Het is weer tijd om huiswaarts te keren maar we voorzien toch nog één stop vooraleer we België binnenrijden. Er zijn nog geen plannen gemaakt. We zien wel wat we tegenkomen. Na ongeveer 100 km is onze eerst stop in Bad Sassendorf. De camperplaats is heel goed maar tamelijk ver van het centrum. Mensen komen naar hier om te kuren en dat is op het ogenblik niet voor ons. Niet veel verder zien we langs de baan (Ostenhellweg) een bord met een MH en daar achter een grote parking. We bevinden ons in Soest. Hier blijven we tot morgen. De service op de parking is afgesloten, geen electriciteit en geen water. Lozen kan nog wel. De stad excuseert zich hiervoor. (Update 2022 : Nieuwe camperplaats aan het CityMotel)
Eerst gaan we eten en dan de omgeving verkennen. De stad is omringd door een stadsmuur waarvan nog 3/4 werd behouden en nog één stadstoren. De met bomen omzoomde wallen zijn volledig toegankelijk en het is er gezellig wandelen. De stad is grotendeels een historisch monument met een totaal van meer dan 600 beschermde gebouwen. Kerken zijn er hier ook voldoende. We tellen er al vier. Op de parking zijn intussen nog verscheidene MH aangekomen. Alhoewel de parking naast een grote baan is gelegen hebben we toch een rustige nacht. Soest is door ons Belgen vooral gekend door zijn voormalige Belgische kazerne. In de gebouwen van de Kolonel SBH Adam Kazerne is nu een museum gevestigd. Op een oppervlakte van 162 m² wordt het garnizoen met zijn eenheden, vanaf de tijd der bezetting tot aan de ontbinding, in beeld gebracht. Maar wij gaan nu geen museums bezoeken maar wel shoppen in de mooie en gezellige winkelwandelstraat in het oude stadsgedeelte. In de late namiddag is het tijd om richting België te vertrekken. We hebben nog een 300 km te rijden vooraleer we thuis zijn. Nog een laatste stop in Oberhausen op de MH-parking om al onze onnodige ballast te lozen en dan via Nederland en de E34 rijden we ons vertrouwde landje binnen.
Onze jaarlijkse grote vakantie is weeral voorbij maar hetgene we allemaal gezien hebben blijft in onze gedachte (of toch op al onze gemaakte foto's). Hopenlijk kunnen we volgend jaar hierop een vervolg maken. In Duitsland is nog veel te ontdekken.
Groetjes en tot het volgende verhaal.
29-07-2010
Höxter
Onze volgende stopplaats ligt ook aan de Weser. Ongeveer 10 km ten zuiden van Holzminden ligt Höxter. Zelfs één van de twee camperplaatsen (Fürstenbergerstraße - Im Bruckfeld) ligt aan de oever van de rivier. Brug oversteken en je bent op enkele passen centrum. We hebben nog even tijd voor het avondeten en besluiten al een kort bezoekje aan de stad brengen. Maar dat viel even tegen. Nog voor al eer we aan de brug komen worden we verrast met een ferme regenvlaag. Zelfs terug naar de motorhome lopen zat er niet meer in. Dus schuilen we zo goed mogelijk onder de bomen. Als het uiteindelijk minder regent is het wel tijd om te eten. Ons bezoekje zal voor later zijn. Heel de nacht heeft het geregend maar nu bij het opstaan is het toch al droger. Dus eindelijk hier de buurt gaan verkennen. Volgens de brochure is Höxter één van de oudste steden in de Weser regio. "In het hart van de historische stad met zijn rijk versierde vakwerkhuizen wordt de klok weer teruggedraaid en de bezoekers van de 21 eeuw stappen in het bruisende leven van het renaissance jaar 1617". En Höxter heeft een zeer historisch centrum. De vestingsmuren en de vele vakwerkhuizen zoals het historische Rathaus, het Adam-und-Eva-Haus, de Dechanei alsook de Kiliani- und Nikolaikerk zijn hiervan getuigen. Het is echt een gezellig en mooi stadje. Sommige vakwerkhuizen zijn volgens mijn mening een beetje te overweldigend maar de bewoners zijn fier op hun huizen.
We hebben hier zowat alles gezien en rijden een 5 km. verder naar Schloss Corvey. Kasteel en een vroegere abdij, omgeven door grote parken en tuinen met oude bomen, zijn nu een museum en cultureel centrum. In het kasteel zijn de magnifieke keizerlijke Hall en woonkamers van de 18e en 19 Eeuw te bezoeken. Op het aangrenzende kerkhof ligt het graf van de dichter van het Duitse volkslied, Hoffmann von Fallersleben.
28-07-2010
Holzminden
We blijven de Route 64 (B64) volgen en ons volgend bezoek in het Oberwesertal is het aan de Weser gelegen HOLZMINDEN, "Stadt der Düfte und Aromen". De officiële grote motorhomeplaats "Mobilcamping" vinden we aan de linkerkant, juist voor de Weserbrug,(Am Stahler Ufer) met ongeveer 120 plaatsen. (6,5/ 24u - stroom 0,60/kw). De camperplaats is verdeeld in 2 aparte plaatsen, de mobilcamping met sanitair en een groot grasplein. Op deze laatste staat ook de sani. Op beide plaatsen zijn er stroompalen en de prijs is idem. Aan de Stahler Ufer is ook een grote supermarkt (Marktkauf) gevestigd en volgens de informatie bevinden we ons op 500 m. van het aan de overkant van de oever gelegen stadscentrum. Voor de liefhebbers is er ook nog een zwembad (Frei- en hallenbad) tussen de parking en de Weser. We installeren ons op het grote plein. Er zijn hier geen afgebakende plaatsen en zodoende meer plaats rondom ons. Eerst een kijkje nemen in de Marktkauf en daarna beginnen we aan onze ontdekkingstocht aan de overkant. Het eerste dat ons opvalt van op de brug is een gezellig aangelegd tropisch strandje aan de oever van de rivier. Dan komen we in de voetgangerszone terecht. Alweer door het late uur zijn de winkels gesloten maar dat trekken wij ons niet aan. Zodoende zie je meer van dit aangenaam stadje. De marktplaats is één van de oudste markten van noord Duitsland met aan de ene kant het Rathaus en aan de andere kant het Brauhaus. Stad van de aroma's en geuren, de verklaring hiervan vinden we tijdens onze wandeling. Vijftien aromastellen met specifieke geuren staan verspreid in de binnenstad. Elke zuil heeft zijn eigen geur van kruiden, vruchten, bloemen en andere. Wist u dat vanille in Holzminden ontdekt is?
27-07-2010
Bad Gandersheim
In de buurt is nog zoveel
te beleven en te zien maar onze trip gaat een 50 km verder west waards via B64 naar de
badstad BAD GANDERSHEIM, gelegen in het dal van de rivier de Gande. Bad Gandersheim's bekendheid als badstad ps officieel erkend in 1932. De mineraal bronnen werden ontdekt begin 1240.De
stad werd opgericht in 852 toen de hertog van Saksen in de buurt een
klooster vestigde. Dit klooster was bedoeld voor een christelijke
opleiding van de dochters van de aristocratie. Bezoekers
van de stad met de motorhome hebben hun eigen plaats gekregen De GPS
wordt ingesteld op adres "An Der Wiek" omdat er een omleiding is door
feestelijkheden in het stadje. Via een doodlopende straat rijden we de parking
"Rio
Gande" op. (7 /24u - stroom en sani). Volgens het infobord aan de ingang zijn we op 2 min. te voet in het centrum. We installeren ons en gaan eerst een
kijkje nemen buiten de parking. Voor ons stroomt de Gande en iets verder rechts
zien we een kerkje de "St Georgskirche" uit de 12de eeuw. In de verte
zien we de 3 torens waarvan één met een rare contructie. Als we later de Gande links
volgen komen we een voetbalveld tegen. We steken de Gande over via het
bruggetjes en enkele meters verder staan we in het centrum. Op het ogenblik zijn er Domfestspielen in het stadje. Het eerste dat ons
opvalt is het gebouw met de rare toren, het vroegere Rathaus, waarin de Moritzkirche
(verklaring van de toren) en het heimatmuseum huisvest. De andere 2 torens die
we van op de parking zagen behoren bij de Dom. Op het plein achter de Dom staan
ook nog mooie gebouwen waar o.a. de abdij met een fontein aan de voorgevel en
in de open hoek van de abdijvleugel is een fontein opgericht ter herinnering
van de dichteres Roswitha von Gandersheim. 's Avonds maken we nog een wandeling rond het stadje want door de feestelijkheden is iets te druk. Nadien plannen we onze verdere tocht want die loopt bijna ten einde.
Goslar
En we zijn weer vertrokken. Nu op weg naar de Harz, GOSLAR. Aan de voet van de Noord-Harz ligt temidden van een natuuridylle van
bergweiden, dennenbossen, stuwdammen en zwemgelegenheden de
wonderschone, keizerlijke stad Goslar. Massieve torens en talrijke
kerken, gevarieerde vakwerkhuizen en geplaveide straten wie door de
oude stadskern slentert,waant zich in de middeleeuwen. Dit is het gene ik heb onthouden van een internetsite en het trok onze aandacht. Na lang zoeken naar een staanplaats doordat de parking in het centrum niet toegankelijk is, vinden we langs de ringweg B241 de gedoogde parking Osterfeld. Een grote kale plek en we staan daar helemaal alleen. Als we er dan ook nog de regen bij krijgen besluiten we om verder te rijden. Dus Goslar zal voor een ander keer zijn.
Parking centrum (Bahnhof) : Füllekuhle (Bertha von Suttner Strasse) 10 - Sanizuil buiten werking Parking centrum : Achter Aral station verboden voor MH Parking Osterfeld : Aan de B241 richting Clausthal-Zellerfeld, links van een benzinestation
Nieuwe plannen worden gemaakt. Trekken we nog iets verder de Harz in (vroegere DDR) via de L86 langs Wernigerode, Blankenburg naar Quedlinburg of gaan we westwaarts en laten we de Harz achter ons liggen. Voor onze medereizigers geen probleem, zij zijn gepensioneerd maar wij moeten onze dagen tellen om op tijd terug op het werk verschijnen.
26-07-2010
Wolfenbüttel
We blijven het spoor volgen van de Welfenhertogen, WOLFENBUTTEL, een historische residentie stad en de thuishaven van de Jägermeister. Vooral gekend door zijn vele vakwerkhuizen. Een gratis slaapplaats vinden we aan de Jägerstrasse, op de parking van de sporthal "Alte Spinnerei" (Sani en 4 stroompalen) nabij het Seeligerpark. Het weer is ineens omgeslagen en het begint te regenen. Op de parking zelf is niet veel te zien. We trotseren de regen en gaan op zoek naar een supermarkt. Na het avondeten is de regen voorbij getrokken en gaan we op zoek naar het centrum. Een gezellig kleine woongemeenschap ligt aan de overkant van de parking. Dit zijn echte traditionele vakwerkhuizen met kleine voortuintjes. We stappen verder en komen aan het grote residentieslot, langs de zijkant omgeven door een slotgracht en aan de voorkant een groot plein, Schlossplatz. Het Schloss werd origineel gebouwd in de 16e eeuw maar heropgebouwd in Barokstijl in de vroege 18e eeuw. Aan de andere kant van het plein bevindt zich de wereldberoemde Herzog August Bibliotheek die onder Hertog August de grootste in Europa was. Op de hoek van de winkel- wandelstraat staat het symbool van de stad, de wolf. Door het late uur is het stadje verlaten maar het kan ons toch bekoren. De door de oorlog gespaarde residentiestad verwelkomt zijn bezoekers als in de tijd van de hertogen. Van de meer dan 600 vakwerkhuizen, die in vroegere tijden bewoond werden door de hofbeambten, zijn de meeste in barokstijl maar ook veel rijk versierde woningen in renaissance-stijl ontbreken hier niet. Het hoogtepunt van dit alles is het Rathaus op de markt. Zelfs de kleine straatjes die de Herzogstrasse kruisen zijn indrukwekkend. Langsheen één van de straatjes komen we in het kleine Venetië terecht. Een mooi plekje voor een foto te maken. Het wordt al laat en als we besluiten om terug naar de motorhome te gaan weten we niet direct in welke richting we moeten stappen. Op deze manier zien we nog meerdere plekjes in dit schilderachtige stadje en uiteindelijk komen we toch aan de parking. We beseffen de volgende morgen hoe dicht we de vorige avond elke keer bij de parking waren en toch steeds de verkeerde kant insloegen. Het stadje ziet er heel anders uit dan gisteren. Alle winkels zijn open en de brede winkelstraat lijkt veel smaller door de vele rekken die voor de etalages uitgestald staan. Toch nog enkele foto's maken voor de vrienden die jaloers thuis gebleven zijn en voor mijn blogje. De parking, die vinden we nu zelfs met onze ogen dicht.
25-07-2010
Braunschweig
En onze reis gaat 60 km verder naar de grote stad BRAUNSCHWEIG, stad van Heirich Der Löwe die hier in de 12de eeuw zijn residentie bouwde. Aan de rand van de stad ligt de gezellige en mooie gratis camperplaats (stroom 1/8u en sanistation) in het Burgerpark aan de Theodor-Heuss-Straße. De reden waarom we deze stad bezoeken is door de slogan in de brochures "Es werde Licht". Dit trok onze aandacht en zodoende belanden we hier voor een kunst- water- en lichtshow. Dit is sinds het jaar 2000 de 3de editie. Het is nog vroeg in de namiddag en we genieten van het warme zonnetje naast de motorhome met zicht op het mooie aangelegde park. Als het donker wordt trekken we het park in opzoek naar de lichtbronnen langsheen de Oker, de rivier die de stad omringd. Alhoewel we ze niet allemaal gezien hebben was het toch de moeite, zoals o.a. lichtbollen met muziek op het water, een waterfontein waar je kan instaan zonder nat te worden en nog van alles. Bakker en andere benodigdheden zijn in de buurt maar de stad zelf is wel een eindje wandelen, dat ondervinden we de volgende dag. En wat een drukte, niet echt gezellig maar toch zijn er mooie gebouwen en pleinen. Het symbool van de stad is de bronzen leeuw die statig op de burgplatz staat. Hier vinden we ook het Tourist-Info zodat we onze weg vinden langsheen de toch nog talrijke middeleeuwse gebouwen. Zo komen we te weten dat in de 12de eeuw de oorspronkelijk Burg Dankwarderode en de Dom gebouwd werden maar dat de Burg in 1887 aan de hand van archeologische opzoekingen terug werd heropgebouwd. De Dom is één van de weinige gebouwen die de 2de WO heeft doorstaan. Iets verder komen we het statige Rathaus tegen met zijn 61m hoge toren en het onlangs gerestaureerde Residenz-Schloss met boven op het dak de Quadriga (9 m hoge paardengespan met Stadtgöttin Brunonia) met uitzichtplatform. Langsheen de voetgangerszone wandelen we naar de andere kant van de stad naar de Altstadtmarkt met de St. Martinikirche, het oude Zoll- und Landwehrhaus en het oude Rathaus. De stad is een ware winkel- en cultuurstad maar voor ons een beetje te druk. Enkele passen verder stappen we in een oase van groen en komen we terug aan de motorhome. Na een grondige sanibeurt rijden we de stad en na een 15 km verder komen we op het volgende punt.
Eén van de interessante dingen, zoals op onze vorige reizen
in Duitsland, is hier ook de mogelijkheid om 's avonds met de nachtwachter op stap te
gaan. Elke vrijdag (april t/m december) afspraak op de brug van het slot om 19.55u. En wij waren present. In klederdracht en met zijn speer, lantaarn en hoorn komt hij ons begroeten en neemt ons mee op zijn ronde door de stad en vertelt over zijn vorig leven hoe hij als nachtwachter de stad moest beveiligen. Hij laat ons de mooie kantjes zien in het avondlicht en heeft op elke hoek een verhaal. We leren hier ook hoe we de vakwerkhuizen kunnen onderscheiden in ouderdom en eindelijk weten we nu ook de betekenis van de teksten op de huizen. (Niet alle teksten zijn volledig van letters maar daar is een logische uitleg voor : De mensen die de letters moesten schilderen konden niet lezen of schrijven maar kregen de sjablonen mee om de letters in de juiste volgorde te schilderen. Ze begonnen langs de rechterkant maar eens in het midden beseften ze dat er niet genoeg plaats was voor alle letters en lieten ze er enkele tussenuit. Voor hun was er toch geen verschil.) Ook de stadskerk schrijft geschiedenis. Deze werd ingewijd in 1308 als katholieke kerk maar door de jaren heen vervangen door de Evangelisch kerkgemeenschap. Tweemaal per dag bestijgt nu nog altijd de torenblazer de 74,5 m hoge toren en blaast zoals in vroeger tijden een Choral in alle vier de windstreken. Op het plein voor de stadskerk, dat vroeger de "Steckelbahn" werd genoemd en als veld voor ridderspelen diende, wijst hij ons het in pleister ingebed hoefijzer aan dat herinnert aan de dodelijk afloop van één van de hertogen. Men zegt dat het aanraken geluk brengt. Op de hoek van het plein en de Kalandgasse, één van de mooie steegjes, bevindt zich de oude Hof-apotheek. En zo wandelen we bijna twee uren rond en na afscheid genomen te hebben weten we nu hoe het hier vroeger was en welke herinneringen hier aan bewaard gebleven zijn.
We hebben hier nog niet alles gezien maar dat is voor een volgende keer. Een reden om nog eens tot hier te komen.
Na een rit van ongeveer twee uren en een 100 km. verder komen we aan op een belangrijk punt van onze reis. CELLE. Volgens de brochures één van de mooiste stadjes van Duitsland. Een gratis camperplaats vinden we op de Schutzenplatz aan de Hafenstrasse. Dit is een immens groot plein achter de grote parkeerplaats, waar ook de sani staat. Het stadsbeeld wordt bepaald door het in 1292 gebouwde hertogelijke slot en de aanleg van de hoofdstraat. Jaren later volgden de andere straten en zo ontstond Celle en is nu een belangrijke winkel- en kongresstad. De oudste gebouwen o.a. het slot, het oude Rathaus en de stadskerk dateren van de 15e eeuw en in de oude stadskern zijn er meer dan 500 vakwerkhuizen, gebouwd tussen de 16e en de 18e eeuw, te bewonderen. Het hertogelijkslot, dat door de jaren in verschillende stijlen werd aangepast, herbergt de slotkapel waar de inwoners nog steeds hun ja-woord kunnen geven, het slottheater dat het oudste nog bespeelde theater is van Duitsland en de heringerichte woonvertrekken van de laatste hertog. Dit alles volgens de brochures maar nu is het werkelijkheid. Op enkele minuten staan we al in het slotpark en starten onze rondgang in de hoofdstraat bij de toerist-info. Met stadsplan in de hand trekken we de gezellige straatjes in. Niet alleen de erkers en de bovenverdiepingen zijn mooi om aan te zien ook de benedenverdiepingen kunnen ons plezieren. Winkels en terrasjes, er komt geen einde aan. Met fotoapparaat in de ene hand en onze gekochte spullen in de andere hand trekken we verder door de charmante steegjes. In de Rundestrasse komen we iets raar tegen : vijf sprekende lantaarnpalen die de voorbijgangers het reilen en zeilen van het stadje verkondigen. Moe en niet uitgesproken geraken van het geen wel allemaal gezien hebben gaan we terug richting parking. We zijn hier nog niet direct weg. We gaan hier nog wat blijven.
En we gaan verder naar onze volgende stopplaats RINTELN. Daar aangekomen rijden we de Weserbrucke over en zoeken de gratis camperplaats (stroom 0,50 p/kw) op in de Dankerserstrasse aan de oever van de Weser. Als we de plaats oprijden beseffen we dat etenstijd al bijna voorbij is en dat waarschijnlijk de winkels gesloten zijn. Al vlug hebben we de oplossing gevonden in een eethuisje niet ver van de parking. Frietjes met kip om mee te nemen. Tafel en stoeltjes buiten en we laten het ons smaken. En dan op verkenning. Van op de camperplaats ben je te voet langs het water en de biergarten over de Weserbrug direct in het centrum. Het stadje zelf stelt niet zoveel voor. Het marktplein is wel 's avonds een gezellig pleintje met vele horecazaken en terrasjes. Maar vandaag niet voor ons bestemd want de champagne staat in de motorhome te wachten om ontkurkt te worden. Ja, 21 juli dat moeten we hier toch ook vieren. Na een rustige nacht eerst en vooral een bakker opzoeken en nog wat slenteren door het stadje. Al het nodige ingeslagen, zelfs nog meer dan wat we nodig hadden, maar wat kan je anders doen als er zoveel moois in de winkels ligt te lokken en we zijn weer op weg naar een volgende standplaats.
Na een rustige nacht,
alhoewel het een drukke parking is, zetten we onze reis verder naar het
historische HAMELN.Via de B1, een trip
van 70 km, zoeken we de camperplaats op. Adres : Hannes Weserblick,
Ruthenstrasse 14. (betalend 8 /24u met sanizuil en stroom 1 /8u) De
Weserblick die is er wel maar niet op de parking.Een mooie standplaats, goed gelegen maar het
uitzicht is minder. Via een mooi fiets- en wandelpad langsheen de Weser ben je
op enkele minuten in het centrum. Hameln is vooral gekend door het sprookje
"De rattenvanger van Hameln" van de gebroeders Grimm die ooit alle kinderen van Hameln met z'n fluitspel
weglokte naar een grot, waar ze voor altijd verdwenen. Volg de
rattensporen op de voetwegen en je komt op bijna alle belangrijke
punten van de stad. Alle beziens-waardigheden liggen hier dicht bij elkaar op
loopafstand. De oude binnenstad wordt op het ogenblik van ons bezoek gesaneerd en
gerestaureerd. We wandelen in het spoor van de Rattenvanger door de grote
winkelstraat en de kleine steegjes en laten de charme en atmosfeer van de
stad op ons inwerken. Alles staat hier in het teken van de rattenvanger. Aan de
Osterstrasse liggen mooie gebouwen zoals o.a. het Hochzeitshaus, het vroegere feestgebouw van de burgerij, waar je van mei tot september op woensdag een openlucht musical "Rats" kan bijwonen telkens om 16.30 u en op zondag om
12.00 u het "Rattenfänger-Freilichtspiel. Het klokkenspel van het rattenvanger uurwerk, dagelijks om 13.00 en 17.30 u, is spijtig door werken tijdelijk stil gelegd. Wij blijven hier nog een een dag
langer voor de musical, een spektakel van ongeveer een uur dat het verhaal van de rattenvanger voorstelt.
Na 348 km, waarvan de meeste op autosnelwegen en een uur oponthoud door de dagelijkse stau (file) arriveren we in Paderborn. De parking met gereserveerde plaatsen voor MH is gelegen op de Maspernplatz in de Hathumastrasse op een paar honderd meter van de Innenstadt. We bevinden ons nog steeds in de deelstaat Nordrhein-Westfalen. Tijdens onze avondwandeling ontdekken we dat deze grootstad zowel een universiteits- als een informaticastad is en tevens een moderne winkelstad. De geschiedenis vertelt ons dat tijdens de Tweede Wereldoorlog Paderborn zeer zwaar getroffen werd door geallieerde luchtbombardementen. Ruim 3/4 van de stad werd verwoest, waardoor de bewaard gebleven of herstelde historische bouwwerken te midden van naoorlogse nieuwbouw staan. Hier vindt je traditie naast innovatie, oud naast nieuw en hightech naast middeleeuwen harmonisch naast elkaar. Midden in de stad ontspringt de Pader. Door het parkachtige noordwestelijke gedeelte van de binnenstad stromen de verschillende bronriviertjes. Deze "kortste rivier van Duitsland" heeft ca. 200 bronnen in de stad, die hieraan haar naam ook dankt (born = bron). Je loopt hier als het ware door de eeuwen heen. Tussen de mooie vakwerkhuizen bevinden zich meer dan 20 interessante gebouwen uit alle stijlperioden waarvan o.a. de Dom, het Rathaus, de verschillende kerken en het Aartsbisschoppelijk paleis. Ons verblijf in Paderborn is eigenlijk bedoeld als 1ste stopplaats voor de nacht maar heeft ons toch aangenaam verrast.
Eindelijk is het weer zover. Het hele jaar gewerkt en nu tijd voor vakantie. En deze vakantie gaan we weer nuttig besteden met een trip naar het onbekende. We maken een vervolg aan onze reis van 2008 naar Niedersaksen, maar deze keer gaan we de andere richting uit.
We gaan op zoek naar "Deutsche Fachwerkstädte" Door schilderachtige landschappen in het spoor van het fascinerende vakwerkambacht.
Volgens de brochure : Gewaagde constructies, kleurrijke beschildering, de reis leidt door soms 1000 jaar oude geschiedenis en elke streek is te herkennen aan de karakteristieke vakwerkstijl.
Vakwerkconstructies zijn een houtbesparende skeletbouwwijze waarvan alleen de dragende delen van hout zijn en de niet dragende delen worden opgevuld met klei of stenen.
