Kleinen Danny,rijdend op de autostrade lag er een groot stuk autoband op de weg. Het was in de zomer en zijn venster stond open, hij reed tot de eerstvolgende telefoonpaal om te melden dat er een hindernis lag.Zijn geld stak in het vakje van de deur. Na de melding aan de politie, ging hij terug naar zijn taxi en kwam er op dat moment, toch wel juist een grote kamion aangereden en de arme chauffeur zag al zijn geld vliegen op de pechstrook. En de man maar rapen.
Ik kreeg een opdracht een klant op te halen in een winkel,"naar de gasstraat" zei de man, dus ik op weg. Daar aangekomen zei de man: rij maar naar de politie, je zult wel weten waarom en ga maar mee naar binnen. Ik, van niks wetende, reed er naartoe. Daar aangekomen zei de man tegen de agent: ik heb geen geld om de taxi te betalen, maak maar een proces-verbaal op.Is het weer van dat zei de agent, we zullen je weer naar de landlopersafdeling moeten brengen.Tegen mij zei hij: je moet je baas een schietstoel vragen, als hij dan nog eens meerijdt, dan rij je maar naar't Scheld en kieper je hem er maar in".
Zij kreeg een taxi toegewezen waarvan ze niet wist dat er een computer met alarm instond.Hierdoor kon je maar twee à drie ritten doen (zonder klant) vooraleer het alarm opsprong. Dit alarm reageerde op de taximeter en was bevestigd met sensoren onder de zetels. Ze had een aantal boodschappen voor zichzelf te doen en zette de meter aan. En Monique was weg naar de winkel en dan nog eens naar ergens anders. Na driemaal dacht de taxi: rij zelf en het alarm sprong op.De auto viel stil alle lichte begonnen te flikkeren en de klaxon luid te toeteren. Het leek wel kermis op de brug in het centrum van Atwerpen.Zij kreeg de auto niet meer gestart en er werd de depanage dienst gebeld om de auto weg te takelen.
Kleine Donckers niet met zijn klein taxietje maar met de grote bus
Dit gebeurde na de dramatische bomaanslag in de diamantwijk Antwerpen. Chauffeur moest dertien joden gaan ophalen in het Empire hotel te Antwerpen. Daar aangekomen kwam er een man met een wit kostuumeke en twee veiligheidsmensen naar buiten. De man kwam op de bus en controleerde alles, de twee andere mannenbleven aan de busdeur staan. De chauffeur moest ook zijn paspoort laten zien. Het goot pijpestelen, de man stapte terug af en ging met zijn wit kostuumeke op de grond liggen en schoof onder de bus.Daaroner uitgekomen was het wit kostuumeke een grijs geworden met witte stippen zoals een paddestoel. amai, amai, dacht de chauffeur, wat is dat. Na deze voorstelling mochten de mensen eindelijk op de bus en vertrok ze richting aalst. Op de autostrade moest een pasagier een sanitaire stop doen. Oké zie de chauffeur, maar ik stop wel op een parking. De twee veiligheidsmensen stapten uit gevolgd door het niet meer witte kostuumeke en zei tegen de man niet het toilet te gebruiken maar wel de boskes uit veiligheid. Het witte kostuumke ging trouwens mee. Amai, amai,dacht de chauffeur, plezant voor die man. Daarna reden ze verder.In Aalst aangekomen moesten ze een éénrichtingstraat in en parkeerde hij voor het hotel aan de verkeerde kant. Stond daar toch wel politie, zeker. Uiteindelijk mochten de pasagiers de bus verlaten. Voorafgegaan door het grijs kostuumke met witte stippen en de chauffeur kreeg geen boete. Hoera, hoera!!
Willy de Limburger of de boerin van Schaffen. Werkte bij de taxi als nachtchauffeur, en was Anke ik dus aflosser.Hij stopte rond zeven uur smorgens, en ik begon om negen uur na de schooltoer met de bus. Ondertussen had Willy, de innerlijke mens gaan verijken met wat stevige pinten. Juist rond deze periode zou ik een nieuwe taxi krijgen, die ik samen met hem zou delen. Plots kwam hij binnen bij de taximaatschappij en bestelde goed zat een taxi. Zijn broekspijpen waren aan de binnenkant helemaal gescheurd zodat het leek of hij een lange rok aanhad, inplaats van een broek. Stond daar toch wel de personeelschef zeker. Die zei: uwe aflosser, vergeet die nieuwe auto maar!
De brave moordenaar Standplaats Koningin Asridplein (Centraal Sation) Er komt een dronkelap al zwalpend uit dancing"De Lachende koe" in de statiestraat, de taxi chauffeur die altijd kalm en beheerst is luisterd naar zijn verhaal. Omdat de man zo moeilijk blijft doen wat meer gebeurd nietwaar, begint na enige tijd de chauffeur toch zijn geduld te verliezen je zou voor minder.Hij neemt de man bij kruis en kraag , en smijt hem in de onderhouden bloemperkjes van de stad Antwerpen:"Ga hier je roes maar eens uitslapen" Zo opgeruimd staat netjes.
Koningin Astridplein Een man wou een taxi nemen en zwierde zijn valies op de achterbank, naat de fruitholflaan zei de man, die naast de chauffeur wou gaan zitten. nest van Sian-Seans reed door met de valies doch zonder pasagier. De pasagier heeft dan maar de volgende taxi genomen, om zijn valies achterna te gaan. Van verstrooit heid gesproken...
Ter hoogte van de nationale Bank in Antwerpen op de altijd even drukke leien.Reed den dikke Donckers in zijn klein taxietje richting Zuid. De chauffeur naderde het licht, toen dit net op rood sprong maar dacht och kom, er is toch niemand ik rij maar door. Staat daar toch wel een garde (politie) zeker.Die zei awel dat rood telt niet voor jou zeker. Waarop de chauffeur zei: jawel maar ik had jou niet zien staan, waarop de agent zei allee rij maar door.
Wel door overvloedige regen stond het water van de droogdok in Antwerpen, gelijk met de blauwe steen van de kade. Ter verduidelijking dit gebeurde ook nadat alles dus zo goed als blank stond,nam de arme man met zijn taxi en zijn passagier een duik in het frisse water. Al maar goed dat de passagier schipper was. Want die heeft de chauffeur uiteindelijk van de verdrinkingsdood gered, na dit voorval heet de man nu flipper.
Dit dateerd nog uit de tijd dat er boetse moest betaald worden om standplaatsen voorbij te rijden.Chauffeur reed snachts voorbij de standplaats schijnpoort, waar hij met zijn lichten moet flikkeren om zich kenbaar te maken aan de chauffeur die daar staat en deze zijn plaats in te nemen. Doch dit lapte hij aan zijn laars en reed rustig verder. Maar beneden stond Mon de brigadier, toen nog niet blind. Deze begon hem te volgen een tweede taxi standplaats werd voorbij gereden.De chauffeur had ondertussn door dat hij werd gevolgd door zijn brigadier.Bijna aan de standplaats Centraal Station deed hij zijn lichten uit, reed zo verder om niet meer op te vallen. Hij stopte op de standplaats, Mon de brigadier nog steeds in achtervolging reed er pal achterop in. Vandaar de bijnaam blinde Mon zeg nu zelf..
Een taxichauffeur is een bijzonder iemand, die wijnigrspekt krijgt en toch onmisbaar is.
Hier ga ik wat anekdotes schrijven, zoleert men het reilen en zeilenvan een taxichauffeur beter kennen, het zal wel grappig worden.
Let wel, alle verhalen zijn wel echt gebeurd!
Napoleon en Goliath
Taxistandplaats Meir in hartje Antwerpen.
Goliath heeft dringend een voiture (kinderwagen) nodig voor zijn dochter, dusgaat hij te rade bij zijn colega Napoleon. Ah zegt hij das niks ga maar naar ons thuis want daar staat er nog een op zolder. Dit is niet waar.
Zo gezegd zo gedaan, op weg naar Napoleon thuis in de Boerhavestraat (ter inlichtingBoerhavestraat is de achterzijde van Stuivenberg ziekenhuis waar de zotten zitten)
Goliath nog altijd denkend dat hij op het juiste adres is belt aan,een vrouw doet open.Ah zegt Goliat,
Goeiemiddag madame, ik ben Goliath gestuurd door Napoleon voor de kindervoiture.Madamme kijkt hem bedenkelijk aan, denkt dat die gaan wandelen is en zegt hem: Ik denk dat je verkeerd bent en dat je hierover moet zijn.
P.s. Napoleon en Goliath waren bijnamen zoals bijna bij alle taxichauffeurs het geval was.
Dit is dus mijn eerste berichtje op dit blogje, na lang nadenken en overwegen ben ik dan eindelijk zover en hier gaan we dan. Ik ben Anke ben 62 jaar, en heb een heel groot gedeelte van mijn leven de job van taxi chauffeur uitgeoefend te Antwerpen. Ik heb 2 dochters, en 4 kleinkinderen, drie meisjes en één jongen. Dit blog zou ik graag laten handelen over mijn ervaringen als taxichauffeur, en over de sociale contacten, die ik in mijn actieve loopbaan had. De prettige en droevige herinneringen, met het vervoer van schoolkinderen ( vooral gehandicapten ) kortom, een heel sociaal leven.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Paula, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anke.
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 11/09/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, tuinieren, Pc ,kortom van alles wat.
IK ben dus ongeveer 25 jaar taxi en schoolbus chauffeur geweest, dit voor gehandicapte kinderen. Ik heb dus altijd een heel sociaal leven gehad.
Hallo Allemaal
Ik ben Paula, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Anke.
