EEN ULTIEME & AVONTUURLIJKE IS REIS PER AUTO VAN BELGIE NAAR GAMBIA Wij,Anita en Tiny van
2CARE and 4FUN nodigen u van harte uit om met ons mee te reizen.
Wij hopen dat u met veel plezier onze ervaringen en avonturen zult lezen.
Een berichtje in het gastenboek wordt door ons erg op prijs gesteld.
Hallo beste mensen, daar we weer gestrand zijn met de auto hebben we weer even tijd om jullie bij te praten. Gisterochtend vertroken uit Nouadjibou en 4oo km door de Sahara gereden, zand,zand en nog eens zand. Een leuke pauze genomen in een nomaden kamp, in de tent met de hele familie thee gedronken en leuke fotos gemaakt. Na dit gastvrij ontvangst hebben we eens in onze bus gegraaid en hebben hun voorzien van een doos Esprit kleding, en nu lopen ze er onder hun jellabas zeer modern bij.
Ook nog een fotostop gehouden bij een dromedaris karavaan en helaas zijn de bestanden van Anita haar fotos zo groot dat we deze niet meteen kunnen laten zien. Tiny zal zo dadelijk proberen om haar fotos erop te zetten, jullie merken wel of het gelukt is of niet.Dit kan hier n.l. uren duren. Klaas hebben we nu op de camping Mentana achtergelaten om zijn was te doen en rond 4 uur zijn we van plan om naar de vissershavan te gaan. De auto staat nu voor de tweede maal in een door Olivia ( eigenaresse van de camping) aangeraden garage.. De camping is trouwens erg relaxed, schoon met een afrikaanse ambiance, Olivia is francaise en runt deze camping. De monteur betwijfeld of hij het orginezle onderdeel kan vinden en gaat hier vandaag naar op zoek, vindt hij het niet dan wordt het weer profesorisch gemaakt en moeten we in Senegal opnieuw op zoek naar een goede garage.
Gisteravond zijn we nog een bekende tegengekomen, een motortoerist uit Spanje waar we in Dakhla kennis mee hebben gemaakt.Gek is dat loop je hier in een verre vreemde stad rond wordt er opeens achter je getoetert en volgt er een blijde " hello"
Zo komen we veel verschillende rondtrekkend toeristen tegen met ieder hun eigen verhaal.Het is het erg leuk om samen ervaringen uit te wisselen. Nouachot is gebouwd in 1960 voor een 6000 mensen maar uitgegroeid tot een miljoen inwoners dus erg druk, hectisch en vervuild maar wel met Afrikaanse charme.
Na twee dagen wachten op de zoektocht naar orginele onderdelen van de renaultbus hebben we na druk op de ketel (mecanicien) met een profisorisch gemaakte homokeneet genoegen moeten nemen.
Uiteindelijk om 15 uur richting Mauretanie kunnen vertrekken, na drie uur rijden beland aan een mooi plekje aan zee. Hier overnacht en is Anita nog snel voor het donker schelpjes gaan zoeken, wat een schatje hé!1 In de morgen afscheid genomen van drie locals die zich daar in de middel of nowhere gevestigd hadden en er leven van de goodwill van de toeristen..Hun voorzien van de nodige spullen die we konden missen waaronder Tiny's tent die we met geen mogelijkheid opgezet kregen.
Vandaag om 13 uur bij de grens van Mauretanie aangekomen net toen de middagpauze begon tot 15 uur moeten wachten. Uit verveling een voetbal uitgehaald en een balletje getrapt met de gendarmerie, Anita uit baldadigheid trapte de bal tegen het raam van het douanekantoor. Deze waren hier niet blij mee en begonnen geirriteerd te opmerkingen te maken, natuurlijk de schuld gegeven aan de gendarmerie. Die dit lachend opnamen. Door dit balspel werden we wel als eerste geholpen en vertrokken als eerste door de piste naar de douanepost van Mauretanie.klaas heeft zich zo goed hierdoor gemanouvreer dat we de rijplaten niet eens nodig hadden. We zullen proberen deze om te ruilen voor een orginele homokeneet in Nouchachott.... er volgde een stuk of vijf douane/politiecontroles,die ons alleen aanhielden voor petit cadeaus. Met pennen en petjes zijn ze niet tevreden znee ze willen harde Euro's hier gingen wij dus niet op in. waarop ze de auto doorzochten op alcohol. Na alle troep gezien te hebben waren ze toch nog tevreden met een pen en een tas.
We zitten nu op een camping in Nouhadibou , waar Tiny herkend werdt door de knappe winkelier van de naast gelegen winkel ze kreeg een zeer hartelijke ontvangst, hij kon er maar niet overuit dat ze teruggekomen was. tijdens een wandeling door de stad hebben we de plaatselijke dj leren kennen. die ons dadelijk zijn eigengemaakte muziek en stem liet horen.
Bedankt voor jullie leuke commentaren in het gastenboek, whe love bey,bey
