Een vierde van de Brusselaars is afkomstig uit een land waar de islam de overwegende godsdienst is. De helft tot tweederde is bewust moslim, maar slechts een derde of een kwart is praktiserend moslims, schat de auteur op basis van een aantal studies - precieze cijfers zijn niet voorhanden. Ongeveer een tiende van deze praktiserende moslims is salafist.

Het gaat om enkele duizenden orthodoxen, wat een stuk meer is dan het aantal dat de baas van Staatsveiligheid, Alain Winants, naar voor schuift. De grote meerderheid van deze salafisten is erg passief. Enkel één op tien is militant, wat nog steeds neerkomt op enkele honderden in Brussel.

Voor Benyaich zouden de andere praktiserende moslims, die ruim in de meerderheid zijn, de salafisten tot de orde moeten roepen.

Maar ook de overheid kan optreden, onder meer via diplomatieke weg, gezien de financiering van de radicale stromingen door buitenlandse mogendheden zoals Saoedi-Arabië, Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran. België kan hierbij een objectieve bondgenoot vinden in Marokko, dat een gematigde vorm van de islam aanhangt en zich eveneens zorgen maakt over de radicalisering.

Daarnaast kan de overheid iets doen aan de wildgroei aan moskeeën, waarvan slechts een kleine minderheid is erkend. Daarom pleit Benyaich voor een meldingsplicht voor moskeeën.

Bilal Benyaich, "Islam en radicalisme bij Marokkanen in Brussel" is uitgegeven bij Van Halewyck en kost 17,50 euro.