Eindelijk tijd om de motorhome nog eens van stal te halen en ons klaar te maken voor een trip naar Duitsland. Vertrek... dat is vandaag richting Zwarte Woud maar de terugkomst via Saarland ???

Klik op de namen van de steden en/of dorpen om doorgewezen te worden naar de website (in nieuw tabblad)

Klik op de foto om deze te vergroten (in nieuw tabblad)

In de late namiddag vertrekken we. Vandaag rijden we 175 km tot Sankt Vith, mix parking in het centrum aan de Rodter Strasse nabij restaurant An den Weyern.

We staan hier niet alleen. Eten doen we in de motorhome en nog een korte wandeling door het centrum. Morgen verlaten we België langs het Groothertogdom Luxemburg, met een tankstop in Weiswampach en verder doorheen het Saarland naar onze volgende tussen bestemming. Een afstand van 270 km. Het is zondag dus geen vrachtwagens op de autostrades in Duitsland. 

In de namiddag komen we aan in Bad Bergzabern. Dit stadje kennen we van één van onze vorige reizen. We installeren ons op de motorhomeplaats Stellplatz Schlossgärten in de Weinbergstrasse 7.

Dort, wo sich Wald und Weinberge treffen, wo die schroffen Felsen des Wasgau mit der Deutschen Weinstraße eine harmonische Einheit bilden - dort liegt Bad Bergzabern, ein Garten Eden in der Süd-Pfalz.

360 graden tour 

Een historisch stadje met een prachtig kasteel uit de 16de eeuw in het midden van het centrum, het mooie renaissance Gasthaus "Zum Engel", vele mooie vakwerkhuizen en gezellige winkels en restaurantjes in de füssgängerzone. Het is stil in het centrum. Ja, de zondag is bij de meeste Duitsers een rustdag. Kleine stadjes zijn dan verlaten, uitgezonderd de talrijke terrasjes. Het is warm vandaag en de stoeltjes worden buitengezet en we genieten van onze eerste vakantiedag. 

Onze bestemming is het Zwarte Woud. Dit is reeds de 3de keer dat we hier rondtouren en steeds op andere plaatsen.

Ongeveer een uurtje en 50km later komen we aan in Rastatt. Een stad in Baden-Württemberg ten noorden van Baden-Baden en 22km ten zuiden van Karlsruhe.

Voorbehouden plaatsen voor motorhomes + service gelegen An der Bastion / Leopoldring, am Familienbad ALOHRA (5,00€ /24u te betalen aan de kassa van het zwembad) op 500m van het centrum.

Zoals vele historische stadjes werd ook Rastatt in 1689 door Franse troepen platgebrand. Bij de wederopbouw ontstond in 1697, het in het midden van het centrum gelegen Jachtslot, van de Markgraven Ludwig Wilhelm : de Barock Residentie Schloss Rastatt. Niet alleen het slot is indrukwekkend ook heeft Rastatt een mooi marktplein met historisch Rathaus en vele monumenten; de Pagodenburg met Watertoren; Kasematten, torens en resten van de vestingstad Rastatt...enz.

Ook het moderne is aanwezig : Het nieuwe winkelcentrum "SchlossGalerie"en in 1992 werd de belangrijkste werkgever in Rastatt de fabriek Mercedes-Benz-Werk der Daimler AG. 

Veel te warm vandaag (+32°) om alles te gelijk te bezichtigen en ook het shoppen is voor morgen.

Toch een rustige maar warme nacht, ondanks de mix parking voor ons. Zoals afgesroken terug het stadje in om te shoppen. C&A en Woolworth in Schlossgalerie
Kik en Tedi in Kaiserstrasse en dan nog alle winkeltjes ertussen. We hebben ze allemaal gezien.  Dus, we kunnen verder 50km naar Kehl, ons volgende punt op ons lijstje. Gereserveerde plaats voor motorhomes :  Am Wasserturm - Schwimbadstrasse 1 (40 plaatsen met stroom en service voorhanden - 8,00€/24u)

Een stad gelegen aan de Rijn met als buur Straatsburg. Deze 2 steden zijn met elkaar verbonden door de in 2004 opgerichte Europabrücke "Passerelle des deux Rives". Een verbinding tussen Duitsland en Frankrijk voor voetgangers en fietsers met in het midden van de Rijn een platform van 100m2. We wandelen door het mooie park langs de Rijn en komen een rare toren tegen, de 38 meter hoge Weißtannenturm met 210 trappen. Wie de moeite neemt om de 210 trappen te beklimmen krijgt boven een zicht op de Vogezen en het Zwarte Woud. Maar wij wandelen verder naar de binnenstad. In de Fußgängerzone (winkelstraat) hoort men zowel franse als duitse stemmen. Men zegt dat men in dit Rijngebied meer zomerdagen kent als in de andere gebieden in Duitsland en dat het steeds een paar graden warmer is hier. Van regen spreken ze hier niet maar we ondervinden zelf dat ze er ook zijn. Enkele regenbuien krijgen we toch nog op ons dak tijdens ons verblijf hier. Na een babbeltje met een vlaamse mevrouw die al meer dan 30 jaar getrouwd is met een duitser en ons, vlamingen, komt begroeten rijden we verder.

Webcam Kehl 

Een rit van 30km brengt ons langsheen Offenburg naar het volgende pittoreske stadje Gengenbach in Kinzigtal "Perle unter den romantischen Fachwerkstädten". De inrit van de motorhomeplaats is te bereiken langs de B33 : Womo Park Gengenbach (35 plaatsen met stroom en service - 10,00€/24u + 2,30€ p/pers.taks te betalen aan automaat). Het stadje bevindt zich aan de overkant van de Kinzig, gevormd door vijf torens van de voormalige vesting en de Jakobuskapelle ("Bergle") op een heuvel boven de stad. De verschillende silhouetten nodigen ons uit om de historische oude stad en zijn smalle steegjes te bezoeken. Een beeld van een ridder op de fontein op de marktplaats verwelkomt ons in de voormalige vrije rijksstad met het imposante stadhuis van meer dan 200 jaar oud en de talloze romantische houten gebouwen die het stadsbeeld bepalen. De Engelgasse (zo genoemd omdat de Gengenbacher Joden daar woonden)en restanten van de stadsmuur die als achterwand van de huizen dienen. Alsook de Stadskerk met belangrijke overblijfselen van het voormalige klooster van Gengenbach. Voor de museumliefhebbers is er ook het Narrenmuseum in de Niggeltoren met meer dan 7 verdiepingen. In 1955 werd de hele binnenstad onder monumentenzorg geplaatst.

Het stadje is mooi maar wel druk door de vele voertuigen die er doorheen rijden en langs alle kanten parkeren. Onze wandeling duurt juist zolang tot we alle bezienswaardigheden hebben bekeken en de nodige foto's hebben genomen. Met een temperatuur van 34° is het beter ons onder de luifel van de motorhome te zetten met een fris drankje voor de rest van de dag.

Gengenbach 360°

Voor onze lunch maken we een tussenstop in het kleine stadje Burkheim am Kaiserstuhl, een deelgemeente van Vogtsburg. Het romantische wijnstadje ligt schilderachtig aan de westelijke rand van de Kaiserstuhl. De eerste vermelding van de stad dateert uit het jaar 762 na Christus. Bekend voor zijn historische Altstadt. De gedoogde motorparking is gelegen Am Kirchberg (Bundlegasse). Eventjes paniek als we voor de poort een bord met parking zien en een smalle weg steil omhoog. Al bij al viel het nog mee en boven heb je een mooi uitzicht op de wijnvelden en op de ruine van het kasteel.

In het bovenste gedeelte van het stadje prijkt de Katholieke kerk van St. Pankratius en de ruine van kasteel . De middenstad wordt gekenmerkt door de historische Rotweiler poort, het stadhuis in renaissancestijl van 1604, gerestaureerde vakwerkhuizen in smalle straatjes met keien, en fonteinen. Het meest bekende huis is de voormalige herberg "Gasthaus Zu den fünf Türmen". De binnenstad was vroeger omgeven door een stadsmuur die nog gedeeltelijk zichtbaar is. Oorspronkelijk had het 3 stadstorens waarvan nog 1 bij de ingang van de middenstad. De benedenstad is gelegen buiten de stadsmuren en strekt zich uit ten zuiden van de oude stad langs de stadsmuur. De hele oude binnenstad, alsmede de stadsmuren en de ruïnes van het kasteel staan onder erfgoedbescherming.

We blijven hier niet overnachten alhoewel we hier intussen niet meer alleen staan. Nog 3 andere motorhomes zijn ons komen vergezellen. Het is nog vroeg in de namiddag en we beslissen onze weg verder te zetten (langs het steile baantje terug naar beneden)

In deze regio tegen de Franse grens aan ligt het stadje Breisach am Rhein. Deze stad behoort tot één van de mooiste van Duitsland. Dit is onze volgende stop- en slaapplaats. De GPS leidt ons naar de Josef Bueb Strasse (80 motorhomeplaatsen aan de Rijn met service - 8,00€/24)

Breisach ligt in een van de warmste streken van Duitsland, vlakbij de Elzas en de beroemde wijnregio Kaiserstuhl. Al van verre is het typische kenmerk van de stad zichtbaar. De St. Stephansdom troont hoog boven op de Münsterberg, die al meer dan 4000 jaar bewoond is. De Dom werd na 1945 van de grond af opnieuw gebouwd. De Munsterberg kan men beklimmen langs de Rijnpoort uit de 17e eeuw, waar tevens het stadsmuseum huisvest en via diverse andere stadspoorten. Tegenover deze berg ligt de Eckartsberg waar nu nog de resten van een voormalig fort te vinden zijn. De flanken van deze berg zijn begroeid met druivenranken.

Volgens de statistieken is de droogste maand van het jaar februari en de maand met het meeste regen is juni. Dezer dagen niet. We hebben weer een temperatuur van over de 30° en blijven gezellig in de schaduw zitten. Koken is er voor vandaag ook niet bij. Rechttegenover de parking is een restaurantje met heerlijke Schweineschnitzel. De wandeling in het stadje houden we voor vanavond en slapen doen we zoals de 50 andere op de parking in een zwoele, warme motorhome.

De zwoele nacht viel nog mee en we trekken verder naar het dal van de Elz, een zijrivier van de Rijn. 35km verder rijden we de Camperplaats in Emmendingen op aan het Freibad - Sportfeld (30 gratis plaatsen met service en WiFi). Na de nodige service vooraan rijden we naar het achterste gedeelte van de parking. Het is nog vroeg in de namiddag en we hebben nog veel keuze om ons te installeren. Naar het schijnt wordt deze plaats druk bezocht. Warm en veel zon, dus, luifel uit, stoeltjes buiten, relaxen en eventjes via wifi contact met het thuisfront. Iets later luifel terug in, donkere wolken verschijnen en de eerste donderslagen horen we in de verte. Het onweer trekt rap voorbij en we gaan op verkenning. Vanaf de parking rechts, brug over (Kaufland), spoorweg onderdoor en de eerste shops (shoppingcenter) zijn al zichtbaar. In het stationsgebouw huisvest het toeristenbureau. Enkele stappen verder komen we op het marktplein met talloze herenhuizen en het oude stadhuis van 1729 met aan de gevel een vergulde buste van markgraaf Karl Wilhelm von Baden-Durlach, de stichter van de stad Karlsruhe.  We wandelen verder naar de Schlossplatz met het kasteel waar het stadsmuseum en het Fotomuseum zijn ondergebracht met in de onmiddellijke omgeving de evangelische stadskerk. Verder de Niederemmendinger Tor, de enige bewaard gebleven poort van de oorspronkelijk vier stadspoorten.
Graag verwijst men hier in Emmendingen naar de duitse dichter Johann Wolfgang von Goethe. Hij verbleef hier 2 maal bij zijn zuster die hier met haar man woonde tussen 1750 en 1777. Als we terug op de parking komen staat ze al behoorlijk vol. We blijven hier overnachten.

We verlaten Emmendingen maar blijven in het Elztal en 12km verder is onze volgende stop-en slaapplaats in het orgelstadje Waldkirch met 6 voorbehouden plaatsen voor motorhomes aan het stadspark - Am Stadtrain (gratis met service). Handwerkkunst heeft hier traditie. Tot de eerste wereldoorlog was Waldkirch de Europese orgelbouw metropool. Kerk-, carrousel- en draaiorgels werden van hier uit over de hele wereld geleverd. Nog steeds worden hier mechanische musikinstrumenten gebouwd. De regio is ook erkend als luchtkuuroord. De parking is gelegen direkt aan het stadspark met een meer "Der Stadtrainsee" met ontspannings mogelijkheden, een minigolf en in de nabijheid van de dierentuin "Schwarzwaldzoo".  Ook de ruine van de "Kastelburg" (1280) op de Kandelberg is van hieruit zichtbaar. De 1.241 m hoge Kandel is de hoogste berg van midden-Zwarte Woud en ligt tussen Waldkirch und St. Peter. De berg gaan we niet beklimmen maar een verkenning van de omgeving staat wel op het programma. In de brochure staat "In Waldkirch verschijnt op alle hoeken en uiteinden een stukje geschiedenis, een oude metselwerk, een pittoreske kapel of een nieuwsgierig fontein" en dat gaan we nu ontdekken. Een wandeling doorheen de Altstadt leidt ons verder door het stadspark, langsheen het meertje, het café "Meerterasse" en de orgelbrünnen (15 Fonteinen van verschillende hoogtes). Donkere wolken verschijnen en we begeven ons terug naar onze staanplaats. De hele avond en nacht blijft het regenen met een gekletter op het dak omdat we volledig onder de bomen staan. Rond 4 uur in de nacht stopt de regen en vallen we eindelijk in slaap. Ja, onder de bomen bij veel zon is gezellig maar 's nachts tijdens een felle regenbui ! Toch uitgerust rijden we na het ontbijt en de nodige service verder.

Vandaag is het zondag en we rijden een afstand van 29km op de B294 naar Haslach in Kinzigtal. Deze stopplaats hebben we al verschillende keren gedaan maar het blijft een gezellig stadje. Je kan met de motorhome gratis parkeren (en overnachten) op de parking in de Klösterstrasse op de Klösterplatz. Tijdens de week staat de parking gewoonlijk vol met personenwagens maar tijdens het weekend is er voldoende plaats. De Altstadt Haslach is een populaire bestemming. De markt, de straatjes en de pleinen zijn nog volledig bewaard gebleven en geven met de pittoreske oude steegjes een bijzondere historische uitstraling. De binnenstad werd in 1978 geklasseerd als monument en werd sinds 2001 lid van de "Deutschen Fachwerkstraße". Het zonnetje is terug van de partij en we starten een wandeling doorheen het nu rustige stadje. Van de gotische parochiekerk van 1481 is alleen de toren bewaard gebleven. Tussen 1630 tot 1632 werd het kapucijner klooster gebouwd waarin nu het Schwarzwälder Trachtenmuseum en het toeristenbureau is ondergebracht. We nemen de tijd om het stadje is helemaal door te wandelen. Steegje in, straatje uit tot we terug aan de parking uitkomen. Op 50m van de parking is een Italiaans restaurantje. Vandaag Pizza.

We maken later op de avond nog een wandeling door het mooi verlichte stadje. Op de terrasjes in de binnenstad nog een massa volk. (morgen is het 2de Pinksterdag dus ook een vrije dag in Duitsland)

De volgende dag, vroeg in de morgen, is het stadje verlaten. Alleen bij de bakker is het druk. Ontbijt met lekkere broodjes en we vertrekken.

Virtuele stadsrondgang : Internet 360° 

Een 2de parking voor motorhomes bevindt zich aan het zwembad : Parkplatz an der Eichenbachsporthalle op 5 stapminuten van de binnenstad.

Na een rustige nacht in Haslach trekken we 32km verder door het Kinzigtal langsheen Wolfach en Schiltach (bezocht tijdens onze vorige reizen) naar Alpirsbach. Beroemd om het voormalige Benediktijnerklooster, met mooie fresco's in de kloosterkerk en een fraaie gotische kruisgang. De stad is de bakermat van het biermerk Alpirsbacher Klosterbräu van de in 1877 opgerichte brouwerij. We komen aan in de voormiddag en hebben het geluk nog een plaats te vinden op de gratis voorziene parking (mix parking) aan de Bahnhofstrasse. Vandaag (2de pinksterdag) is het Trödelmarkt (braderij) in de stad en door het wisselvallige weer komt bijna heel de bevolking met de auto. De straten en de parkings staan na 10 min. vol geparkeerd. Na de lunch trekken we richting stad en worden we meegezogen langs de vele marktkramen. Een vlucht uit de mensenmassa langsheen een zijstraatje leidt ons naar de binnenstad. Alpirsbach heeft tevens een historische stadskern, een kuurpark, een glasblazerij, diverse musea..  Bakker en de supermarkt aan de overkant van de parking. Veel te druk voor ons en we besluiten plaats te maken voor de kooplustigen van Alpirsbach en omgeving.

We verlaten het Kinzigtal en de B294. Freudenstadt hebben we reeds tijdens één van onze vorige reizen bezocht. We richten ons nu naar de regio van de Neckar. Na 25km onze eerste stop- en slaapplaats aan de Neckar : Sulz, gelegen aan de Hohenzollernstraße en Römerstraße Neckar-Alb-Aare, waarlangs vele bezienswaardigheden liggen. De gratis parking met service en stroom is gelegen nabij het kuurpark Wöhrd op het einde van de Kanalstrasse (staat aangegeven) direkt aan de Neckar. De grote parking is leeg maar daar hebben wij geen probleem mee. Ze is gelegen in een woongebied. Rechtvoor huizen met terassen, achter ons de Neckar en rechts het stadspark. Rustig en niet afgelegen. Als we eventjes later ons klaar maken om de omgeving te verkennen krijgen wij een mede motorhomereiziger. Het is voor het duitse echtpaar nog wat zoeken waar ze gaan staan op de lege parking. Satellietschotel omhoog en bij elke stop zien we de schotel draaien. Ok, heeft zijn plaatske gevonden en wij stappen door het park en over de brug het stadje in. Mooie parking, mooi park maar het stadje zelf stelt niet veel voor na de vorige pittoreske plaatsen. We beklimmen de trappen naar de hoger gelegen kerk in de hoop daar iets meer te vinden. Enkele huizen, niks meer en via een steile weg naar beneden staan we terug in de hoofdstraat. We laten het ons niet aan het hart komen en verkennen het hele dorpje. Het is nog warm buiten en een wandeling brengt toch nog altijd mooie kiekjes voor. Terug aangekomen bij de motorhome ontmoeten we onze duitse buren. We slaan een gezellig babbeltje over ditjes en datjes en de rest van de avond brengen we al lezend door in de motorhome.

Tijd om gaan te slapen, morgen volgt er terug een dag langsheen de Neckar.

Historische stadsrondgang :

Bijlagen:
Sulz - HistorischerStadtspaziergang.pdf (1.1 MB)   

We blijven nog even de Neckar volgen en komen toe na 15km over de B14 in het pittoreske stadje Horb, ook genoemd als „das Tor zum Schwarzwald“. De gedoogde parking voor motorhomes is gelegen aan de Mühlener Straße bij het zwembad. Omdat we hier niet blijven, parkeren we op de grote parking aan de Florianstrasse. Langsheen de rivier kom je in de binnenstad. De zeer goed bewaard gebleven oude stad is gebouwd op een rotsachtige heuvel op een hoogte van 422m boven de Neckar. Het oude Rathaus, de collegiale kerk "Heilig Kreuz", de kasteeltuin en de Schurkenturm gelegen tussen de talrijke kronkelende steegjes nodigen ons uit om de stad in te wandelen. "Städt und Städtle git's viel am Neckar, Donau und Rheine, aber so hoch und schö bucklich wie ons're ischt keine!" Deze spreuk staat geschreven op de gevel van het oude Rathaus. De weg over "die vielen Horber "Stäpfele" zoals men de ontelbare trappen noemt loont de moeite. In de benedenstad bevinden zich talrijke winkeltjes.

Historische stadsrondgang :

Bijlagen:
Horb - Historischer_Stadtrundgang.pdf (1.5 MB)   

We verlaten de Neckar en vervolgen onze weg (18km) naar het stadje genoemd naar de rivier die er door stroomt. Nagold, gelegen aan de oostelijke rand van het Zwarte Woud in een vallei waar de rivier de Waldach samenvloeit in de Nagold. De gratis voorbehouden parking voor motorhomes is gelegen nabij het treinstation aan de Bahnhofstrasse. Via een voetpad langs het station kan men het drukke rondpunt vermijden om daarna via trappen de binnenstad te bereiken. De Altstadt ligt op de rechteroever van de rivier, tegenover de Schlossberg met de ruïnes van Hohennagold. Nagold oogst niet alleen met de nabijheid van natuur, maar ook met zijn stedelijke flair. Prachtige historische gebouwen en kleine steegjes maken van het wandelen in de stad een aangename ervaring. Een voetgangerszone met moderne winkels maken het op deze moment nog aantrekkelijker. Dus...shopping dag en kunst en cultuur, slagen we vandaag over. Nagolds gastvrijheid was en is nog steeds bekend in de regio. Dit telde ook voor keizers, koningen en handelaren die steeds terug keerden naar de Nagolder herbergen in de vroegere jaren. Hotels en verblijven in de stad zullen zeker voldoen maar wij besluiten op de parking niet te overnachten. Mooie plaats, dat wel, maar iets te ver afgelegen voor ons. Zeker nu we hier nog steeds alleen staan. Nog andere plaatsen genoeg in de omgeving.

We verlaten eventjes de loop van de Nagold. Bij het samenstellen van onze trip blonk één stadje echt uit. Hopelijk hét hoogtepunt van onze reis al zijn er tot hier toe al verschillende geweest. Gelegen in het hart van de Gäu, het landschap tussen het Zwarte Woud en Stuttgart : Herrenberg. Een rit van 14km. Een grote parking met 5 gratis gereserveerde plaatsen voor motorhomes (service en stroom), op het achterste gedeelte van de parking, is gelegen aan de Stadthalle - Stadthallenstrasse 5 (zijstraat van de Seestrasse). Wat hier wel raar is dat de wohnmobil, op de gereserveerde plaatsen, niets hoeft te betalen wat wel het geval is op de andere plaatsen op de parking. (Parkgebühren zwischen 8 und 18 Uhr - Tagesticket ist  2,80€). Vandaag is het weer wisselvallig : zon, bui,zon... Elke keer we gereed zijn om de stad te verkennen komen er donker wolken boven ons hangen. Een Imbuss (alsook een Italiaans restaurant) is gelegen op enkele stappen van de parking. Niet koken, frietjes halen. Het is wachten tot vanavond om op verkenning te gaan. Geen probleem want de meeste stadjes zijn zeker zo mooi 's avonds als overdag. En dat is hier ook het geval. Vanaf de parking straat oversteken, steile heiling omhoog en we zijn in de voetgangerszone, links verder omhoog en we bereiken het marktplein (wauw). Dit stadje is wel degelijk hét hoogtepunt van deze trip. Elke hoek op het marktplein is een postkaartje. Morgen verder op verkenning.

Na een rustige nacht halen we broodjes iets verder (Seestrasse) in de Edeka waar ook een Takko en een Deichmann gevestigd is. Ontbijten en op weg. Vandaag weer veel zon en het gaat weer warm worden. We volgen dezelfde weg als gisteren en ook in het daglicht is de klim de moeite waard. Boven de stad troont de kloosterkerk die van ver te zien is.  We nemen de trappen vanop het marktplein naar de kloosterkerk en worden beloond met een uitzicht over de daken van Herrenberg. Men kan tevens het Klokkenmuseum, dat in Europa uniek in zijn soort is bezoeken maar museums zijn niet ons ding. Herrenberg staat bekend als een van de mooiste vakwerkstadjes van Baden-Württemberg. De prachtig bewaard gebleven historische gebouwen en de stadskerk zijn hét kenmerk van de stad. Zelfs de kleine steegjes rondom het marktplein zijn pareltjes. Ook de natuur wordt hier niet vergeten. Het Natuurpark Schönbuch loopt tot in de stad. Het is meer dan 150 km2 groot en is het oudste natuurpark van Baden-Württemberg.

Het grote deel hebben we hier gezien. Nog wat overhouden voor één van onze volgende trips.

We vervoegen terug de Nagold en na 20km over de B296 rijden we de voorbehouden gratis motorhomeplaats Stellplatz am alten Bahnhof – Bahnhofstraße 61 (met service en stroom) op in CALW (uitgesproken als "kalf") gelegen in het dal van de Nagold, tussen het Zwarte Woud en de Gäu, is een kleine interessante oude stad die grotendeels in de laatste oorlog werd gespaard. In de jaren 1970 werd een deel van het historische stadscentrum omgevormd tot een winkelcentrum met een voetgangersgebied. Toch ziet men meerdere vakwerkhuizen dan moderne gebouwen. Musea zijn hier veel te vinden zoals het Herman Hesse museum (nobelprijswinnaar litteratuur in 1946) in het Stadtpalais, het "Museum der Stadt" in het Palais Vischer over de wooncultuur in 1800. Interessantste plaatsen, buiten de shoppingzone, zijn o.a. de Nikolausbrücke met de Nikolauskapelle uit 1400, die Hermann Hesse dikwijls in zijn werken gebruikte. In 1926 werden er bij de renovatie twee figuren rechts en links bijgeplaatst, een textielhandelaar en een vlotter (= persoon die vroegere jaren de boomstammen over de rivier vervoerde). Zij symboliseren de vroegere voornaamste economische pijlers van de stad. Ook het hoger gelegen marktplein met het Calwer Rathaus dat tussen 1454 en nu al verscheidene keren is verbouwd is de klim waard.  Voor natuur liefhebbers en wandelaars zijn de groene gordel rond de stad en de diverse parken een dorado.

Tevreden over onze keuze om Calw als stopplaats te nemen wandelen we terug naar onze staanplaats. De parking is echter gelegen direkt naast de spoorweg maar we ondervinden maar weinig hinder hiervan. Tijdens de nacht horen we geen treinen rijden. Alle nodige ingredienten voor een goed ontbijt zijn te verkrijgen, in de op enkele stappen gelegen, supermarkt Netto. 

"Die schönste Stadt von allen aber, die ich kenne, ist Calw an der Nagold, ein kleines, altes, schwäbisches Schwarzwaldstädtchen.“ (Hermann Hesse)

Via de B463 in zuidelijke richting kiezen we voor ons volgende verblijf voor de rustige en gratis wohnmobilstellplatz Klösterhof in de Klösterstrasse in Wildberg. Volgens onze gegevens Altstadt op 500m. Er stond natuurlijk niet bij dat die 500m in de hoogte was. Na een heel eind naar beneden rijden komen we aan op de motorhomeplaats. (4 plaatsen in een groene omgeving aan de oever van de Nagold met service en stroom). Wildberg maakt deel uit van de Landkreis Calw en telt 9.644 inwoners (waarschijnlijk 9.600 boven en 44 beneden - sorry slecht grapje)

Ok, vandaag wordt een rustdag, zonder veel cultuur en zonder shoppen. Het zonnetje schijnt en het is warm. Dus tijd om een kleurtje aan te kweken. Stoeltjes buiten en genieten (en zweten). Wat je allemaal moet doen om een vakantiekleurtje te verkrijgen ! Enkele uren later gaan we toch eens op verkenning. Nabij de parking bevindt zich het Klosterhof met kloostertuin gelegen bij een mooi groot park met vijver en speeltuin. Juist buiten de muren van het park een minigolf. Het zicht naar het stadje is een hoge berg met langs beide kanten trappen die zig-zag naar boven leiden. Neen, die gaan we niet beklimmen. Intussen staan we hier niet meer alleen. Twee andere motorhomereizigers zijn ons komen vergezellen en een derde volgt nog later op de avond. Die twee hebben waarschijnlijk het zelfde gedacht als wij en blijven ook in de beneden buurt. Over een benedenstad of dorp kunnen we niet spreken want uitgezonderd het klooster, dat wel bewoond is, het park, enkele huizen en verderop een camping is hier niets. Over het stadje zelf kan ik helemaal niets vertellen alleen datgene wat we lezen op het internet zoals o.a. dat het centrum van de stad gelegen is op een zandstenen bergkam en omringd is door de rivier de Nagold en dat de meer dan 750 jaar oude stad, met zijn historische gebouwen en monumenten, ook bekend is voor de "Wildberger schapenrace". Sinds 1723 viert de stad dit om de twee jaar op het derde weekend van juli. De staanplaats is dan ook afgesloten tijdens dit gebeuren. Goed nieuws voor de fietsers : Een deel van de fietsroute Bodensee-Schwarzwald-Heidelberg gaat via Wildberg en loopt zonder noemenswaardige steigingen langsheen de Nagold.

De staanplaats is rustig met veel groen rond de verharde parking. Ideaal als tussenstop en overnachtingsplaats en om mooie foto's te maken van het kloosterhof. Maar volgende keer nemen we een korte stop boven vooraleer we naar de parking afzakken.

Volgens onze planning zouden we nu een bezoek brengen aan Bad Wildbad. Na een rit van ongeveer 35km komen we aan de Stellplatz beim Kurpark - Kernerstraße 128. Naar wat we hier over gelezen hebben zou de omgeving en het prachtig aangelegde park rondom het rivierdal, de té kleine (korte en smalle stroken) en schuinlopende parking langs de weg ruimschoots goed maken. Maar de parking staat ons niet aan en er dan nog 10€ voor betalen. Er zijn andere mooie stopplaatsen waar iets te zien is. Dus we wijken van onze planning af en zoeken een alternatief. Dankzij de app's campercontact en Promobil zoeken we een andere plaats gelegen op onze reisweg die later via het Saarland zal lopen.

Voor de Wellness liefhebbers - Site Bad Wildbad :

Bijlagen:
https://www.bad-wildbad.de/http://   

Een alternatief is vlug gevonden en we verlaten het Zwarte Woud maar blijven in de deelstaat Baden-Württemberg en rijden 31km oostwaarts naar Weil Der Stadt gelegen in een overgangslandschap tussen Neckar en het noordelijke Zwarte Woud aan de rivier de Würm. De 5 gratis voorbehouden plaatsen (met service en stroom) bevinden zich achteraan op de parking van de Festplatz aan de Jahnstrasse en op 100m van de stadsmuur.

"Umgeben von Weils Vergangenheit...Spuren von Weils weltbekannten Söhnen, eindrucksvolle Bauwerke, sehenswerte Museen und vieles mehr." zo begint de uitleg over deze plek. Op het eerste zicht hebben we een goede keuze gemaakt. Gewoon de straat oversteken, door de stadspoort en we kunnen dit al onmiddellijk gaan ontdekken.

We starten onze ontdekkingstrip langs de Badtorstrasse en komen via de Viehmarkt aan de Speidelsberg met een mooie fontein in het midden van het pleintje de "Narrenbrunnen", met verschillende figuren uit het Fasnet (= optochten in ZW Duitsland waar de narren met houten maskers het beleid van de stad overnemen) zoals een heks, beer, zigeuner, clown... Aan dit pleintje is ook het toeristenbureau gevestigd. De Peter en Paul kerk troont in het midden van het stadje. Iets verder het marktplein met het Rathaus uit de renaissancetijd dat in 1669, na de stadsbrand van 1648, terug heropgebouwd werd. Twee fonteinen sieren het plein maar spijtig staan ze tussen geparkeerde voertuigen. In het midden staat het standbeeld van de astronoom en wiskundige "Johannes Kepler" geboren op 27.12.1571 in Weil der Stadt. Door de gezellige straatjes lopen we verder. De linker oever van de Würm gaat terug tot de 14e eeuw met middeleeuwse en vroeg-moderne artisan huizen alsmede het Spital (ziekenhuis) van 1358 met de opmerkelijke Spital-kapel. De stadsmuur die een gedeelte van de stad omsluit bestaat uit vier versterkte torens, de Rabenturm, de Seilerturm, de Roterturm en de Storchenturm. En voor de museum liefhebbers verder nog het Handpuppen-, Narren-, stadsmuseum, het Keplermuseum en de Johannes-Kepler-Sternwarte.

Aan het Bahnhof, te bereiken via andere kant van de parking, komen we nog een klein shoppingcenter, een Lidl en Aldi tegen.  Later willen we de stad nog eens bij avondlicht bekijken maar een plotse regenbui laat ons terug keren. Op onze staanplaats hebben we toch nog een mooi zicht op de verlichte stadsmuur, de Storcherturm en de Roterturm. Uitgezonderd wij en nog drie andere motorhomereizigers en enkele voertuigen blijven achter op de parking. Heel het plein voor ons is leeg.

Al vroeg in de voormiddag staat ze al gedeeltelijk terug vol. De bakker is op de hoek van de parking en een E-Center in de binnenstad, dus alles bij de hand voor een uitgebreid ontbijt.

Omdat deze plaats niet op onze planning stond is het weer even zoeken naar een volgende stopplaats.

Een rit van 31km brengt ons naar het Neuenbürg. Het stadje ligt in een meanderdal van de rivier de Enz in Nordschwarzwald. We installeren ons op de parking aan de Alte Pforzheimerstrasse (3 gemarkeerde plaatsen bij de brug aan de Enz - oprit scherpe bocht).

Von allen Seiten betrachtet ... ein malerisches Städtchen.

Het zicht vanop de parking kan deze woorden bevestigen. We staan hier midden in het stadje met zicht op de met bloemen afgebakende Enz en de "Neuenburg" uit de 12de eeuw op de 80m hoge berg met de St. George kerk halverwege. Tot de bouw van een kerk in de stad was deze de parochiekerk. De kerk zou de moeite waard zijn vanwege haar prachtige muurschilderingen. In 1274 kreeg Neuenbürg de stadsrechten en werd de bouw ingezet van een stadsmuur. In 1783 werd door een brand de stad voor tweederde verwoest. De pas voltooide stadskerk moest worden herbouwd, het stadhuis was platgebrand en veel mensen verloren hun huizen. Bij de wederopbouw werd besloten de rest van de stadsmuur te slopen. De huidige stadskerk werd reeds in 1788 terug ingewijd terwijl het Rathaus pas in 1804 werd opgebouwd. Enkele huizen in de Marktstrasse zijn gespaard gebleven en zijn dus de oudsten in Neurenbürg (o.a. Markstrasse 19 dateert uit 1499).

Het is een gezellig klein stadje en we maken een wandeling met als terugweg een padje langs de Emz. De 80m hoge heuvel beklimmen we niet. Hier beneden is genoeg te zien.

Vanavond is het Kirchplatzfest in het stadje. De bierkraampjes en de würstenkraampjes worden klaar gezet op het kerkplein. Tegen 20.00u loopt de parking vol en we gaan ook een kijkje nemen op de Kirchplatz. Een orkestje speelt, de biertentjes zitten vol en het is aanschuiven aan de würstenkraampjes. We blijven er niet en we besluiten een wandeling te maken langs de andere kant van de stad langsheen de rivier. Zo komen we terecht aan de Heilig Kreuz Kirche met een raar uitzicht. Door het kleine perceel en het zware verkeer werd men gedwongen tot een buitengewone architectuur met vensterloze noordzijde en een grotendeels geïntegreerde toren. Aan de kerk zijn we verplicht terug te keren, naar het houten bruggetje dat we eerder zijn tegengekomen, want we zien verder geen enkele oversteek over de Enz. En zo komen we terug aan de parking. Als de meeste op de parking terug vertrokken zijn gaan wij ook slapen. In de verte hoor je het orkestje nog spelen maar dat stoort ons niet.

Vandaag is het zondag en we nemen de autosnelweg noordwaarts naar de Rijn. Een afstand van 70km. Terug wat cultuur opsnuiven in de vestingsstad Germersheim. Stad gelegen aan de Rijn en op de scheidingslijn van de deelstaten Baden-Württemberg en Rheinland-Pfalz. De voorbehouden camperplaats is de stellplatz An der Carnot´schen Mauer aan de Rudolf von Habsburg Strasse. (10 plaatsen - 5,00€/24u € alsook service en stroom)

Even wat geschiedenis over het ontstaan van de vesting en garnizoen stad :

Germersheim kreeg in augustus 1276 de stadsrechten. Na vele oorlogen en in het bezit onder Frankrijk kwam de stad na het einde van de Napoleonse oorlogen onder Oostenrijk en in 1816 op basis van een Staatsverdrag onder het Koninkrijk Beieren. De bouw van een fort begon in het jaar 1834 om verdere aanvallen van Frankrijk te weren. Vele kilometers mijngangen werden gegraven rond Germersheim. Er waren vroeger al plannen gemaakt voor de bouw langs franse kant maar deze werden toen verworpen. In het jaar 1855 werden de bouwwerkzaamheden voltooid; Het graven van de mijnen ging door tot 1861. Maar het fort was al verouderd toen het klaar was. Bij de planning werd geen rekening gehouden met de vergroting van het bereik van kanonnen, noch het gebruik van granaten. Het effect was nu, dat de stadsontwikkeling uitschakeld werd. Buiten de vestingmuren mochten geen huizen en fabrieken gebouwd worden en de binnenruimte was zeer beperkt. Dus, Germersheim groeide uit tot een garnizoen stad, waarin verschillende regimenten en bataljons gestationeerd waren tot hun ontbinding op het einde van de eerste Wereldoorlog. Door het Verdrag van Versailles, bleven er nog enkele delen van de vesting bewaard en tot 1930 werden er Franse soldaten gestationeerd. Tijdens de oprichting van de Wehrmacht in 1936 werd Germersheim opnieuw een garnizoen en gedurende de 2de wereldoorlog was een gedeelte van een Strafdivision in Germersheim gestationeerd.  Ook na de 2de Wereldoorlog, werden soldaten gestationeerd in Germersheim, eerst Amerikanen en later weer Duitse eenheden van de Bundeswehr. De monumentale panden werden in 2012 uitgegeven aan een investeerder. Het depot van de Bundeswehr in de Theobaldkaserne zal na renovatie als residentiële en commerciële doeleinden gebruikt worden. In het Stadt- en Festungmuseum vindt je alle documenten die betrekking hebben op de geschiedenis van de stad Germersheim, en het voormalige Fort en garnizoen.

Dit weekend zijn er feestelijkheden (Festungsfest) in en rond de vesting. Dit is een goed moment om de vesting te verkennen en om een blik in de gebouwen te werpen. Er zijn wel steeds georganiseerde rondleidingen maar op eigen houtje is het beter nu we toch al iets van de geschiedenis kennen. Je kan steeds grote delen van de oude vesting van Germersheim bezoeken die vanop de staanplaats te voet te bereiken zijn. Vooral te vermelden : Fronte Lamotte - Ludwigstor mit Stadt- und Festungsmuseum Germersheim - das Zeughaus met het Deutschen Straßenmuseum met de „Carnot’schen Mauer“ - Fronte Beckers met het Skulpturenpark - de Seysselkaserne - het Arrestgebouw en de bijzondere Weißenburger Tor in het centrum waar ook het toeristenbureau gevestigd is. Bij alle vestingen is er ambiance met muziek, biertenten en kraampjes. Overal veel volk, eten en drinken en snuisterijen, maar toch een gezellige bende. De 3-daagse feestelijkheden worden afgesloten met een groot muzikaal vuurwerk dat vanop de parking te zien is.

De volgende dag begint de opkuis en de afbraak van de attributen van het feestweekend. Dus wegwezen nu. Gendersheim is een plaats waar we zeker naar terug komen. Het grote plein in de binnenstad is al gedeeltelijk gerenoveerd en er zijn plannen voor een commercieelcenter in de oude gebouwen. Een leuke stopplaats op één van onze volgende reizen.

Bijlagen:
Festung Germersheim (plan).pdf (1.3 MB)   

Onze richting naar Saarland wordt ingezet maar we hebben toch nog een plaats te bezoeken in de deelstaat Rheinland-Pfalz. Na een trip van ongeveer 70km komen we aan op de parking Am Messegelände - Zeppelinstrasse in Pirmasens. (8 grote voorbehouden plaatsen op de mix parking aan de Messe - 5,00€/24u - service en stroom). De naam komt waarschijnlijk van de heilige Pirminus die het klooster in het nabijgelegen Hornbach stichtte. Een stad, zoals Rome, gebouwd op 7 heuvels. In 1793 kreeg de stad zijn stadsrechten en werd de bouw gestart van een stadsmuur, een burg, een garnizoen en een Exerzierplatz met een grote Exerzierhalle. Later viel de stad en het hele linkse rheinische gebied van 1793 tot 1815 in handen van Frankrijk. In 1815 werd de stad terug een deel van het Bayerischen Pfalz. Na de 1ste wereldoorlog behoorde Pirmasens tot het franse deel van de geallieerde Rheinlands bezetting en na de 2de Wereldoorlog werd het een deel van de nieuw gevormde regio Rijnland-Palts binnen de Franse bezettingszone. Pirmasens is de metropool van de Duitse schoenindustrie. Hier bevindt zich de oudste schoenfabriek van Duitsland.

We vertrekken langs de Höfelgasse. Onze ontdekkingstocht begint aan de Exerzierplatz met een bronzen standbeeld van landgraaf Ludwig IX die het plein liet aanleggen en waar hij zijn garnizoen liet exerceren. (exerceren = het uitvoeren van bepaalde militaire bevelen zoals o.a. macheren, dril..). Aangrenzend is het stadhuis. Langsheen de Schlossstrasse komen we aan 2 grote zuilen, waarvan het bovenste deel, de zogenaamde "Flammende granaten", vroeger op de stadstoren bevestigd waren. Dit is het begin van de winkelstraat. Die moeten we ook doorwandelen. Een mooie moderne fussgangerzone met toch nog verwijzingen naar vroeger tijden zoals het standbeeld "Drachentöter" ter ere van Bismarck, het oude Rathaus en de Schlossplatz met trappen naar de hoger gelegen Hallenkirche van 1900. Een beeld van een stier spuwt als het ware een waterval langsheen de trappen naar beneden. Voor de kerk een beeld van de Heilige Pirminius († 753) de patroonheilige van de kerk en de stad. Verder in de straat nog de Schusterbrunnen met als opschrift ”Der Schuh hat uns hier groß gemacht, drum Schuh und Schuster nicht veracht” en met een bronzen figuur die de 1ste schoenmaker voorstelt die met de oude uniformen van de grenadiers schoenen herstelde. In de Lutherkirche, die in tijden van de landgraaf als garnizoenkerk werd opgericht heeft Ludwig IX zijn laatste rustplaats gekregen. Op het einde van de straat weer 2 zuilen met de flammende granaten. We keren terug en langs de vele trappen komen we terug in de Schlossstrasse en deze leidt ons naar onze staanplaats aan de Messe.

We gaan 's avonds nog even terug maar de binnenstad is verlaten. Op foto's zie je de mooi verlichte bezienswaardigheden maar spijtig vandaag niks daarvan. Zelfs de fontein en de waterval op de Schlossplaats zijn in diepe rust. 

Bijlagen:
Pirmasens - historische rondgang.pdf (1.7 MB)   

Een stop op een bijzondere plaats op onze reisroute mag niet ontbreken. We begeven ons naar Völklingen, een gemeente in de deelstaat Saarland. Een rit van 75km. Völklingen, een centrum van de staalindustrie en de ijzersmelterij is opgenomen in de lijst van de UNESCO. Het is een Werelderfgoed sinds 1994, als voorbeeld van een geïntegreerd ijzer- en staalcomplex dat het hele productieproces op één locatie bijeenbrengt. Op de algemene parking van het erfgoed "Völklinger Hütte" aan de Rathausstrasse zijn gratis voorbehouden plaatsen voor motorhomes (met stroom).

Het „hof und frie hofstadt folckelingen“ behoorde in de vroegere Nieuwe Tijd tot één van de meer welvarende dorpen in het graafschap van Nassau-Saarbrücken. Naast de traditionele ambachten leidde de visserij en de ijzer- en kolen ontginning tot een vroege industrialisering. Reeds in 1572 ontstond hier de oudste en grootste ijzersmelterij van Saarland. Pas in 1873 werd de Völklinger Hütte opgericht. Doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van Völklingen was de overname door de broers Röchling in het jaar 1881 en twee jaar later konden de eerste hoogovens in werking gaan. In 1890 was de „Röchling’schen Eisen- und Stahlwerke“ de grootste en één van de belangrijkste ijzer- en staalfabrieken in Europa. Er werkten 17.000 arbeiders in de hoogtijdagen (1965). Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er dwangarbeiders en krijgsgevangenen tewerkgesteld. Het bedrijf werd gesloten in 1986 en is nu een museum met tentoonstellingsruimte. Voor diegene die zich interesseren in deze materie of een blik willen werpen op de werking ervan is de site, voorzien van meer dan 7000 meter goed bewegwijzerde paden, zeker een bezoek waard. Andere zullen de buitenkant aanschouwen en er een verschillende mening over hebben. Volgens de brochure zou de site 's avonds volledig verlicht zijn maar na nog een wandeling door de stad verlaten we het erfgoed en trekken we verder. 

Bijlagen:
Volklinger Hutte Planflyer.pdf (1 MB)   

12km verder vinden we een volgende slaapplaats aan het "Sportzentrum In den Fliesen" in de St Nazairer Allee in Saarlouis. Een voorbehouden parking voor 20 motorhomes aan de linkerkant van de parking, omsloten door hagen.

Het is nog veel te warm om de stad nu te bezoeken en we verkennen eerst de omgeving hier. De rivier de Saar met fiets-en wandelweg ligt achter het sportcentrum. Een hotelboot ligt aangemeerd aan de oever en het terras van de biergarten "Cafelito Rio" lonkt de opvarende en de voorbij komende wandelaars en fietsers. 

Iets later vertrekken we via een bospadje, gelegen rechts aan de overkant van de parking en wandelen we door het stadspark naar het centrum. Langsheen de Deutsche Tor, de enige overgebleven poort, komen we in de stad.

Stad van de Zonnekoning Lodewijk XIV die de stad in 1680 stichtte en zijn naam hieraan ontleende. Om zijn macht in dit deel te verstevigen liet hij een enorme vesting bouwen dat onder Vauban werd voltooid. In de voormalige kazematten en andere oude gebouwen zijn nu cafeetjes en restaurants gevestigd. De versterkte binnenstad is al even indrukwekkend. Op het marktplein (de vroegere Paradeplaats) staat het enorme Rathaus, gebouwd in de jaren vijftig naast de barokke Ludwigskerk, oorspronkelijk gebouwd in 1685 maar steeds terug heropgebouwd door vele rampen. Langs een brede laan komen we op een gezellig modern plein (Kleiner Markt) met boetiekjes en gekende winkelketens. De voormalige kazerne wordt nu gebruikt als museum en winkelcentra. De Vauban kazerne van 1680 is de oudste in zijn soort. Honger of dorst lijden kan je hier niet of misschien wel omdat je niet kan kiezen tussen de talrijke restaurantjes in de Altstadt. We verlaten de binnenstad en via de oude Saararm bereiken we het Vaubaneiland met het Bastion en vestingsgracht en waar we vervolgens via het stadspark aan de motorhome terug komen.

De bakker komt 's morgens op de parking met verse broodjes zodat we iets later onze reis kunnen verder zetten.

Bijlagen:
Saarlouis (stadsplan).JPG (1.4 MB)   

Onze reis loopt op zijn einde. We verlaten Duitsland en via de A8 rijden we Luxemburg binnen. We stoppen nog even in het mooie stadje Remich aan de Moezel voor de lunch. We parkeren op een parking aan de overkant van de rivier. Na het eten nog even de benen strekken langsheen de met bloemen omrande Moezel. Nog enkele kiekjes voor het album en we rijden verder. Via de N10 blijven we langsheen de Moezel rijden en volgen dan de route Echternach - Diekirch - Ettelburg - Esch sur Süre tot in Pommerloch aan het winkelcentrum Kauf shopping. Tanken en nog even langs de shops. Nog één stopplaats en nog één keer slapen in de motorhome voor we thuis in ons eigen bed slapen. 

Onze laatste slaapplaats is 27km verder in de Belgische Ardennen. Een stadje gelegen aan de Ourthe : Houffalize. Onlangs werd een plaats gecreëerd voor motorhomes. Het is wel even zoeken naar de parking. We parkeren op een plaats nabij het centrum en staan per ongeluk op de juiste plaats. Nog even vergelijken met de foto die we hebben van de parking en ja hoor, dit is de plaats. De parking is reeds voltooid en de voorzieningen zijn er ook al geinstalleerd maar de stroom is nog niet aangesloten. De slagboom staat open en er is een betaalkas voorzien. Dus gratis zal deze niet blijven. We installeren ons en trekken het stadje in maar stappen eerst binnen in het toeristenbureau op het marktplein. De vriendelijke mevrouw aan de balie kon ons ook geen antwoord geven wanneer de plaats officieel zal worden. "U mag daar gerust staan en...het is nu nog gratis" kregen we te horen in mooi vlaams. 

De naam van het stadje vindt zijn oorsprong door de naam van een zekere Winandus van Alta Falesia die in de handvest van 1147 verschijnt. Het is de eerste bekende vermelding van de naam van de stad en tegelijkertijd onthult het document de etymologische oorsprong: "la haute falise" zinspeelt op de verhoogde ligging van een kasteel. Alta Falesia werd geromaniseerd tot Hufalis (1176) en werd veranderd in Houffalise om, aan het eind van de vorige eeuw, vastgelegd te worden in ouffalize. 

Houffalize heeft niet veel van het verleden kunnen bewaren. Tijdens de 2de wereldoorlog is het grootste deel van de stad in puin gelegd. Een "Panther"tank herinnert aan de trieste gebeurtenissen en de burgerslachtoffers tijdens het Ardennenoffensief.

Het komende weekende is het kermis in Houffalize. De Sint Catharinakerk, het enige dat nog overblijft van het voormalige klooster, zit verscholen achter de kermisattracties. Op het marktplein ook de ingang van het kinderparadijs "Houtopia", een pedagotisch centrum, met een educatieve ontdekkingsruimte, speeltuin en een adventure parcours met een glijbaan van 30m. De streek is zeer gekend en geliefd onder mountainbikers, mede dankzij de Wereldbekerwedstrijd die hier al enkele malen werd gehouden. Het kreeg dan ook de naam "Hoofdstad van de MTB". Het is een klein gezellig stadje met enkele gezellige terrasjes en een frituur. Ha, vandaag belgische fritjes. Het is vooral een mooie plek en een goede plaats als tussenstop waar alles voorzien is wat een motorhomereiziger nodig heeft.

Na een rustige nacht en ontbijt maken we ons klaar om huiswaarts te keren. Deze trip voorbij maar weldra worden er weer plannen gemaakt voor een nieuwe trip.

            Vele groetjes en nog veel reisgenot aan alle motorhomereizigers.

Links :

- Het Zwarte Woud : http://www.zwartewoud.info/

- Saarland : https://www.toerisme-saarland.nl/