John Crombez is zoals vele jonge politici: Overijverig om zijn eigen gelijk te halen. Het is het jeugdig enthousiasme, het zich ten koste van alles willen bewijzen. Mensen houden niet van overdreven gedreven politici, zeker niet als dergelijke individuen het geld van Jan Modaal viseren.
Toen John Crombez werd benoemd tot staatssecretaris tegen fraudebestrijding, verklaarde hij dat hij opkwam tegen de georganiseerde fraude, de grote fraudeurs dus. Echter, enkele weken later is het duidelijk dat John Crombez ongeveer elke zelfstandige viseert. Op een bijna paranoïde manier ziet John Crombez overal zwartwerkers. Gisteren was hij te gast in het actualiteitsprogramma Terzake op Canvas. De interviewer argumenteerde dat mensen omwille van de hoge belastingsdruk in het zwartwerk worden geduwd. Maar daar had de jonge Vlaamse Socialist geen oren naar. Neen, met de botte bijl en op alle fronten gaat hij de zelfstandige zwartwerkers aanpakken. Net zoals in een communistische staat zal alles in de toekomst gecontroleerd worden: De Horeca wordt verplicht te werken met geregistreerde kassen, in de bouwsector mogen binnenkort geen contante betalingen meer gebeuren, de vennootschappen zullen worden aangepakt opdat ze geen misbruik niet meer zullen maken van het systeem...
De bevolking kreunt onder alle regeringsmaatregelen die in het verleden werden genomen en nu volgen weer een resem maatregelen. Denkt men nu werkelijk dat het leven van een zelfstandige zo rooskleurig is. Zelfstandigen hebben een slecht sociaal statuut. Indien ze na 10 jaar failliet gaan hebben ze zelfs geen recht op een uitkering. Een goudzoeker-asielzoeker die hier in België toekomt, heeft een beter statuut dan een zelfstandige. Ik weet het, zelfstandigen steken met hun "grote" auto de ogen uit van de medemensen in het algemeen en de socialisten in het bijzonder. Maar ook daar komt er met de regering Di Rupo een einde aan. Grote auto's worden onbetaalbaar. Maar ook de roerende voorheffing op dividenden wordt opgetrokken van 15% naar 25%. Er verdwijnen ook een hele resem fiscale voordelen.Maar dat alles is nog niet voldoende voor John Crombez. Hij wil de klasse der zelfstandigen uitputten met een meedogenloze politiek van harde repressie.
Men kan zich oprecht de vraag stellen vanwaar al dit zwartwerk komt. Welnu, als een maatschappij onleefbaar is, dan worden sommige mensen inventief. Sommige mensen hebben een overlevingsinstinct. Mijn grootvader was smokkelaar tijdens de Tweede Wereldoorlog om zijn gezin met zes kinderen te kunnen onderhouden. Was dat crimineel? Volgens individuen als John Crombez misschien wel. Voor een goed huisvader was het smokkelen de enige manier om te overleven. De hoeveelheid zwartwerk toont aan hoe erg het gesteld is met de fiscale wetgeving in een land. Niemand fraudeert voor zijn plezier. Niemand wil tegen de lamp lopen. Neen, zwartwerk is gewoon het gevolg van een verkeerde onleefbare politiek.
Er zijn ook andere reacties in een verkeerd bestuurde staat: Een vriend van mij -zoon van de oud-voorzitter van de rechtbank- was vroeger actief als zelfstandig kinesist. Na een vrij lange studie verdiende hij "amper het zout op zijn patatten". De brave man is nu gestopt met werken en leeft van een uitkering. Hij raadt al zijn vrienden uit hetzelfde te doen aangezien je in dit land echt zot moet zijn om te werken. Hetgeen je overhoudt gaat toch naar de staat. Brave burgers wordt elke zin voor ondernemen afgenomen en zij houden afzijdig. Een land dat zo zijn eigen onderdanen demotiveert is verkeerd bezig. Als ik de regering en John Crombez bezig zie dan denk ik aan de Sovjetunie in de eerste jaren na de revolutie. De Sovjetregering kwam eerst met een aantal plannen dat zelfstandigen toeliet verder te werken. Maar de regels en de beknotting was zo groot dat de zelfstandigen uiteindelijk verdwenen. Er kwamen staatswinkels, waar nog amper goederen te verkrijgen waren met lege rekken en lange wachttijden. Het was een schande voor een Westers land en betekende uiteindelijk de ondergang van het regime. Hier in België hebben ze het niet goed begrepen. Daar waar ze in de Sovjetunie het beknottende socialisme hebben afgeschaft lijken ze het hier alleen maar in te voeren.
Ook de lelijke socialistische woonkazernes lijken ze hier in België echt wel te smaken. Iedere stad heeft wel zijn eigen sociale huisvestingsmaatschappij of zijn intercommunale. Zij eisen dan mooie stukjes grondgebied op om daar dan afzichtelijke woonkazernes neer te poten. Als het van de socialisten afhing stond gans België er vol van. Al het crapuul bijeen in echte getto's. En ook hier moet Jan met de Pet hiervoor afdokken.
Vorige week nog viseerden ze de diamantsector die hier duizenden mensen tewerk stelt. Ze hebben onze autofabrieken buitengepest. Nu kunnen ze de Antwerpse diamant het leven zuur maken.
Onze politici zijn zot en wij moeten dat allemaal betalen. Een kind begrijpt dat men op deze manier zijn talenten weggooit. Want zeg nu eerlijk, zou jij je kinderen aanbevelen om deze socialistische staat te blijven wonen. Inderdaad, als ze ziek zijn of gehandicapt dan zou ik ze hier ook houden. Maar talentrijke en ambitieuze jongeren kunnen beter andere oorden opzoeken.
John Crombez droomt van socialistische staat
De focus van de nieuwe staatssecretaris voor de Bestrijding van de sociale en de fiscale fraude, John Crombez (sp.a), zal liggen bij de strijd tegen de fraude. Dat zegt hij in interviews
De strijd tegen die grote georganiseerde fraude is volgens Crombez nog geen groot succes. "De bedoeling is gespecialiseerde teams in te zetten om die grote fraude aan te pakken. En die teams zullen niet alleen bestaan uit fiscale experts, maar ook uit IT-, juridische en financieel-economische specialisten", aldus de sp.a'er. Hij benadrukt ook de rol van Justitie. "Het is belangrijk dat de fiscale onderzoeken een juridisch staartje krijgen." Ook de inkomsten uit kapitaal zullen worden belast. De staatssecretaris neemt verder de managementvennootschappen in het vizier. "Het is onrechtvaardig dat sommige mensen minder belastingen betalen omdat ze een managementvennootschap oprichten. Iedereen kent de praktijk waarbij managers een klein bureau inrichten in hun huis en dat huis als kosten inbrengen. Sommigen hebben elke zin voor realiteit verloren", aldus Crombez.
|