Het komt zwak over, een kopman die zelf geen kandidaat is om het land of een deelstaat te besturen. Het NVA en Bart De Wever mogen de uitleg geven die ze willen, de eerste indruk is gewekt en dat kost hen ongetwijfeld stemmen.
In tweede orde heb ik wel begrip voor een Burgemeester die zijn daad bij het woord houdt. Bart De Wever zal zo ongeveer de enigste politicus van dit land zijn, die een lokaal mandaat prefereert boven de leiding van een regering. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat zo een premierschap een vergiftigd geschenk kan zijn. Waarom schonk De Wever het ooit aan Elio? Inderdaad, omdat hij iemand anders de kolen uit het vuur wou laten halen. Maar ik vind dat die zet grotendeels mislukt is. Di Rupo klaagt nu wel dat het een helse taak is, maar ondertussen zijn de Waalse socialisten er toch maar in geslaagd de leiding in dit land te krijgen en dat dan nog door tussenkomst van de Vlaamse nationalisten. Wie had dat pakweg 10 jaar geleden ook durven denken. Daarom zijn eigenlijk de Vlaamse nationalisten indirect en deels verantwoordelijk voor de schandalige linkse regering die ons de voorbije jaren het leven zuur heeft gemaakt.
Maar zoals altijd komen we tot dezelfde conclusie. Zelfs zonder kopman voor de regering, zelfs met een gedeeltelijke schuld aan deze PS-regering rest ons geen valabel alternatief. Zoals iedereen weet, heeft Verhofstadt ons land verkocht aan goudzoekers die de hier en op onze kosten komen leven. De economische schade die Guy Verhofstadt heeft aangebracht aan dit land zal zijn partij nog een generatie lang achtervolgen. Het zal pas zijn als Verhofstadt politiek begraven is, dan er stilaan ruimte zal ontstaan voor een nieuwe wind in zijn partij. En als we eerlijk zijn dient gans de oude bende op pensioen te gaan vooraleer men aan een nieuwe partij kan werken. Een zoveelste dwaze verandering aan de partijnaam zal niet baten. En die partijcongressen zijn niks waard. Ik herinner mij Marc Verwilghen die vlak na de oprichting van de VLD door Verhofstadt een mandaat wou cumuleren op nationaal en lokaal vlak. Door de nieuwe statuten van de Vlaamse Liberalen en DEMOCRATEN was dit verboden. Verwilghen nam contact op met Verhofstadt met de vraag wat te doen. Verhofstadt antwoordde hem niets aan te trekken van de nieuwe statuten!
Hoe vals kan men als politicus zijn, als je een partij volledig hervormt, maar er eigenlijk niets van meent?
Veel dieper als Verhofstadt kan men niet vallen. Of misschien toch wel? Want zeg nu eerlijk, daar waar Verhofstadt principeloos was, ging het bij Karel De Gucht over personen. Wat is het slechtst; Principes elimineren of mensen? Misschien is het minder erg dat een liberaal socialist wordt, dan dat je als liberaal mensen à volenté messen in de rug hebt gestoken...Want Karel De Gucht, hij kan dan misschien vrij en vrank overkomen op televisie, ik zou met zijn geweten niet willen gaan slapen. Ward Beysen-zaliger heeft het mij ooit nog voor hem gewaarschuwd. En ik heb Karel De Gucht bezig gezien in Oost-Vlaanderen. Arrondissementsvoorzitter André Macharis moest het vuile werk voor hem opknappen. Ook stemmenvervalsingen zaten er tussen! Ik ken een verkozen partijlid voor Oost-Vlaanderen die NOOIT werd uitgenodigd omdat haar echtgenoot in ongenade gevallen was bij de De Guchtclan. En vraag maar eens aan Jean-Marie De Decker wat ze tijdens de voorzittersverkiezingen met hem hebben uitgestoken. Om onbegrijpelijke redenen werd dit nooit door de media naar buiten gebracht.
Om terug te keren tot Karel De Gucht en diens geweten. Ja, ook stemmenkanon Marc Verwilghen werd door Karel De Gucht geliquideerd. Volledig uitgerangeerd vult die de laatste dagen van zijn carrière als advocaat in Knokke. Met wat zaakjes links en rechts en zelfs met briefjes aan seniorennet als ik de waarheid schrijf over een client bij wie vele Dendermondenaren hun geld hebben verloren. Dat je als advocaat mensen moet verdedigen die een slecht geweten hebben, vind ik zeer zielig. Dat is ook de reden waarom ik nooit voor de advocatuur gekozen heb. Ik heb overigens de indruk dat Verwilghen's schoonbroer en advocaat te Sint-Niklaas zich met betere clienten bezighoudt.
Maar natuurlijk niets zo slecht als het geweten van Karel De Gucht.Anny De Maght, de "moeder van Aalst" verscheen ooit letterlijk met een dolk in de rug op Aalst carnaval. Het tart ieders verbeelding zijn De Gucht's zoon "JJ" Jean-Jacques met zijn beperkte capaciteiten Aalst heeft overgenomen. Het getuigt van een ongeziene arrogantie dat De Gucht zijn zoon als lijsttrekker plaatste voor gans Oost-Vlaanderen. En dan zitten wij te lachen met "prins Filip" die onkundig is...Maar er is hoop voor de liberalen in Oost-Vlaanderen. Karel De Gucht heeft beloofd niet meer naar de Wetstraat terug te keren. Misschien dat hij de laatste dagen van zijn actief bestaan zal slijten als schoonmoeder van de Oost-Vlaamse VLD. God behoede ons...
Nu, de VLD heeft nood aan een geloofwaardige vernieuwing. Maar noch Rutten noch De Croo jr staan symbool voor deze nieuwe wind. Het zijn stuk voor stuk figuren die door de oude VLD-crocodillen op de voorgrond zijn geduwd en staan voor een nieuw gezicht op een oud lichaam. Er is werkelijk NIEMAND bij de VLD-jeugd die kan doorbreken zonder steun van een deel van de oude garde. En die erfenis weegt als molensteen rond de nek van elke voorzitter.
Moeten we dan kiezen voor de "vaste waarde" CD&V. De Christendemocraten hebben misschien wel hier en daar een sympathieke kopman, ik zou toch niet graag aan tafel zitten met hun ACV- of ACW-kopmannen. Zeg nu eens eerlijk, wat is het verschil tussen een ABVV-ers en een ACV-er? Niets, misschien de achtergrond een beetje. ACV-ers zijn misschien iets braver? Als je stemt voor iemand als Kris Peeters, krijg je een sympathieke intelligente kerel die met handen en voeten gebonden is aan de basis. Ik lust die kerels wel van het UNIZO of VOKA, maar de basis boycot een doortastend beleid.
Dus zolang er aan de rechterzijde geen valabel alternatief bestaat, kunnen wij in 2014 alleen maar NVA stemmen. Het is een waarheid als een koe!
Het lijkt erop dat de N-VA nu toch overweegt om een kandidaat-premier binnen de eigen rangen te zoeken. Dat blijkt uit interviews van N-VA-voorzitter Bart De Wever in De Tijd, Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen. Een rol als premier of minister-president ambieert De Wever echter niet.
In De Tijd kreeg de N-VA-voorzitter de vraag voorgeschoteld of de N-VA met een kandidaat-premier op de proppen zal komen. Het lijkt me dat we dag vandaag, rebus sic stantibus, moeten doen, antwoordt hij. Maar ik benadruk: rebus sic stantibus - als de omstandigheden gelijk blijven. En ze kunnen veranderen.
Zelf premier of minister-president worden ziet de Antwerpse burgervader niet zitten. Ik ben niet beschikbaar, zegt hij in de Gazet van Antwerpen. Hoe vaak moet ik dat nog zeggen? De Wever beloofde zijn Antwerpse kiezers vorig jaar dat hij zes jaar burgemeester van de havenstad zou blijven. Een belofte die de N-VA-voorzitter wenst na te komen.
België omvormen tot confederaal land absolute prioriteit
Het betekent wel meteen dat hij volgend jaar na de moeder van alle verkiezingen niet de federale noch de Vlaamse regering gaat leiden. De Vlaams-nationalisten zullen noodgedwongen andere kopmannen voor het Vlaamse en federale niveau naar voor moeten schuiven. De geruchten dat De Wever de Europese lijst zou trekken worden hiermee alleen maar aangezwengeld.
Mogelijk houdt men er bij de N-VA ook rekening mee dat de partij na de stembusslag op alle niveaus naar de oppositie mag verkassen. Het ombouwen van België tot een confederaal land, waarbij het federale niveau voor een groot stuk gestript wordt, is voor de Vlaams-nationalisten een absolute prioriteit.
'2014 is een kantelmoment'
In de ogen van de N-VA-voorzitter is het verkiezingsjaar 2014 dan ook een kantelmoment. Volgens De Wever is de campagne voor die belangrijke verkiezingen onverwacht vroeg losgebarsten.
De Antwerpse burgemeester lijkt goed te beseffen hoe belangrijk de verkiezingen worden. Als we een sterk mandaat van de kiezer krijgen, dan moéten we het omzetten in resultaten. Zoniet wordt het heel moeilijk om nog aan politiek te doen, aldus De Wever.
Volgens De Wever werd de Vlaamse kiezer in het verleden al te vaak teleurgesteld. De Vlaamse kiezer geloofde in Verhofstadt, maar kreeg niets. De kiezer geloofde in Leterme en het kartel, maar kreeg niets. Je kan die kiezer niet opnieuw laten wachten.
Di Rupo II gelijk aan democratische apathie
Mocht Elio Di Rupo opnieuw premier worden dan vreest De Wever voor een 'democratische apathie'.
Een situatie waarin de kiezer denkt dat ook de N-VA dit land niet kan veranderen en dat België altijd zal blijven vooruitgaan aan het tempo van de traagste. Een land met een Noord-Europese economie in Vlaanderen, waar we tegelijk merci moeten zeggen dat we niet Griekenland zijn. In die situatie vrees ik dat velen zeggen: ge moet mij met politiek niet meer komen lastigvallen, aldus De Wever.
