Mijn Boomertje is niet meer, nu verhalen over alle soorten dieren, en wat er alzo in mij opkomt....
16-10-2005
Het moet je maar gebeuren!!!!!
Voor U gelezen in de krant.
Mevr was bij de dokter geweest .. ze had slaapstoornissen en schreef de arts haar een recept voor.... kan dit ook bezorgd worden vroeg de vrouw,jazeker wel... zo dacht ze, hoef ik hier niet meer naar toe..
En dacht ik ga lekker even winkelen, zo gezegd zo gedaan... kwam een vriendin tegen ,en gingen gezellig al kletsend naar een lunchroom droknen koffie met gebak...
Waarbij de nodige roddels en verhalen te horen waren.... Kom zegt de vrouw ,ik moet naar huis want de poes is alleen en weet niet wat die allemaal doet,want ik heb alle deuren open...
Nu thuisgekomen schrok ze zich een hoedje.... daar lag haar lieve mimi levensloos languit op haar rug... ze dacht die slaapt... maar nee hoor!!!!! Tot haar grote schrik, zag ze wat er gebeurd was... de apotheker had de medicijnen door de brievenbus gedaan.. en mini aan het zoeken dacht ,he er komt wat aan... en dacht ga er mee spelen.. en ontdekte dat er ook nog wat in zat,en begon maar te knagen,en at zo een paar pillen op.. veels te veel voor zo'n beestje...
Belde de dierenarts.. en moest ze maar komen... bij aankomst ,ze had de medicijnen maar megenomen, hebben ze de maag van de poes.... leeg gepomt, dom zegt ze... ja zeker , als u later was gekomen had u geen Mimi meer gehad....
Nu dit was een goede les voor haar..... en was boos ophaar zelf ... en zal het NOOIT meer doen....... waar gebeurd..... DE poes was twee dagen daarna nog suf.. ja wat wil je.....
Mark Barrauwd was een van de bekende decorbouwers in Engeland. Maar werd ouder en stopte ermee,hij had een hondje genaamd Nipper,die altijd bij hem was een witte fox. Op een dag kocht hij een Fonograaf (koffergrammefoon) en genoot zo samen met Nipper van de muziek.
Hij zette de fonograaf wel op de grond,want Nipper luisterde vlakbij de hoorn en genoot zichbaar van de muziek. Op een dag overleed zijn baasje, en erfde zijn broerFrancis een bekende kunstschilder in Engeland ,de Fonograaf en Nipper.
Maar het hondje miste zijn baasje zo erg,dat Francis dacht ,dit gaat niet goed. Op een dag zette hij de fonograaf op de grond en zie Nipper beurde helemaal op,en keek er naar of hij zijn baasje hoorde. Dit ontroerde hem zo ,dat hij er een schilderij van maakte.en gaf het de naam "his master's voice", een collega raade hem aan naar een platen maatschappij te gaan, en ging ha naar The company in Londen.
De man was zeer enthiouast, maar wilde graag een koperen hoorn,dit werd gedaan....en kocht de titel his master's voice....
En zo werd het hondje Nipper het handels merk van een van de grootste paten maatschappij ter wereld...
Hallo allemaal, schoot me nog een verhaal te binnen van mijn Boxer Amy. We woonden in een dorp en werd er druk gegraven (nee geen kerkhof!!!) maar er werden buizen voor het riool in de straat gelegd,tjonge wat een gedoe, en Amy ging iedere morgen even op pad,maar bleef lang weg.... kwam altijd weer netjes thuis ...
Op een goede dag ,komt er een politie aan de deur...schrok me een hoedje,en dacht wat nu weer.... Mevr.. zou u even met me mee willen gaan!!!! ik zeg,ik heb niets op mijn geweten hoor???? ach en op zo'n dorp ken je elkaar haast allemaal... wel gezellig was dat in die tijd.... Ik zeg wat is er gaande , toch niets ernstigs nee alleen maar lachen!!!! we lopen langs dat graafwerk en geen man te zien.....denk zitten zeker te schaften.... nee maar wat moest ik lachen... vlakbij was het station ... en zaten al die grote kerels in de wachtkamer ,toen nog een groot hok ,met stoelen.... en Amy stond pal voor de deur... en was boos.... wat is er nu gebeurd, die mannen plaagden de hond altijd met hun schoppen en zand te gooien, de hond liet dit wel toe, maar het bleef maar aan d egang zodat hij in de loopgang is geprongen en heeft al die mannen wel 30... opgejaagd,want Amy was een grote boxer en een heel grote kop (hoofd)
Nu die kerels waren doodsbenauwd... ik naar binnen met de hond .ach net kleine kinderen.. en die hond heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan....
Ik zeg heren!!!! de hond heeft gelijk,als u geplaagd word neemt u dit ook niet,en wat een helden zijn jullie... Moet je maar geen hond plagen.... Nu ze keken me aan, en ik sommeerde ze netjes langs de hond te kopen en hem een aai tegeven, en z ededen dat .. en gingen weer aan het werk....
En de volgende dag liep hij er rustig weer heen... en werd verwelkomd met een koekje en lekkers van de werkers.... ik dacht wat een watjes die mannen ... bang voor een hond....zo dit wilde ik nog even kwijt allemaal een fijn weekend en tot horens....
OP een mooie dag ,Amy liep buiten en mijn jongste dochter was aan het schommelen, zat een beetje naar de natuur te staren, want het was daar zeer bosrijk,en waren er ook volkstuintjes, en groeide de groenten en bloemen goed.
Opeens ,hoorde ik een vreselijk gegrom en dacht wat krijgge we nou!!!!! stond op en zag een grote vieze rat en wel een hele grote.. leek wel een kat. Amy was ermee in gevecht heel interessant om te zien ,jammer dat er toen nog geen video camera's waren, de rat zat op zijn staart en de kop omhoog en zag zijn tanden..ik gruwde ervan maar Amy wilde hem in zijn nek grijpen... maar het was me wel een gevecht, en wilde dit ook niet stoppen.
Ik had respect voor die rat ,die was zo fel, maar Amy speelde ermee, heel interessant om dit te zien. Ik liet mijn dochter maar schommelen,ik vind dit niets voor kinderen...
Opeens ja hij had de rat bij zijn nekvel schudde met zijn kop en gooide de rat omhoog, om hem zo de nek te breken... maar lukte niet, rat kwam weer terug.. een strijd voor dat beestje op leven en dood....
Maar ja hoor weer raak en toen gooide de hond de rat zo hoog ,dat het beestje dood op d egrond lag... Amy keek me aan en ik klopte hem op zijn flanken en zij braaf.... want ik zag dat dit een water rat was.. en die brengen ziektes over....
IK heb een plekje gezocht met mijn dochterje en hebben de rat netjes een plekje in de aarde gegeven.... Tegen woordig houden mensen ratten,en ik vind het heus geen enge beestjes, maar die ratten in het wild kunnen gevaarlijk zijn.... dus was ik bij dat deze weg was, want er zaten wel meerdere.... Nee dit vergeet ik nooit.. en wilde dit graag even schrijven... zie mij nu niet als iemand die dieren mishandeld, maar gewoon is dit de natuur....want als zo'n rat je bijt.. dan moet je wel even naar de dokter.... Nu dit was dan weer een verhaal van Amy... tot horens!!!!
Wat een dag!!!! s'morgens was het de gewoonte dat hij(was een reu) een wandeling door het dorp maakte.. ging dan even bij kennissen aan ,om zo wat lekkers te halen,was wel niet zo goed voor hem,maar ach dacht ik laat maar.
Maar hij bleef maar weg... en even later stond er een mijnheer voor de deur, ik schrok,want dacht er is toch niets gebeurd???? Nu komt het,ze waren bezig een begraafplaats wat zeer oud was,aan het ruimen... want er moesten woningen komen!!! en kreeg de mededeling ,Mev: wilt u uw hond een paar dagen aan de lijn uitlaten, waarom zeg ik!!! Nu hij komt steed op de plaats en loopt dan met een stuk bot ,been of arm weg... schoot in de lach.. wist ik veel......maar die slimmerd begroef ze netjes in de grote tuin... de man heeft ze er uit gehaald.. En wat er uit is gekomen ,nu heel wat en ik niets in d egaten.. maar Amy zal wel gedacht hebben en is het ook een oerinsinct van de hond.. iets begraven en bewaren voor donkere tijden.. die hond...
En heb hem maar aan de lijn uitgelaten .. vond die helemaal niet leuk,maar orders zijn orders.... Tot spoedig.... en waf waf...
Hier ben ik dan weer , na veel verdriet te hebben gehad,neem ik de draad weer op en wil graag iets over mijn Boxer Amice vertellen. IK kan niet zonder hond ,en had kennissen die een pracht boxer hadden,maar bij een school woonden,en de kinderen hem plaagden,en hij deed niets,maar moest niet et lang duren... Mijn man en ik besloten hem maar te nemen en zodoende hadden we een hond,een schat van een best en lief.. zat geen kwaad in .
We hadden een tijdje bij mijn ouders gewoond,want er was woning tekort ,maar kregen op een goede dag een kast van een huis aangeboden...we hebben de middelste verdieping maar genomen...en ingericht met allehande spullen...was best gezellig... een heel grote kamer.. het was een huis van een baron... en zaten s'morgens op de trappen altijd twee uilen te knipogen!!!!! De kinderen vonden het prachtig....en de hond had er geen moeite mee.. en hij kon heerlijk rennen in het landgoed.. Amy had het goed getroffen gelukkig maar.... Hierbij een foto van het huis ,dat nu het gemeente huis is... Amy moet ik nog scannen,maar die doet het helaas niet.... dus er komt meer over Amy en groetjes ....
Na veel gedoe met mijn p.c. die het afli etweten, ben ik er weer... wat een ellende al mijn gegevens weg,gelukkig had ik veel op c.d.rom gezet.
Maar dacht zal nu eens wat schrijven, het verlies van mijn lieve Boomertje ben ik nog niet helemaal te boven,want als ik thuis kom mis ik hem... zo ook als ik op de stoel zit en hij voelde als ik verdriet had,en kwam bij me... even tegen mij aan... en dat mis ik nog zo, maar de scherpe kantjes zijn er nu af... Ik snap er niets van ,dat mensen een hond aanscaffen,inmiddels zijn hier al drie puppies,schattig om te zien,maar ze gaan er helemaal verkeerd mee om... laten ze los .. ze steken alles in hun bekje.. en de baasjes letten nergens op..
Denk toch goed na,een hond is meer als vreugde... ze moeten een opvoeding hebben net als kinderen... en je moet ook streng kunnen zijn... maar ach het is allemaal zo leuk en lief...
Ik zeg meestal niets ,want ze weten het allemaal beter... en als ze de hond zat zijn gaat die maar naar het asyl weer zo'n stumper denk ik dan.. en zitten hier de asyl's vol mudje vol....
Maar ja je hebt mensen die leren het nooit... Graag tot de volgende keer..... groetjes...
Moeilijk zijn de dagen voor mij geweest, nog steeds heb ik het gevoel dat Boomertje bij me is ,zijn mandje staat nog steeds op dezelfde plaats en zo ook zijn mandje waarin zijn speeltjes zitten.. Iedere morgen als ik in de kamer zat ,,kwam hij heel vrolijk met zijn beertje aan.. en drukte dit in mijn hand ,ik moest het dan weg gooien en hij haalde het op...dingen die me zo dierbaar zijn.
Maar ik moet verder, en wil toch dat deze herinnering aan hem blijft bestaan.. IK heb nu in totaal 7 honden gehad... en kreeg mijn eerste hondje een Malthezerleeuwtje van mijn oma, mijn vader heeft hem opgehaald.. een klein wit kopje kwam uit zijn revers van zijn leren jas.. ik was nog een kind.. en was er zo blij mee, en kwan dit hondje zijn ouders van de Canariese eilanden mijn grootvader was hofmeester op de Holland Amerika Line, en die heeft toen twee kleine puppies meegesmokkeld.. Zij kreeg de naam Sjonnie.. dierenartsen waren er toen nog niet... wel veeartsen.. dus wat voeding betreft mee eten uit de pot...verzorgde haar goed... en trimde haar ook zelf... dat is de losse haren eruit plukken.. had soms de blaren op mijn vingers.... was een zeer levens lustig beestje.. en had toen een vriendje ,die niet wist dat zij onder de coach zat.. en zijn hand naar beneden deed en hap... ja het was een fel diertje dat goed op me paste... En als ik van school kwam zat ze al voor het raam te wachten...Als ik terug denk aan mijn eerste hond ,is dat een goed gevoel... en dan te weten dat hij 14 jaar is geworden.. dit zonder dierenartsen.. IK heb geen foto van haar.. maar een bloemetje voor Sjonnie...
Donderdag avond19:00 is Boomer ingeslapen heel vredig op mijn schoot,mijn dochter was erbij.. en we hebben samen huild.. zelfs de dierenarts pinkte een traan weg... Wat is dit vreselijk,maar Boomer was op ,eten wilde hij niet en die knobbel was zo groot en ik zag dat hij niet zo verder kon. De arts vertelde me dat ik een goede beslissing had genomen,want die knobbel zou naar binnen gaan en was hij een geweldadige dood gestorven,dus is hij nu vredig ingeslapen, dit is mijn zevende hond, en doet pijn... en Boomertje was zo'n dapper hondje en zo aanhankelijk,dat ik mis hem zo erg en huil aldoor,maar de scherpe kantjes moeten eerst weg.. zal een foto in een lijstje doen en een kaarsje erbij en iedere avond aansteken... zijn mand staat nog steeds bij mijn bed.. kan het nog niet wegdoen,maar die gaat dan op balcon en zet er planten -bloemen in.... en zijn speelbeertje bewaar ik ook... Kreeg van de dierenkliniek een mooi kaart met gedicht en veel sterkte toegewenst. Maar we moeten verder... en vergeten doe ik hem nooit ,het is net of hij nog bij me is.... maar hij is nu in d ehondenhemel bij zijn vriendjes en kan daar spelen.....en ik wil iedereen dank zeggen ook namens Boomertje voor de woorden dit sterkt me ernorm.. wetend dat ik niet alleen sta.... dank daar voor.
Bij deze deel ik u mede dat Boomer 2 juni is ingeslapen... Hij had kanker en ging ineens hard achteruit,kon het niet meer aanzien.. en heb de dierenarts gebeld.. Mijn dochter en schoonzoon zijn megeweest .. we zijn goed opgevangen en is boomer in mijn armen naar d ehondenhemel gegaan heel rustig... dit was beter dan lijden.. Hij is altijd 11 jaar mijn trouwe lieve vriend geweest en zal hem nooit vergeten en heb veel verdriet..... Dus is dit het einde van Boomers dagboek.....dat hij ruste in vrede....
