We leven in een zeer kleinburgelijk land. Alles wat vernieuwing uitstraalt wordt hier in de aanvangfase afgeknald. De reden? De meeste burgers vrezen vernieuwing omdat dit voor hen onbekend is. En onbekend is natuurlijk onbemind.
Bovendien hebben al de organisatorische en staatkundige hervormingen deze staat kwasi onbestuurbaar gemaakt. In dit piepkleine land hebben we meer instellingen dan bijvoorbeeld in Polen of in Groot-Brittannië. Een stad als New York telt 10 miljoen inwoners en wordt bestuurd door een 30 mensen. Bij ons zijn het gemakkelijk een paar duizend mensen! Allen hebben een eigen achterban en vrezen hun kiezerspubliek. Alles wordt er natuurlijk niet gemakkelijker op. Op de lange duur krijgt men een soort van samenleving waar een onnozele drukkingsgroep alles kan blokkeren. En de meeste gevallen is een kleine groep leiders beter dan een vormeloze massa. Inderdaad, een verlicht despoot of een oligarchie kan soms meer positief teweeg brengen voor een land dan ons excessief democratisch bestel.

De Belgische ziekte van instellingen en politici straalt zich af naar het bedrijfsleven. Bedrijven trekken weg wegens de rigide wetgeving en de economie valt stil. Nieuwe initiatieven worden gefnuikt alvorens ze enig gehoor vinden. Het dossier van de Lange Wapper in Antwerpen is zo'n schoolvoorbeeld. Elke dag staan duizenden automobilisten in de file en als er dan een initiatief komt, wordt dit de nek omgedraaid. Creativiteit en initiatieven maken in dit lamme land geen enkele kans. Men staat liever nog 30 jaar in de file dan dat er een oplossing geboden wordt. Een gouden regel in de economie is dat men beter een slechte beslissing neemt, dan geen beslissing. In België heeft men dat niet goed begrepen. Beter stilstand of achteruitgang dan oplossingen.

België raakt overbevolkt. Nieuwe samenlevingsvormen dringen zich op. De middeleeuwse stad heeft stilaan haar beste tijd gehad. Eerst verdwenen de kleine buurtwinkels in deelgemeenten en nu zijn de middelgrote gemeenten en steden aan de beurt. Het is een tendens die men niet kan omkeren. Eventueel hervormt men de kleine gemeenten tot shoppingsparadijzen met gratis uitgebreide parking en overdekte winkelstraten ofwel aanvaardt men de realiteit. "The american way of living" heeft ook deze contreien bereikt. Bezoekers hebben geen zin om in de regen een half uur te stappen om enkele dwaze winkels te zien. Neen, men wil zijn wagen gratis parkeren en dan een namiddag in een overdekt shoppingscenter doorbrengen. Nu mag men morgen vanuit de gemeentepolitiek alle moderne initiatieven fnuiken, toch zal men ook deze tendens niet kunnen tegenhouden.

Naast Uplace heeft dit land nood aan zoveel nieuwe winkel- en wooninitiatieven. Wanneer gaan we nu eindelijk eens de lucht innemen met mooie moderne wolkenkrabbers? Met onze domme laagbouwen steken we werkelijk af in de wereld. Is dit een beschaafd land of zitten we hier in de rimboe? Enkele jaren geleden kozen onze kleingeestige beleidsmakers voor het Regattaproject op Antwerpen linkeroever. Ik reed er enkele dagen geleden voorbij. Nooit in mijn leven heb zo'n triestig project gezien. Dwaze laagbouwkazernes met domme pleintjes en een paar buurtwinkels. Ziet onze administratie zo de eenentwingste eeuw? Een hond met een hoed op weet dat dit de cités zijn van de volgende generatie. Maar neen, onze administratie en beleidsmakers missen het lef om vernieuwend te zijn. Liever domme sociale projecten dan vernieuwende hoogbouw en verfrissende ideeën. 

Nochtans hebben we de intellectuele capaciteiten. Onze Belgen spuiten eilanden op in Bubai en bouwen de hoogste wolkenkrabbers ter wereld. Maar in eigen land mogen niets. Onze regelgeving en administratie boycot elk initiatief. Ik was gelukkig als een klein kind toen ik de MG-KBC Tower zag verrijzen aan de Gentse horizon. Is dit de trendbreuk waarop we zitten te wachten of blijft dit de uitzondering? De toekomst zal raad brengen. Ik hoop dat we eens duchtig saneren in al onze instellingen en terug ademruimte geven aan onze ondernemers!



Joke Schauvliege keurt milieuvergunning Uplace goed

17:01 Binnenland Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege heeft de milieuvergunning voor het winkelcomplex Uplace in Machelen goedgekeurd. Aan de vergunning worden wel een aantal bijzondere voorwaarden gekoppeld. Zo moet exploitant Uplace zelf, zoals afgesproken, een deel van de kosten voor de ontsluiting van het gebied betalen.

Uplace wil op een verlaten bedrijventerrein in Machelen een groot winkelcomplex bouwen. Voor die plannen sloot de onderneming een convenant af met de vorige Vlaamse regering. Intussen werd al een bouwvergunning afgeleverd, maar het project kreeg ook tegenwind van een aantal stadsbesturen en van de ondernemingsorganisatie Unizo.

Bijzondere voorwaarden

In 2011 weigerde de deputatie van Vlaams-Brabant de milieuvergunning voor Uplace. Exploitant Uplace en Machelen gingen tegen die weigering in beroep. Daardoor belandde het dossier op de tafel van de Vlaams minister van Leefmilieu, Joke Schauvliege. Zij heeft nu de knoop doorgehakt.

"Rekening houdend met alle objectieve analyses, zoals de project-MER, en een aantal adviezen heb ik beslist om de milieuvergunning toe te kennen aan Uplace", aldus Schauvliege woensdag op een inderhaast bijeengeroepen persconferentie.

Schauvliege benadrukt dat aan de toegekende milieuvergunning wel een aantal bijzondere voorwaarden worden gekoppeld. De voornaamste voorwaarde is dat exploitant Uplace haar eerdere engagement nakomt om voor 12 miljoen euro mee te betalen aan de mobiliteitsmaatregelen en ontsluiting van het gebied.

Wie het niet eens is met de beslissing van Schauvliege kan nog naar de Raad van State stappen.