|
Nu de likkebaardende Portugees Barroso zijn nieuwe termijn van 5 jaar binnengerijfd heeft als voorzitter van de ondemocratische Commissie, wordt er uitgekeken naar de volgende grote buit uit de grot van Ali Baba : het voorzitterschap van de Europese Raad, zeg maar het presidentschap van Europa.
Als de Ieren op 2 oktober "yes" zeggen tegen het verdrag van Lissabon en de nahinkers uit Duitsland, Polen en Tsjechië zich reppen om het verdrag officieel goed te keuren, kan de strijd losbarsten voor de topjob. Er wordt flink wat gesjoemeld en onderhandeld, wees daar van overtuigd ! Beloftes schuiven van links naar rechts, van noord naar zuid, evenals de enveloppes met : "zoveel voor u, zoveel voor mij, zoveel voor Alexander en niks voor een ander". De enveloppes zijn gevuld door ons, de burgers. Maak u geen begoochelingen, het niveau in de politieke regio's verschilt niet veel van de tradities bij de maffia in Corleone op Sicilië. De taal is diplomatischer, de dassen zijn discreter maar de heb- en graaizucht is hetzelfde : alle leden van de menselijke soort zijn slachtoffers van de vogelpikpijlen van de genetica. Het is een magere troost.
Reeds lang staat Tony Blair genoteerd als nummer één bij de bookmakers. Maar het moet spannend gemaakt worden, dus er worden andere sukkels in het strijdperk gestuurd : de godbeware-ons uitdagende gladiatoren Herman van Rompuy en Jan-Peter Balkenende. Le Monde, die al lang geen onbetwiste kwaliteitskrant meer is maar wel op die reputatie blijft teren, heeft deze week de geruchten gelanceerd. Om het martiale Benelux-trio te vervolledigen, is ook Jean-Claude Juncker op de lijst gezet. En om de Zuidelijken te plezieren wordt Felipe Gonzalez uit Dierenmaterlaarsland Spanje genoemd.
De 3 genoemde Beneluxers komen gewoonweg niet in aanmerking, omdat ze tot dezelfde ideologische stam behoren als Barroso. De Spaanse stierenvechter maakt om diezelfde reden evenmin kans en complementair omdat het Zuiden al behoorlijk vertegenwoordigd is met de Portugees.
Het zijn schoten voor de boeg en het kan ons eerlijk gezegd niet veel schelen. De aandacht van het Europese kiesvee wordt weer eens afgeleid met schijnduels. De Amerikanen mogen tenminste hun president kiezen, ook als het achteraf een minkukel blijkt te zijn. In Euronazië mogen de 500 miljoen dorpelingen juichen voor het product van politieke onderhandelingen en koehandels, dat hen zal aangediend worden als de Nieuwe Keizer. En intussen staan de lidstaten een ruim stuk van hun bevoegdheden af aan het ondemocratische Europa. De Commissie en zijn voorzitter zijn niet verkozenen, de president zal dit evenmin zijn en de regeringen van de lidstaten bieden nederig aan om hun respectieve grondwetten op te bergen in de "Nationale Musea voor vergeten Zaken". Lacht u niet geringschattend : daar komt het op neer, lieve dames en heren.
Het is niet politiek-correct te reppen over deze realiteiten. De Europese burgers worden lekker gemaakt met geënsceneerde gevechten tussen prullenventjes die in eigen land dagelijks hun onvermogen bewijzen. En achter de schermen wordt de schaamteloze uitverkoop van de democratie bezegeld evenals de afstand van nationale en volkse identiteiten.
Ray
|
