Twee lieve trouwe ogen.
Vroeger keken ze je aan.
Die knuffel in je leven,
maar alleen liet jij hem staan.
Vergeten, was zijn einde.
Een begin, jou nieuwe tijd.
Twee lieve trouwe ogen
die voelden bij je pijn.
Twee lieve trouwe ogen.
Ja, ze waren ooit voor jou.
Je kon er alles aan vertellen,
wat jij maar zeggen wou.
Twee lieve trouwe ogen.
Zie ze kijken, vol verdriet.
Je vond ze als herinnering
in een hoek waar niemand ziet.
Herinnering aan die knuffel
die met je mee ging elke dag.
Twee lieve trouwe ogen
van een vriend in 't spinnenrag.
Gevoelens uit verloren tijden,
wannaar je af en toe eens zucht.
Als Twee lieve trouwe ogen
uit een knuffel die hier rust. | 
