Koning Leopold III had zeker een buitenechtelijke
dochter, Ingeborg Verdun, maar er is ook sprake van een bastaardzoon.
© belga.
Gisteren zag ik de reportage "Delphine is onze dochter" op VIER. Sybille de Selys de longchamps wordt erin geportretteerd als een gepensioneerde gebroken dame. Vooral de affaire met Koning Albert II wordt er uitvoerig in besproken. Men kan niet anders dan mededogen hebben voor de vrouw, haar dochter Dephine en de ganse situatie.
Opmerkelijk zijn onze zwijgzame Belgische media die jarenlang deze affaire uit de media hebben gehouden. Men beweert dat Michel de Diddesheim hiervoor gezorgd heeft. Deze trad jarenlang op voor kroonprins Albert en kwade tongen beweren zelfs dat deze Diddesheim een halfbroer is van Albert II.
Als je er onze geschiedenis op naleest, stel je vast dat praktisch geen enkele vorst in dit land geen bastaardkinderen had! Overigens, de tuinman van mijn tante stamt af van Leopold I. Die had in Brussel ook een bastaard die op zijn kosten naar school mocht gaan en vanaf de bevalling kreeg de moeder een burgershuis in Brussel ter beschikking. Het grappige is dat deze tuinman écht goed lijkt op Leopold III.
Misschien dat de "kwezel van Laken" Boudewijn de enigste was die er geen dubbel leven op nahield. Wat wel verschillend is met het verleden, is het feit dat deze historie nu breed wordt uitgesmeerd in de media, met interviews er bovenop.
Ikzelf kan begrip opbrengen voor het bestaan van bastaards in alle koninklijke huizen. De sfeer is er zo artificieel dat staatshoofden échte vriendschap elders zoeken.
Toen mijn oudste zoon geboren werd, ben ik op een amateuristische manier aan genealogie begonnen. Op enkele maanden tijd en dankzij sites zoals geneanet slaagde ik erin een deel van mijn voorouders terug te vinden tot diep in de middeleeuwen. En jawel hoor, maar liefst 5 voorouders bleken bastaarden te zijn. Voor een genealoog is dat fantastisch nieuws. Want de kerkregisters stoppen in de rond 1600 en dan wordt het zeer moeilijk om verder te graven. Als je het geluk hebt dat je één of meerdere bastaarden als voorouder hebt dan kan je meestal voortgaan tot in 1200! Ik had het geluk dat Jan I van Brabant wel 5 bastaards had. Die kerel moet nogal een leven gehad hebben. Ik denk dat geen enkele vrouw veilig moet geweest zijn in zijn buurt. Nu, een dienstmeid werd van hem zwanger en beviel zo van Jan Vander Plast. Deze "Plas" heeft ondertussen wel 100.000 nakomelingen in Vlaanderen en Brabant. Al deze nakomelingen kunnen via Jan I een verwantschap aantonen met Karel De Grote en Clovis.
In de geschiedenislessen werd er vroeger beweerd dat de HELFT van Europa afstammeling is van Karel De Grote! Dat leek mij totaal onmogelijk. Maar als je bedenkt dat Karel De Grote 16 kinderen had en dat hij leefde rond 800. Dan is het een eenvoudige rekenoefening om te besluiten dat na 1.200 jaar miljoenen Europeanen van hem moeten afstammen.
Om terug te keren tot Selys de Longchamps. De situatie met Albert II zal wellicht nooit meer goed kunnen worden gemaakt. Delphine zal wellicht altijd de miskende bastaarddochter blijven. Na Albert's dood zullen er nog fantastische taferelen volgen met ruzies en rechtszaken over de erfenis. Want het arrest Marckx indachtig heeft ieder natuurlijk kind recht op een deel van de koek. En ik dacht dat men steeds stalen mag afnemen bij een overledene om de verwantschap te bewijzen.
Indien Albert II slim is, erkent hij alsnog Delphine en dan sterft deze discussie wel uit. Maar naar het schijnt, verzet Paola zich met hand en tand tegen dergelijke erkenning.
Wordt dus zeker en vast vervolgd...
Het Belgische koningshuis mag dan een aantal emotioneel
verwaarloosde bastaardkinderen op de wereld gezet hebben, naar verluidt
werd en wordt er financieel wel goed voor hen gezorgd. Er zou zelfs, zo
vertelde royaltywatcher Kathy Pauwels op StuBru, een soort van 'fonds
voor buitenechtelijke kinderen' voor opgericht zijn.
Uit de buitenechtelijke affaire van
Albert II met barones Sybille de Selys-Longchamps werd in 1968 Delphine
Boël geboren.
© belga.
Nu blijkt dat koning Albert II niet alleen een buitenechtelijke
dochter heeft - Delphine Boël - maar ook een geheime halfzus - Ingeborg
Verdun - is het 'naast de pot plassen' van de Van Saksen-Coburgs weer
een felbesproken onderwerp. Emotioneel werden de liefdeskinderen uit die
affaires vaak aan hun lot overgelaten, financieel niet. Daar zou zelfs
een 'bastaardpotje' voor bestaan.
Vurige verhouding
Voor
Ingeborg Verdun bijvoorbeeld, die nu 70 is en in Amerika woont. Ze is
de vrucht van een vurige verhouding die Leopold III in 1940 had met
Liselotte Landbeck, destijds de schaatslerares van zijn kinderen.
Ingeborg heeft haar biologische vader nooit gekend, maar zou dus op
geldelijk vlak nooit iets tekortgekomen zijn.
Ook halfbroer?
Delphine
Boël en Ingeborg Verdun zijn lang niet de enige buitenechtelijke
kinderen van het Belgische koningshuis, ook wel smalend de 'Van
Seksen-Coburgs' genoemd. Zo hadden Leopold I en Leopold II elk twee
bastaardzonen, en van Albert I werd er ook eentje vermoed maar dat werd
nooit helemaal hard gemaakt.
Auteur Leo Van Audenhaege - die nu
in zijn boek 'Van Küssnacht naar Argenteuil' met de halfzus van Albert
II op de proppen komt - verwijst daarin overigens ook naar een mogelijke
halfbroer van onze vorst, nóg een buitenechtelijk kind van Leopold III
dus. Als het bewuste fonds al bestaat, dan lijkt het alvast zijn nut
bewezen te hebben. (jv)
|
