Een rit van 31km brengt ons naar het Neuenbürg. Het stadje ligt in een meanderdal van de rivier de Enz in Nordschwarzwald. We installeren ons op de parking aan de Alte Pforzheimerstrasse (3 gemarkeerde plaatsen bij de brug aan de Enz - oprit scherpe bocht).

Von allen Seiten betrachtet ... ein malerisches Städtchen.

Het zicht vanop de parking kan deze woorden bevestigen. We staan hier midden in het stadje met zicht op de met bloemen afgebakende Enz en de "Neuenburg" uit de 12de eeuw op de 80m hoge berg met de St. George kerk halverwege. Tot de bouw van een kerk in de stad was deze de parochiekerk. De kerk zou de moeite waard zijn vanwege haar prachtige muurschilderingen. In 1274 kreeg Neuenbürg de stadsrechten en werd de bouw ingezet van een stadsmuur. In 1783 werd door een brand de stad voor tweederde verwoest. De pas voltooide stadskerk moest worden herbouwd, het stadhuis was platgebrand en veel mensen verloren hun huizen. Bij de wederopbouw werd besloten de rest van de stadsmuur te slopen. De huidige stadskerk werd reeds in 1788 terug ingewijd terwijl het Rathaus pas in 1804 werd opgebouwd. Enkele huizen in de Marktstrasse zijn gespaard gebleven en zijn dus de oudsten in Neurenbürg (o.a. Markstrasse 19 dateert uit 1499).

Het is een gezellig klein stadje en we maken een wandeling met als terugweg een padje langs de Emz. De 80m hoge heuvel beklimmen we niet. Hier beneden is genoeg te zien.

Vanavond is het Kirchplatzfest in het stadje. De bierkraampjes en de würstenkraampjes worden klaar gezet op het kerkplein. Tegen 20.00u loopt de parking vol en we gaan ook een kijkje nemen op de Kirchplatz. Een orkestje speelt, de biertentjes zitten vol en het is aanschuiven aan de würstenkraampjes. We blijven er niet en we besluiten een wandeling te maken langs de andere kant van de stad langsheen de rivier. Zo komen we terecht aan de Heilig Kreuz Kirche met een raar uitzicht. Door het kleine perceel en het zware verkeer werd men gedwongen tot een buitengewone architectuur met vensterloze noordzijde en een grotendeels geïntegreerde toren. Aan de kerk zijn we verplicht terug te keren, naar het houten bruggetje dat we eerder zijn tegengekomen, want we zien verder geen enkele oversteek over de Enz. En zo komen we terug aan de parking. Als de meeste op de parking terug vertrokken zijn gaan wij ook slapen. In de verte hoor je het orkestje nog spelen maar dat stoort ons niet.

Vandaag is het zondag en we nemen de autosnelweg noordwaarts naar de Rijn. Een afstand van 70km. Terug wat cultuur opsnuiven in de vestingsstad Germersheim. Stad gelegen aan de Rijn en op de scheidingslijn van de deelstaten Baden-Württemberg en Rheinland-Pfalz. De voorbehouden camperplaats is de stellplatz An der Carnot´schen Mauer aan de Rudolf von Habsburg Strasse. (10 plaatsen - 5,00€/24u € alsook service en stroom)

Even wat geschiedenis over het ontstaan van de vesting en garnizoen stad :

Germersheim kreeg in augustus 1276 de stadsrechten. Na vele oorlogen en in het bezit onder Frankrijk kwam de stad na het einde van de Napoleonse oorlogen onder Oostenrijk en in 1816 op basis van een Staatsverdrag onder het Koninkrijk Beieren. De bouw van een fort begon in het jaar 1834 om verdere aanvallen van Frankrijk te weren. Vele kilometers mijngangen werden gegraven rond Germersheim. Er waren vroeger al plannen gemaakt voor de bouw langs franse kant maar deze werden toen verworpen. In het jaar 1855 werden de bouwwerkzaamheden voltooid; Het graven van de mijnen ging door tot 1861. Maar het fort was al verouderd toen het klaar was. Bij de planning werd geen rekening gehouden met de vergroting van het bereik van kanonnen, noch het gebruik van granaten. Het effect was nu, dat de stadsontwikkeling uitschakeld werd. Buiten de vestingmuren mochten geen huizen en fabrieken gebouwd worden en de binnenruimte was zeer beperkt. Dus, Germersheim groeide uit tot een garnizoen stad, waarin verschillende regimenten en bataljons gestationeerd waren tot hun ontbinding op het einde van de eerste Wereldoorlog. Door het Verdrag van Versailles, bleven er nog enkele delen van de vesting bewaard en tot 1930 werden er Franse soldaten gestationeerd. Tijdens de oprichting van de Wehrmacht in 1936 werd Germersheim opnieuw een garnizoen en gedurende de 2de wereldoorlog was een gedeelte van een Strafdivision in Germersheim gestationeerd.  Ook na de 2de Wereldoorlog, werden soldaten gestationeerd in Germersheim, eerst Amerikanen en later weer Duitse eenheden van de Bundeswehr. De monumentale panden werden in 2012 uitgegeven aan een investeerder. Het depot van de Bundeswehr in de Theobaldkaserne zal na renovatie als residentiële en commerciële doeleinden gebruikt worden. In het Stadt- en Festungmuseum vindt je alle documenten die betrekking hebben op de geschiedenis van de stad Germersheim, en het voormalige Fort en garnizoen.

Dit weekend zijn er feestelijkheden (Festungsfest) in en rond de vesting. Dit is een goed moment om de vesting te verkennen en om een blik in de gebouwen te werpen. Er zijn wel steeds georganiseerde rondleidingen maar op eigen houtje is het beter nu we toch al iets van de geschiedenis kennen. Je kan steeds grote delen van de oude vesting van Germersheim bezoeken die vanop de staanplaats te voet te bereiken zijn. Vooral te vermelden : Fronte Lamotte - Ludwigstor mit Stadt- und Festungsmuseum Germersheim - das Zeughaus met het Deutschen Straßenmuseum met de „Carnot’schen Mauer“ - Fronte Beckers met het Skulpturenpark - de Seysselkaserne - het Arrestgebouw en de bijzondere Weißenburger Tor in het centrum waar ook het toeristenbureau gevestigd is. Bij alle vestingen is er ambiance met muziek, biertenten en kraampjes. Overal veel volk, eten en drinken en snuisterijen, maar toch een gezellige bende. De 3-daagse feestelijkheden worden afgesloten met een groot muzikaal vuurwerk dat vanop de parking te zien is.

De volgende dag begint de opkuis en de afbraak van de attributen van het feestweekend. Dus wegwezen nu. Gendersheim is een plaats waar we zeker naar terug komen. Het grote plein in de binnenstad is al gedeeltelijk gerenoveerd en er zijn plannen voor een commercieelcenter in de oude gebouwen. Een leuke stopplaats op één van onze volgende reizen.

Bijlagen:
Festung Germersheim (plan).pdf (1.3 MB)   

Onze richting naar Saarland wordt ingezet maar we hebben toch nog een plaats te bezoeken in de deelstaat Rheinland-Pfalz. Na een trip van ongeveer 70km komen we aan op de parking Am Messegelände - Zeppelinstrasse in Pirmasens. (8 grote voorbehouden plaatsen op de mix parking aan de Messe - 5,00€/24u - service en stroom). De naam komt waarschijnlijk van de heilige Pirminus die het klooster in het nabijgelegen Hornbach stichtte. Een stad, zoals Rome, gebouwd op 7 heuvels. In 1793 kreeg de stad zijn stadsrechten en werd de bouw gestart van een stadsmuur, een burg, een garnizoen en een Exerzierplatz met een grote Exerzierhalle. Later viel de stad en het hele linkse rheinische gebied van 1793 tot 1815 in handen van Frankrijk. In 1815 werd de stad terug een deel van het Bayerischen Pfalz. Na de 1ste wereldoorlog behoorde Pirmasens tot het franse deel van de geallieerde Rheinlands bezetting en na de 2de Wereldoorlog werd het een deel van de nieuw gevormde regio Rijnland-Palts binnen de Franse bezettingszone. Pirmasens is de metropool van de Duitse schoenindustrie. Hier bevindt zich de oudste schoenfabriek van Duitsland.

We vertrekken langs de Höfelgasse. Onze ontdekkingstocht begint aan de Exerzierplatz met een bronzen standbeeld van landgraaf Ludwig IX die het plein liet aanleggen en waar hij zijn garnizoen liet exerceren. (exerceren = het uitvoeren van bepaalde militaire bevelen zoals o.a. macheren, dril..). Aangrenzend is het stadhuis. Langsheen de Schlossstrasse komen we aan 2 grote zuilen, waarvan het bovenste deel, de zogenaamde "Flammende granaten", vroeger op de stadstoren bevestigd waren. Dit is het begin van de winkelstraat. Die moeten we ook doorwandelen. Een mooie moderne fussgangerzone met toch nog verwijzingen naar vroeger tijden zoals het standbeeld "Drachentöter" ter ere van Bismarck, het oude Rathaus en de Schlossplatz met trappen naar de hoger gelegen Hallenkirche van 1900. Een beeld van een stier spuwt als het ware een waterval langsheen de trappen naar beneden. Voor de kerk een beeld van de Heilige Pirminius († 753) de patroonheilige van de kerk en de stad. Verder in de straat nog de Schusterbrunnen met als opschrift ”Der Schuh hat uns hier groß gemacht, drum Schuh und Schuster nicht veracht” en met een bronzen figuur die de 1ste schoenmaker voorstelt die met de oude uniformen van de grenadiers schoenen herstelde. In de Lutherkirche, die in tijden van de landgraaf als garnizoenkerk werd opgericht heeft Ludwig IX zijn laatste rustplaats gekregen. Op het einde van de straat weer 2 zuilen met de flammende granaten. We keren terug en langs de vele trappen komen we terug in de Schlossstrasse en deze leidt ons naar onze staanplaats aan de Messe.

We gaan 's avonds nog even terug maar de binnenstad is verlaten. Op foto's zie je de mooi verlichte bezienswaardigheden maar spijtig vandaag niks daarvan. Zelfs de fontein en de waterval op de Schlossplaats zijn in diepe rust. 

Bijlagen:
Pirmasens - historische rondgang.pdf (1.7 MB)   

Een stop op een bijzondere plaats op onze reisroute mag niet ontbreken. We begeven ons naar Völklingen, een gemeente in de deelstaat Saarland. Een rit van 75km. Völklingen, een centrum van de staalindustrie en de ijzersmelterij is opgenomen in de lijst van de UNESCO. Het is een Werelderfgoed sinds 1994, als voorbeeld van een geïntegreerd ijzer- en staalcomplex dat het hele productieproces op één locatie bijeenbrengt. Op de algemene parking van het erfgoed "Völklinger Hütte" aan de Rathausstrasse zijn gratis voorbehouden plaatsen voor motorhomes (met stroom).

Het „hof und frie hofstadt folckelingen“ behoorde in de vroegere Nieuwe Tijd tot één van de meer welvarende dorpen in het graafschap van Nassau-Saarbrücken. Naast de traditionele ambachten leidde de visserij en de ijzer- en kolen ontginning tot een vroege industrialisering. Reeds in 1572 ontstond hier de oudste en grootste ijzersmelterij van Saarland. Pas in 1873 werd de Völklinger Hütte opgericht. Doorslaggevend voor de verdere ontwikkeling van Völklingen was de overname door de broers Röchling in het jaar 1881 en twee jaar later konden de eerste hoogovens in werking gaan. In 1890 was de „Röchling’schen Eisen- und Stahlwerke“ de grootste en één van de belangrijkste ijzer- en staalfabrieken in Europa. Er werkten 17.000 arbeiders in de hoogtijdagen (1965). Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er dwangarbeiders en krijgsgevangenen tewerkgesteld. Het bedrijf werd gesloten in 1986 en is nu een museum met tentoonstellingsruimte. Voor diegene die zich interesseren in deze materie of een blik willen werpen op de werking ervan is de site, voorzien van meer dan 7000 meter goed bewegwijzerde paden, zeker een bezoek waard. Andere zullen de buitenkant aanschouwen en er een verschillende mening over hebben. Volgens de brochure zou de site 's avonds volledig verlicht zijn maar na nog een wandeling door de stad verlaten we het erfgoed en trekken we verder. 

Bijlagen:
Volklinger Hutte Planflyer.pdf (1 MB)   

12km verder vinden we een volgende slaapplaats aan het "Sportzentrum In den Fliesen" in de St Nazairer Allee in Saarlouis. Een voorbehouden parking voor 20 motorhomes aan de linkerkant van de parking, omsloten door hagen.

Het is nog veel te warm om de stad nu te bezoeken en we verkennen eerst de omgeving hier. De rivier de Saar met fiets-en wandelweg ligt achter het sportcentrum. Een hotelboot ligt aangemeerd aan de oever en het terras van de biergarten "Cafelito Rio" lonkt de opvarende en de voorbij komende wandelaars en fietsers. 

Iets later vertrekken we via een bospadje, gelegen rechts aan de overkant van de parking en wandelen we door het stadspark naar het centrum. Langsheen de Deutsche Tor, de enige overgebleven poort, komen we in de stad.

Stad van de Zonnekoning Lodewijk XIV die de stad in 1680 stichtte en zijn naam hieraan ontleende. Om zijn macht in dit deel te verstevigen liet hij een enorme vesting bouwen dat onder Vauban werd voltooid. In de voormalige kazematten en andere oude gebouwen zijn nu cafeetjes en restaurants gevestigd. De versterkte binnenstad is al even indrukwekkend. Op het marktplein (de vroegere Paradeplaats) staat het enorme Rathaus, gebouwd in de jaren vijftig naast de barokke Ludwigskerk, oorspronkelijk gebouwd in 1685 maar steeds terug heropgebouwd door vele rampen. Langs een brede laan komen we op een gezellig modern plein (Kleiner Markt) met boetiekjes en gekende winkelketens. De voormalige kazerne wordt nu gebruikt als museum en winkelcentra. De Vauban kazerne van 1680 is de oudste in zijn soort. Honger of dorst lijden kan je hier niet of misschien wel omdat je niet kan kiezen tussen de talrijke restaurantjes in de Altstadt. We verlaten de binnenstad en via de oude Saararm bereiken we het Vaubaneiland met het Bastion en vestingsgracht en waar we vervolgens via het stadspark aan de motorhome terug komen.

De bakker komt 's morgens op de parking met verse broodjes zodat we iets later onze reis kunnen verder zetten.

Bijlagen:
Saarlouis (stadsplan).JPG (1.4 MB)   

Onze reis loopt op zijn einde. We verlaten Duitsland en via de A8 rijden we Luxemburg binnen. We stoppen nog even in het mooie stadje Remich aan de Moezel voor de lunch. We parkeren op een parking aan de overkant van de rivier. Na het eten nog even de benen strekken langsheen de met bloemen omrande Moezel. Nog enkele kiekjes voor het album en we rijden verder. Via de N10 blijven we langsheen de Moezel rijden en volgen dan de route Echternach - Diekirch - Ettelburg - Esch sur Süre tot in Pommerloch aan het winkelcentrum Kauf shopping. Tanken en nog even langs de shops. Nog één stopplaats en nog één keer slapen in de motorhome voor we thuis in ons eigen bed slapen. 

Onze laatste slaapplaats is 27km verder in de Belgische Ardennen. Een stadje gelegen aan de Ourthe : Houffalize. Onlangs werd een plaats gecreëerd voor motorhomes. Het is wel even zoeken naar de parking. We parkeren op een plaats nabij het centrum en staan per ongeluk op de juiste plaats. Nog even vergelijken met de foto die we hebben van de parking en ja hoor, dit is de plaats. De parking is reeds voltooid en de voorzieningen zijn er ook al geinstalleerd maar de stroom is nog niet aangesloten. De slagboom staat open en er is een betaalkas voorzien. Dus gratis zal deze niet blijven. We installeren ons en trekken het stadje in maar stappen eerst binnen in het toeristenbureau op het marktplein. De vriendelijke mevrouw aan de balie kon ons ook geen antwoord geven wanneer de plaats officieel zal worden. "U mag daar gerust staan en...het is nu nog gratis" kregen we te horen in mooi vlaams. 

De naam van het stadje vindt zijn oorsprong door de naam van een zekere Winandus van Alta Falesia die in de handvest van 1147 verschijnt. Het is de eerste bekende vermelding van de naam van de stad en tegelijkertijd onthult het document de etymologische oorsprong: "la haute falise" zinspeelt op de verhoogde ligging van een kasteel. Alta Falesia werd geromaniseerd tot Hufalis (1176) en werd veranderd in Houffalise om, aan het eind van de vorige eeuw, vastgelegd te worden in ouffalize. 

Houffalize heeft niet veel van het verleden kunnen bewaren. Tijdens de 2de wereldoorlog is het grootste deel van de stad in puin gelegd. Een "Panther"tank herinnert aan de trieste gebeurtenissen en de burgerslachtoffers tijdens het Ardennenoffensief.

Het komende weekende is het kermis in Houffalize. De Sint Catharinakerk, het enige dat nog overblijft van het voormalige klooster, zit verscholen achter de kermisattracties. Op het marktplein ook de ingang van het kinderparadijs "Houtopia", een pedagotisch centrum, met een educatieve ontdekkingsruimte, speeltuin en een adventure parcours met een glijbaan van 30m. De streek is zeer gekend en geliefd onder mountainbikers, mede dankzij de Wereldbekerwedstrijd die hier al enkele malen werd gehouden. Het kreeg dan ook de naam "Hoofdstad van de MTB". Het is een klein gezellig stadje met enkele gezellige terrasjes en een frituur. Ha, vandaag belgische fritjes. Het is vooral een mooie plek en een goede plaats als tussenstop waar alles voorzien is wat een motorhomereiziger nodig heeft.

Na een rustige nacht en ontbijt maken we ons klaar om huiswaarts te keren. Deze trip voorbij maar weldra worden er weer plannen gemaakt voor een nieuwe trip.

            Vele groetjes en nog veel reisgenot aan alle motorhomereizigers.

Links :

- Het Zwarte Woud : http://www.zwartewoud.info/

- Saarland : https://www.toerisme-saarland.nl/