Ik ken Wim Schamp alle vele jaren (uit Zeebrugge (persoonlijk), bij Ward Beysen en andere campagnes). Zijn voorkomen geeft de indruk dat je te maken hebt met een ziener, een creatief persoon. Na vele jaren echter ben ik tot de conclusie gekomen dat Wim Schamp geen godheid is. Nu, ik begrijp wel dat Schamp moet werken met een bepaald "product" en indien het product niet deugt, kan je nog zo'n goede campagne voeren, de resultaten zullen nooit uitstekend worden.

Wat mij het meest in hem stoort in zijn mediageilheid. Hij doet alles om zijn hoofd in de media te krijgen. En vandaag is er dus de discussie met de lijst Dedecker. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat Schamp deze hetze net nu naar buiten brengt omdat vele politici nog geen reclameman hebben aangeduid voor de volgende verkiezingen. Door weer eens het nieuws te halen en dan zogezegd "voor een goed doel" wil hij zich op kosten van Dedecker profileren.

Wat is er toch aan de hand met al die reclamemannen? Ik ken er weinig die rustig en evenwichtig zijn. Ze moeten altijd opvallen en zijn eigenlijk zeer materialistisch. Veel slechter dan Wim Schamp is natuurlijk Noël Slangen. De man werd correctioneel veroordeeld en doet gewoon rustig voort. Zijn rechtszaak verjaarde (!) en hoe zou dat nu weeral komen? Inderdaad, de "open" VLD is vergeven van logebroeders en dan moet men er geen tekening bij maken...Na al de onfrisse praktijken van Slangen werd hij door "open" VLD benoemt als directeur van de partij. Men moet toch eigenlijk zeer diep gevallen zijn om zo iemand als directeur te maken. Hoe moeten de partijmilitanten zich voelen met zo'n figuur als boegbeeld? Slangen geraakte ook nog eens aan de campagne van de Lange Wapper in Antwerpen. Een campagne waarvoor hij meer dan 6 miljoen euro opstreek. Dat ex-Dendermondenaar Guy Verhofstadt en zijn bendeleden  zo iemand als reclameman aanhalen is toch veelzeggend.

Nu, de zaak met Wim Schamp gaat geen goed doen aan de uitstraling van Lijst Dedecker. Men creëert op deze manier een aura van ruzie en verwarring. Het geheel doet mij wat denken aan Pim Fortuyn zaliger, waarvan men in Rotterdam zei: "Waar Pim komt, is er ruzie." Hetzelfde dreigt dus te gebeuren met Jean-Marie Dedecker. Er zijn al ruzies in de media gekomen de voorbije maanden en er zullen er nog volgen. Dat is natuurlijk koren op de molen van de "open" VLD, SPA en het Vlaams Belang. Jean-Marie Dedecker moet oppassen van het samenraapsel waarmee hij een partij wil maken. Eigenlijk zijn alle malcontenten welkom. Maar wat bindt hen eigenlijk? Je zit daar met mensen als Peter Reekmans. Ik ken hem niet persoonlijk, maar ik weet dat toen hij voorzitter was van de VLD-jongeren alle weekends in Carré in Willebroek bij een fles Champagne een gratis lidkaart gaf. Bij God, wat heeft een fles champagne nu te maken met een partij? Wat interesseren dergelijke leden zich voor een beweging? Staan zij ideologisch achter het project? Natuurlijk niet! Maae dat was nu Peter Reekmans. Nadien ging hij bij de lijst Blauw, een totale mislukking. En nu heeft hij zich vastgeklampt aan Jean-Marie Dedecker. Ik heb hem vorig jaar als een hondje zien lopen achter Dedecker tijdens de nieuwjaarsceptie te Gent. Dit jaar gaat de receptie door in Carré (deze week overigens). Peter Reekmans zal er zeker voor iets tussenzitten. Gisteren geraakte ook bekend dat een parlementslid van het NVA de lijst Dedecker vervoegt. Volgens velen plat opportunisme. De man, wiens naam ik niet ken en van wie ik nooit zal horen, was eerst voorzitter van het Vlaams Belang in Brugge, dan stak hij over naar het NVA en neemt nu een bocht naar Lijst Dedecker. Hij kwam via opvolging in het parlement met amper 800 stemmen. Een lokale cafébaas doet beter. Ik houd mijn hart vast voor de toekomst van de partij. Zijn dit de typische kinderziekten? Of wordt dit symptomatisch voor Lijst Dedecker? We weten allemaal wat er met de Lijst Pim Fortuyn is gebeurd na de moord op de kopman...Laat ons hopen dat Jean-Marie Dedecker orde kan houden in dit zootje ongeregeld. 

 


"Schamp was anderhalf jaar geleden de ontwerper van de verkiezingscampagne van Jean-Marie Dedecker voor de federale verkiezingen. Maar sindsdien is de relatie tussen de twee verzuurd en de samenwerking verbroken.

Schamp liet de naam en het logo van de partij intussen deponeren op zijn naam en veilt ze nu voor een goed doel op eBay. "De naam en het logo zijn mijn eigendom, en bij mijn weten mag je daarmee doen wat je wil", zegt Schamp.

Volgens Dedecker draait alles rond wraak, Schamp nuanceert. "Als iemand als Jean-Marie Dedecker, die het omgekeerde is van wat hij beweert te zijn, integer en recht voor de raap, je voor de rechter daagt, dan ga je creatief nadenken over hoe je op een ludieke manier kan terugslaan", geeft de communicatiespecialist aan.

Volgens Dedecker heeft hij Wim Schamp betaald voor het ontwerp en is het dus eigendom van de partij. De zaak komt over een jaar voor de rechter.

Dedecker: "Schamp perst ons af"

Jean-Marie Dedecker kan niet echt lachen met het initiatief van Schamp. Hij spreekt van een "rancuneuze campagne". "Schamp eist 75.000 euro, anders zou hij "de vuile was buitenhangen"."

Volgens Dedecker ontstond het conflict tijdens de campagne voor de verkiezingen van 2007. "Schamp had toen een campagne rond Lucky Luke (de stripfiguur, red) uitgewerkt, maar de nazaten van tekenaar Morris sleepten ons voor de rechter."

De partij zette de campagne stop en Schamp heeft toen zelf de samenwerking stopgezet, zegt de LDD-kopman. "We hebben toen één factuur van hem achtergehouden omdat we hem mee hadden gedagvaard. Hij was tenslotte verantwoordelijk."

Na de rechtszaak, gewonnen door LDD, heeft Schamp dan "in alle stilte" een patent op het logo genomen. "En daarmee komt hij ons nu afpersen. In een brief vraagt hij 75.000 euro, anders zou hij "de vuile was buitenhangen"", besluit Dedecker."