo, Gennez of Besien zijn. Wij gokken op de man van Groen!, voor wie alles om het even is, zo lang hij mee een rolletje mag spelen in de Grote Politiek. Met andere woorden, wij trekken er ons niets van aan van dergelijke uitspraken.

Wat Di Rupo precies bekokstooft, is niet duidelijk : iedere krant maakt  er zijn eigen versie van en ongetwijfeld zit er een stuk wishful thinking bij de diverse interpretaties.  Hoe mooi zou het niet zijn om net voor de Nationale Treurdag van 21 juli, de sire het zicht op een nieuwe regering te kunnen aanbieden.

Als Wouter Beke aanvaardt, dat in ruil voor de splitsing van BHV, de Franstaligen in de faciliteitengemeenten  grondwettelijke garanties krijgen, dan is dit een zoveelste veldslag die gewonnen is door de franco-belgen.  Als bovendien de federale kieskring gehandhaafd blijft, de extra centen voor Brussel, de ondertekening van het minderhedenverdrag teneinde de verfransing van Vlaanderen definitief en opnieuw op gang te brengen, enz, dan zal hij de geschiedenis ingaan als een trieste Judas.  Wij geloven niet dat deze rol weggelegd is voor Beke, maar we zijn in het verleden al herhaaldelijk bedrogen geweest door politici die zich voordeden als de heilge Antonius.

Telkens Laurette Onkelinx in beeld verschijnt en ons met veel misbaar en theater vertelt, dat Elio vecht als een leeuw, en dat de Franstaligen bereid zijn tot de grootste toegevingen ooit, dan komen onze stekels overeind.  De francobelgen zijn woordkunstenaars die meer dan 180 jaar ervaring bezitten in het overbluffen van de Vlaamse ja-knikkers. De mensen lijken echter minder geneigd om de uitlatingen in verminkt koeterwaals te aanvaarden. 

Het land B wankelt op de rand van het financiële bankroet. Tegelijk  bestaat er een quasi meerderheid van Vlamingen, die de zoveelste Franse aanslag én op onze financiële draagkracht én op ons grondgebied afwijst. De Franstaligen proberen in een ultieme poging nogmaals een Vlaamse meerderheid om te kopen. De klassieke collaborateurs van links (SP-a en Groen!) kiezen zoals steeds de Waalse kant. Open-VLD staat opnieuw in de schoenen van de vroegere PVV, wat een afgang voor Decroo.

De NVA werd behendig uitgerangeerd en staat nu samen met Vlaams Belang langs de zijlijn met LDD : een grote  en hopelijk harde Vlaamse oppositie van 40 kamerzetels.  Blijft enkel nog de verdeelde CD&V, die in het verleden altijd de kaart van het land B gespeeld heeft tégen Vlaanderen. Is Beke enkel aanwezig om de pogingen van Di Rupo over 21 juli te tillen en er dan de brui aan te geven, of blijft hij meezwalpen als vertegenwoordiger van een "staatsdragende partij" ?

De volledige regimepers roept alle hens aan dek om Wouter Beke te dwingen in het zinkende belgische schip te stappen. Alle symbolen worden uit de kast gehaald met het oog op de Nationale Treurdag van 21 juli. "Doe het onze keuning niet aan ... de brave man is metaalmoe, hij denkt zelfs aan abdicatie".

Wij denken aan meer dan 180 jaar Vlaamse onderdanigheid en vernederingen, aan financiële roofbouw, aan grove beledigingen, aan culturele minachting en kwaadsprekerij, aan sociaal onrecht en zo veel meer.

Laat 21 juli 2011 het symbolische einde inluiden van het land B en laten we vredevol overgaan tot de ordelijke opdeling.

Ray

Een vrolijk begin van een mooie dag !

Groot-Brittannië is geschokt door de perverse methodes die perslui toepassen om smeuïge verhalen te brengen voor de lezers.  U leest er alles over in onze vaderlandse pers en de 0000 heeft zelfs Ivan Ollevier naar Londen gestuurd om ter plekke te getuigen over de schandaalsfeer. Waarom er per se een mannetje in Londen moet klaarstaan om het voorgekauwde vraag-en-antwoorspelletje op te voeren tijdens het Journaal, is een misterie dat wij niet vatten : alle info is onmiddellijk van het internet te plukken.

Voor de 0000 is het schandaal over het Kanaal aanleiding om te wijzen op de eigen Vlaamse media-maagdelijkheid. "In Engeland zijn er Kwaliteitskranten (met grote K) en Slechte Sensatiekranten (met SS), de tabloids. Bij ons zijn er enkele kranten die zichzelf  kwaliteitskranten noemen (met kleine k), enkele onnozele gazetten en verder "de boekskes" die de rol van de Britse tabloids vervullen, maar zeer braaf".  De 0000-ers, bescheiden als zij zijn, blijven buiten beschouwing maar het is duidelijk dat een vergelijking met de BBC hen niet onwelgevallig zou zijn.  De BBC die nota bene veel van zijn pluimen inzake objectiviteit verloren heeft : de fameuze BBC-neutraliteit werd al jaren geleden opgeofferd op het altaar van de politieke-correctheid.

Neen, in Vlaanderen zijn de media beheerst en bescheiden, er worden geen telefoons afgetapt, noch worden er zware sommen geld neergeteld voor interviews of voor sensationele nieuwtjes.  Behalve voor foto's, die zijn soms een pak duiten waard. Voor de rest, geen vuiltje aan de lucht. Onze perslui zijn voorbeelden van correctheid, doordrongen van professionele ambitie, reporters op zoek naar waarheid, Kuifjes zonder de racistische trekjes van Hergé. Als bewijs voerde de 0000 tijdens zijn Journaal van 19 uur Luc Van der Kelen op, de hoofdman van Het laatste Nieuws (de bevriende hoofdredacteurs van De Standaard en De Morgen zijn met vakantie, en Knack heeft Vandenbroeck aan de deur gezet, dus moesten we het stellen met het Tweede Garnituur) en de hoofdredacteur van het culturele weekblad "Story", befaamd om zijn talrijke waarheidsgetrouwe reportages over wie het met wie doet. (We hebben nog enkele tips voor Story uit het politieke wereldje)

De Vlaamse media krijgen van de 0000 een schouderklop dat zij goed bezig zijn en de kijkende goegemeente knikt en beaamt. In het brave Vlaanderen moet geen Rupert Murdoch met scheercrème bespoten worden.

Waar niemand het echter over heeft, is de sectaire verbondenheid van de belgische media, want je kan ze bezwaarlijk Vlaams noemen. Berichtgeving over het eigen land, beperkt zich tot sensatie-artikels, eenzijdige politieke commentaren en het doodzwijgen van de catastrofes die de Invasie voor onze maatschappij betekent. De selectieve wijze waarop het nieuwe gefilterd wordt en de verdoken duiding die erbij hoort, wordt geduld en als normaal beschouwd. Het is enkel de linkerzijde die kritisch kan zijn, rechtse standpunten worden in enkele denigrerende zinnen neergesabeld of verzwegen.  Niks kwaliteitsjournalistiek valt hier te ontwaren.  De pennen schrijven ten gunste van het belgische regime en de machtige traditionele politieke partijen. Afwijkende meningen worden verzwegen, weggemoffeld of verdraaid.

Het schandaal in de Britse mediawereld maakt ophef en zal stilletjes uitsterven.  Het schandaal van de Vlaamse media blijft onbesproken en zal nog lang bestaan.

Ray

@ de Telegraaf

Het netto financiële vermogen van de Belgische bevolking nam het  eerste kwartaal van 2011 toe tot 731,9 miljard euro. Er werd in totaal 11,7 miljard euro gespaard of geïnvesteerd via deposito's (5,6 miljard), vastrentende effecten (1,6 miljard), verzekeringsproducten (3,0 miljard) en aandelen en deelbewijzen van ICB's (3,5 miljard).

De schulden van de Belgen namen het eerste kwartaal met 2,9 miljard toe tot 199,5 miljard euro. Het grootste deel ervan (2,7  miljard euro) kwam onder de hypothecaire kredieten terecht.

@ Trends

Het parlement van de Federatie Wallonie-Bruxelles wil Palestina erkennen en wenst eveneens dat de EU een initiatief ontwikkelt om de vrede in het Midden-Oosten mede te sturen.

Ook wordt beroep gedaan op de belgische federale regering. Deze wordt aangemaand de Palestijnse staat onmiddellijk te erkennen overeenkomstig de grenzen van 1967.  De resolutie werd goedgekeurd met onthouding van 4 MR leden en een PS-er.

Bron : La libre Belgique

De linxe propagandastrijd voor de islamitische Gaza gaat onverminderd verder.  Een Frans jacht dacht de Israëlische Navy te slim af te zijn door op volle zee van koers te veranderen naar Gaza. Het bootje werd geënterd en is inmiddels naar Ashdod gesleept, de voorhaven van Tel-Aviv.