Eén van de interessante dingen, zoals op onze vorige reizen
in Duitsland, is hier ook de mogelijkheid om 's avonds met de nachtwachter op stap te
gaan. Elke vrijdag (april t/m december) afspraak op de brug van het slot om 19.55u. En wij waren present. In klederdracht en met zijn speer, lantaarn en hoorn komt hij ons begroeten en neemt ons mee op zijn ronde door de stad en vertelt over zijn vorig leven hoe hij als nachtwachter de stad moest beveiligen. Hij laat ons de mooie kantjes zien in het avondlicht en heeft op elke hoek een verhaal. We leren hier ook hoe we de vakwerkhuizen kunnen onderscheiden in ouderdom en eindelijk weten we nu ook de betekenis van de teksten op de huizen. (Niet alle teksten zijn volledig van letters maar daar is een logische uitleg voor : De mensen die de letters moesten schilderen konden niet lezen of schrijven maar kregen de sjablonen mee om de letters in de juiste volgorde te schilderen. Ze begonnen langs de rechterkant maar eens in het midden beseften ze dat er niet genoeg plaats was voor alle letters en lieten ze er enkele tussenuit. Voor hun was er toch geen verschil.) Ook de stadskerk schrijft geschiedenis. Deze werd ingewijd in 1308 als katholieke kerk maar door de jaren heen vervangen door de Evangelisch kerkgemeenschap. Tweemaal per dag bestijgt nu nog altijd de torenblazer de 74,5 m hoge toren en blaast zoals in vroeger tijden een Choral in alle vier de windstreken. Op het plein voor de stadskerk, dat vroeger de "Steckelbahn" werd genoemd en als veld voor ridderspelen diende, wijst hij ons het in pleister ingebed hoefijzer aan dat herinnert aan de dodelijk afloop van één van de hertogen. Men zegt dat het aanraken geluk brengt. Op de hoek van het plein en de Kalandgasse, één van de mooie steegjes, bevindt zich de oude Hof-apotheek. En zo wandelen we bijna twee uren rond en na afscheid genomen te hebben weten we nu hoe het hier vroeger was en welke herinneringen hier aan bewaard gebleven zijn.
We hebben hier nog niet alles gezien maar dat is voor een volgende keer. Een reden om nog eens tot hier te komen.
Na een rit van ongeveer twee uren en een 100 km. verder komen we aan op een belangrijk punt van onze reis. CELLE. Volgens de brochures één van de mooiste stadjes van Duitsland. Een gratis camperplaats vinden we op de Schutzenplatz aan de Hafenstrasse. Dit is een immens groot plein achter de grote parkeerplaats, waar ook de sani staat. Het stadsbeeld wordt bepaald door het in 1292 gebouwde hertogelijke slot en de aanleg van de hoofdstraat. Jaren later volgden de andere straten en zo ontstond Celle en is nu een belangrijke winkel- en kongresstad. De oudste gebouwen o.a. het slot, het oude Rathaus en de stadskerk dateren van de 15e eeuw en in de oude stadskern zijn er meer dan 500 vakwerkhuizen, gebouwd tussen de 16e en de 18e eeuw, te bewonderen. Het hertogelijkslot, dat door de jaren in verschillende stijlen werd aangepast, herbergt de slotkapel waar de inwoners nog steeds hun ja-woord kunnen geven, het slottheater dat het oudste nog bespeelde theater is van Duitsland en de heringerichte woonvertrekken van de laatste hertog. Dit alles volgens de brochures maar nu is het werkelijkheid. Op enkele minuten staan we al in het slotpark en starten onze rondgang in de hoofdstraat bij de toerist-info. Met stadsplan in de hand trekken we de gezellige straatjes in. Niet alleen de erkers en de bovenverdiepingen zijn mooi om aan te zien ook de benedenverdiepingen kunnen ons plezieren. Winkels en terrasjes, er komt geen einde aan. Met fotoapparaat in de ene hand en onze gekochte spullen in de andere hand trekken we verder door de charmante steegjes. In de Rundestrasse komen we iets raar tegen : vijf sprekende lantaarnpalen die de voorbijgangers het reilen en zeilen van het stadje verkondigen. Moe en niet uitgesproken geraken van het geen wel allemaal gezien hebben gaan we terug richting parking. We zijn hier nog niet direct weg. We gaan hier nog wat blijven.
En we gaan verder naar onze volgende stopplaats RINTELN. Daar aangekomen rijden we de Weserbrucke over en zoeken de gratis camperplaats (stroom 0,50 p/kw) op in de Dankerserstrasse aan de oever van de Weser. Als we de plaats oprijden beseffen we dat etenstijd al bijna voorbij is en dat waarschijnlijk de winkels gesloten zijn. Al vlug hebben we de oplossing gevonden in een eethuisje niet ver van de parking. Frietjes met kip om mee te nemen. Tafel en stoeltjes buiten en we laten het ons smaken. En dan op verkenning. Van op de camperplaats ben je te voet langs het water en de biergarten over de Weserbrug direct in het centrum. Het stadje zelf stelt niet zoveel voor. Het marktplein is wel 's avonds een gezellig pleintje met vele horecazaken en terrasjes. Maar vandaag niet voor ons bestemd want de champagne staat in de motorhome te wachten om ontkurkt te worden. Ja, 21 juli dat moeten we hier toch ook vieren. Na een rustige nacht eerst en vooral een bakker opzoeken en nog wat slenteren door het stadje. Al het nodige ingeslagen, zelfs nog meer dan wat we nodig hadden, maar wat kan je anders doen als er zoveel moois in de winkels ligt te lokken en we zijn weer op weg naar een volgende standplaats.
Na een rustige nacht,
alhoewel het een drukke parking is, zetten we onze reis verder naar het
historische HAMELN.Via de B1, een trip
van 70 km, zoeken we de camperplaats op. Adres : Hannes Weserblick,
Ruthenstrasse 14. (betalend 8 /24u met sanizuil en stroom 1 /8u) De
Weserblick die is er wel maar niet op de parking.Een mooie standplaats, goed gelegen maar het
uitzicht is minder. Via een mooi fiets- en wandelpad langsheen de Weser ben je
op enkele minuten in het centrum. Hameln is vooral gekend door het sprookje
"De rattenvanger van Hameln" van de gebroeders Grimm die ooit alle kinderen van Hameln met z'n fluitspel
weglokte naar een grot, waar ze voor altijd verdwenen. Volg de
rattensporen op de voetwegen en je komt op bijna alle belangrijke
punten van de stad. Alle beziens-waardigheden liggen hier dicht bij elkaar op
loopafstand. De oude binnenstad wordt op het ogenblik van ons bezoek gesaneerd en
gerestaureerd. We wandelen in het spoor van de Rattenvanger door de grote
winkelstraat en de kleine steegjes en laten de charme en atmosfeer van de
stad op ons inwerken. Alles staat hier in het teken van de rattenvanger. Aan de
Osterstrasse liggen mooie gebouwen zoals o.a. het Hochzeitshaus, het vroegere feestgebouw van de burgerij, waar je van mei tot september op woensdag een openlucht musical "Rats" kan bijwonen telkens om 16.30 u en op zondag om
12.00 u het "Rattenfänger-Freilichtspiel. Het klokkenspel van het rattenvanger uurwerk, dagelijks om 13.00 en 17.30 u, is spijtig door werken tijdelijk stil gelegd. Wij blijven hier nog een een dag
langer voor de musical, een spektakel van ongeveer een uur dat het verhaal van de rattenvanger voorstelt.
Na 348 km, waarvan de meeste op autosnelwegen en een uur oponthoud door de dagelijkse stau (file) arriveren we in Paderborn. De parking met gereserveerde plaatsen voor MH is gelegen op de Maspernplatz in de Hathumastrasse op een paar honderd meter van de Innenstadt. We bevinden ons nog steeds in de deelstaat Nordrhein-Westfalen. Tijdens onze avondwandeling ontdekken we dat deze grootstad zowel een universiteits- als een informaticastad is en tevens een moderne winkelstad. De geschiedenis vertelt ons dat tijdens de Tweede Wereldoorlog Paderborn zeer zwaar getroffen werd door geallieerde luchtbombardementen. Ruim 3/4 van de stad werd verwoest, waardoor de bewaard gebleven of herstelde historische bouwwerken te midden van naoorlogse nieuwbouw staan. Hier vindt je traditie naast innovatie, oud naast nieuw en hightech naast middeleeuwen harmonisch naast elkaar. Midden in de stad ontspringt de Pader. Door het parkachtige noordwestelijke gedeelte van de binnenstad stromen de verschillende bronriviertjes. Deze "kortste rivier van Duitsland" heeft ca. 200 bronnen in de stad, die hieraan haar naam ook dankt (born = bron). Je loopt hier als het ware door de eeuwen heen. Tussen de mooie vakwerkhuizen bevinden zich meer dan 20 interessante gebouwen uit alle stijlperioden waarvan o.a. de Dom, het Rathaus, de verschillende kerken en het Aartsbisschoppelijk paleis. Ons verblijf in Paderborn is eigenlijk bedoeld als 1ste stopplaats voor de nacht maar heeft ons toch aangenaam verrast.
Eindelijk is het weer zover. Het hele jaar gewerkt en nu tijd voor vakantie. En deze vakantie gaan we weer nuttig besteden met een trip naar het onbekende. We maken een vervolg aan onze reis van 2008 naar Niedersaksen, maar deze keer gaan we de andere richting uit.
We gaan op zoek naar "Deutsche Fachwerkstädte" Door schilderachtige landschappen in het spoor van het fascinerende vakwerkambacht.
Volgens de brochure : Gewaagde constructies, kleurrijke beschildering, de reis leidt door soms 1000 jaar oude geschiedenis en elke streek is te herkennen aan de karakteristieke vakwerkstijl.
Vakwerkconstructies zijn een houtbesparende skeletbouwwijze waarvan alleen de dragende delen van hout zijn en de niet dragende delen worden opgevuld met klei of stenen.