"Karel De Gucht : ‘Niks te maken met plotse verdwijning Karel Anthonissen’

BRUSSEL – Eurocommissaris voor Handel Karel De Gucht ontkent formeel dat hij meer weet over het lot van de BBI-inspecteur Karel Anthonissen, van wie sinds afgelopen weekend elk spoor ontbreekt. “Iemand ontvoeren en folteren, zelfs al was het maar een BBI-inspecteur, tot hij smeekt om de zoete genade van de dood, dat is beneden de waardigheid van iemand als Karel De Gucht”, verklaart Karel De Gucht.

De EU-excellentie erkent dat de relaties met zijn naamgenoot al een tijdlang waren verzuurd. “De heer Anthonissen en ik zijn niet de beste vrienden, dat klopt”, stelt De Gucht, “zeker niet sinds de heer Anthonissen heeft geprobeerd om mij, Karel De Gucht, te fucken voor een bedrag dat rond één miljoen euro draait. Dat geeft echter nog geen grond aan de indianenverhalen die stellen dat ik de heer Anthonissen zou hebben laten verdoven, ontvoeren, en folteren tot op een punt waarop de heer Anthonissen eventueel zou hebben gewenst dat hij nooit was geboren.”

Kapotmaken

De Gucht is dan ook verbaasd over de kwalijke insinuaties die hem sinds de onrustwekkende verdwijning van Anthonissen achtervolgen. “Awel ja, we hadden een beetje een klein dispuut over iets met de belastingen”, geeft hij hierover toe. “Maar wil dat daarom ook zeggen dat ik de heer Anthonissen, van wie ik overigens perfect weet waar zijn mooie huis is gelokaliseerd, en waar zijn lieve kinderen elke ochtend om 07u26 de bus nemen om naar school te gaan, een kwaad hart toedraag? Ik dacht het niet. Als ik iemand wil kapotmaken tot in de kern, dan doe ik dat louter verbaal, psychologisch, politiek, economisch en financieel”, sust De Gucht. “Echt fysiek geweld gebruik ik relatief weinig.”

Karel De Gucht: “Ik? Anthonissen met 9mm-Manillatouw vastgebonden en verzwaard met drie loodgordels in het kanaal Gent-Terneuzen gegooid ter hoogte van Zelzate?! Kletskoek!”

Intussen gaat het onderzoek van de federale politie naar de verdwijning van Anthonissen verder. De Gucht lijkt gerust in de afloop. “Cafévrienden zullen we wellicht inderdaad nooit worden”, analyseert hij de situatie. “Maar de insinuaties als zou ik de heer Anthonissen op dit moment vastgebonden gevangen houden in mijn kelder, als zou ik zijn nagels één voor één hebben uitgetrokken, als zou ik zijn vingers en tenen langzaam hebben afgezaagd met een gekarteld mes, als zou ik daarbij intens hebben genoten van hoe hij schreeuwde als een klein meisje, als zou ik hem op het hoofd hebben geslagen met een klauwhamer al roepende van ‘EN WIE FUCKT ER NU MET KAREL DE GUCHT HE JONG, INSPECTEUR VAN MIJN KLOTEN!!’, neen, dat soort wilde beschuldigingen, dat moet stoppen.”

In rook opgaan

Ook alle naaste familieleden, vrienden, buren en collega’s van Karel Anthonissen konden bij het ter perse gaan niet meer worden bereikt voor commentaar. “Da’s toch curieus he, hoe mensen zomaar opeens, poef, in rook schijnen op te gaan en nooit meer enig teken van leven geven”, mijmert De Gucht. “Ze zijn misschien toevallig allemaal op hetzelfde moment op vakantie vertrokken?”, oppert de Eurocommissaris. “Pas op, dat gebeurt soms he!”"

Apenland distancieert zich van dit artikel