Bart Debie was binnen de partijtop van het Vlaams Belang drie jaar lang 'mol' van de Belgische Staatsveiligheid. Dat zegt de gewezen veiligheidsadviseur van partijkopstuk Filip Dewinter zelf in de Coreliokranten.

"In 2007 hebben ze me ingelijfd als informant. Tot mijn ontslag bij de partij in 2010 heb ik bijna elke maand op zijn minst één ontmoeting gehad met mijn vaste begeleider bij de inlichtingendienst", zegt Debie, die in die periode een sleutelfiguur binnen het Vlaams Belang was.

Eigen initiatief
"Voor alle duidelijkheid: het contact met de Staatsveiligheid is er op mijn initiatief gekomen", benadrukt Debie. "Ik had het al langer moeilijk met bepaalde praktijken binnen de partij." Volgens Debie wilde Staatsveiligheid onder andere weten welke zakenlui de partij sponsorden en wie er deelnam aan de fundraisingdinners die Dewinter organiseerde. Ook werden er vragen gesteld over een mysterieuze Amerikaan die in de periode 2006-2007 contact opnam met Dewinter.

Turtelboom
De 38-jarige Debie zegt dat hij eigenlijk niet van plan was om naar buiten te komen met zijn werk als informant voor de Staatsveiligheid. Hij besloot het stilzwijgen te doorbreken na de uitspraken van minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open Vld) vorige week dat de Staatsveiligheid zich niet bezighoudt met het bespioneren van parlementsleden.

Reacties
Alain Winants, het hoofd van de Staatsveiligheid, wil in de kranten niet reageren op het verhaal van Debie. "Ik ga daar geen enkele verklaring over afleggen", zegt hij. Filip Dewinter reageerde wel. "Ik heb hem altijd beschouwd als een persoonlijke vriend", luidt het. "Ik ben geschokt dat een kameraad mij zoiets aandoet."

Onze opinie:

De taak van de staatsveiligheid is de veiligheid van haar Burgers te garanderen. Zo dient ze actief op zoek te gaan naar terroristen of misdadige bendes. Sinds meer dan 10 jaar is men binnen de staatsveiligheid bezig met het controleren van extremistische groeperingen. Rond 2006 was er de inval bij een aantal van deze groeperingen, waarbij verboden wapens werden gevonden. Op een bepaald ogenblik had men ook het Vlaams Belang in het vizier. Filip De Winter was hiervan op de hoogte. Een vertrouweling van hem heeft mij dit bevestigd. Uiteindelijk is het nooit tot een huiszoeking gekomen.

De hamvraag is en blijft tot waar de staatsveiligheid zich mag begeven bij politieke partijen. Want "veiligheid" is een rekbaar begrip. Als men morgen twijfelt aan de Belgische veiligheid met een Bart De Wever aan het bewind, ligt misschien de weg open om hem ook af te luisteren. En misschien is het nu al zover?

Wat natuurlijk niet kan, is dat de staatsveiligheid een instrument wordt van de heersende politieke klasse om haar tegenstrevers te beknotten. Denken we maar aan de beduchte staatsveiligheid in het voormalige Oostblok. Nu, in dit land verschiet ik van niets. Men geeft aan alles een uitleg en een naam. En de media dansen meestal naar de pijpen van de drie grote zuilen. Dus veel verwacht ik daar niet van.

Tenslotte nog dit. Mijn ervaring leert mij dat politieke partijen ook een vorm van inlichtingendienst hebben. Een politieke partij als VLD hield van vele leden dossiers bij in de Melsenstraat, zogezegd voor tuchtsancties. Ook het archief van Herman De Croo was fenomenaal. Dat heette dan natuurlijk in het kader van politieke dienstverlening. En ook hadden partijen langs alle kanten inzage in het rijksregister en het strafregister van de brave burgers. Ook dit is eigenlijk een strafbaar feit. Dus we moeten oppassen dat de pot de ketel niet verwijt.