10-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

09-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

08-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Na een voorspoedige reis door Frankrijk en Spanje zijn we om 15 uur op de snelle ferry gestapt die ons in een uur naar Tanger bracht.
Alwaar een mannetje klaar stond om de formaliteiten snel te regelen.
De douane vroeg of we nog een motorbike of gun bij ons hadden???
Natuurlijk ja gezegd, waarna we gelijk mochten doorrijden; wel nog een paar euro moeten dokken.
Hierna de kustweg naar Assilah genomen, de eerste kamelen tegengekomen en toen bij de bank geld gaan wisselen.
Klaas had zich meteen op een terras gevleid om te acclimatiseren en vroeg pils maar kreeg berberthee.
Al vlug mengden de locals zich in ons gesprek en wisten ons de weg naar een good family home te brengen.
Daar aangeland bij een Marrokaans gezin waar iedereen familie van elkaar was en wij de bovenste verdieping aangwezen kregen.
Kompleet met kippen op balkon,de minaret achter ons en de schotelantennes richting Mekka.
En met warm water na drie nachten gezamelijk overnachten in de door onze kanjers verbouwde renault.
Hierna weer door Jonas de local guide naar een authentiek visrestaurantje gebracht.
Waar we voor een prikje een heerlijke schotel verse vis verorberd hebben.
Na nog een wandeling in de Medina gemaakt te hebben zijn we nu hier beland en danken jullie voor jullie berichtjes.
Fotos volgen later daar we de kaartlezer vergeten zijn.

Kusjes aan alle familie, vrienden en kennissen.

Klaas,Tiny en Anita. 

08-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

07-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

06-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

06-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

05-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Eindelijk, een nieuwe wet brengt probleempjes mee, dat hebben we gemerkt. In nadat de bus was goedgekeurd is het kenteken met spoed aangevraagd in Veendam. Dus gisteren met spanning de post afgewacht, voor het zo belangrijke kenteken er zat niks bij de post, Anita zat meteen in de stress, en zag zich al ergens in Mauritanië afscheid van ons nemen omdat haar vakantie dagen op waren. Klaas was ondertussen flink met het kantoor in Veendam aan het bellen, die het ook niet wisten met het allereerste transitto kenteken van Nederland. Maar  net voor 17.00 uur kregen we het verlossende telefoontje dat het bewijs op de bus was.De overgebleven tijd is gebruikt om alles zo goed mogelijk in te ruimen, mijn plan om dit keer niet zo zwaar beladen te gaan heb ik maar in de bomen gehangen, er is  geen plekje onbenut gelaten.

Iedereen die ons zo flink geholpen heeft van harte bedankt!!

Vandaag was de post op tijd en…ja hoor het kenteken zat erbij. Nog even afscheid van nemen, de kentekenplaten laten maken en de bus verzekeren en om 14.00 uur……………we zijn eindelijk we.

Bey, bey…

05-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Vandaag is de grote dag, Dominique, Klaas en ik(Tiny) zijn al vroeg op weg naar het RDW in Elsloo voor de zo belangrijke keuring. Er mag maar 1 persoon mee in het keuringstation dus Dominique en ik ziten vol spanning te wachten, phhhhhhh…….wat duurt dit lang.

Als. Klaas op een gegeven moment met een big smile in de wachtkamer verschijnt, laten we een zucht van verlichting.

Thuisgekomen wil ik een mail sturen om de beambten  te bedanken voor hun goed advies en hulp en zie ik dat ik al een mail van Jos van het RDW binnen heb met die uitdrukt blij te zijn dat alles goed verlopen is en ons een goede reis wenst.lief hé.

Toen we naar de keuring reden zagen we dat het acculampje bleef branden, geen goede zaak zei Dominique dat wil zeggen dat de dynamo niet oplaad.

Dus klaas en ik naar de Renault garage waar de bus werd doorgemeten, inderdaad Dominique had gelijk, dan moet hij terug naar degene die de gereviseerde dynamo heeft ingebouwd zei Pierre, laat de bus maar hier dan gaat hij om 14.00 uur. O nee dat kan niet, we moeten hem nog helemaal klaarmaken en inpakken. Pierre denk even enja hoor we kunnen hem meenemen, een monteur komt hem vanmiddag ophalen.

Anita en ik beginnen de gordijntjes, die José , mijn buurvrouw gesponsord op te hangen, dan kunnen we rustig slapen zonder bekeken te worden.

Klaas en Dominique zijn bezig om de bankjes er weer in te zetten, we willen ze niet achterlaten omdat ze gewoon ideaal zijn voor in een bush-taxi.

We schuiven ze gewoon allemaal tegen elkaar, dan hebben we onder en op de zittingen opbergruimte en bovenop komt een bodem waar we een prima bed kunnen op maken.

We zijn heerlijk bezig als we gestoord worden door de monteur, breng hem s.v.p. zo snel mogelijk terug smeken we.

De monteur is net met de bus de straat uit als René aanbelt, hij wilde de bedbodem komen maken, helaas niets aan te doen dan maar koffiedrinken en brainstormen.

Anita zit ondertussen aardappelen te schillen,

Cool Slideshows!

Zo rond 18.00 uur zit mijn huis vol met helpers die na hun buikje vol te hebben gegeten met Anita’s heerlijke zuurkool stampot met worst zitten te springen om de handen uit de mouwen te steken maar niks kunnen doen omdat de bus nog niet terug is.

Zo rond 18.30 komt de monteur terug met de mededeling dat de bus pas morgen klaar is, och arme, de arme man krijgt de volle lading over zich heen,  maar nadat iedereen zijn teleurstelling geuit heeft wordt het excuus aangeboden, hij kan er  tenslotte niets aan doen, hij heeft zelfs 4 uur van zijn vakantie opgegeven om op onze bus te wachten bij de auto-electro garage.

Wat nu gedaan, Mario en ik besluiten naar de zaak toe te gaan, Als we arriveren zijn de mannen net aan het afsluiten.
We hebben de bus echt vandaag nodig zeggen we, tegen de eigenaar Eddy Jackers uit Riemst, de bus is alleen vandaag verzekert. Dat lukt niet meer krijgen we als antwoord, we moeten in Luik nog een wagen ophalen.

We vertellen waarom het zo belangrijk is dat de bus vandaag terug is, dat het huis vol helpers zit te wachten, wat het doel is van onze reis.

En ja hoor de grote manen zijn te vermurwen, de bus wordt de garage ingereden en………  BONG we zitten vast met het luik op het dak.

Mario probeert nog of het luik eraf kan, maar nee hoor, o.k. dan maar de banden wat leeg laten lopen zegt een van de mannen,millimeter werk is het maar het lukt, hij staat boven de put.

De dynamo wordt verwijderd en Joost mag weten weet wat allemaal aan vernieuwd.

Ik wil niet dat ze onderweg problemen krijgen hoor ik Eddy zeggen, nog even doormeten, prima, Hup eronder, bus uit de garage en de banden oppompen. KLAAR!!

En nu de rekening vraag ik Eddy, hij maakt een gebaar van laat maar zitten en kom even mee, hij duwt me een doos pennen in de hand, nog een paar petjes en T-shirts en een mooi bedrag om  rijst te kopen en in Gambia te geven waar het nodig is. Had ik het maar eerder geweten zegt hij dan had ik kunnen zorgen meer hier te hebben, vergeet niet een volgende keer vroeger te komen .

Mario en ik stappen enthousiast mijn overvolle huiskamer in met ons verhaal, iedereen raakt eveneens enthousiast en Kris,Anique, Mario en Dominique en Klaas nemen zich voor om volgend jaar tijdens de school vakantie ook te gaan . Gaan jullie ook mee is de vraag, als jullie voor vervoer zorgen zijn we van de partij is het antwoord van Anita en mij.
 

03-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Joost uit Eindhoven heeft al geregageert op mijn mail van marktplaats en heeft een schoolkaart van Afrika gesponsord.
Daar Klaas morgen toch door Eindhoven komt, kan hij het ophalen en zal het niet nodig zijn om van zijn gul aanbod om ook de verzendkosten te betalen gebruik te maken.

Namens ons en de kinderen en leraren van Tujering hartelijk bedankt Joost.

Ook Marco uit Sittard bood spontaan aan om in zijn winkel o.a. kleding, schoenen enspeelgoed te komen uitzoeken en voor niets meenemen.  helaas kunnen we van zijn aanbod geen gebruik maken omdat we de weinig overgebleven plaats in de bus voor onszelf nodig hebben, maar voor zijn wereldbol vinden we nog el een gaatje.

Ik wil jullie nog iets leuks mededelen, tijdens mijn vorige reis heeft ook Kebba geld ontvangen voor zijn inzet bij de verkoop van de auto, het was de 1^e keer dat hij zoiets deed en hij heeft dit zéér goed gedaan. Voor Gambiaanse begrippen heeft hij een groot bedrag gehad en omdat ik nieuwsgierig was wat hij ermee zou doen, heb ik hem dit op de man af gevraagd.

Hij vertelde een bakkerijtje te willen opzetten waar familie in kon werken, hijzelf werk n.l. al als timmerman.

Van Dikkie heb ik vernomen dat Kebba inderdaad al een bakkerijtje heeft opgezet,hij heeft een oud compound gekocht om de hoek waar zijn moeder woont.Op dat Compound staat het bakkerijtje.Er word 2 keer per dag tapalappa gebakken, dat is een stevig stokbrood
Onderstaand volgen enkele foto’s van de bakkerij.
 
 

Cool Slideshows!

01-01-2007 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Nog even een kort berichtje om jullie van de vorderingen op de hoogte te brengen.

Het is heel druk geweest, niet alleen heb ik gewerkt tijdens de feestdagen en moet zo meteen weer aan de slag, maar tussen die bedrijven door heb ik nog nieuwe banden moeten kopen omdat Pierre van de Renault garage schijnbaar geen reserve te pakken heeft gekregen, ze zaten er toch niet bij toen de bus teruggebracht werd.

Daar de garage dicht is tot 3 januari, wilde ik toch niet het risico lopen zonder reserve banden te vertrekken.

Dat was dus wielen eraf halen, naar de bandenspecialist en dan weer de wielen erop. Zo dat heeft het vrouwtje toch goed gedaan, al zeg ik het zelf. Een goede oefening voor onderweg,.

De banken heb zijn er ook uitgehaald en nu maar hopen dat hij als gewone bus wordt geaccepteerd en niet als personen vervoer.Er lag nogal wat troep achter de banken, dus een goede poetsbeurt moest ook nog volgen.

Rene, ( nog wel bekent van Adventure2Care) heeft er een 3^e stoel en de radio in gemonteerd.

Mario, een goede kennis bracht me nog rijplaten dus uit het zand geraken zal nu wel lukken.
Ook bracht hij nog wat spullen voor de school in Tujering, Gambia, waaronder een prachtige schoolkaart van Europa.
Mij komt weer voor de geest hoe blij het hoofd van de school was vorig jaar met de bureauleggers met wereldkaart, dus nog snel even op marktplaats gekeken om te proberen nog een kaart van de wereld en Afrika te bemachtigen, ik zie zijn blijde lach al voor me. Een wereldbol lijkt me ook wel mooi, de goedkoopste zijn met verlichting of dat zal lukken, ze hebben wel stroom op school maar hij valt meer weg dan dat hij het doet.

De tijd is wel erg kort, dus of het allemaal gaat lukken????? Jullie horen het nog wel.

31-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Ik kan de auto niet verzekeren hoorde ik want hij staat BC geregistreerd en je hebt geen rijbewijs D.
WAT??? Ik heb dat toch niet nodig als ik geen personen vervoer, toch wel hoor!.
En als ik hem nu laat ombouwen naar grijs kenteken, ook dan heb je dit nodig omdat hij ook dan nog steeds BC geregistreerd is was het antwoord van Lieven.

Wat nu gedaan? Het is nog maar 10 dagen voor vertrekdatum! Nog snel mijn rijbewijs D halen kan ik wel vergeten.

Wat als Klaas rijbewijs D heeft kan dat wel, vroeg ik aan Lieve, ja dan schrijf ik hem als bestuurder in was het antwoord.

In mijn naïviteit was ik er van overtuigd dat Klaas als ex-brandweerman natuurlijk een rijbewijs D had.
Een telefoontje later kwam ik weer met beide benen op de grond, niet elke brandweerman heeft een groot rijbewijs vertelde Klaas.

In mijn wanhoop belde ik Deutsch  een vriend met het zo hard benodigde rijbewijs, als we je nu eens beloven dat je niet hoeft te koken en af te wassen wil je dan  met ons meegaan? Absoluut niet was het antwoord, ik ben wel gek maar niet zo gek.
Wel  dat was te verwachten... dan maar een oproep op Gambia prikbord gezet wetende dat de kans erg klein zal zijn.

Nog een telefoontje naar Pierre om te vertellen dat hij de bus niet hoefde te brengen, hij beloofde meteen nog eens te gaan nazoeken of een grijs kenteken of exportkenteken echt niet kon.

Klaas die ik gevraagd had om na te gaan wat de mogelijkheden in Nederland waren indien de bus op zijn naam kwam te staan belde me met de mededeling dat dit wel kon maar erg duur zou worden, de bus moest n.l. opnieuw gekeurd worden, Nederlandse platen krijgen, dan weer exportplaten, en misschien moest er ook nog BPM ( belasting)op betaald worden..
Men had hem naar het RDW in Elsloo verwezen en hij stond op het punt om ze te bellen, laat maar zei ik het is maar een ½ uurtje rijden van mij vandaan, ik ga er wel persoonlijk heen.

Zo gezegd zo gedaan, ik werd zéér goed geholpen door Jos en zijn collega’s, ze hebben echt voor een oplossing gezocht en…..HOERA gevonden!!

Op 2 januari start een nieuwe regeling wat betreft transitplaten.
Dusheb ik meteen een afspraak gemaakt voor 3 januari in de ochtend.
De aanvraag moet dan wel nog naar Veendam gestuurd worden maar volgens Jos zouden we hem zéér waarschijnlijk op 4 januari in de bus hebben

Ik kreeg van Jos ook nog het tel. nummer van een bureau in Nederland het WVE, waar ze de bus dan waarschijnlijk zouden verzekeren.

En ja hoor ze vertelde dat dit via het grenswisselkantoor in Maastricht kan. met wat geluk vertrekken we dus op 4 januari, welliswaar 2 dagen later dan gepland maar VERZEKERD!!

Mijn oorspronkelijk idee om de reis in mijn eigen tempo te doen is door dit alles wel in het water gevallen omdat zowel de transitplaten als de verzekering maar 2 weken geldig zijn. 

Helaas zullen we het mooie Marokko binnen die 2 weken achter ons moeten laten.

We kunnen natuurlijk ook nog 2 dagen wachten en ons bij Parijs-Dakar aansluiten ik heb begrepen dat die op 6 januari vertrekken, voor degene die dat op de TV volgen, als jullie  bovenstaand busie voorbij zien vliegen, zijn wij dat, na Marokko zullen jullie ons niet meer zien want genieten we een welverdiende rust en rijden we alleen nog als we er zin in hebben.

21-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny

Gisteren is Klaas  nog eens uit het hoge noorden afgereisd om al wat spulletjes te brengen, we hadden al van alles voor die dag gepland maar Anita’s uitje naar Brussel gooide roet in het eten, dus besloten we om vast een voorproefje te nemen op onze gezamenlijke autovakantie en samen af te reizen naar Brussel om ons visum op te halen. Voor de zekerheid neem ik de autopapieren mee zei ik.
Plotseling ging mij een lampje branden. 
Ojee ik heb ze nog!!
De garage kan dus helemaal niet met de bus naar de keuring !!! We besloten om bij terugkomst de papieren te gaan afgeven.

Dit keer namen we de navigatie mee die ons vlekkeloos tot voor de deur bij de Mauritanische ambassade bracht. Waar we binnen 5 minuten weer buitenstonden, het paspoort met visum in de hand.

Wat nu naar Brussel of  Leuven ? Wat denkt u……………natuurlijk Leuven, Brussel trok ons niet meer zo na Anita’s avontuurtje van de dag voordien.

We hebben genoten van ons wandelingetje door de mooie stad, hebben lekker in een bruin eetcafé geluncht en zijn toen vertrokken naar het reizigers café “VIA VIA”, waar we onder het genot van een exotisch drankje en gesnuffel in de reisboeken al aardig in de stemming kwamen.

Deze keer verliep de terugreis zeker niet in mineur stemming.

Bij thuiskomst vertrokken we meteen naar de garage om de autopapieren af te geven, nog net op tijd voor de keuring morgen.

Zo nu nog een lekker diner bij de “Schurk” in Maastricht en dan is het al weer tijd voor Klaas  om terug naar het noorden af te reizen.

Wij zitten te springen om met de bus te gaan rijden dus vandaag na het werk snel op naar de Renault garage, Pierre vertelde dat de bus prima in orde is alleen………….. voor de poort van het keuringstation hadden ze de motor stilgelegd en kregen hem niet meer aan de gang, de startmotor bleek stuk te zijn.

Nou ja, dat kan gebeuren bij een occasion, begin volgende week wordt het gemaakt en wordt alsnog naar de keuring gegaan.
Wij waren allang blij dat het nu gebeurde en niet tijdens de reis.

15-12-2006 om 00:00 geschreven door anita/tiny