Daar rende ik dan bibberend van de kou in Schiphol naar de trein, de laatste trein naar Maastricht was natuurlijk al uren geleden vertrokken maar gelukkig haalde ik nog net de laatste trein naar Eindhoven waar ik mijn slapende zoon Jeroen wakker maakte om aldaar te overnachten.
Hoe blij of ik ook was om mijn kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en kennissen terug te zien al gauw bekroop me weer het gevoel, dat ik wil weg uit dit koude kikkerland.
Maar ja, ik ben een onafhankelijke vrouw en er moet brood op de plank komen dus niet zeuren gewoon weer aan het werk gaan.
Na enkele weken begon het toch wel weer erg te kriebelen, al voor terugkomst uit Gambia had ik me voorgenomen om de reis ooit nog eens op mijn eigen tempo te doen.
Ik miste de warmte van de zon en de goedgeluimde mensen op straat en toen ik me betrapte dat ik op Ebay, Marktplaats en Kapaza steeds vaker naar busjes en 4x4 zat te kijken vond ik het tijd worden om eens om me heen te kijken of er iemand gek genoeg was om kommer en ontberingen te doorstaan voor wat avontuur.
Al snel had ik in Dikkie en haar man Bertus gevonden wat ik zocht, ze wilde de reis naar Gambia heel graag eens over land doen.
Toen ik dit wist kon ik na mijn baas gaan en proberen hem nog eens te vermurwen mij een langere vakantie te geven
.of dit 2 jaar achter elkaar zou lukken???
Wat mag ik me gelukkig prijzen met een fijne baan en een goede baas, het koste me helemaal geen moeite om vrij te krijgen
Tijd om alle 2e hands sites na snuffelen, zou ik in Nederland kopen? Of België? Of Duitsland? Soms wordt het er niet gemakkelijker op dat je in de grensstreek woont.
.
Toen ik al surfend bij dit schoolbusje uit België kwam was de keuze snel gemaakt, is het geen schatje???
Nu ben ik niet van gisteren ( helaas al van oervoorgisteren) en heb ik geen automechanica gestudeerd dus heb ik eens goed gekeken naar de reclame op de bus en ben in de telefoon geklommen om de directeur van de basisschool in As te bellen om naar de technische toestand van de bus te vragen.
Dit bleek dik in orde te zijn, dus was de auto snel gekocht.
Dacht ik dat de Strange Rover al een bak van een kar was, ( zie blog Adventure2Care)
in deze verzoop ik helemaal, het ding nam bijna mijn hele oprit in beslag, even dacht ik nog zal ik mijn eigen Suzuki mee smokkelen en daarmee terugrijden., maar ik vond het toch wel jammer om de bankjes eruit te halen, tenslotte was de bus met de bankjes een ideale bushtaxi voor Gambia.
Zo en nu nog wat aanpassingen, keuring en wachten op de vakantie!
Had je gedacht!!!!! Natuurlijk moest er weer een klink in de kabel komen. Dikkie en Bertus waren door familie omstandigheden gedwongen om de reis af te zeggen, jammer maar begrijpelijk..
Daar stond ik helemaal alleen met mijn busje, alleen gaan zou toch wel erg onverantwoordelijk zijn dus nog maar eens goed om me heen kijken en vragen, vragen, vragen en nog eens vragen.
Op een avond kwam mijn ex -collega en vriendin Anita op bezoek, samen met haar vriend Dominque.
Dominque was al eens met Amsterdam-Dakar meegereden en kan hier nog steeds enthousiast over vertellen, in hem vond ik een handlanger
..Anita dat moet je doen, zon kans krijg je nooit meer!! het duurde niet lang of Anita, die van nature al avontuurlijk is aangelegd stemde in om mee te gaan.
06-12-2006 om 00:00
geschreven door anita/tiny
|
