Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
20-07-2012
BYE BYE BRUSSEL
Op de vooravond van de "nationale feestdag" heb ik het boek "Belgie, een geschiedenis zonder land" van Rolf Falter gelezen. In feite is het boek van Falter niets nieuws. Het behandelt de geschiedenis van onze contreien sinds de verovering van Julius Caesar.
Falter stelt zichzelf op de cover voor als een raadgever van een aantal liberale ministers en blijft in zijn boek ook opvallend mild voor de blauwe excellenties. Ofschoon de titel een vrij radicale opstelling suggereert, blijkt die uit de tekst niet. Falter geeft zelfs op een bepaald ogenblik toe dat er voldoende bindmiddel bestaat om dit land bijeen te houden.
Maar de auteur kan niet rondom de vaststelling dat we ons voor het eerst sinds eeuwen in een unieke situatie bevinden. Niet langer dienen kleine staten hun lot te verbinden aan grote mogendheden, zoals de Spaanse of Oostenrijkse Habsburgers. Maar sinds de Europese Unie bestaat er wel degelijk een overlevingskans voor staatjes zoals Slovenië, Kroatie, Servië. Dat was tot aan vorige eeuw ondenkbaar.
Meteen biedt de huidige Europese context een oplossing voor het gebied waarin wij leven. Waarom zouden wij bij God nog de Waalse socialisten aan ons been willen hebben? Waarom al die ingewikkelde en peperdure politieke structuren? Neen, we hebben nu de historische kans om ons los te rukken van het "linkse" zuiden en een eigen centrum-rechtse regering te vormen!
En we hoeven ons natuurlijk niet af te sluiten voor Europa. Europa is onze reddingsboei, onze zekerheid dat we als kleine staat perfect kunnen overleven. Europa zal ervoor zorgen dat een onafhankelijk Vlaanderen niet wordt opgeslorpt door Frankrijk of Nederland. Europa zal ervoor zorgen dat onze havens gevrijwaard blijven en wij handel zullen kunnen blijven voeren met de rest van de wereld.
Wat met Brussel? Binnen Europa lig ik al lang niet meer wakker van het multilinguïstische Brussel. Het gaat al lang niet meer over de tegenstelling tussen Nederlands en Frans. In Brussel wordt er vandaag ongeveer alles gesproken, Frans, Engels, Arabisch, Marokkaans, Duits, Chinees,Turks...Brussel is al lang geen middeleeuwse Brabantse stad meer en een "Vlaamse" is het eigenlijk NOOIT geweest. Want Brussel maakte NOOIT deel uit van het Graafschap Vlaanderen. Het is wel juist dat tot aan de Tweede Wereldoorlog er een meerderheid Vlaamstaligen woonden, maar dat is ondertussen 67 jaar geleden.
Indien er geen Europse Unie bestond, zou ik nooit voorstander geweest zijn van een splitsing. Maar nu zal Europa onze handel en onze grenzen verder garanderen. En de taalwetgeving? De huidige taalwetgeving is al lang in strijd met de realiteit. Is het zo erg om als Vlaming in Brussel een aantal talen machtig te zijn? Als we naar Frankrijk of Engeland gaan spreken we toch ook geen Nederlands, maar engels of frans. We zijn toch geen wereldvreemden zeker? Als Vlaming zijn we altijd fier geweest over onze talenkennis, maar in Brussel moeten we ineens blokkeren.
Ons koningshuis mag van mij blijven bestaan indien de bevolking het wenst. En van mij mag er een personele Unie zijn, waarbij de Koning zowel staatshoofd wordt van Vlaanderen als van Brussel (en zelfs Wallonië). Als daarmee de bevolking gelukkig is...
Maar we moeten af van de socialistische profiteurs met hun jaloziebelastingen, met hun jacht op de ondernemers. We moeten af van het links profitariaat. Want net zoals de Gentse Freya Vandenbossche ALLE verhuurders omschrijft als "huisjesmelkers" mogen wij ALLE linkse ratten gerust omschrijven als "socialistische zakkenvullers"
Ik las tijdens mijn vakantie ook een boek over "De Keizer van Oostende": Johan Vande Lanotte. Vriend en vijand zijn erover eens: Vande Lanotte is zeer intelligent. Als socialist heeft hij zijn verstand aangewend om zichzelf en de zijnen zoveel mogelijk te verrijken op kosten van de gemeenschap. Zijn stadsgenoot John Crombez maakt momenteel jacht op de managementsvennootschappen. Maar over zijn Oostendse partijgenoot zal Crombez niet veel zinnigs kunnen vertellen. Vande Lanotte blinkt uit met zijn managementsvennootschap JVL! Via deze ondoorzichtige commanditaire vennootschap JVL (initiatelen van Johan VDL) strijkt hij jaarlijks gelden op van de groene energiemaatschappij Electrawinds. Daar is op zich niets verkeerd aan, mocht Vande Lanotte als minister ondertussen geen peperdure contracten geven aan diezelfde firma. Dus als minister geeft hij zijn eigen bedrijf miljoenen euro's cadeau!!!! En dan laat hij zich uitbetalen aan een vennootschap waar Jan met de Pet geen inzage in heeft! Enkel in België zijn zulke wantoestanden mogelijk. Alleen Mobutu of Kabila deden slechter! En dan verklaart de vrouw van Vande Lanotte vorige week in het weekblad Story dat haar man "Heiliger is dan de Paus". Nou ja, de huidige Paus is helaas ook geen Heilige...
Er is maar één ding goed aan het verhaal van Johan Vande Lanotte en dat is dat men beter af is met een rijke socialist dan een gefrustreerde socialist zoals een Vandermaelen. Een rijke socialist wordt op een bepaald ogenblik ook geconfronteerd met de peperdure erfenisrechten, met de schandalig hoge belastingen e.d. En daarom zal men die de wetgeving altijd voorzien van achterpoortjes. Maar voor de rest is het profitariaat in de gemeenste zin van het woord.
Om terug te komen tot het boek van Rolf Falter over de geschiedenis van ons land. Het boek staat vol van volkopstanden te Brugge en Gent in de Middeleeuwen. Doorheen de middeleeuwen kwam de bevolking op straat tegen haar leiders. Soms moesten die leiders het onderspit delven en werden vervangen of afgezet. Welnu, soms denk ik met heimwee terug aan die middeleeuwen, waar men nog idealisten, denkers en durvers had. Waar zitten onze denkers en durvers nu? We laten ons dagdagelijks uitzuigen door die (Waalse) socialisten en we slikken dat allemaal...
Een andere kijk op de geschiedenis van België
Rolf Falter zoekt de achterkant van de geschiedenis op en vindt daar verhalen die ons beeld van het verleden ingrijpend veranderen. Geschiedschrijving bestaat uit vooroordelen, alsof alles zich heeft afgespeeld volgens een uitgekiend scenario. België. Een geschiedenis zonder land is heel anders opgevat.
Falter is een meesterlijk verteller die de geschiedenis tastbaar maakt, en menselijk. Hij vertelt over Julius Caesar, die in Gallië als een ordinaire rover op zoek was naar buit. Over Karel de Grote, de vermeende vader van Europa, die de term Europa niet eens kende. Over de Guldensporenslag, die een halve eeuw burgeroorlog in het noorden van Frankrijk op gang bracht. Over België, dat ontstond omdat Fransen en Engelsen het na 150 jaar beu waren om ervoor te vechten.
België. Een geschiedenis zonder land gaat over mensen die vooruit willen in het leven, over trots, dwaasheden, genialiteit en bekrompenheid, passie, moord en berusting. Geschiedenis is een kakofonie, het toeval haar dirigent.
Over België
Rolf Falter plaatst zijn vaderland in Europees perspectief en dat levert verrassende inzichten op. Trouw
