Ik kijk weinig naar "Man bijt hond" omdat het een peperduur maar helaas zeer dom programma is. De meeste afleveringen belichten de meest dwaze en onnozele figuren die ons land rijk is. Bv een bomma met een afstandsbediening of een madame die een hondje wil. Het programma lijkt meer en meer een parodie van zichzelf te worden en het enige wat er nog ontbreekt is een lachplaat. Zo belachelijk is het.

Er is één uitzondering: "Het gesproken dagblad" elke vrijdagavond. De tekstschrijver is Stijn Meuris. In een ouderwets aandoende reportage worden vele hedendaagse bekende Vlamingen ongelofelijk belachelijk gemaakt. Enkele weken geleden werd Bertje Anciaux er enorm doorgetrokken, maar ook Leterme en de meeste partijbonzen krijgen geregeld lik op stuk. Ook met vreemdelingen wordt er graag gespot: Enkele weken geleden lachte men mog met Congo en de Congolezen, terwijl er een paar stammen en wat missiepaters werden getoond. Ik verwachtte een reactie van het centrum tegen racismebestrijding, maar die kwam er blijkbaar niet. Het satirisch programma maakt van alles en iedereen een karikatuur en voorbije vrijdag was het dus eindelijk prijs. De Joden werden ook belachelijk gemaakt, maar deze bevolkingsgroep kon er dus niet mee lachen. Joden hebben zeer lange tenen en laten niet zo maar met zich spotten. Terecht? Misschien wel als de gruwelijke geschiedenis bekijkt van het volk. Anderzijds is het misschien stilaan tijd om een bladzijde om te draaien. Bovendien zijn de Joden ook geen engeltjes. Ze houden al 60 jaar een land bezet op een manier die misschien nog veel erger is dan het apartheidsregime in Zuid-Afrika. Eén groot verschil: De Joodse lobby in Washington. Zonder deze lobby had de Joodse gemeenschap nooit kunnen overleven in Palestina. 
Ik ben eens benieuwd wat men in de volgende aflevering van "Het gesproken dagblad" gaat zeggen over deze opgeklopte heisa.