Sorry voor de afwezigheid op de blogronde, ik wil iedereen bedanken voor de lieve mailkens,Tim en ik gaan een 5-tal dagen op vakantie, We gaan naar de Franse Vogezen,een Artistieke midweek, van zondag 3 tot vrijdag 8 Aug. MIRECOURT. De Begeleiding door Miejef Callaert. Het Artistiekweekend geeft ons een waaier aan mogelijkheden om te genieten van ons schilder-en teken-capaciteiten. Na het Visueel dagboek gaan we op locatie of werken we daar in het atelier. Als we terug zijn krijgen jullie een verslag van wat we er allemaal hebben uitgespookt. Na deze week kom ik dan bij jullie terug op bezoek. Dan zal ik ook meer tijd hebben ,verontschuldigd mij omdat het de laatste tijd niet meer zo goed ging om een bezoekje te brengen.
Vandaag is het 2 jaar geleden dat mijn grote broer plots overleed.Hij was een schat van een mens.
Lieve jongen, Op die frisse lentemorgen bleef je nog even in bed, daar kon je zo van genieten. Toen ik thuiskwam vond ik alles zo wezenloos kil. Alleen een lege koffiekop,je ochendkoekje,en een briefje:"Tot straks, Bol" waren de stille getuigen op de keukentafel. Je was heengegaan. Zo plots,zo stil,zo onverwacht...Karel en Heleen zullen hun knuffelopa missen.Dank je voor de mooie momenten die we samen mochten beleven. Je laat ons een intens warm gevoel nu dat nooit meer zal verdwijnen. Rust nu maar, je hebt het verdiend.Al je pijn is weg. Eens hopen we op een blij weerzien. Ghislaine
Kheb vandaag iets heel mooi gekregen in mijn mail van mijn schoonzusje ,en ik wil het aan iedereen laten zien!
dit moet je echt lezen
dit is mooi
je wordt er door ontroerd!!!!!!!!!
Iets waar je over gaat nadenken...
Op een dag vroeg een lerares aan haar leerlingen de namen van alle
klasgenoten op een papier te schrijven en naast de naam enige ruimte te
laten. Daarna zei ze tegen deze leerlingen dat ze het beste wat ze over deze
klasgenoten zouden kunnen vertellen achter de naam moesten schrijven en dat
ze achter iedere naam iets moesten schrijven.
De opdracht duurde het gehele lesuur. En aan het einde van de les moest de
opdracht ingeleverd worden bij de lerares.
In het weekeinde nam de lerares van iedere leerling een blad en schreef per
leerling al deze positieve en opbouwende opmerkingen op zijn of haar blad.
Op maandag gaf ze tijdens haar les aan deze klas aan alle leerlingen hun
lijst. Na slechts korte tijd begon iedereen te lezen en te lachen. 'Is dat
echt zo?', kon je horen fluisteren, 'Ik wist niet dat ik voor iemand anders
waarde had!' en 'Ik wist niet dat anderen mij zo leuk vinden', waren de
over het algemeen gehoorde commentaren.
Na enige tijd werd er over deze lijsten niet meer gesproken. Ook wist de
leerkracht niet of de leerlingen onderling of met hun ouders hierover
gesproken hadden, maar dat was ook niet het belangrijkste. Die oefening had
zijn effect gehad. De leerlingen waren gelukkig met zichzelf en met de anderen.
Enkele jaren later was een van haar leerlingen omgekomen in een
oorlogsgebied en de lerares werd uitgenodigd voor de begrafenis en ze ging.
De kerk was overvol met vele vrienden. Een voor een gingen de mensen die van
hem gehouden hadden of hem gekend hadden bij zijn graf voorbij en bewezen
hem zijn laatste eer.
De lerares ging als een van de laatste naar zijn graf en bad voor hem.
Nadat zij daarmee klaar was vroeg een collega soldaat van Mark aan haar: 'Bent u
Marks wiskunde lerares?' Zij knikte bedroeft en zei zachtjes; 'ja'. Toen zei hij; 'Mark heeft zeer vaak over u gesproken'.
Na de begrafenis was er gelegenheid tot condoleren en de meeste van Marks
vroegere klasgenoten, ook aanwezig, waren bij elkaar gaan zitten. Marks
ouders waren blij haar te zien en spraken haar aan. 'We willen u iets laten
zien', zei Marks vader en haalde een portefeuille uit zijn broek. 'Dit
vonden we toen we door Marks spullen gingen kijken nadat hij gesneuveld was
en we dachten dat u het zou herkennen'.
Uit de portefeuille trok hij een sterk verouderd, veelgebruikt, bij elkaar
geplakt blad, welke duidelijk zichtbaar vaak opengevouwen en weer
dichtgevouwen was. De lerares wist zonder verder te kijken dat dit het blad
was waarop alle goede, opbeurende en positieve dingen stonden die zijn
medeklasgenoten opgeschreven hadden en zij bijeen geschreven had.'Wij willen
u hiervoor zeer bedanken, dat u dit gedaan heeft', zei Marks moeder.
'Zoals u kunt zien heeft Mark dit enorm gewaardeerd.'
Hierna verzamelden alle voormalige leerlingen rondom de lerares.
Charlie lachte een beetje en bekende: 'Ik heb mijn lijst ook nog. Deze ligt
in de bovenste lade van mijn bureau'.
Heleen, de vrouw van Joost, zei: ' Joost heeft me gevraagd of ik uw lijst
in ons trouwalbum wilde plakken'.
Ik heb mijn lijst ook nog zei Marylin. 'Ik heb hem in mijn dagboek
geplakt'.
Toen deed Vicky, een van de andere leerlingen, haar handtas open en haalde
haar agenda hieruit en toonde haar lijst aan de anderen. Helemaal bijeen
geplakt en duidelijk veel gebruikt. 'Ik neem hem overal mee naar toe' zei
Vicky en voegde er aan toe 'Volgens mij heeft iedereen die lijst nog, en
onder handbereik'.
De lerares was totaal ontroerd, zo dat ze begon te huilen en moest gaan
zitten. Ze huilde om Mark en al deze vrienden die hij nooit meer zou zien.
In het samenzijn met onze medemensen vergeten wij vaak, dat ieder leven
eens eindigt en dat we niet weten wanneer dit zal zijn. Daarom is het zo
belangrijk dat we de mensen die we liefhebben, die ons dierbaar zijn,
zeggen dat ze speciaal, bijzonder en belangrijk zijn. Zeg het ze voordat het te
laat is.
Je kunt het op verschillende manieren doen, bijvoorbeeld door deze
boodschap naar hen te sturen. Doe je dit niet dan heb je weer een geweldige
mogelijkheid laten gaan om iets moois en goeds te doen voor deze mensen.
Als je deze brief ontvangt dan is het daarom, omdat de afzender om je geeft
en aan je gedacht heeft. Het betekent dus dat er tenminste één persoon is
voor wie je iets betekent.
Wanneer je te druk bent of het te druk hebt om een paar minuten op te
offeren om iemand dit bericht te sturen dan is dit mogelijk en hopelijk de
eerste keer, dat je niets gedaan hebt om een ander te bemoedigen.
Denk hierom:
Wat je oogst is wat je zaait.
De invloed die je in het leven van een ander hebt komt terug in je eigen
leven. Deze dag zou een gezegende dag moeten zijn en ten minste even
bijzonder als dat jij dat bent.
Voel je vrij om deze bemoedigende brief aan iemand door te sturen.
Stuur deze brief alleen aan mensen die van betekenis zijn voor jou en het
resultaat zal je verbazen.
Lieve Harry, Amouretje, pietje, We vinden het super, heel lief van jou! en we vinden jou, de liefste knuffelbeer die er besta! We danken jou voor je vriendschap.
Dikke kus van Anne-Sophie en Omaatje.
Voor al mijn lieve blogmaatjes , ne fijne Vrijdag, en bedankt dat even hier was. ook voor jullie ne dikke knuffel en een dikke kus.
Dank je wel, Pietie, wat mooi geschreven! Dikke kus.
Dit is de oefening voor vanavond,Kvindt het wel heel aantrekkelijk , en we zullen er were invliegen! Tot later.
Lieve Harry, Amouretje, pietje,
